Vrede—die werklikheid

BAIE min mense sal die ideale agter die pogings van die Verenigde Volke om vrede te verseker, kritiseer. “‘Laat ons van ons swaarde pikke smee’, verwoord die Verenigde Volke se doelwit van wêreldvrede”, sê “The World Book Encyclopedia” en voeg by: “Die Verenigde Volke het twee hoofdoelwitte: vrede en menslike waardigheid.”

Die inskripsie onder die standbeeld wat hier getoon word, parafraseer woorde van die Bybelprofesie in Jesaja hoofstuk 2, vers 4. Dit lees:

“En hulle sal van hul swaarde pikke smee en van hul spiese snoeimesse.”

Hierdie majestueuse woorde moes sekerlik die ledestate van die Verenigde Volke geïnspireer het om blywende vrede en ontwapening te verseker. Maar sedert die Verenigde Volke in 1945 aan die einde van die Tweede Wêreldoorlog gestig is, het sy geskiedenis ongelukkig die teendeel bewys. Waarom? Basies omdat die bogemelde woorde wat uit Jesaja aangehaal is nie op hulle eie beskou kan word soos menseregerings gedoen het nie. Die teksverband is deurslaggewend. Kyk waarom.

Jesaja se boodskap

Jesaja was ’n profeet. Hy praat van ’n glorieryke gesig van harmonie en vrede vir mense van alle rasse. Mense moet iets doen voordat hierdie gesig verwesenlik kan word. Wat? Beskou die belangrikheid van verse 2 en 3 en hoe dit met vers 4 verband hou.

“[2] En aan die einde van die dae sal die berg van die huis van die HERE vasstaan op die top van die berge en verhewe wees bo die heuwels, en al die nasies sal daarheen toestroom. [3] En baie volke sal heengaan en sê: Kom laat ons optrek na die berg van die HERE, na die huis van die God van Jakob, dat Hy ons sy weë kan leer en ons in sy paaie kan wandel. Want uit Sion sal die wet uitgaan en die woord van die HERE uit Jerusalem. [4] En Hy sal oordeel tussen die nasies en regspreek oor baie volke; en hulle sal van hul swaarde pikke smee en van hul spiese snoeimesse; nie meer sal nasie teen nasie die swaard ophef nie, en hulle sal nie meer leer om oorlog te voer nie.”

Ons moet eerstens erken dat ons Skepper, Jehovah, die reg het om ons “sy weë [te] leer” wat, soos Jesaja later geskryf het, ‘hoër as ons weë’ is (Jesaja 55:9). Baie mense, veral hoogmoedige wêreldleiers, vind dit moeilik om dit te erken. Net hulle eie weë is reg in hulle oë. Nietemin bewys die feit dat hulle weë nie tot wêreldvrede en ontwapening gelei het nie sekerlik hoe nutteloos dit is om so ’n weg te bly volg.

Let tweedens op die opregte begeerte wat individue moet hê om hulle na God se wette te skik: ‘Dat ons in sy paaie kan wandel’. Slegs op daardie basis sal daar op ’n aardwye skaal van swaarde pikke en van spiese snoeimesse gesmee word. Hoe kan so ’n wenslike doel ooit bereik word?

Goddelike onderrig

Baie mense het vandag ’n eksemplaar van die Bybel, die boek wat Jehovah God se instruksies bevat, maar meer word vereis as die blote besit daarvan. Jesaja sê dat Jehovah se wet en woorde van “Jerusalem” uitgaan. Wat beteken dit? In Jesaja se dag was die letterlike stad die bron van koninklike gesag waartoe alle getroue Israeliete hulle gewend het (Jesaja 60:14). Later, in die tyd van Jesus Christus se apostels, was Jerusalem steeds die bron van instruksies wat van die Christenbestuursliggaam in daardie stad afkomstig was.—Handelinge 15:2; 16:4.

Wat van vandag? Let op dat Jesaja sy boodskap inlei met die woorde: “Aan die einde van die dae”. Ander vertalings sê: “In die laaste dae” (New International Version). Hierdie tydskrif lewer gereeld bewys dat ons sedert 1914 in die laaste dae van hierdie huidige wêreldstelsel lewe. Wat moet ons dus volgens verse 3 en 4 verwag om te sien?

’n Groot skare mense wat nie meer leer om oorlog te voer nie en wat reeds “van hul swaarde pikke” gesmee het. En ons sien hulle beslis! Meer as 3,5 miljoen mans, vroue en kinders van alle rasse in meer as 200 lande is eensgesind, lewe in vrede saam en verkondig die Bybel se boodskap van vrede aan hulle naaste. Hulle staan oor die hele wêreld as Jehovah se Getuies bekend.

Hulle het ’n hedendaagse Bestuursliggaam van ouer Christenmans uit verskeie dele van die aarde wat die nodige toesig hou oor die wêreldwye aktiwiteite van God se volk. Hierdie mans is, soos die apostels en ouere manne in Jerusalem in die eerste eeu, gesalfde lede van die ‘getroue en verstandige dienskneg’-klas wat deur Jesus aangestel is om na al sy Koninkryksbelange hier op aarde om te sien. Die geskiedenis het bewys dat hulle vertrou kan word om die leiding van die heilige gees te volg en dat hulle nie op mensewysheid staatmaak om die kudde van God die weë van ware vrede te leer nie.—Mattheüs 24:45-47; 1 Petrus 5:1-4.

Ware aanbidding

Om in vrede te lewe, behels meer as kopkennis of selfs ’n begeerte om volgens goddelike instruksies te lewe. Hartgrondige toegewydheid en aanbidding van ons Skepper, Jehovah, is noodsaaklik, soos Jesaja ook duidelik toon.

Die profeet sê dat “die berg van die huis van die HERE [sal] vasstaan op die top van die berge” en “verhewe [sal] wees bo die heuwels”. In die ou tye is afgodsdiens op party berge en heuwels beoefen en is heiligdomme vir valse gode daar opgerig. Toe koning Dawid die heilige Ark na die tent gebring het wat hy op die berg Sion (Jerusalem), sowat 760 meter bo die seespieël, opgeslaan het, het hy dit blykbaar onder goddelike leiding gedoen. Later, toe die groot tempel van Jehovah op die berg Moria gebou is, het die term “Sion” die tempelligging ingesluit, sodat die tempel hoër as party van die omliggende heidense plekke geleë was. Jerusalem self is ook sy “heilige berg” genoem; aanbidding van Jehovah het dus ’n verhewe posisie bly beklee.—Jesaja 8:18; 66:20.

Die aanbidding van Jehovah God het vandag eweneens soos ’n simboliese berg verhewe geword. Almal kan die verhewenheid daarvan sien, omdat dit iets gedoen het wat geen ander godsdiens kon doen nie. Wat is dit? Dit het alle aanbidders van Jehovah verenig, en hulle het gewillig van hulle swaarde pikke gesmee en leer nie meer om oorlog te voer nie. Nasionale en rasseskeidslyne verdeel hulle nie meer nie. Hulle lewe as ’n verenigde volk, ’n broederskap, al is hulle deur al die nasies van die wêreld versprei.—Psalm 33:12.

’n Tyd van beslissing

Hoe raak al hierdie dinge jou? Die woorde van ’n ander Hebreeuse profeet is uiters gepas: “Menigtes, menigtes in die dal van beslissing, want naby is die dag van die HERE in die dal van beslissing!” (Joël 3:14). Dit is ’n dringende tyd van besluitneming vir die hele mensdom, naamlik, om òf die weë van ware vrede deur God geleer te word, òf steeds die wapengeoriënteerde lewe wat binnekort gaan eindig te steun.

Jesus het voorspel dat ’n groot predikingswerk in ons dag gedoen sou word. Daardie prediking het te doen met die “evangelie” dat die Koninkryk van God vir dié oorloggeteisterde aarde vrede gaan bring (Mattheüs 24:14). Verlede jaar is meer as drie miljoen gereelde tuisbybelstudies deur Jehovah se Getuies oor die hele wêreld gehou. Party van hierdie weeklikse studies is met individue, maar baie is met gesinsgroepe gehou. Miljoene kinders word daardeur ’n vaste hoop vir hul toekoms gegee, en hulle ouers word verseker dat oorloë, soos dié wat hulle gesien en waaraan hulle selfs deelgeneem het, nie ’n deel sal uitmaak van die nuwe wêreld wat Jehovah God gaan skep nie.

Wat ’n wêreld van wedersydse vertroue en vrede sal dit tog nie wees nie! Dit sal nie nodig wees om oor ontwapening bekommerd te wees nie, want oorlogswapens sal tot die verlede behoort. En alle dank kom Jehovah toe, “die God wat vrede gee”, wat ons nou liefdevol leer sodat ons ons kan voorberei om ons onder sy Koninkryk van geregtigheid uit te lewe.—Romeine 15:33, NW.