Hulle is beloon omdat hulle onberispelik gewandel het
JEHOVAH seën en beloon sy getroue knegte. Hulle moet dalk ’n geruime tyd wag om te sien hoe God se voorneme verwesenlik word, maar wat ’n vreugde is dit tog wanneer hulle sy seën ontvang!
Dit is sowat tweeduisend jaar gelede goed toegelig deur die geval van die Joodse priester Sagaria en sy vrou Elisabet, wat albei afstammelinge van Aäron was. God het belowe dat hy die Israeliete met kinders sou seën as hulle hom getrou sou dien. Hy het gesê dat kinders ’n beloning is (Levitikus 26:9; Psalm 127:3). Maar Sagaria en Elisabet was kinderloos en al bejaard.—Lukas 1:1-7.
Die Skrif sê Sagaria en Elisabet “was al twee regverdig voor God en het in al die gebooie en regte van die Here onberispelik gewandel” (Lukas 1:6). Hulle het God só liefgehad dat dit glad nie vir hulle ’n las was om regverdig voor hom te wandel en sy gebooie te bewaar nie.—1 Johannes 5:3.
Onverwagte seëninge
Laat ons terugkeer na die laat lente of vroeë somer van die jaar 3 v.G.J. Herodes die Grote heers as koning in Judea. Eendag gaan die priester Sagaria die Heilige van die tempel in Jerusalem binne. Terwyl die volk buite die heiligdom in gebed vergader is, brand hy reukwerk op die goue altaar. Hierdie taak, wat waarskynlik as die eervolste van die dagtake beskou word, word verrig nadat die offer gebring is. ’n Priester het hierdie voorreg moontlik net een keer in sy lewe gehad.
Sagaria kan sy oë nie glo nie. Jehovah se engel staan aan die regterkant van die reukofferaltaar! Die bejaarde priester raak ontsteld en bang. Maar die engel sê: “Moenie vrees nie, Sagaria, want jou gebed is verhoor, en jou vrou Elisabet sal vir jou ’n seun baar, en jy moet hom Johannes noem.” Ja, Jehovah het die innige gebede van Elisabet en Sagaria verhoor.—Lukas 1:8-13.
Die engel voeg by: “Hy sal blydskap en verheuging vir jou wees, en baie sal oor sy geboorte bly wees; want hy sal groot wees voor die Here. En wyn en sterk drank sal hy nooit drink nie, en hy sal vervul word met die Heilige Gees reeds van die skoot van sy moeder af.” Johannes sal sy lewe lank ’n Nasireër wees en sal met God se heilige gees vervul wees. Die engel sê voorts: “Hy sal baie van die kinders van Israel bekeer tot die Here hulle God. En hy sal voor Hom uit gaan in die gees en die krag van Elia, om die harte van die vaders terug te bring tot die kinders en die ongehoorsames tot die gesindheid van die regverdiges, om vir die Here ’n toegeruste volk te berei.”—Lukas 1:14-17.
Sagaria vra: “Waaraan sal ek dit weet? Want ek is ’n ou man, en my vrou is op ver gevorderde leeftyd.” Die engel antwoord: “Ek is Gabriël wat voor God staan, en ek is gestuur om met jou te spreek en jou hierdie goeie tyding te bring. En kyk, jy sal swyg en nie kan praat nie tot op die dag dat hierdie dinge gebeur, omdat jy my woorde wat op hulle tyd vervul sal word, nie geglo het nie.” Wanneer Sagaria uit die tempel kom, kan hy nie praat nie, en die volk besef dat hy ’n bonatuurlike verskynsel gesien het. Al wat hy kan doen, is om vir hulle te beduie en gebare te gebruik om sy gedagtes oor te dra. Wanneer sy diens vervul is, keer hy terug huis toe.—Lukas 1:18-23.
Rede tot vreugde
Soos die engel belowe het, het Elisabet kort voor lank rede tot vreugde. Sy raak swanger en dit verwyder die smaad van onvrugbaarheid. Haar bloedverwant Maria word ook vreugdevol, want dieselfde engel, Gabriël, sê vir haar: “Kyk, jy sal swanger word en ’n Seun baar, en jy moet Hom Jesus noem. Hy sal groot wees en die Seun van die Allerhoogste genoem word; en die Here God sal aan Hom die troon van sy vader Dawid gee.” Maria is bereid om die rol van “diensmaagd van die Here” te speel.—Lukas 1:24-38.
Maria haas haar na die huis van Sagaria en Elisabet in ’n stad in die Judese bergstreek. Wanneer Maria Elisabet groet, spring die baba in Elisabet se moederskoot op. Onder die invloed van God se heilige gees roep Elisabet met ’n groot stem uit: “Geseënd is jy onder die vroue, en geseënd is die vrug van jou skoot! En wat het my oorgekom dat die moeder van my Here na my toe kom? Want kyk, toe die geluid van jou groet in my ore klink, het die kindjie in my skoot van vreugde opgespring. En salig is sy wat geglo het, want die dinge wat deur die Here aan haar gesê is, sal vervul word.” Maria reageer met groot vreugde op hierdie woorde. Sy bly ongeveer drie maande by Elisabet.—Lukas 1:39-56.
Johannes word gebore
Op die bestemde tyd word ’n seun aan die bejaarde Elisabet en Sagaria gebore. Die baba word op die agtste dag besny. Van die familielede wil die seun Sagaria noem, maar Elisabet sê: “Nee, maar hy moet Johannes genoem word.” Stem haar man, wat steeds nie kan praat nie, daarmee saam? Hy skryf die volgende op ’n skryfbordjie: “Johannes is sy naam.” Onmiddellik raak Sagaria se tong los en begin hy praat en Jehovah loof.—Lukas 1:57-66.
Die vreugdevolle priester, wat vervul is met die heilige gees, profeteer. Hy praat asof die beloofde Verlosser—‘die horing van heil in die huis van Dawid’—reeds opgerig is in ooreenstemming met die Abrahamitiese verbond oor ’n Saad deur wie al die nasies geseën sal word (Genesis 22:15-18). As die Messias se voorloper sal Sagaria se eie wonderbaarlik gebore seun ‘voor die aangesig van die Here uitgaan om kennis van saligheid aan sy volk te gee’. Johannes het met die verloop van jare gegroei en sterk geword in die gees.—Lukas 1:67-80.
Ryklik beloon
Sagaria en Elisabet was goeie voorbeelde van geloof en geduld. Hulle het Jehovah getrou bly dien ondanks die feit dat hulle op God moes wag, en hulle grootste seëninge het eers gekom toe hulle op ver gevorderde leeftyd was.
Maar watter seëninge het Elisabet en Sagaria tog nie geniet nie! Hulle het albei onder die invloed van God se gees geprofeteer. Hulle het die voorreg gehad om die ouers en onderrigters van die Messias se voorloper, Johannes die Doper, te wees. Daarbenewens het God hulle as regverdig beskou. Diegene wat vandag ’n godvrugtige lewe lei, kan eweneens regverdig in God se oë wees en sal talle vreugdevolle belonings ontvang omdat hulle onberispelik in Jehovah se gebooie wandel.