Alkohol—Wat is die Christelike beskouing daarvan?

“BY WIE is ‘Ag!’; by wie is ‘Wee my!’; by wie is getwis; by wie is geklaag; by wie is wonde sonder oorsaak; by wie is dofheid van oë? By die wat láát opbly by die wyn” (Spreuke 23:29, 30). Ja, die Bybel erken dat alkoholiese dranke uiters slegte gevolge kan hê: hallusinasies, skandelike en psigotiese gedrag, siektes, gesinsprobleme en selfs armoede.

Let daarop dat die bogenoemde Bybelteks praat van diegene “wat láát opbly” by die wyn, gewoontedrinkers! Vir sulke mense is alkohol soos ’n gif wat dikwels liggaamlik en verstandelik nadelig is (Spreuke 23:32-35). Strawwe drinkers kan selfbeheersing verloor en dinge begin doen waaroor hulle hulle gewoonlik sou skaam. Die Bybel waarsku dus: “Wees nie onder die wynsuipers nie, onder die wat as vrate hulle hart ophaal. Want ’n drinker en ’n vraat sal arm word, en slaperigheid laat stukkende klere dra” (Spreuke 23:20, 21). Dronkenskap ressorteer ook onder “die werke van die vlees” wat ’n mens kan verhinder om God se Koninkryk te beërwe.—Galasiërs 5:19, 21; 1 Korinthiërs 6:10.

“Nie wys nie”—Vir wie?

Beteken dit dat Christene glad nie alkohol mag gebruik nie? Wat van die geestelike se bewering, wat in die voorafgaande artikel gemeld is en kwansuis op Spreuke 20:1 berus, naamlik dat ‘verstandige mense glad nie wyn drink nie’? Hierdie vers lui: “Die wyn is ’n spotter, en sterk drank ’n lawaaimaker; en elkeen wat daardeur bedwelmd raak, is nie wys nie.” Weer eens veroordeel die Bybel nie diegene wat wyn drink nie, maar eerder diegene wat daardeur bedwelmd raak! “Die wat láát opbly by die wyn” en “die wynsuipers”—húlle is “nie wys nie”.

Beskou ook Jesaja 5:11, 22. Hierdie verse lui: “Wee hulle wat vroeg in die môre klaarmaak om sterk drank na te jaag, wat in die nag láát opbly terwyl die wyn hulle verhit. Wee hulle wat helde is om wyn te drink en wakker manne om sterk drank te meng.” Wat veroordeel Jesaja? Is dit nie oormatige drinkery, dit wil sê, drinkery van “vroeg in die môre” tot ‘láát in die nag’ nie?

Daar word berig dat getroue knegte van God—soos Abraham, Isak en Jesus—wyn matig gedrink het (Genesis 14:18; 27:25; Lukas 7:34). Die Bybel meld wyn ook as een van die seëninge wat Jehovah gee (Genesis 27:37, NAV; Deuteronomium 11:14, NAV; Jesaja 25:6-8). Die Bybel dui selfs aan dat die matige gebruik van wyn voordelig kan wees. Wyn ‘maak die mens se hart bly’, het die psalmis gesê (Psalm 104:15). Die apostel Paulus het Timotheüs aangeraai: “Moenie langer [besoedelde] water alleen drink nie, maar gebruik ’n bietjie wyn ter wille van jou maag en jou herhaalde ongesteldhede. “—1 Timotheüs 5:23.

Wyn of druiwesap?

Sommige redeneer dat die “wyn” wat in sulke Bybeltekste gemeld word gewone druiwesap was. Maar McClintock en Strong se Cyclopedia herinner ons daaraan dat “die Bybel glad nie tussen bedwelmende en nie-bedwelmende wyn onderskei nie—[dit] praat nooit van of sinspeel nooit op so ’n onderskeid nie”. In ooreenstemming hiermee toon die Bybel dat “wyn” ’n bedwelmende drank is, en dit word met “sterk drank” in verband gebring.—Genesis 9:21; Lukas 1:15; Deuteronomium 14:26; Spreuke 31:4, 6.

Dit is interessant dat Jesus se eerste wonderwerk was om water in wyn te verander. Die Bybelverslag sê: ‘Toe die hoofdienaar die wyn proe, het hy nie geweet waarvandaan dit was nie, en hy het die bruidegom geroep en vir hom gesê: Elke mens sit eers die goeie wyn op en, wanneer hulle goed gedrink het, dan die slegste; maar u het die goeie wyn tot nou toe bewaar’ (Johannes 2:9, 10). Ja, “die goeie wyn” wat Jesus gemaak het, was regte wyn.

Trouens, eiegeregtige godsdiensleiers in Jesus se dag het hom gekritiseer omdat hy soms wyn gedrink het. Jesus het gesê: “Johannes die Doper het gekom en het nie brood geëet of wyn gedrink nie, en julle sê: Hy het ’n duiwel. Die Seun van die mens het gekom en Hy eet en drink, en julle sê: Daar is ’n mens wat ’n vraat en ’n wynsuiper is” (Lukas 7:33, 34). Watter teenstelling sou daar gewees het tussen die feit dat Jesus gedrink het en dat Johannes nie gedrink het nie as Jesus bloot alkoholvrye druiwesap gedrink het? Onthou, daar is van Johannes gesê: “Wyn en sterk drank sal hy nooit drink nie.”—Lukas 1:15.

Jesus het uiteraard nie die matige gebruik van alkoholiese dranke veroordeel nie. In sy dag is wyn tydens die Pasgaviering gedrink.a En regte wyn maak steeds ’n deel uit van die Here se Aandmaal, waardeur die Pasga vervang is.

Oordeelsvermoë is nodig

Die Bybel verbied dus nie die gebruik van alkoholiese dranke nie. In die meeste gevalle is dit ’n persoonlike besluit of ’n mens sterk drank gaan gebruik al dan nie. Maar die Bybel veroordeel dronkenskap, sowel as vraatsug, ten sterkste: “Wees nie onder die wynsuipers, . . . die wat as vrate hulle hart ophaal [nie]. Want ’n drinker en ’n vraat sal arm word” (Spreuke 23:20, 21). Almal moet dus matigheid voor oë hou en selfbeheersing aan die dag lê. “Moenie dronk word van wyn nie—daarin is losbandigheid; maar word met die Gees vervul.” Onthou, selfbeheersing is een van die vrugte van God se gees.—Efesiërs 5:18; Galasiërs 5:19-22.

’n Mens hoef in werklikheid nie dronk te word om jou rieme met alkohol styf te loop nie. ’n Boekie wat deur die Amerikaanse Nasionale Instituut vir Dwelmmisbruik uitgegee is, herinner ons: “Wanneer iemand ’n drankie maak, word die alkohol deur die spysverteringstelsel in die bloedstroom opgeneem en bereik dit die brein onverwyld. Dit begin die dele van die brein wat denke en emosies beheer, vertraag. Die persoon voel minder geïnhibeer, vryer.” Hierdie gevoel dat ’n mens “minder geïnhibeer” is, kan jou aan sedelike gevare blootstel.

Nog ’n gevaar bestaan ten opsigte van bestuur. Daar word geraam dat 25 000 mense per jaar in die Verenigde State alleen omkom in ongelukke wat deur dronk bestuurders veroorsaak word. Klaarblyklik onderskat talle grootliks die hoë mate waarin alkohol hulle reflekse aantas. Maar Christene beskou die lewe as ’n gawe van Jehovah (Psalm 36:10). Sou dit met hierdie beskouing strook as iemand sy eie lewe, en dié van ander, op die spel sit deur te bestuur terwyl sy reflekse deur alkohol vertraag word? Baie Christene het dus besluit om hulle van alkohol te onthou as hulle moet bestuur.

’n Christen is ook besorg oor die uitwerking wat dit op ander het as hy wel alkohol drink. Dit is ongetwyfeld waarom Christenopsieners, bedieningsknegte en ouer vroue almal vermaan word om nie “aan drank verslaaf” te wees nie (1 Timotheüs 3:2, 3, 8, NAV; Titus 2:2, 3, NAV). Hoewel een persoon dalk ’n oënskynlik hoë weerstand teen bedwelmende dranke het, sorg hy dat hy matig drink sodat hy iemand anders nie verkeerdelik beïnvloed nie en hy probeer ook nie om drank aan iemand op te dwing wat nie wil drink nie. Die Bybel sê voorts: “Dit is goed as ’n mens nie vleis eet of wyn drink of enigiets doen wat jou broeder laat struikel nie.”—Romeine 14:21, NAV.

Sommige omstandighede kan selfs vereis dat ’n mens jou van drank onthou. Beskou swangerskap. Die International Herald Tribune (Parys-uitgawe) het ’n studie aangehaal wat aan die Universiteit van Noord-Carolina (VSA) gedoen is en het berig dat “’n enkele voorval van strawwe drinkery vroeg in die swangerskap die ontwikkelende kind liggaamlik en verstandelik ernstig kan benadeel”. Vroue moet sulke moontlike gevare van drinkery gedurende swangerskap ernstig oorweeg.

Vir diegene met ’n geskiedenis van dronkenskap of ’n neiging tot oormatigheid sal dit miskien ook die beste wees om glad nie te drink nie.b Dit sal dalk eweneens die beste wees om nie te drink in die teenwoordigheid van iemand wat ’n alkoholis is of wat ’n gewetensbeswaar teen drinkery het nie. En dit sou onbetaamlik wees om voor Christelike vergaderinge of terwyl ’n mens aan die openbare predikingswerk deelneem bedwelmende dranke te drink. Die eertydse Leviete het die voorbeeld gestel deur hulle van drank te onthou wanneer hulle in die tempel diens gedoen het.—Levitikus 10:8-10.

Ten slotte moet ’n mens die landswette respekteer. In sommige lande word alkohol geheel en al verbied. In ander word dit beperk tot volwassenes bo ’n sekere ouderdom. ’n Christen is gehoorsaam aan so ’n beleid van “die owerhede wat oor hom gestel is”.—Romeine 13:1, NAV.

Of jy alkoholiese dranke sal drink al dan nie, of hoeveel of hoe min jy sal drink, is natuurlik persoonlike besluite. Dit strek God tot eer as ons onderskeidingsvermoë aan die dag lê en gewillig die weg van matigheid inslaan. Volg dan hierdie verstandige weg sodat jy, ‘of jy dan eet of drink of enigiets doen, alles tot verheerliking van God sal doen’.—1 Korinthiërs 10:31.

[Voetnote]

[Prent op bladsy 6]

’n Christen sal dalk besluit om hom ter wille van ’n ander se gewete van alkoholiese dranke te onthou