Moet jy aan ’n kerk behoort?

‘EK HOEF nie aan ’n kerk te behoort of gereeld kerk toe te gaan om in God te glo nie!’ Dit is hoe baie mense voel oor lidmaatskap van ’n kerk of enige godsdiensorganisasie. Trouens, sommige sê dat hulle nader aan God voel wanneer hulle buite is en die natuur geniet as wanneer hulle kerkdienste bywoon. Vandag meen baie mense dat bande met ’n godsdiensgroep of kerk nie ’n voorvereiste vir geloof in God is nie.

Maar ander verskil in alle opregtheid hiermee. Hulle meen dat kerklidmaatskap en -bywoning noodsaaklik, selfs onontbeerlik, is as ’n mens God se goedkeuring wil geniet. Die vraag of dit werklik noodsaaklik is om aan ’n godsdiens te behoort, is dus nie bloot ’n saak van statistiese of akademiese belang nie. Aangesien ons verhouding met God hierby betrokke is, sal dit dan nie logies wees om uit te vind wat God se beskouing van die saak is nie? Wat kan ons dus uit sy Woord, die Bybel, leer oor hierdie onderwerp?

God se handelinge met mense in die verlede

Bykans 4 400 jaar gelede het ’n verwoestende vloed die hele aarde verswelg. So ’n gebeurtenis sou nie maklik vergeet word nie, en verhale daaroor maak deel uit van die vroeë geskiedenis van mense oor die hele wêreld. Hoewel van die besonderhede verskil, het hierdie verhale baie in gemeen, soos die feit dat net ’n paar mense en sommige diere dit oorleef het.

Was die Vloedoorlewendes bloot mense wat gelukkig genoeg was om die vernietiging te oorleef? Die Bybelverslag toon dat dit nie die geval was nie. Dit is betekenisvol dat God nie elke individu ingelig het oor die komende Vloed nie. Hy het eerder vir Noag vertel, wat op sy beurt sy tydgenote oor die naderende Vloed gewaarsku het.—Genesis 6:13-16; 2 Petrus 2:5.

Diegene wat wou oorleef, moes deel wees van hierdie intieme groep en bereid wees om God se leiding te aanvaar wat deur Noag gegee is. Selfs die diere in die ark kon nie die Vloed sonder die hulp van hierdie groep oorleef nie. Noukeurige instruksies is aan Noag gegee om die nodige voorsienings te maak sodat dierelewe bewaar kon word.—Genesis 6:17–7:8.

Eeue later het Noag se afstammelinge, deur sy seun Sem, slawe in Egipte geword. Maar dit was God se voorneme om hulle te bevry en na die land te bring wat hy aan hulle voorvader Abraham beloof het. Weer eens is dit nie aan elke individu geopenbaar nie, maar eers aan diegene wat as hulle leiers aangestel is—Moses en sy broer, Aäron (Eksodus 3:7-10; 4:27-31). Nadat die gewese slawe as ’n groep uit Egipte bevry is, is hulle God se Wet by die berg Sinai gegee en het hulle die nasie Israel geword.—Eksodus 19:1-6.

Bevryding vir individuele Israeliete was slegs moontlik omdat hulle deel was van ’n groep wat deur God gevorm is en die leiding van hierdie groep se aangestelde leiers gevolg het. Voorsienings is selfs gemaak vir individuele Egiptenaars om met hierdie groep te assosieer wat ongetwyfeld God se goedkeuring geniet het. Toe die Israeliete Egipte verlaat het, het hierdie persone saam met hulle vertrek, wat hulle in aanmerking laat kom het vir God se seën.—Eksodus 12:37, 38.

Later, in die eerste eeu, het Jesus met sy predikingsbedrywighede begin en mense as sy dissipels begin versamel. Hy het met hulle as ’n groep gewerk, hoewel hy ook liefdevolle aandag gegee het aan individue, volgens hulle behoeftes. Aan die 11 getroue apostels het Jesus gesê: “Julle is . . . dié wat in my beproewinge altyddeur by my gebly het; en ek sluit ’n verbond met julle, net soos my Vader ’n verbond met my gesluit het, vir ’n koninkryk” (Lukas 22:28, 29). Later is God se heilige gees op die dissipels uitgestort toe hulle as ’n groep byeen was.—Handelinge 2:1-4.

Hierdie voorbeelde toon duidelik dat God in die verlede altyd met sy knegte as ’n georganiseerde groep gehandel het. Die paar individue met wie God persoonlike handelinge gehad het—Noag, Moses, Jesus en ander—is in werklikheid deur Hom gebruik om met ’n groep te kommunikeer wat ten nouste verbonde was aan mekaar. Daar is geen rede om te glo dat God enigsins op ’n ander manier met sy hedendaagse knegte handel nie. Dit laat natuurlik ’n ander vraag ontstaan: Sal bande met sommer enige godsdiensgroep voldoende wees? Ons sal hierdie belangrike vraag in die volgende artikel bespreek.

[Prent op bladsy 4]

God handel al van vroeë tye af met sy knegte as ’n georganiseerde groep