Julle almal is broers’
“Moet julle nie Rabbi laat noem nie, want een is julle leermeester, terwyl julle almal broers is.”—MATTEUS 23:8.
1. Watter kwessie verdien ons aandag?
“WIE verdien meer eer, ’n sendeling of ’n Betheliet?” het ’n Christenvrou in ’n Oosterse land in alle onskuld vir ’n sendeling van Australië gevra. Sy wou weet wie groter respek moet kry, ’n sendeling van ’n ander land of ’n plaaslike bedienaar wat in die takkantoor van die Wagtoringgenootskap dien. Hierdie onskuldige vraag, wat ’n weerspieëling is van ’n kultuur wat klasbewus is, het die sendeling verras. Maar die vraag oor wie die grootste is, spruit voort uit ’n begeerte om mense se posisie te bepaal wat mag en invloed betref.
2. Hoe moet ons ons medeaanbidders beskou?
2 Hierdie kwessie is niks nuuts nie. Selfs Jesus se dissipels het voortdurend gestry oor wie die grootste is (Matteus 20:20-24; Markus 9:33-37; Lukas 22:24-27). Hulle het ook van ’n kultuur gekom wat baie klasbewus was, dié van eerste-eeuse Judaïsme. Met hierdie soort samelewing in gedagte het Jesus sy dissipels gemaan: “Moet julle nie Rabbi laat noem nie, want een is julle leermeester, terwyl julle almal broers is” (Matteus 23:8). ’n Godsdienstitel soos “Rabbi”, wat “Onderrigter” beteken, “wek gewoonlik trots en ’n meerderwaardigheidsgevoel op by diegene wat dit ontvang, en afguns en ’n minderwaardigheidsgevoel by diegene wat dit nie ontvang nie; en die hele gees en neiging daarvan is in stryd met die ‘eenvoud wat in Christus is’”, het die Bybelgeleerde Albert Barnes gesê. Trouens, Christene spreek nie die opsieners onder hulle aan as “Ouer man So-en-so”, waar die woord “ouer man” as ’n vleiende titel gebruik word nie (Job 32:21, 22, vgl. NW). Daarenteen eer ouer manne wat volgens die gees van Jesus se raad lewe die ander lede van die gemeente, net soos Jehovah lojale aanbidders eer en Jesus Christus lojale volgelinge eer.
Die voorbeeld van Jehovah en van Jesus
3. Hoe het Jehovah sy geesskepsele geëer?
3 Hoewel Jehovah die “Allerhoogste” is, het hy sy skepsele reg van die begin af geëer deur hulle by sy werke te betrek (Psalm 83:19 NW). Toe Jehovah die eerste mens geskep het, het hy sy enigverwekte Seun in die projek ingesluit as ’n “meesterwerker” (Spreuke 8:27-30, NW; Genesis 1:26). Jehovah het selfs sy hemelse engele genooi om te sê hoe hulle te werk sal gaan om die goddelose koning Agab te vernietig toe Hy besluit het om dit te doen.—1 Konings 22:19-23.
4, 5. Hoe eer Jehovah sy menseskepsele?
4 Jehovah heers as die Allerhoogste Soewerein van die heelal (Deuteronomium 3:24). Hy hoef nie mense te raadpleeg nie. Maar hy daal as ’t ware af om aandag aan hulle te gee. ’n Psalmis het gesing: “Wie is soos die HERE onse God, wat hoog woon, wat laag neersien, in die hemel en op die aarde? Wat die geringe uit die stof oprig.”—Psalm 113:5-8.
5 Voordat Jehovah Sodom en Gomorra vernietig het, het hy na Abraham se vrae geluister en sy sin vir geregtigheid bevredig (Genesis 18:23-33). Hoewel Jehovah reeds geweet het wat die uiteinde van Abraham se versoeke sou wees, het hy geduldig na Abraham geluister en sy redenasie aanvaar.
6. Wat was die gevolg toe Jehovah eer aan Habakuk betoon het toe hy ’n vraag gevra het?
6 Jehovah het ook na Habakuk geluister, wat gevra het: “Hoe lank, o HERE, roep ek om hulp, maar U hoor nie”? Het Jehovah die vraag as ’n aanval op sy gesag beskou? Nee, hy het Habakuk se vrae as gegrond beskou, en hy het daarna sy voorneme geopenbaar om die Galdeërs op te wek om oordeel te voltrek. Hy het die profeet verseker dat ‘hierdie voorspelde oordeel alte seker sal kom’ (Habakuk 1:1, 2, 5, 6, 13, 14; 2:2, 3). Deur Habakuk se kwellinge ernstig op te neem en hom te antwoord, het Jehovah die profeet geëer. Gevolglik het die ontstelde profeet moed geskep en vreugdevol geword, met volle vertroue in die God van sy redding. Dit kan gesien word in die geïnspireerde boek Habakuk wat vandag ons vertroue in Jehovah versterk.—Habakuk 3:18, 19.
7. Waarom is Petrus se rol by Pinkster 33 G.J. betekenisvol?
7 Jesus Christus is nog ’n goeie voorbeeld van iemand wat ander respekteer. Jesus het vir sy dissipels gesê: “Elkeen wat my voor die mense verloën, hom sal ek ook verloën voor my Vader” (Matteus 10:32, 33). Maar die nag toe hy verraai is, het al sy dissipels hom verlaat, en die apostel Petrus het hom drie keer verloën (Matteus 26:34, 35, 69-75). Jesus het verder as die uiterlike gekyk en Petrus se diepste gevoelens, sy diepe berou, raakgesien (Lukas 22:61, 62). Net 51 dae later het Christus waardigheid aan die berouvolle apostel verleen deur toe te laat dat hy Jesus se 120 dissipels op Pinksterdag verteenwoordig en die eerste van “die sleutels van die koninkryk” gebruik (Matteus 16:19; Handelinge 2:14-40). Petrus is die kans gegee om ‘terug te keer en sy broers te versterk’.—Lukas 22:31-33.
Betoon eer aan gesinslede
8, 9. Hoe kan ’n man Jehovah en Jesus navolg in die betoning van eer aan sy vrou?
8 Mans en ouers sal verstandig wees as hulle Jehovah en Jesus Christus navolg in die uitoefening van hulle godgegewe gesag. Petrus het gemaan: “Mans, gaan insgelyks voort om ooreenkomstig kennis met [julle vrouens] saam te woon en aan hulle eer toe te ken as ’n swakker vat, die vroulike” (1 Petrus 3:7). Stel jou voor jy het ’n fyn porseleinvoorwerp in jou hand, wat ongetwyfeld delikater as ’n houtvoorwerp is. Sal jy dit nie met groter sorg hanteer nie? ’n Man kan dit doen deur Jehovah na te volg en na sy vrou se menings te luister wanneer ’n besluit oor gesinsake geneem word. Onthou dat Jehovah tyd geneem het om met Abraham te redeneer. Aangesien ’n man onvolmaak is, sal hy dalk nie die geheelbeeld van die saak sien nie. Sal dit dus nie verstandig van hom wees om sy vrou te eer deur haar mening opreg in ag te neem nie?
9 In lande waar mans se gesag stewig gevestig is, moet ’n man in gedagte hou dat dit dalk vir sy vrou baie moeilik sal wees om haar diepste gevoelens uit te spreek. Volg die manier na waarop Jesus Christus sy dissipels, ’n deel van sy toekomstige bruidsklas, behandel het terwyl hy op aarde was. Hy het hulle liefgehad en het hulle fisiese sowel as geestelike beperkings in ag geneem, selfs voordat hulle gesê het wat hulle behoeftes is (Markus 6:31; Johannes 16:12, 13; Efesiërs 5:28-30). Daarbenewens moet jy tyd neem om te sien wat jou vrou vir jou en jou gesin doen en jou waardering in woorde en dade uitdruk. Jehovah en Jesus het mense wat dit waardig was, waardeer, geprys en geseën (1 Konings 3:10-14; Job 42:12-15; Markus 12:41-44; Johannes 12:3-8). Ná ’n Christenvrou in die Ooste se man een van Jehovah se Getuies geword het, het sy gesê: “My man het altyd drie of vier treë voor my uit gestap en my alles laat dra. Nou dra hy die pakkies en toon hy waardering vir wat ek by die huis doen!” ’n Woordjie van opregte waardering help baie om jou vrou te laat voel dat sy vir jou kosbaar is.—Spreuke 31:28.
10, 11. Wat kan ouers uit Jehovah se goeie voorbeeld leer toe hy met die opstandige nasie Israel gehandel het?
10 Ouers moet God se voorbeeld navolg in hulle handelinge met hulle kinders, veral wanneer teregwysing nodig is. ‘Jehovah het Israel en Juda bly waarsku’ om hulle van hulle verkeerde weë te bekeer, maar hulle het aangehou om ‘hul nek te verhard’ (2 Konings 17:13-15). Die Israeliete het hom selfs “met hulle mond probeer flous; en met hulle tong het hulle vir hom probeer lieg”. Baie ouers voel dalk dat hulle kinders soms so optree. Die Israeliete het “God op die proef gestel” en hom bedroef, hom gekrenk laat voel. Maar Jehovah “was barmhartig; hy het die dwaling bedek en nie vernietiging gebring nie”.—Psalm 78:36-41, NW.
11 Jehovah het selfs by die Israeliete gepleit: “Kom nou en laat ons die saak uitmaak . . . Al was julle sondes soos skarlaken, dit sal wit word soos sneeu” (Jesaja 1:18). Hoewel Jehovah nie iets verkeerds gedoen het nie, het hy die opstandige nasie genooi om te kom en sake reg te stel. Wat ’n goeie gesindheid vir ouers om na te volg in hulle handelinge met hulle kinders! Wanneer die situasie dit vereis, kan jy aan hulle waardigheid verleen deur na hulle kant van die saak te luister, en redeneer met hulle oor die rede waarom hulle moet verander.
12. (a) Waarom moet ons nie ons kinders meer eer as vir Jehovah nie? (b) Wat word vereis as ons die waardigheid van ons kinders wil respekteer wanneer ons hulle teregwys?
12 Soms moet kinders natuurlik streng vermaan word. Ouers sal nie soos Eli wil wees wat ‘sy seuns meer geëer het as vir Jehovah’ nie (1 Samuel 2:29). Kinders moet nietemin kan sien dat die teregwysing uit liefde gegee word. Hulle moet kan besef dat hulle ouers hulle beslis liefhet. Paulus vermaan vaders: “Moenie julle kinders irriteer nie, maar hou aan om hulle in die dissipline en verstandsregulering van Jehovah op te voed” (Efesiërs 6:4). Hoewel die teks die vader se gesag erken, is die punt wat hier gemaak word dat die vader die waardigheid van die kinders in ag moet neem deur hulle nie kwaad te maak omdat hy uiters streng is nie. Ja, dit vereis tyd en inspanning van die ouers om die waardigheid van kinders in aanmerking te neem, maar die vrugte wat dit afwerp, maak al die opofferinge die moeite werd.
13. Wat is die Bybel se beskouing van die bejaardes in ’n gesin?
13 Om eer aan gesinslede te betoon, behels nie net dat ’n mens aan jou vrou en kinders waardigheid verleen nie. “Wanneer jy oud is, moet jy jou kinders gehoorsaam”, sê ’n Japannese spreekwoord. Die punt van hierdie spreekwoord is dat bejaarde ouers nie hulle ouerlike gesag te ver moet dryf nie en dat hulle in ag moet neem wat hulle volwasse kinders sê. Hoewel dit skriftuurlik is vir ouers om hulle kinders te eer deur na hulle te luister, moet die kinders nie ’n oneerbiedige gesindheid teenoor ouer gesinslede openbaar nie. “Verag jou moeder nie as sy oud geword het nie”, sê Spreuke 23:22. Koning Salomo het hierdie spreuk toegepas en sy moeder geëer toe sy na hom gekom het met ’n versoek. Salomo het ’n troon aan die regterkant van sy troon laat neersit en geluister na wat sy bejaarde moeder, Batseba, op die hart gehad het.—1 Konings 2:19, 20, vgl. NW.
14. Hoe kan ons die bejaarde lede van die gemeente eer?
14 In ons uitgebreide geestelike gesin is ons in ’n goeie posisie om ‘die leiding daarin te neem’ om aan die bejaarde lede van die gemeente eer te betoon (Romeine 12:10). Hulle kan dalk nie meer soveel doen soos voorheen nie, en dit kan hulle gefrustreerd laat voel (Prediker 12:1-7). ’n Bejaarde gesalfde Getuie wat bedlêend in ’n hospitaal was, het eenkeer gefrustreerd gesê: “Ek kan nie wag om te sterf en weer te begin werk nie.” Dit kan sulke bejaardes help as ons hulle die erkenning en eer gee wat hulle toekom. Die Israeliete is beveel: “Vir die grys hare moet jy opstaan, en die persoon van ’n grysaard eer” (Levitikus 19:32). Eer ouer mense deur hulle te laat voel dat hulle nodig is en waardeer word. “Opstaan” kan insluit dat ons sit en luister terwyl hulle vertel wat hulle jare gelede verrig het. Dit sal aan die bejaardes waardigheid verleen en ons eie geestelike lewe verryk.
“Neem die leiding in eerbetoning”
15. Wat kan ouer manne doen om aan gemeentelede waardigheid te verleen?
15 Gemeentelede floreer wanneer die ouer manne ’n goeie voorbeeld vir hulle stel (1 Petrus 5:2, 3). Liefdevolle ouer manne neem, ondanks hulle besige program, die inisiatief om met die jongmense, die gesinshoofde, die enkelmoeders, die huisvrouens en die bejaardes te gesels, hetsy hierdie persone nou probleme het of nie. Die ouer manne luister na wat gemeentelede op die hart het en prys hulle vir wat hulle kan doen. ’n Oplettende ouer man wat waardering uitspreek vir wat ’n broer of suster doen, volg Jehovah na, wat sy aardse skepsele waardeer.
16. Waarom moet ons dieselfde eer aan ouer manne as aan ander in die gemeente betoon?
16 Deur Jehovah se voorbeeld na te volg, stel die ouer manne ’n goeie voorbeeld wanneer hulle Paulus se raad toepas: “In broederliefde moet julle tere geneentheid vir mekaar hê. Neem die leiding in eerbetoning aan mekaar” (Romeine 12:10). Dit kan moeiliker wees vir ouer manne wat in lande woon waar klasbewustheid algemeen is. In een Oosterse land is daar byvoorbeeld twee woorde vir “broer”, die een is ’n eretitel en die ander ’n gewone woord. Tot onlangs toe nog het gemeentelede die eretitel gebruik vir ouer manne, asook vir diegene wat ouer is en die gewone woord vir ander. Maar hulle is aangemoedig om te alle tye die gewone woord te gebruik omdat “almal broers is”, soos Jesus vir sy volgelinge gesê het (Matteus 23:8). Hoewel die onderskeid in ander lande dalk nie so duidelik is nie, moet ons almal bewus wees van die menslike neiging om klasseverskille te hê.—Jakobus 2:4.
17. (a) Waarom moet ouer manne genaakbaar wees? (b) Hoe kan ouer manne Jehovah navolg in hulle handelinge met gemeentelede?
17 Paulus het ons weliswaar aangemoedig om sekere ouer manne “dubbele eer” waardig te ag, maar hulle is nog steeds ons broers (1 Timoteus 5:17). As ons “met vrymoedigheid van spraak tot die troon van onverdiende goedhartigheid” van die Universele Soewerein kan nader, behoort ons dan nie die ouer manne te kan nader wat Jehovah moet navolg nie? (Hebreërs 4:16; Efesiërs 5:1). Ouer manne kan bepaal hoe genaakbaar hulle is deur te dink hoe dikwels ander na hulle toe kom om raad te vra of wenke te gee. Leer ’n les uit die manier waarop Jehovah ander by sy projekte betrek. Hy verleen waardigheid aan ander deur verantwoordelikhede te delegeer. Selfs al lyk party wenke wat deur ’n ander Getuie gegee word dalk onprakties, moet die ouer manne die besorgdheid waardeer wat geopenbaar word. Onthou hoe Jehovah op Abraham se ondersoekende vrae en Habakuk se bekommerde uitroep gereageer het.
18. Hoe kan ouer manne Jehovah navolg wanneer hulle diegene reghelp wat hulp nodig het?
18 Party mede-Christene moet wel reggehelp word (Galasiërs 6:1). Maar hulle is nog kosbaar in Jehovah se oë en verdien om met waardigheid behandel te word. “As iemand wat raad gee my met respek behandel, het ek die vrymoedigheid om hom te nader”, het een Getuie gesê. Die meeste mense aanvaar raad wanneer hulle met waardigheid behandel word. Dit neem dalk langer, maar as broers diegene wat ’n misstap begaan het, toelaat om hulle hart uit te praat, sal dit vir hulle makliker wees om die nodige raad te aanvaar. Hou in gedagte hoe Jehovah oor en oor met die Israeliete geredeneer het uit medelye vir hulle (2 Kronieke 36:15; Titus 3:2). Raad wat met empatie en simpatie gegee word, sal die hart raak van diegene wat hulp nodig het.—Spreuke 17:17; Filippense 2:2, 3; 1 Petrus 3:8.
19. Hoe moet ons mense beskou wat nie dieselfde Christelike opvattings as ons het nie?
19 Ons moet ook eer betoon aan diegene wat moontlik in die toekoms ons geestelike broers kan word. Sulke mense neem dalk nou lank om ons boodskap aan te neem, maar ons moet nog steeds geduldig met hulle wees en hulle waardigheid as mense erken. Jehovah “wil [nie] hê dat enigeen vernietig moet word nie, maar wil hê dat almal tot berou moet kom” (2 Petrus 3:9). Moet ons nie Jehovah se beskouing hê nie? As ons altyd vriendelik probeer wees, kan dit die geleentheid skep om vir ander te getuig, veral as ons in ag neem hoe mense oor die algemeen reageer. Ons vermy natuurlik die soort assosiasie wat geestelike gevare kan inhou (1 Korintiërs 15:33). Maar ons behandel ander “mensliewend” en verag nie mense wat nie soos ons glo nie.—Handelinge 27:3.
20. Wat moet die voorbeeld van Jehovah en Jesus Christus ons beweeg om te doen?
20 Ja, in Jehovah en Jesus Christus se oë verdien elkeen van ons respek. Mag ons altyd onthou hoe hulle optree en soos hulle die leiding neem in eerbetoning aan mekaar. En mag ons altyd die woorde van ons Here Jesus Christus in gedagte hou: ‘Julle almal is broers.’—Matteus 23:8.
Hoe sal jy antwoord?
• Hoe moet jy medeaanbidders beskou?
• Hoe beweeg die voorbeeld van Jehovah en Jesus jou om ander te eer?
• Hoe kan mans en ouers ander eer?
• Hoe sal ouer manne optree as hulle mede-Christene as hulle broers beskou?
[Prent op bladsy 18]
Eer jou vrou met woorde van waardering
[Prent op bladsy 18]
Verleen waardigheid aan jou kinders deur na hulle te luister
[Prent op bladsy 18]
Behandel gemeentelede met waardigheid