Bereken die koste voor jy na ’n welvarende land verhuis
DIT is ’n bekende gesig by konsulate oor die hele ontwikkelende wêreld: ’n wagkamer stampvol mense wat senuagtig op hulle onderhoud wag. Op grond van daardie kort, dog belangrike bespreking sal daar beslis word of hulle ’n visa kan kry om na ’n nywerheidsland in die Weste te gaan. Talle glo dat dit hulle toegangskaartjie tot voorspoed sal wees. “Ek werk vier jaar lank al hard en ek kon nog nie eers ’n radio bekostig nie”, het een jeugdige van Wes-Afrika gekla. “As ek in Engeland of die Verenigde State was, sou ek nou al ’n motor en my eie woonplek gehad het.”
Dit is nie moeilik om te verstaan waarom baie in arm, ontwikkelende lande so voel nie. Vir hulle is dit moeilik om werk te kry en die loon is min. Inflasie maak ’n groot gat in jou spaargeld. Behuising is skaars en oorbewoon. Mense dra klere wat deur diegene in welvarender lande weggegooi is. Talle voel hulle is vasgevang in ekonomiese dryfsand.
En hoe wink die welvarende Weste tog nie vir hulle nie! Een jong man in Sierra Leone het gesê: “Sommige wat oorsee gegaan het, het teruggekom en vir ons verhale vertel wat ons die moed gegee het om te gaan en die nywerheidslande self te sien. Hulle sê jy moet hard werk, maar dat jy genoeg geld verdien om jou te onderhou en selfs ’n paar luukse artikels, soos ’n motor, te koop. En as jy terugkom hierheen met ongeveer [vyfduisend rand] kan jy ’n besigheid begin en trou.”
Dit is nie verbasend nie dat party van God se knegte ook so redeneer. ’n Suster in Afrika het gesê: “Ons jongmense in God se organisasie luister na gesprekke oor hoe goed ander vaar wat oorsee gegaan het. Soms vra ek my dus af: ‘Wat van my? Waarom kry ek so swaar hier? Moet ek gaan of moet ek bly?’”
As jy in ’n arm land woon, wonder jy dalk ook of die gehalte van jou lewe sal verbeter as jy verhuis. Maar dit is ’n groot onderneming, ’n duur en ernstige stap, om na ’n vreemde land te verhuis. Dit behels dalk dat jy ’n nuwe taal leer, nuwe werkvaardighede leer, jou by ’n nuwe kultuur aanpas, die vooroordeel verduur wat baie mense teenoor buitelanders het en ’n hele nuwe lewenswyse aanleer. Tog het baie Christene dit met welslae gedoen en was hulle ware aanwinste in gemeentes in hulle nuwe tuislande, waar hulle as voorbeeldige verkondigers, pioniers, ouere manne en bedieningsknegte dien.
Maar nie almal het so goed gevaar nie. Die spanning en druk van emigrasie het tot party se geestelike ondergang gelei. Dit is dus duidelik dat ’n mens so ’n stap ernstig en biddend moet oorweeg. Die Bybel maan ons in Spreuke 3:5, 6: “Vertrou op die HERE met jou hele hart en steun nie op jou eie insig nie. Ken Hom in al jou weë, dan sal Hý jou paaie gelykmaak.” Ja, jy moet seker maak dat jy in harmonie met Jehovah se wil optree (Jakobus 4:13-15). En Jesus het praktiese raad gegee om jou te help om dit te doen toe hy sy luisteraars aangespoor het om ‘die koste te bereken’ (Lukas 14:28). Dit behels meer as finansiële oorwegings. Dit beteken dat jy rekening moet hou met die moontlik geestelike koste van emigrasie.
Die werklikheid van lewe in ’n ander land
Voordat jy na enige plek verhuis, moet jy ’n goeie, realistiese idee hê van wat jy kan verwag wanneer jy daar kom. Gaan, indien moontlik, voor die tyd en kyk self hoe toestande daar is. Anders sal jy op hoorsê moet staatmaak. Die Bybel waarsku: “Die eenvoudige glo elke woord, maar die skrandere let op sy voetstappe.”—Spreuke 14:15.
Party het ál hulle inligting oor lewe in Westerse lande van rolprente en televisieprogramme gekry. Dus glo hulle dat almal daar ryk is, ’n nuwe motor bestuur en in ’n weelderige huis woon. Die werklikheid is egter heel anders. Baie welvarende lande het onrusbarende vlakke van armoede, haweloosheid en werkloosheid. En baie van die armste inwoners is die nuwe immigrante. ’n Konsulaat-amptenaar by die VSA se ambassade in een arm land verduidelik: “Mense besef net nie hoe moeilik dit is om jou in Amerika te vestig nie. Party skryf briewe huis toe en vertel hoe goed hulle vaar—hoe hulle twee motors en ’n huis gekoop het—maar in werklikheid sukkel hulle.”
Die situasie is soortgelyk elders. Mnr. Sahr Sorie is ’n opvoedkundige van Wes-Afrika wat in Londen gewoon en gestudeer het. Hy het gesê: “Dit is nie maklik om van Afrika te verhuis en jou in Engeland te vestig nie. ’n Groot aantal immigrante is baie arm. Jy sien lyne van swaarkry op hulle gesigte. Sommige vind dit moeilik om [een rand] bymekaar te skraap om ’n telefoonoproep te maak. Hulle deel dikwels ’n enkelkamer met baie ander mense, met slegs ’n klein verwarmer om hulle warm te hou. Hulle kan net klein werkies kry, en selfs dan is dit nie genoeg om hulle rekeninge te betaal nie. Diegene wat Afrika verlaat om armoede vry te spring, is dikwels slegter daaraan toe in die krotbuurte van Europa.”
Die finansiële druk wat gepaard gaan met vestiging in ’n nuwe land kan ’n mens se geestelikheid maklik verstik (Mattheüs 13:22). Harde werk word weliswaar in die Bybel geprys (Spreuke 10:4; 13:4). Maar baie wat oorsee gaan, word gedwing om twee of drie betrekkings te aanvaar sodat hulle hul finansiële doelwitte kan bereik—of eenvoudig net die pot aan die kook kan hou. Daar is min of geen tyd oor vir God se aanbidding nie. Christenvergaderinge, Bybelstudie en die verkondiging van Bybelwaarheid aan ander word verwaarloos. Die woorde van Jesus Christus word op tragiese wyse waar bewys: “Jy kan nie God en die Rykdom as slaaf dien nie.”—Mattheüs 6:24, NW.
Sedelike druk
Jy moet ook die sedelike klimaat van jou voornemende nuwe land in aanmerking neem. Die Bybel deel ons mee dat Lot verkies het om in die Jordaanstreek te woon. Uit ’n materiële oogpunt was sy besluit blykbaar verstandig, want daar was “oral volop water . . . , soos die tuin van die HERE” (Genesis 13:10). Maar Lot se nuwe bure was “growwe sondaars teen Jehovah”—geslagtelik afwykendes! (Genesis 13:13, NW). Gevolglik “het dié regverdige man, wat onder hulle gewoon het, dag vir dag sy regverdige siel gepynig oor hulle wettelose werke”.—2 Petrus 2:8.
Vandag kan jy jou en jou gesin eweneens aan sedelike druk en versoekings blootstel wat groter is as dié in jou geboorteland. Daarbenewens word ouer mense dalk nie so geëer soos hulle by die huis geëer word nie. Respek vir ouers word moontlik nie aangemoedig nie. Bure stel miskien nie baie belang in mekaar nie. Watter uitwerking kan sulke druk op jou en jou gesin hê? Dit is iets wat jy biddend moet oorweeg.
Afwesige ouers
Party ouers het verkies om hulle gesinne agter te laat en alleen oorsee te reis. Hulle beplan om hulle gesin te laat haal wanneer hulle eers gevestig is of om miskien met baie geld terug te keer huis toe. Is so ’n reëling verstandig?
Die Skrif verplig ouers om in die materiële behoeftes van hulle gesinne te voorsien, en in sommige uiterste gevalle, het ’n ouer dalk geen keuse as om in ’n ander land te werk om in sulke behoeftes te voorsien nie (1 Timotheüs 5:8). Nogtans is ouers ook verplig om in die geestelike behoeftes van hulle gesinne te voorsien. God se Woord sê: “Vaders, moenie julle kinders vertoorn nie, maar voed hulle op in die tug en vermaning van die Here.”—Efesiërs 6:4.
Kan ’n vader dit effektief doen as hy maande of jare op ’n slag van sy gesin weg is? Waarskynlik nie. Jy moet dus oorweeg of enige materiële voordele wat verkry word die moeite werd is wanneer dit opgeweeg word teen die uitwerking wat jou afwesigheid op jou kinders kan hê. Buitendien, immigrante vind dikwels dat dit geensins so maklik is om hulle “fortuin” te maak soos hulle gedink het nie. As die immigrant nie vir die gesin se reis kan betaal nie, kan die skeiding jare duur. Dit kan ernstige sedelike gevare skep. (Vergelyk 1 Korinthiërs 7:1-5.) Dit is jammer dat sommige in sulke moeilike omstandighede voor geslagsonsedelikheid geswig het.
Vertroue in God se voorsienings
Namate ekonomiese toestande in die wêreld versleg, is dit goed om te onthou dat knegte van God nie hoef te vrees dat hulle in die steek gelaat sal word nie. Jesus het gesê: “Daarom moet julle jul nie kwel en sê: Wat sal ons eet, of wat sal ons drink, of wat sal ons aantrek nie? Want na al hierdie dinge soek die heidene; want julle hemelse Vader weet dat julle al hierdie dinge nodig het. Maar soek eers die koninkryk van God en sy geregtigheid, en al hierdie dinge sal vir julle bygevoeg word.”—Mattheüs 6:31-33.
Jehovah se Getuies dien vandag die belange van God se Koninkryk deur die goeie nuus ywerig te verkondig (Mattheüs 24:14; 28:19). In talle arm lande is daar ’n groot behoefte aan Koninkrykspredikers. Daar is veral ’n behoefte aan ryp ouere manne en bedieningsknegte. Pleks van na ’n ekonomies voorspoedige land te gaan waar die behoefte nie so groot is nie, het baie verkies om in hulle geboortelande te bly. Hoe het sulke mense gevaar?
Alethia, ’n Wes-Afrikaan wat al 30 jaar lank ’n voltydse bedienaar in haar geboorteland is, het gesê: “Ek het die geleentheid gehad om oorsee te woon. Die rede waarom ek dit nie gedoen het nie, is omdat ek daarvan hou om saam met my eie mense en familie te wees. Ek geniet dit om hulle te help om die waarheid te leer sodat ons Jehovah saam kan dien. Ek het niks gemis omdat ek hier gebly het nie, en ek is glad nie spyt daaroor nie.”
Winifred woon eweneens in ’n Afrikaland. Die fisiese gehalte van die lewe daar word as een van die laagste in die wêreld aangegee. Maar ná 42 jaar in die voltydse pionierdiens sê sy: “Dit is nie altyd maklik om ’n bestaan te maak nie. Satan probeer om dit vir ’n mens moeilik te maak, maar Jehovah het altyd vir my gesorg en in my behoeftes voorsien.”
In die ou tyd was Abraham “ten volle oortuig dat [God] ook die mag het om te doen wat Hy beloof het” (Romeine 4:21). Is jy net so oortuig dat Jehovah sy belofte kan vervul en vir jou kan sorg as jy Koninkryksbelange eerste in jou lewe stel? Stem jy saam met die psalmis wat geskryf het: “Die wet van [God se] mond is vir my beter as duisende stukke goud en silwer”? (Psalm 119:72). Of is dit dalk nodig dat jy die raad van die apostel Paulus in groter mate toepas? In 1 Timotheüs 6:8 het hy geskryf: “Maar as ons voedsel en klere het, moet ons daarmee vergenoeg wees.” Kan dit dalk verstandiger wees om nie ’n nuwe omgewing te soek nie, maar om jou huidige omgewing ten beste te benut?
Die ekonomiese toestande in talle lande kan ernstige probleme vir Christene veroorsaak. As ’n gesin dus, nadat hulle al die faktore oorweeg het, besluit om te emigreer, is daar geen rede vir ander om krities te wees nie (Galasiërs 6:5). Diegene wat agterbly, kan Jehovah vra om hulle te help om die ontberinge te verduur wat hierdie stelsel veroorsaak, terwyl hulle hul verheug in die geestelike seëninge wat hulle van God kry. Onthou dat die ongeregtighede en onbillikhede van hierdie wêreld binnekort onder God se Koninkryk reggestel sal word. Dan sal dit wees soos die psalmis geskryf het: “U [Jehovah] maak u hand oop en versadig alles wat lewe met welbehae.”—Psalm 145:16.