Bly weg wanneer gevaar dreig

DAAR is min mense wat so op hulle hoede vir gevaar is as seemanne. Hulle moet ’n oog hou op die weer, die getye en hoe naby hulle skip aan die kus is. Wanneer die getye en die winde die skip in die rigting van die kus aandryf, moet die seemanne hard werk en gevaar trotseer.

Onder hierdie toestande—wat ’n lywal genoem word—hou ’n seeman sy skip weg van die kus af, veral as die vaartuig net deur seile voortgedryf word. ’n Seilhandleiding sê ‘om in ’n storm langs ’n lywal te wees, is moontlik die ergste posisie’ waarin ’n seeman hom kan bevind. Watter oplossing word aan die hand gedoen? ‘Moet nooit toelaat dat jou vaartuig in so ’n gevaarlike posisie beland nie.’ Die veilige manier om te voorkom dat jou skip op ’n sandbank of op die rotse beland, is om ver van die gevaar af te bly.

Christene moet op hulle hoede wees vir gevare wat hulle geloof kan laat skipbreuk ly (1 Timotheüs 1:19). Deesdae is toestande hoegenaamd nie gunstig as ’n mens op koers wil bly nie. Net soos ’n skip deur winde en getye van koers af gedryf kan word, kan ons toegewyde lewe van koers af raak as gevolg van die voortdurende stryd teen ons onvolmaakte vlees en die volgehoue aanslae van die gees van die wêreld—wat nou feitlik stormsterkte bereik het.

’n Man wat gevaarlik geleef het

Hoe maklik is dit tog om in gevaarlike geestelike waters te beland sonder dat jy daarvan bewus is!

Beskou ’n voorbeeld van wat naby ’n binnelandse watermassa, die Dooie See, plaasgevind het. Ons verwys na die voorbeeld van Lot. Sy besluit om in Sodom te woon, het hom baie probleme en hartseer besorg. Abraham en Lot het besluit om in verskillende gebiede te gaan woon nadat daar twis onder hulle onderskeie veewagters ontstaan het. Daar word vir ons gesê dat Lot die Jordaanstreek gekies het en sy tent naby die stede van dié streek opgeslaan het. Hy het later besluit om in Sodom te gaan woon, ten spyte van die feit dat die leefwyse van die Sodomiete hom diep gekwel het.—Genesis 13:5-13; 2 Petrus 2:8.

Waarom het Lot in ’n stad bly woon wat berug was vir sy onsedelikheid—iets wat Jehovah baie mishaag het en waarteen selfs die mense wat daar naby gewoon het hulle sterk uitgespreek het? Sodom was ’n welvarende stad en Lot se vrou het ongetwyfeld die materiële voordele van die stadslewe geniet (Esegiël 16:49, 50). Dalk was selfs Lot deur Sodom se florerende ekonomie aangetrek. Wat ook al die rede was waarom hy daar gewoon het, hy moes die stad vroeër verlaat het as wat hy wel gedoen het. Slegs op die sterk aandrang van Jehovah se engele het Lot se gesin uiteindelik die gevaargebied verlaat.

Die Genesisverslag sê: “Toe die dag begin breek, het die engele by Lot aangedring en gesê: Maak jou klaar, neem jou vrou en jou twee dogters wat by jou is, dat jy weens die ongeregtigheid van die stad nie omkom nie.” Maar selfs ná daardie dringende waarskuwing het Lot “nog getalm”. Uiteindelik het die engele ‘hom en sy vrou en sy twee dogters aan die hand gegryp, en hulle het hom uitgelei en hom buitekant die stad gebring’.—Genesis 19:15, 16.

Toe hulle buite die stad was, het die engele Lot se gesin ’n paar laaste instruksies gegee: “Vlug vir jou lewe! Moenie omkyk nie, en moenie êrens in die Jordaanstreek bly staan nie. Vlug na die gebergte, dat jy nie omkom nie!” (Genesis 19:17). Selfs tóé het Lot om toestemming gesmeek om na die nabygeleë stad Soar te gaan in plaas daarvan om die streek heeltemal te verlaat (Genesis 19:18-22). Dit is duidelik dat Lot huiwerig was om so ver as moontlik van die gevaar af weg te kom.

Op pad na Soar het Lot se vrou na Sodom teruggekyk, blykbaar omdat sy gesmag het na die dinge wat sy agtergelaat het. Aangesien sy die engele se instruksies geïgnoreer het, het sy haar lewe verloor. Lot—’n regverdige man—het saam met sy twee dogters aan die stad se vernietiging ontkom. Maar wat ’n hoë prys het hy tog betaal omdat hy verkies het om naby die gevaar te woon!—Genesis 19:18-26; 2 Petrus 2:7.

Vermy die gevaar

Lot se bittere ondervinding toon wat kan gebeur as ons na aan ’n gevaarlike situasie gaan of naby dit bly. As ons wysheid aan die dag lê, sal ons, soos goeie seemanne, nooit onsself toelaat om in so ’n gevaarlike situasie te beland nie. Wat is sommige van die gevaargebiede wat ons moet vermy? Party Christene het afgedwaal omdat hulle te betrokke by sakeaangeleenthede geraak het, hegte vriendskappe met wêreldlinge aangeknoop het of emosioneel betrokke geraak het by iemand van die ander geslag wanneer hulle nie vry was om te trou nie.

In elk van die gevalle is dit verstandig om weg te bly van die gevaar. Is ons byvoorbeeld op ons hoede vir die geestelike gevare wat ’n sogenaamde gulde sakegeleentheid kan inhou? Party broers het in so ’n mate by sakeondernemings betrokke geraak dat hulle gesin, hulle gesondheid en hulle teokratiese verantwoordelikhede daaronder gely het. Partykeer lê die verlokking in die geriefliker lewenstyl wat geld kan meebring. Ander kere is dit die uitdaging om hulle sakevernuf op die proef te stel. Party redeneer dalk dat hulle beweegrede is om ander broers van werk te voorsien of dat dit hulle in staat sal stel om meer tot die wêreldwye werk by te dra. Dalk meen hulle dat hulle baie meer tyd sal hê om aan Koninkryksbelange te bestee wanneer die sakeonderneming goed vaar.

Wat is sommige van die slaggate? Die onsekere ekonomiese klimaat en ’n “onvoorsiene gebeurtenis” kan die bes beplande sakeonderneming laat ondergaan (Prediker 9:11, NW). Wanneer ’n mens onder ’n swaar skuldlas gebuk gaan, kan dit angs meebring en moontlik geestelike dinge verdring. En selfs wanneer ’n sakeonderneming floreer, sal dit heel waarskynlik baie tyd en verstandelike inspanning vereis en dalk beteken dat ’n mens baie met wêreldse mense te doen moet hê.

’n Christen- ouere man in Spanje het ernstige geldelike probleme ondervind toe ’n versekeringsmaatskappy hom ’n aanloklike aanbod gemaak het. Hoewel hy die kans gehad het om baie geld as ’n onafhanklike versekeringsagent te maak, het hy uiteindelik die aanbod van die hand gewys. “Dit was nie ’n maklike besluit nie, maar ek is bly ek het nee gesê”, verduidelik hy. “Ek was in die eerste plek huiwerig om—selfs indirek—deur my teokratiese kontakte geld te maak. En hoewel ek van die idee gehou het om my eie baas te wees, sou ek baie moes reis en lang ure moes werk. Dit sou noodwendig beteken het dat ek my gesin en die gemeente sou afskeep. Ek is bowenal daarvan oortuig dat ek beheer oor my lewe sou verloor het as ek daardie aanbod aanvaar het.”

Geen Christen kan bekostig om beheer oor sy lewe te verloor nie. Jesus het getoon wat die tragiese gevolge van so ’n weg is deur die gelykenis te vertel van ’n man wat al hoe meer rykdom wou vergaar sodat hy kon aftree en terugsit. Maar in dieselfde nag wat hy besluit het dat hy uiteindelik genoeg geld bymekaargemaak het, het hy gesterf. “So gaan dit met hom wat vir homself skatte vergader en nie ryk is in God nie”, het Jesus gewaarsku.—Lukas 12:16-21; vergelyk Jakobus 4:13-17.

Ons moet ook daarteen waak dat ons nie te veel met wêreldlinge omgaan nie. Dit is miskien ’n buurman, ’n skoolvriend, ’n werkmaat of ’n sakevennoot. Ons redeneer dalk: ‘Hy respekteer die Getuies, hy lei ’n skoon lewe en ons praat wel af en toe oor die waarheid.’ Maar die ondervinding van ander toon dat ons dalk mettertyd selfs sulke wêreldse omgang bo dié van ’n geestelike broer of suster sal verkies. Wat is sommige van die gevare wat so ’n vriendskap inhou?

Ons kan begin voel dat die tyd waarin ons lewe nie so dringend is nie of ons kan al hoe meer in materiële pleks van geestelike dinge begin belangstel. Ons kan dalk selfs, omdat ons bang is om ons wêreldse vriend te na te kom, begeer om deur die wêreld aanvaar te word. (Vergelyk 1 Petrus 4:3-7.) Die psalmis Dawid het daarenteen verkies om met mense om te gaan wat Jehovah liefhet. “Ek wil u Naam aan my broers vertel, in die vergadering U prys”, het hy geskryf (Psalm 22:23). Dit sal vir ons as ’n beskerming dien as ons Dawid se voorbeeld volg en die vriendskap van diegene najaag wat ons geestelik kan opbou.

Nog ’n gevaarlike weg is om emosioneel betrokke te raak by iemand van die ander geslag wanneer ’n mens nie vry is om te trou nie. Die gevaar kan ontstaan wanneer jy jou aangetrokke voel tot iemand wat aantreklik is, wie se geselskap stimulerend is en wat selfs dieselfde uitkyk op die lewe of sin vir humor as jy het. Jy geniet dalk sy of haar geselskap en redeneer: ‘Ek weet hoe ver om te gaan. Ons is net vriende.’ Wanneer gevoelens egter eers opgewek is, is dit nie maklik om hulle te beheers nie.

Mary, ’n jong, getroude suster, het Michael se geselskap geniet.a Hy was ’n gawe broer, maar het dit moeilik gevind om vriende te maak. Hulle het baie dinge in gemeen gehad en het gevind dat hulle met mekaar kon grappies maak. Mary het gevlei gevoel dat ’n ongetroude broer haar in sy vertroue wou neem. Kort voor lank het ’n skynbaar onskuldige vriendskap ’n diep emosionele verhouding geword. Hulle het al hoe meer tyd saam begin deurbring en het hulle uiteindelik aan onsedelikheid skuldig gemaak. “Ek moes van die begin af die gevaar gesien het”, sê Mary. “Toe die vriendskap hegter begin raak het, het dit soos dryfsand geword waarin ons al hoe dieper weggesak het.”

Ons moet nooit die Bybel se waarskuwing vergeet nie: “Bedrieglik is die hart bo alle dinge, ja, verdorwe is dit; wie kan dit ken?” (Jeremia 17:9). Ons bedrieglike hart kan ons, soos die gety wat die seilboot tot op die rotse dryf, in ’n rampspoedige emosionele verhouding indryf. Wat is die oplossing? As jy nie vry is om te trou nie, moet jy jou daadwerklik daarop toelê om jou emosioneel op ’n afstand te hou van iemand wat jy aantreklik vind.—Spreuke 10:23, NW.

Breek weg en bly weg van gevaar

Gestel ons bevind ons reeds in geestelike gevaar? Wanneer seemanne deur die wind en getye in die rigting van ’n rotsagtige kus gedryf word, werk hulle met al hulle mag om hulle skip seewaarts, of loefwaarts, te stuur totdat hulle veiliger waters bereik. Ons moet eweneens worstel om ons te bevry. Deur op skriftuurlike raad ag te slaan, ernstig om Jehovah se ondersteuning te bid en ons tot ryp Christenbroers om hulp te wend, kan ons na ’n veilige weg terugkeer. Ons sal weer eens met gemoedsrus geseën word.—1 Thessalonicense 5:17.

Ongeag wat ons omstandighede is, dit is verstandig om weg te bly van die “dinge wat tot die wêreld behoort” (Galasiërs 4:3, NW). In teenstelling met Lot het Abraham verkies om apart van die wêreldse Kanaäniete te woon, al het dit beteken dat hy en sy gesin baie jare lank in tente moes woon. Hy het dalk nie al die materiële geriewe gehad nie, maar sy eenvoudige leefwyse het hom geestelik beskerm. Sy geloof het nie skipbreuk gely nie, maar hy het eerder ‘die vader geword van almal wat glo’.—Romeine 4:11.

Aangesien ons omring word deur ’n genotsugtige wêreld waarvan die “gees” ’n al hoe sterker invloed uitoefen, is dit noodsaaklik dat ons Abraham se voorbeeld navolg (Efesiërs 2:2). As ons Jehovah se leiding in alle sake aanvaar, sal ons geseën word deur sy liefdevolle beskerming persoonlik te ervaar. Ons sal voel soos Dawid gevoel het: “Hy verkwik my siel; Hy lei my in die spore van geregtigheid, om sy Naam ontwil. Net goedheid en guns sal my volg al die dae van my lewe; en ek sal in die huis van die HERE bly in lengte van dae.” Dit ly geen twyfel nie, as ons in “die spore van geregtigheid” wandel en nie afdwaal na die weë wat gevaar inhou nie, sal dit vir ons ewige seëninge meebring.—Psalm 23:3, 6.

[Voetnoot]

[Prent op bladsy 24]

As jy nie vry is om te trou nie, moet jy emosioneel op ’n afstand bly van iemand wat jy aantreklik vind