Misdaad in ’n chaotiese wêreld
MISDAAD is nie ’n hedendaagse verskynsel nie. Die eerste moord het duisende jare gelede plaasgevind toe Kain sy broer Abel vermoor het. Daar word in die ou Hebreeuse Geskrifte melding gemaak van verkragting en sodomie (Genesis 4:8; 19:4, 5; 34:1-4). Mense is in die eerste eeu van ons Gewone Jaartelling beroof, soos die gelykenis van die goeie Samaritaan toon (Lukas 10:29-37). Maar dit is vandag anders.
In talle groot stede van die wêreld, of dit nou New York, Londen, Kalkutta of Bogotá is, is mense van mening dat misdaad algemener en ’n groter bedreiging is. ’n Berig in India Today het dié opskrif: “Kultus van anargie”, en dit sê: “Die feit dat geweld, die uitdagende gebrek aan dissipline en wetteloosheid tot ’n kultus verhef word, is ’n ontstellende ontwikkeling wat dreig om die delikate morele en sosiale band wat die land saambind, uitmekaar te skeur.” Soms kom selfs die polisie in hulle stryd teen misdaad in die versoeking om die grense van wetstoepassing te oorskry en kriminele metodes te gebruik. Die voorgenoemde berig uit Indië sê: “Sterfgevalle tydens polisieaanhouding is nog steeds volop in die nuus.” En dit is ook die geval in ander lande.
Dit lyk asof jou kans om ’n slagoffer van misdaad te word al hoe groter word. ’n Verslag uit die Verenigde State sê dat “een uit vier Amerikaanse huishoudings in 1988 ’n misdaad van geweld of diefstal ondervind het”. Daarbenewens is dit nou jonger mense wat gewelddade pleeg. Die Latyns-Amerikaanse tydskrif Visión sê dat “nege uit elke tien sicarios [betaalde moordenaars] minderjariges is. [Hulle is] geneties gesproke ‘kinders’ en word deur die wet beskerm.” Dit is weer eens ’n wêreldwye neiging dat gewelddade deur minderjariges gepleeg word.
Die Bybel het amper 2 000 jaar gelede geprofeteer: “Maar weet dit, dat daar in die laaste dae swaar tye sal kom. Want die mense sal liefhebbers van hulleself wees, geldgieriges, . . . onheilig, sonder natuurlike liefde, . . . bandeloos, wreed, sonder liefde vir die goeie, verraaiers, roekeloos, verwaand . . . goddelose mense en bedrieërs [wat] sal voortgaan van kwaad tot erger, hulle wat verlei en verlei word.”—2 Timotheüs 3:1-4, 13.
Sedert 1914 is daar oorvloedige bewyse dat ons in daardie moeilike laaste dae leef. Die wêreld, wat twee wêreldoorloë en ander groot konflikte beleef het, het op baie maniere onregeerbaar en chaoties geword. Misdaad is aan die orde van die dag. In baie stadsgebiede het misdadigers oorgeneem, en die lewenswyse van die wetsgehoorsame meerderheid verander. Soos ’n vooraanstaande Amerikaanse senator gesê het: “Daar is nou soveel dinge waaroor ons ons moet bekommer, dinge wat ons nooit voorheen gevrees het nie. Soms is ons so bang dat ons gevangenes word, terwyl diegene wat toegesluit moet word vry rondloop.”
Mense tref gevolglik vandag voorsorgmaatreëls wat 20 of 30 jaar gelede onnodig was. Deure het twee of drie slotte en word met staal versterk. Op baie plekke dra mense genoeg geld aan hulle om ’n rower tevrede te stel sodat hulle hopelik nie aangerand sal word omdat hulle niks het om aan diewe te oorhandig nie. Baie strate is ná sononder amper verlate, en dit is net naïewe, roekelose mense en diegene wat deur omstandighede gedwing word om daar te wees, wat op straat is—maklike prooi vir die rowers wat deur die beton–oerwoud dwaal.
Wat kan ons doen sodat ons nie in hierdie chaotiese en wettelose wêreld slagoffers van misdaad word nie? Hoe kan ons dit die hoof bied?