Die Internet—Wees op jou hoede vir die gevare!
1 Jehovah se volk geniet heilsame assosiasie met mekaar. Hulle geniet dit om velddiensondervindinge te vertel en wil graag van gebeure hoor in verband met Jehovah se Getuies en die Koninkrykswerk regoor die wêreld. Hulle wil weet van enigiets uitsonderliks wat met ons broers gebeur, soos ’n krisis of ’n natuurramp, en hulle wil weet of daar iets is wat hulle kan doen om te help. Sulke belangstelling toon die eenheid van die broederskap, wat bewys dat ons mekaar waarlik liefhet.—Joh. 13:34, 35.
2 Vandag hoor ons vinnig van wêreldgebeure. Radio- en televisie-uitsendings bied breedvoerige, regstreekse dekking van gebeure vir gehore regoor die wêreld. Die telefoon maak dit ook moontlik om onmiddellik met mense in alle wêrelddele te kommunikeer. ’n Onlangse kommunikasiewonder wat die wêreld stormenderhand verower het, is die Internet.—Sien die Ontwaak! van 22 Julie 1997.
3 Die uitvinding van die telefoon het wêreldwyd die weg tot vinnige persoonlike kommunikasie gebaan. Hoewel die telefoon baie nuttig is, moet ’n mens dit versigtig gebruik, want dit kan ’n instrument vir verkeerde assosiasie of bedrywighede wees, en die misbruik van ’n telefoon kan duur wees. Die televisie en radio het opvoedkundige moontlikhede. Maar ongelukkig is baie van die programme sedelik verderflik, en dit verkwis tyd om daarna te kyk of te luister. Dit is verstandig om die televisie en radio baie selektief te gebruik.
4 Die Internet maak dit vir ’n mens moontlik om goedkoop met miljoene mense regoor die wêreld te kommunikeer, en dit verleen toegang tot geweldig baie inligting (Ontwaak! van 8 Januarie 1998). Maar die Internet kan ’n mens blootstel aan groot geestelike en sedelike gevare. Hoe so?
5 Baie mense is besorg oor die beskikbaarheid van inligting wat wys hoe om wapens, onder andere bomme, te maak. Ondernemings kla oor die hoeveelheid tyd wat werknemers op die Internet verkwis. Daar is al baie in ons publikasies gesê oor die ooglopende geestelike gevare wat die Internet inhou. Talle webruimtes bevat gewelddadige en pornografiese materiaal wat geheel en al ongeskik is vir Christene (Ps. 119:37). Buiten hierdie gevare is daar ’n subtieler gevaar waarteen Jehovah se Getuies veral moet waak. Wat is hierdie gevaar?
6 Sal jy ’n vreemdeling in jou huis innooi sonder om eers uit te vind wie hy is? Gestel daar is geen manier om uit te vind nie. Sal jy so ’n vreemdeling alleen by jou kinders toelaat? Dit is ’n onbetwiste moontlikheid op die Internet.
7 Elektroniese pos kan gestuur word na en ontvang word van mense wat jy nie ken nie. Dit is ook die geval wanneer jy elektronies gesels in ’n kletskamer. Deelnemers kan soms voorgee dat hulle Jehovah se Getuies is, maar dikwels is hulle nie. Iemand kan voorgee dat hy ’n jong persoon is wanneer hy nie is nie. Of ’n persoon kan selfs valslik voorgee dat hy of sy ’n sekere geslag is.
8 Inligting wat aan jou oorgedra word, kan in die vorm van ondervindinge of kommentare oor ons oortuigings wees. Hierdie inligting word aan ander gestuur, wat dit dan weer aan ander stuur. Die inligting kan gewoonlik nie gestaaf word nie en is dalk onwaar. Die kommentare kan ’n dekmantel wees waaronder afvallige redenasies versprei word.—2 Tess. 2:1-3.
9 Indien jy die Internet gebruik, moet jy jou met hierdie gevaar in gedagte afvra: ‘Waarvoor gebruik ek dit? Is daar ’n moontlikheid dat ek geestelik benadeel kan word deur die manier waarop ek dit gebruik? Dra ek dalk daartoe by dat ander geestelik benadeel word?’
10 Webruimtes van “Jehovah se Getuies”: Beskou byvoorbeeld ’n paar Internetruimtes van individue wat beweer dat hulle Jehovah se Getuies is. Hulle nooi jou om hulle webruimte te besoek en ondervindinge te lees wat afkomstig is van mense wat beweer dat hulle Getuies is. Jy word aangemoedig om jou gedagtes en menings oor die Genootskap se lektuur te gee. Party gee wenke oor aanbiedings wat in die veldbediening gebruik kan word. Op hierdie webruimtes kry ’n mens toegang tot kletskamers waar jy regstreeks met ander kan kommunikeer, soos om oor ’n telefoon te gesels. Hulle verwys jou dikwels na ander webruimtes waar jy elektronies met Jehovah se Getuies van regoor die wêreld in verbinding kan tree. Maar kan jy vir seker weet dat hierdie verwysings nie doelbewus deur afvalliges daar gesit is nie?
11 Assosiasie via die Internet stem dalk nie ooreen met die raad in Efesiërs 5:15-17 nie. Die apostel Paulus het geskryf: “Let dus voortdurend streng op hoe julle wandel, dat dit nie as onwyses is nie, maar as wyses, terwyl julle die geleë tyd vir julleself uitkoop, omdat die dae goddeloos is. Hou om dié rede op om onredelik te word, maar gaan voort om te begryp wat die wil van Jehovah is.”
12 Die Christengemeente is die teokratiese middel waardeur “die getroue en verstandige slaaf” ons geestelik voed (Matt. 24:45-47). Binne God se organisasie vind ons leiding en beskerming om ons afgeskeie van die wêreld te hou, asook motivering om in die werk van die Here besig te bly (1 Kor. 15:58). Die psalmis het getoon dat hy vreugde en ’n gevoel van sekuriteit onder God se vergaderde volk ondervind het (Ps. 27:4, 5; 55:15; 122:1). Die gemeente voorsien ook geestelike ondersteuning en hulp aan diegene wat daarmee assosieer. Daar sal jy ’n groep liefdevolle, besorgde vriende vind—mense wat jy persoonlik ken en wat gereed en gewillig is om ander te help en te vertroos in tye van nood (2 Kor. 7:5-7). Die skriftuurlike reëling dat diegene uitgesit word wat onberouvol sondig of wat afvallige denke bevorder, dien as ’n beskerming van gemeentelede (1 Kor. 5:9-13; Tit. 3:10, 11). Kan ons verwag om dieselfde liefdevolle reëlings te vind wanneer ons met ander via die Internet assosieer?
13 Dit het duidelik geword dat die teenoorgestelde waar is. Dit is duidelik dat party webruimtes ’n medium vir afvallige propaganda is. Op sulke webruimtes word die teenoorgestelde dalk aangevoer, en diegene wat sulke webruimtes borg, gee moontlik breedvoerige inligting om te bevestig dat hulle werklik Jehovah se Getuies is. Hulle versoek dalk selfs inligting van jou om seker te maak dat jy een van Jehovah se Getuies is.
14 Jehovah wil hê dat jy onderskeidingsvermoë aan die dag moet lê. Waarom? Want hy weet dat dit jou teen verskeie gevare sal beskerm. Spreuke 2:10-19 (NW) begin deur te sê: “Wanneer wysheid in jou hart kom en kennis vir jou siel aangenaam word, sal denkvermoë oor jou wag hou, sal onderskeidingsvermoë jou beveilig.” Waarteen sal dit jou beveilig? Teen dinge soos “die slegte weg”, diegene wat die paaie van regskapenheid verlaat en mense wat onsedelik en in hulle algemene weg slinks is.
15 Wanneer ons na die Koninkryksaal toe gaan, ly dit geen twyfel dat ons saam met ons broers is nie. Ons ken hulle. Niemand hoef hom te identifiseer nie, want die broederliefde wat geopenbaar word, maak dit duidelik. Daar word nie van ons vereis om geloofsbriewe te verskaf om te bewys dat ons waarlik een van Jehovah se Getuies is nie. Dit is hier waar ons die ware uitwisseling van aanmoediging vind waarvan Paulus in Hebreërs 10:24, 25 gepraat het. Ons kan nie op webruimtes wat assosiasie op die Internet aanmoedig, staatmaak om dit te voorsien nie. As ons die woorde van Psalm 26:4, 5 in gedagte hou, kan dit ons bewus maak van die gevare wat ons maklik kan teëkom wanneer ons die webruimtes op die Internet gebruik.
16 Daar is geen perke aan of beheer oor die soort inligting wat Internetgebruikers aanbied en waartoe hulle toegang het nie. In hierdie omstandighede is kinders en tieners dikwels maklike teikens van misdaad en uitbuiting. Kinders is goedgelowig, nuuskierig en gretig om die relatiewe nuwe wêreld van die kuberruimte te ontdek. Ouers moet dus toesig hou oor hulle kinders en betroubare skriftuurlike leiding gee oor hoe om die Internet te gebruik, net soos hulle leiding aan hulle kinders sal gee wanneer hulle oor musiek of rolprente moet besluit.—1 Kor. 15:33.
17 Ongelukkig moes party wat eens ons broers en susters was, uitgesit word weens assosiasie met wêreldse mense wat hulle in kletskamers op die Internet ontmoet het en wat uiteindelik tot onsedelikheid gelei het. Ouer manne het met geskokte ongeloof geskryf dat sommige sowaar hulle man of vrou verlaat het om ’n verhouding voort te sit wat op die Internet begin is (2 Tim. 3:6). Ander het die waarheid verlaat omdat hulle inligting geglo het wat deur afvalliges verskaf is (1 Tim. 4:1, 2). Lyk dit nie redelik om, in die lig van hierdie baie ernstige gevare, versigtig te wees om by kletssessies op die Internet betrokke te raak nie? Dit sal ons sekerlik hierteen beveilig as ons wysheid, kennis, denkvermoë en onderskeidingsvermoë beoefen waarvan daar in Spreuke 2:10-19 gepraat word.
18 Dit is opmerklik dat ’n aantal mense webruimtes geskep het om skynbaar die goeie nuus te verkondig. Baie van hierdie ruimtes word deur broers geborg wat onoordeelkundig is. Ander ruimtes word dalk deur afvalliges geborg wat niksvermoedende mense wil wegrokkel (2 Joh. 9-11). Ons Koninkryksbediening vir November 1997, bladsy 3, het bespreek of ons broers sulke inligting op ’n webblad moet sit en gesê: “Dit is nie nodig vir enigeen om Internetblaaie oor Jehovah se Getuies, ons bedrywighede of ons opvattings voor te berei nie. Ons amptelike webruimte [www.watchtower.org] bied juiste inligting vir enigeen wat daarin belangstel.”
19 Studiehulpe via die Internet? Party het gedink dat hulle aan die broers ’n diens lewer deur nagevorste materiaal oor verskeie teokratiese bedrywighede op die Internet te sit. Iemand doen byvoorbeeld navorsing oor ’n skets vir ’n openbare toespraak en sit dit dan op die Internet met die gedagte dat diegene wat dieselfde skets moet voorberei by sulke inligting baat sal vind. Ander sal al die tekste vir ’n komende Wagtoring-studie op die Internet sit of die bronnemateriaal vir die Teokratiese Bedieningskool of die Gemeentelike Boekstudie voorsien. Party gee dalk wenke vir ’n aanbieding in die veldbediening. Is dit werklik nuttig?
20 Die publikasies en navorsingsmiddele wat Jehovah se organisasie voorsien, stimuleer ons verstand met opbouende gedagtes en leer ons “om te onderskei wat reg sowel as verkeerd is” (Heb. 5:14). Kan ons sê dat dit die geval is as ander ons navorsing vir ons doen?
21 Daar is van die Bereane gesê dat hulle “edelmoediger as dié in Tessalonika” was. Waarom? Want “hulle het die woord met die grootste gretigheid van verstand ontvang en die Skrif daagliks sorgvuldig ondersoek of hierdie dinge so was” (Hand. 17:11). Hoewel Paulus en Silas vir hulle gepreek het, kon die waarheid nie hulle eie word sonder persoonlike betrokkenheid nie.
22 As ’n mens iemand anders se navorsing vir ’n toespraak of vir ander vergaderingvoorbereiding gebruik, verydel jy die doel van persoonlike studie! Is dit nie jou begeerte om jou eie geloof en oortuiging in God se Woord op te bou nie? Omdat jou geloof dan op hierdie persoonlike oortuiging gegrond is, kan jy dit in die openbaar bekend maak deur jou toesprake, kommentare by die vergaderinge of in die veldbediening (Rom. 10:10). Om iemand anders se navorsing te gebruik, is strydig met die beskrywing in Spreuke 2:4, 5 om persoonlik ‘na die kennis van God te soek en dit na te speur soos verborge skatte’.
23 Wanneer jy byvoorbeeld tekste in jou eie Bybel naslaan, kan jy vlugtig die konteks van elke teks nagaan. Jy kan ‘alles noukeurig naspeur’, soos Lukas gedoen het toe hy sy Evangelie geskryf het (Luk. 1:3). Die ekstra inspanning sal jou ook help om tekste maklik na te slaan in die bediening en wanneer jy toesprake hou. Baie het al gesê dat hulle beïndruk is deur Jehovah se Getuies omdat hulle weet hoe om hulle Bybel te gebruik. Dit kan slegs op ons van toepassing wees as ons ’n gewoonte daarvan maak om tekste self in ons eie Bybel na te slaan.
24 Gebruik jou tyd verstandig: Nog iets om in hierdie verband te oorweeg, het te doen met die hoeveelheid tyd wat daaraan bestee word om inligting op die Internet te sit, te lees en daarop te antwoord. Psalm 90:12 moedig ons aan om te bid: “Leer ons om ons dae so te tel dat ons ’n wyse hart mag bekom!” Paulus het gesê: “Die oorblywende tyd is kort” (1 Kor. 7:29). En verder: “Ja, laat ons dan, solank ons tyd het wat daarvoor gunstig is, aan almal goed doen, maar veral aan dié wat in die geloof aan ons verwant is.”—Gal. 6:10.
25 Sulke raad beklemtoon hoe belangrik dit is dat ons ons tyd oordeelkundig gebruik. Hoeveel nuttiger is dit nie om tyd aan die lees van God se Woord te bestee nie! (Ps. 1:1, 2). Dit is die beste assosiasie wat ons kan hê. (2 Tim. 3:16, 17). Ouers, leer julle julle kinders hoe waardevol dit is om hulle tyd verstandig te gebruik deur Koninkryksbelange na te streef? (Pred. 12:1). Tyd wat in persoonlike en gesinsbybelstudie, vergaderingbywoning en die veldbediening bestee word, oortref verreweg enige veronderstelde voordele wat party verwag om te verkry wanneer hulle deur die Internet blaai.
26 In hierdie opsig is dit verstandig om ons aandag op geestelike sake te vestig en op dinge wat ter sake en onontbeerlik is vir ons lewe as Christene. Dit vereis dat ons goed deurdagte keuses maak oor watter inligting ons tyd en oorweging verdien. Dit wat ter sake is in ons lewe as Christene is opgesom deur Christus, wat gesê het: “Hou dan aan om eers die koninkryk en sy [God se] regverdigheid te soek, en al hierdie ander dinge sal vir julle bygevoeg word” (Matt. 6:33). Is jy nie op jou gelukkigste wanneer jou lewe eerder met Koninkryksbelange gevul is as met enige ander bedrywighede nie?
27 E-pos op die Internet: Dit is weliswaar gepas vir familie of vriende wat ver van mekaar af woon om persoonlike ondervindinge of gedagtes met mekaar te deel, maar is dit liefdevol om dit aan ander te stuur wat dalk nie jou familie of vriende ken nie? Of behoort dit op ’n webblad gesit te word vir enigeen om te lees? Is dit reg om afskrifte van hierdie persoonlike boodskappe te maak en dit op onoordeelkundige wyse aan mense te stuur ongeag of jy hulle ken of nie? Is dit eweneens liefdevol om boodskappe wat jy van ander ontvang en wat duidelik nie vir jou bedoel was nie weer vir ander te stuur?
28 Sê nou die ondervinding wat jy aanstuur, is nie akkuraat nie? Sou dit nie beteken dat jy iets bevorder wat onwaar is nie? (Spr. 12:19; 21:28; 30:8; Kol. 3:9). As ons “voortdurend streng [let] op hoe [ons] wandel, dat dit nie as onwyses is nie, maar as wyses,” sal dit ons beslis beweeg om hieroor na te dink (Ef. 5:15). Hoe gelukkig is ons tog nie dat die jaarboek, Die Wagtoring en die Ontwaak! talle betroubare ondervindinge bevat wat ons aanmoedig en motiveer om op “die weg” te bly wandel!—Jes. 30:20, 21.
29 Daar is ook ’n ander gevaar. Die apostel Paulus het oor party gesê: “Hulle [leer] ook om ledig te wees en by die huise rond te slenter; ja, nie net ledig nie, maar ook skindertonge en persone wat hulle met ander se sake bemoei en oor dinge praat waaroor hulle nie behoort te praat nie” (1 Tim. 5:13). Dit dui daarop dat ons nie tyd wil gebruik en ons wil inspan om onbeduidende inligting vir ons broers aan te stuur nie.
30 En dink aan hoeveel tyd dit neem om ’n groot hoeveelheid e-pos te moet lees! Dit is interessant dat die boek Data Smog gesê het: “Wanneer ’n mens al hoe meer tyd voor jou rekenaar bestee, verander e-pos vinnig van ’n stimulerende nuwigheid na ’n tydrowende las, met tientalle boodskappe van kollegas, vriende, familie om elke dag te lees en te antwoord . . . en ongevraagde advertensies.” Dit sê verder: “Baie elektroniese vrate het die baie slegte gewoonte om elke vermaaklike brokkie wat hulle ontvang—grappies, stadsmites, elektroniese kettingbriewe en meer—aan elkeen in hulle elektroniese adresboek te stuur.”
31 Dit kan gesien word in die e-pos wat onder baie van die broers rondgestuur word—items soos grappies of humoristiese stories oor die bediening; poësie wat blykbaar op ons opvattings gegrond is; illustrasies uit verskillende toesprake wat by kring- en streekbyeenkomste of by die Koninkryksaal gehoor is; ondervindinge in die veldbediening; ensovoorts—dinge wat heel onskuldig lyk. Sulke e-pos word gewoonlik aangestuur sonder om die bron na te gaan, wat dit moeilik maak om te weet waarvandaan dit nou eintlik kom, en dit behoort ’n mens te laat wonder of die inligting werklik die waarheid is.—Spr. 22:20, 21.
32 Sulke boodskappe wat dikwels onbenullig is, is nie die soort gesonde woorde wat Paulus in gedagte gehad het toe hy aan Timoteus geskryf en gesê het nie: “Hou voortdurend vas aan die patroon van gesonde woorde wat jy van my gehoor het, met die geloof en liefde wat in verband met Christus Jesus is” (2 Tim. 1:13). Die “suiwer taal” van skriftuurlike waarheid het “die patroon van gesonde woorde” wat hoofsaaklik gegrond is op die Bybel se tema van die regverdiging van Jehovah se soewereiniteit deur middel van die Koninkryk (Sef. 3:9, NW). Ons moet alles in ons vermoë doen om al ons beskikbare tyd en energie te wy aan die ondersteuning van hierdie regverdiging van Jehovah se soewereiniteit.
33 Aangesien ons diep in die tyd van die einde van hierdie stelsel van dinge is, is dit nie nou die tyd om ons waaksaamheid te verslap nie. Die Bybel waarsku ons: “Bly nugter van verstand, wees waaksaam. Julle teenstander, die Duiwel, loop rond soos ’n brullende leeu en is daarop uit om iemand te verslind” (1 Pet. 5:8). Verder sê dit: “Trek die volledige wapenrusting aan wat van God kom, sodat julle kan vasstaan teen die sette van die Duiwel.”—Ef. 6:11.
34 As die Internet misbruik word, kan Satan dit as ’n middel gebruik om diegene te oorval wat deur die krag daarvan verlei word. Hoewel dit moontlik beperkte nut het, hou dit gevare in as ’n mens nie versigtig is nie. Veral ouers moet besorg wees oor hulle kinders se bedrywighede op die Internet.
35 ’n Gebalanseerde beskouing van die Internet is ’n beskerming. Ons waardeer Paulus se tydige vermaning: “Laat . . . dié wat van die wêreld gebruik maak, [wees] soos dié wat dit nie ten volle gebruik nie; want die toneel van hierdie wêreld is aan die verander” (1 Kor. 7:29-31). As ons hierdie dinge in gedagte hou, sal dit keer dat ons en ons gesin se aandag afgelei word deur alles wat die wêreld ons kan bied, onder andere dit wat op die Internet beskikbaar is.
36 Dit is belangrik dat ons na aan ons broers in die gemeente bly en die oorblywende tyd verstandig gebruik, sodat ons meer kan doen om Koninkryksbelange te bevorder. Laat ons, namate hierdie stelsel sy einde nader, “nie langer . . . aanhou wandel soos ook die nasies in die nutteloosheid van hulle verstand wandel nie”, maar laat ons “[voortgaan] om te begryp wat die wil van Jehovah is”.—Ef. 4:17; 5:17.