Koninkryksverkondigers berig

Jongmense maak die goeie nuus in Afrika bekend

KORT ná Jesus se opstanding het ’n man uit Afrika Jerusalem besoek. Die Bybel noem nie sy naam nie. Hy is net bekend as “’n maghebber onder Kandake, die koningin van die Etiopiërs, wat oor al haar skatte was”. Waarom word hy in die Bybel gemeld? Omdat ’n engel die Christen-evangeliedienaar Filippus gerig het om “die goeie nuus oor Jesus” aan hom bekend te maak. Hierdie Etiopiër was die eerste Afrikaan waarvan ons weet wat ’n lid van die Christengemeente geword het.—Handelinge 8:26-39.

Vandag is daar honderdduisende Getuies van Jehovah in Afrika. Hulle gebruik elke geleentheid om die goeie nuus oor Jesus aan ander te verkondig. Die volgende ondervindings toon dat selfs jongmense in Afrika ’n rol hierin speel.

◻ Sandy en Priya, twee 11-jarige meisies in Nairobi, Kenia, was bure. Hulle het dit geniet om saam te speel en storieboeke uit te ruil. Priya se ouers het die Bybel saam met Jehovah se Getuies begin studeer. Priya het nou ’n klompie nuwe boeke gehad om by haar versameling te voeg, onder andere een in die besonder wat haar gunsteling geword het, Luister na die Groot Onderwyser, uitgegee deur die Wagtoringgenootskap. Sy het haar maatjie Sandy in haar Groot Onderwyser-boek laat lees, en die twee meisies het begin om dit gereeld te bestudeer.

Maar Sandy se moeder, Una, het dienste by die Anglikaanse Kerk bygewoon en wou nie hê dat haar dogter boeke van Jehovah se Getuies lees nie. Ondanks die moeder se teenkanting het die studie voortgegaan. Op ’n dag het Sandy by haar moeder gepleit dat sy net een keer na hulle bespreking moes luister. Die hoofstuk wat die meisies daardie dag gelees het, was getiteld “Twee manne wat verjaarsdae gevier het”. Una het geluister en was baie beïndruk. Sy het kort daarna Priya se moeder genader met baie Bybelvrae.

Priya se moeder het gereël dat ’n Getuie die Bybel met Una studeer. Dit was nie lank nie of Una self het dit wat sy geleer het vir haar werksmaat Dolly vertel. Intussen het die 11-jarige Priya bly vooruitgang maak en besluit om haar toewyding aan Jehovah God deur waterdoop by ’n streekbyeenkoms van Jehovah se Getuies te simboliseer. Tot Priya se vreugde is Una en Dolly ook by daardie selfde byeenkoms gedoop!

◻ Daar is ’n paar Afrikalande waar die werk van Jehovah se Getuies nie geregistreer is nie. In een van daardie lande is daar ’n algemene klimaat van verdraagsaamheid teenoor die godsdiensbedrywighede en -opvattings van die Getuies. In een skool in daardie land is ’n sewejarige seun en sy sesjarige boetie—kinders van Getuies—toegelaat om die klas te verlaat tydens godsdiensgebede.

Eendag het ’n nuwe onderwyser daarop aangedring dat die seuns saam met die ander kinders bid. Die ouer seun het geweier, en die onderwyser het hom geslaan. Sy jonger boetie, die sesjarige Shadrack, het daarop aangedring om die hoof in sy kantoor te gaan spreek. Die hoof en die nuwe onderwyser het hom gevra waarom hy nie by die ander wou aansluit nie. Hulle het hom gevra of hy bang was dat sy ouers hom sal slaan. Hy het in baie goeie Arabies geantwoord: “Nee, die God wat ek aanbid, is nie ’n God van verwarring nie, maar van orde. Ek kan nie tuis een van Jehovah se Getuies wees en ’n ander godsdiens by die skool hê nie!” Hy is gevolglik vrystelling gegee.

Nadat hy gedoop is, het die Etiopiese man wat in die boek Handelinge gemeld word “sy reis vreugdevol voortgesit” (Handelinge 8:39). Vandag verheug Koninkryksverkondigers op die uitgestrekte Afrikakontinent hulle eweneens in hulle voorreg om ‘die goeie nuus oor Jesus bekend te maak’.—Handelinge 8:35.