Skoonheid vergaan maar deug bly staan
EVA, die eerste en enigste vrou wat deur God geskep is, was waarskynlik die mooiste vrou wat ooit geleef het. Maar sy en haar man, Adam, het teen Jehovah in opstand gekom. Eva het dus haar hegte verhouding met God verloor en was medeverantwoordelik vir ’n vreeslike tragedie wat die menseras getref het. Daarna was sy ongetwyfeld steeds mooi, maar haar skoonheid was bloot oppervlakkig.
Skoonheid is in werklikheid ’n gawe van God, en sommige het meer daarvan geërf as ander. Party wens dat hulle mooier—of aantrekliker—was, en talle bestee baie tyd en geld daaraan om hulle te verbeter. Maar soos Eva se voorbeeld toon, is blote skoonheid op die lange duur waardeloos as dit nie met ander eienskappe gepaard gaan nie. Watter ander eienskappe? ’n Gebeurtenis in die dae van koning Salomo help ons om dit te beantwoord.
Iets meer as skoonheid
Die Bybelboek Hooglied van Salomo praat van ’n mooi, jong Sulammitiese boeremeisie wat op ’n plaaslike skaapwagter verlief was. Haar skoonheid het die koning se aandag getrek, en hy het haar na Jerusalem laat bring in die hoop dat hy haar sy vrou kon maak. Wat ’n geleentheid vir ’n jong vrou! Daar kon sy munt slaan uit haar mooi voorkoms en ’n posisie van weelde, mag en invloed in die koninkryk verkry. Maar die jong meisie het die koning se vleiende toenaderings vasbeslote verwerp. Sy het die glans en weelde van Jerusalem die rug toegekeer en aan haar skaapwagter getrou gebly. Haar skoonheid was nie net uiterlik nie. Sy was nie oppervlakkig, opportunisties of gierig nie. Sy het eerder ’n innerlike skoonheid gehad wat haar stammoeder Eva nie gehad het nie.—Hooglied van Salomo 1:15; 4:1; 8:4, 6, 10.
Die strikke van uiterlike skoonheid
Hoewel uiterlike skoonheid begeerlik is, kan dit tot probleme lei waartoe innerlike skoonheid nooit aanleiding gee nie. Ongeveer 4 000 jaar gelede het die aartsvader Jakob byvoorbeeld ’n dogter genaamd Dina gehad, wat ongetwyfeld baie mooi was. Toe sy onverstandig was en tyd in die geselskap van “die dogters van die land” deurgebring het, het ’n jong man genaamd Sigem so aangetrokke tot haar geraak dat hy haar onteer het.—Genesis 34:1, 2.
Daarbenewens kan ’n persoon met ’n uiterlik mooi voorkoms, maar geen innerlike skoonheid nie ’n hoë dunk van homself kry. Koning Dawid het ’n seun genaamd Absalom gehad, van wie ons lees: “In die hele Israel was daar geen man so mooi soos Absalom, so geprys nie” (2 Samuel 14:25). Maar Absalom se uiterlike skoonheid het ’n innerlike lelikheid verberg: Hy was verwaand, ambisieus en meedoënloos. Die jong man het sy persoonlike sjarme listig gebruik om volgelinge in Israel te werf en het toe ’n komplot teen sy koninklike vader gesmee. Hy is uiteindelik doodgemaak, maar nie voordat hierdie uiters aantreklike man die koninkryk in ’n burgeroorlog gedompel het nie.
Manlike skoonheid
Soos die geval van Absalom toon, gebruik die Bybel die woord mooi vir manne sowel as vroue. ’n Voorbeeld van ’n man wat nie deur sy manlike skoonheid verstrik is nie, was Josef, die jonger halfbroer van Dina (Genesis 30:20-24). Toe hy ’n jong man was, het Josef se broers hom uit jaloesie as ’n slaaf verkoop, waarna hy na Egipte weggevoer is. Daar het ’n leëroffisier met die naam Potifar hom gekoop, en omdat hy eerlik en hardwerkend was, is hy as opsigter oor Potifar se huishouding aangestel. Josef het intussen “’n mooigeboude aantreklike jong man” geword.—Genesis 39:6, Die Lewende Bybel.
Potifar se vrou het Josef begin begeer en het skaamteloos probeer om hom te verlei. Maar die jong man het getoon dat hy innerlike skoonheid sowel as uiterlike aantreklikheid gehad het. Hy het geweier om teen sy heer, Potifar, te sondig en het van die vrou weggehardloop. Gevolglik is hy in die tronk gegooi. Waarom? Die teleurgestelde vrou van Potifar het hom valslik daarvan beskuldig dat hy haar probeer verkrag het! Maar selfs hierdie onaangename ondervinding het Josef nie verbitterd gemaak nie, en sy uitstekende voorbeeld onder uiters moeilike omstandighede was nog altyd ’n aanmoediging vir regskape persone.
Soos hierdie voorbeelde toon, is innerlike skoonheid—’n mooi persoonlikheid veral op grond van geloof in God—baie belangriker as ’n mooi uiterlike. Jongmense wat aan trou dink, moet hiervan bewus wees. Werkgewers wat werkers soek, behoort dit te onthou. En ons almal moet in gedagte hou dat ons hierdie veel belangriker innerlike skoonheid kan verkry, hetsy ons met uiterlike skoonheid geseën is of nie. Maar wat is hierdie innerlike skoonheid? En hoe kan ons dit verkry? Ons sal dit in die volgende artikel bespreek.