Ons moet Jehovah altyd loof
1 Daar is min bedrywighede wat so belangrik is dat hulle altyd ons aandag verdien. Om te eet, asem te haal en te slaap, is van hierdie dinge. Hierdie dinge is noodsaaklik as ons aan die lewe wil bly. Die apostel Paulus het die verkondiging van die goeie nuus in ’n soortgelyke kategorie geplaas toe hy ons aangespoor het: ‘Laat ons altyd aan God ’n lofofferande bring’ (Heb. 13:15). Om Jehovah te loof, verdien dus ook ons voortdurende aandag. Dit is iets wat ons elke dag moet probeer doen, naamlik om altyd ons hemelse Vader te loof.
2 Toe ander Jesus se aandag probeer aflei het, het hy gesê: ‘Ek moet die goeie nuus van die koninkryk van God bekend maak’ (Luk. 4:43). Gedurende sy bediening van drie en ’n half jaar het alles wat hy elke dag gedoen het op die een of ander manier direk met die verheerliking van God verband gehou. Ons weet dat Paulus ook so gevoel het na aanleiding van die gedagte wat hy in 1 Korintiërs 9:16 uitgespreek het: “Wee my as ek die goeie nuus nie bekend maak nie!” Ander getroue Christene is aangespoor om altyd gereed te wees om hulle hoop voor ander te verdedig (1 Pet. 3:15). Honderdduisende ywerige pioniers en miljoene gemeentelike verkondigers probeer vandag sulke goeie voorbeelde navolg.
3 Wanneer ons nadink oor die heelhartige ywer wat Jesus Christus, ons Voorbeeld, aan die dag gelê het, word ons beweeg om sy voetstappe noukeurig te volg (1 Pet. 2:21). Soms raak ons dalk ontmoedig wanneer ons probleme van die alledaagse lewe die hoof moet bied. Hoe kan ons daagliks van geleenthede gebruik maak om Jehovah te loof as ons ’n voltydse sekulêre werk het? Ons kan nie gesinsverpligtinge nalaat wat baie van ons tyd verg nie. Die meeste jongmense moet elke dag skool toe gaan. Party meen dalk dat dit nie moontlik is om Jehovah elke dag in die openbaar te loof nie. By tye laat party dalk ’n hele maand verbygaan sonder dat hulle die goeie nuus op die een of ander manier verkondig.
4 Jeremia was iemand wat nie kon stilbly nie. Toe hy vir ’n kort tydjie nie in Jehovah se naam gespreek het nie, het hy ’n ondraaglike vuur binne-in hom voel brand (Jer. 20:9). Jeremia het ten spyte van skynbaar oorweldigende teëspoed altyd ’n manier gevind om Jehovah se boodskap aan ander bekend te maak. Kan ons sy voorbeeld van moed navolg en daarmee volhou om na geleenthede te soek om ons Skepper elke dag te loof?
5 Die geleenthede waartydens ons oor Jehovah praat, moenie beperk wees tot formele, voorafbepaalde tye vir getuieniswerk met ander verkondigers in die gemeente se gebied nie. Al wat ons nodig het, is ’n luisterende oor. Ons kom elke dag met baie mense in aanraking—hulle kom na ons huis toe, ons werk saam met hulle, ons staan saam met hulle tou by die supermark of ons ry saam met hulle per bus. Al wat dit verg, is ’n vriendelike groet en ’n gedagteprikkelende vraag of opmerking wat ’n gesprek sal begin. Baie het gevind dat dit hulle produktiefste vorm van getuieniswerk is. Wanneer ons baie geleenthede het om met ander oor die goeie nuus te praat, sal dit vir ons ondenkbaar wees om ’n hele maand te laat verbygaan sonder om ’n Koninkryksgetuienis te gee. Dit is ook belangrik om ons velddiens stiptelik aan die einde van elke maand te rapporteer.
6 Die voorreg om Jehovah te loof, sal nooit ophou nie. Soos die psalmis aangedui het, behoort alles wat asem het Jehovah te loof, en ons wil ongetwyfeld onder hulle tel (Ps. 150:6). As ons hart ons beweeg om dit altyd te doen, sal ons daagliks van geleenthede gebruik maak om oor Jehovah en sy Woord te praat.