Dié wat “die regte gesindheid” het, sal reageer

1. Hoe verskil mense wanneer dit kom by hoe hulle op die goeie nuus reageer? (Handelinge 13:​47, 48; 16:​14, 15)

BAIE mense in die eerste eeu het die waarheid aanvaar die oomblik toe hulle die Christelike boodskap gehoor het. (Lees Handelinge 13:​47, 48; 16:​14, 15.) Vandag is party ook baie bly wanneer hulle die goeie nuus vir die eerste keer hoor. Selfs dié wat aanvanklik nie in die Koninkryksboodskap belanggestel het nie, maak dalk later hulle hart wyd oop om dit te aanvaar. Wat moet ons doen wanneer ons mense wat “die regte gesindheid” het, in ons bediening vind?

2. Op watter manier is ons dissipelmaakwerk soos die werk van ’n tuinier?

² Kyk na ’n illustrasie. Ons dissipelmaakwerk kan vergelyk word met die werk van ’n tuinier. As die vrugte van een plant ryp is, oes die tuinier dit heel moontlik, al is hy dalk nog besig om die grond te bewerk of om iets iewers anders in sy tuin te plant. Net so, wanneer ons iemand vind wat gereed is om ons boodskap te aanvaar, wil ons hom help om so gou as moontlik ’n dissipel van Christus te word. Intussen hou ons aan om die belangstelling te ontwikkel van ander wat meer tyd nodig het om die waarde te sien van wat hulle hoor (Joh. 4:​35, 36). Goeie oordeel sal ons help om die benadering te kies wat die beste sal wees vir die mense wat na ons luister. Kom ons bespreek nou wat ons gedurende ons eerste gesprek kan doen om mense te help wat gereed is om te reageer. Ons sal ook bespreek hoe ons sulkes kan help om aan te hou om vordering te maak.

WANNEER MENSE GEREED IS OM TE REAGEER

3. Watter benadering kan ons gebruik wanneer ons belangstellendes in ons bediening vind? (1 Korintiërs 9:26)

³ Wanneer ons belangstellendes in ons bediening vind, wil ons hulle help om onmiddellik ’n begin te maak op die pad na die lewe. In sulke gevalle moet ons sommer gedurende die heel eerste gesprek vir hulle ’n Bybelstudie aanbied en hulle na ons vergaderinge toe nooi. – Lees 1 Korintiërs 9:26.

4. Vertel ’n ondervinding van iemand wat onmiddellik gereed was vir ’n Bybelstudie.

⁴ Bied ’n studie aan. Party mense met wie ons praat, is onmiddellik gereed vir ’n Bybelstudie. Byvoorbeeld, een Donderdag het ’n jong vrou in Kanada na ’n lektuurtrollie gegaan en ’n kopie van die Geniet die lewe vir ewig-brosjure opgetel. Die suster by die trollie het verduidelik dat sy ook ’n gratis Bybelstudie saam met die brosjure kan kry. Die jong vrou het belanggestel en haar kontakbesonderhede vir die suster gegee. Later daardie dag het die jong vrou vir die suster ’n boodskap gestuur oor die studie. Toe die suster aanbied om oor die naweek te kom, het die jong vrou gevra: “Wat van môre? Ek’s beskikbaar.” Hulle het die studie daardie Vrydag gehou. Die jong vrou het haar eerste vergadering daardie einste naweek bygewoon en aangehou om vinnig vordering te maak.

5. Hoe kan ons wys dat ons goeie oordeel het wanneer ons ’n Bybelstudie aanbied? (Sien ook prente.)

⁵ Ons kan natuurlik nie verwag dat almal wat na ons boodskap luister, so gretig soos daardie jong vrou sal wees nie. Party se belangstelling moet verder ontwikkel word. Ons moet dalk eers ’n gesprek begin oor ’n onderwerp waarin die persoon belangstel. Maar as ons ’n positiewe gesindheid behou en aanhou om persoonlike belangstelling in die persoon te toon, kan ons in ’n kort tydjie ’n studie begin. Wat kan ons sê wanneer ons die studie aanbied? Daardie vraag is gevra vir ’n aantal broers en susters wat baie goed is daarmee om Bybelstudies te begin.

6. Wat kan ons sê om die gesprek met ’n belangstellende voort te sit?

⁶ Die verkondigers en die pioniers wat gevra is oor hoe om studies te begin, het verduidelik dat dit in party lande beter is om terme te vermy soos “studie”, “Bybelkursus” of “jou leer” wanneer jy die studie beskryf. Hulle het gesê dat dit beter is om uitdrukkings te gebruik soos “gesprek”, “bespreking” en “die Bybel leer ken”. Jy kan die idee om die gesprek voort te sit, inlei deur te sê: “Dit is verbasend dat die lewe se belangrike vrae in die Bybel beantwoord word” of “Die Bybel is nie net ’n godsdiensboek nie; dit help ons op praktiese maniere”. Jy kan byvoeg: “Dit neem nie baie tyd nie; 10 tot 15 minute is genoeg om iets waardevols te leer.” Dit kan gesê word sonder om die terme “afspraak” of “elke week” te gebruik, wat ’n verpligting kan impliseer.

7. Wanneer het party Bybelwaarheid begin verstaan? (1 Korintiërs 14:​23-25)

⁷ Nooi hulle na ’n vergadering. Dit lyk asof party in die apostel Paulus se dag eers Bybelwaarheid verstaan het toe hulle ’n Christelike vergadering bygewoon het. (Lees 1 Korintiërs 14:​23-25.) Vandag is dit ook baie keer die geval. Die meeste nuwelinge maak vinniger vordering sodra hulle ons vergaderinge begin bywoon. Wanneer moet jy hulle nooi? In die Geniet die lewe vir ewig!-boek is daar ’n uitnodiging in les 10, maar jy hoef nie te wag totdat julle by daardie deel van die boek kom nie. Vanaf die heel eerste gesprek kan jy die persoon na die vergadering oor die naweek nooi en dalk die titel van die openbare toespraak of ’n punt uit daardie week se Wagtoring-studie noem.

8. Op watter aspekte van ons vergaderinge kan ons fokus wanneer ons iemand nooi om dit by te woon? (Jesaja 54:13)

⁸ Wanneer jy ’n belangstellende nooi, verduidelik hoe ons vergaderinge anders is as die dienste waaraan hy dalk gewoond is. Toe ’n Bybelstudent haar eerste Wagtoring-studie bygewoon het, het sy haar onderrigter gevra: “Ken die studiehouer almal se name?” Die suster het verduidelik dat ons almal probeer om die name van dié in ons gemeente te ken, net soos ons die name van ons gesinslede ken. Die student het gesê dat dit baie anders is as wat sy in haar kerk ondervind. Net so is die doel van ons vergaderinge vir baie iets nuuts. (Lees Jesaja 54:13.) Ons kom bymekaar om Jehovah te aanbid, om by hom te leer en om mekaar aan te moedig (Heb. 2:12; 10:​24, 25). As gevolg daarvan is ons vergaderinge ordelik en prakties, nie ritualisties nie (1 Kor. 14:40). Die ouditorium is goed belig omdat ons na die Koninkryksaal toe kom om te leer. En ons bevorder nooit een politieke party bo ’n ander een nie omdat ons polities neutraal is; en ons stry nie oor dinge of oor persoonlike opinies nie. Dit sal dalk goed wees om vooraf die video Wat gebeur by ’n Koninkryksaal? vir die student te wys. Op hierdie manier sal hy weet wat om te verwag.

9-10. Wanneer ons iemand nooi om ’n vergadering by te woon, wat kan ons doen om hom te verseker dat ons nie druk op hom sal plaas om aan te sluit of om deel te neem nie? (Sien ook prent.)

⁹ Party huiwer om ’n vergadering by te woon omdat hulle bang is dat hulle gevra sal word om “by ’n kerk aan te sluit”. Verseker die persoon dat ons dit geniet om besoekers te hê en dat ons nie druk op hulle plaas om aan te sluit of om deel te neem nie. Gesinne is welkom, insluitende dié met jong kinders. By ons vergaderinge word kinders nie apart onderrig nie. Ouers en kinders sit eerder saam en leer saam. Op hierdie manier weet ouers by wie hulle kinders is en wat hulle geleer word (Deut. 31:12). Ons neem nie kollektes of stuur nie koeverte vir bydraes rond nie. Ons volg eerder Jesus se opdrag: “Julle het verniet ontvang, verniet moet julle gee” (Matt. 10:8). Jy kan ook vir die persoon sê dat hy nie duur klere nodig het om te kom nie. God kyk na die hart, nie na ’n persoon se voorkoms nie. – 1 Sam. 16:7.

¹⁰ As die persoon kom, doen wat jy kan om hom welkom te laat voel. Stel hom voor aan die ouermanne en aan ander verkondigers. As hy tuis voel, is die kanse groter dat hy weer sal wil kom. As hy nie ’n Bybel het nie, deel joune met hom gedurende die vergadering, en wys vir hom hoe ons die redenasie van die spreker of van die studie volg.

WANNEER ’N BYBELSTUDIE BEGIN WORD

11. Hoe kan jy wys dat jy die persoon se tyd en rooster respekteer?

¹¹ Watter punte moet ons in gedagte hou wanneer ons met iemand studeer? Respekteer die huisbewoner se tyd en rooster. Byvoorbeeld, wees betyds as jy ’n afspraak maak, ongeag hoe mense in jou gebied stiptelikheid beskou. Dit sal dalk ook goed wees om die eerste sessie redelik kort te hou. Party ervare verkondigers stel voor dat jy vroeg klaarmaak, al wil die persoon meer hoor. En moenie te veel praat nie. Laat die huisbewoner homself uitdruk. – Spr. 10:19.

12. Wat moet ons doelwit wees wanneer ons met iemand begin studeer?

¹² Dit moet van die begin af jou doelwit wees om jou studente te help om Jehovah en Jesus te leer ken en om liefde vir hulle te ontwikkel. Jy doen dit deur aandag op God se Woord te vestig eerder as op jouself en jou Bybelkennis (Hand. 10:​25, 26). Die apostel Paulus het dikwels sy leringe op Jesus Christus gefokus, die een wat Jehovah gestuur het om ons te help om Hom te ken en lief te hê (1 Kor. 2:​1, 2). Paulus het dit ook duidelik gemaak hoe belangrik dit is om nuwe dissipels te help om goeie eienskappe te ontwikkel, wat vergelyk kan word met goud, silwer en kosbare stene (1 Kor. 3:​11-15). Sulke waardevolle eienskappe sluit geloof, wysheid, goeie oordeel en die vrees vir Jehovah in (Ps. 19:​9, 10; Spr. 3:​13-15; 1 Pet. 1:7). Volg Paulus se manier van onderrig na deur jou student te help om sterk geloof te ontwikkel, sowel as ’n persoonlike verhouding met hulle liefdevolle hemelse Vader. – 2 Kor. 1:24.

13. Hoe kan ons wys dat ons geduldig en redelik is terwyl ons belangstellendes help? (2 Korintiërs 10:​4, 5) (Sien ook prent.)

¹³ Volg die manier na hoe Jesus onderrig het deur geduldig en redelik te wees. Vermy dit om vrae te vra wat die persoon ongemaklik laat voel. As dit nodig is, beweeg aan as hy sukkel om iets te verstaan en keer weer later na daardie punte terug. Eerder as om hom te probeer dwing om ’n lering te aanvaar voordat hy gereed is, laat tyd toe vir die waarheid om in sy hart wortel te skiet (Joh. 16:12; Kol. 2:​6, 7). Die Bybel vergelyk die valse leringe wat ons probeer oorkom, met ’n vesting. (Lees 2 Korintiërs 10:​4, 5.) In plaas daarvan om jou student se vesting bo-op hom af te breek, help hom om Jehovah sy Skuilplek te maak. – Ps. 91:9.

WANNEER NUWELINGE VERGADERINGE BYWOON

14. Hoe moet ons nuwelinge behandel wat ons vergaderinge bywoon?

¹⁴ Jehovah verwag dat ons onpartydig moet wees wanneer dit kom by hoe ons nuwelinge behandel, ongeag wat hulle kultuur, sosiale status of etniese agtergrond is (Jak. 2:​1-4, 9). So hoe kan ons liefde betoon aan dié wat ons vergaderinge besoek?

15-16. Hoe kan ons nuwelinge help om welkom te voel by ons vergaderinge?

¹⁵ Party mense kom net na ons vergaderinge uit nuuskierigheid of omdat iemand in ’n ander gebied hulle aangemoedig het om te kom. So wanneer sulke persone na ons vergaderplek kom, moet ons nie huiwer om met hulle te gaan praat nie. Verwelkom hulle sonder om hulle te oorweldig. Nooi hulle om by jou te kom sit. Deel jou Bybel en studiemateriaal, of gee vir hulle hulle eie kopieë. En dink aan hulle gevoelens. ’n Man wat ’n Koninkryksaal besoek het, het vir die broer wat hom verwelkom het, gesê dat hy senuweeagtig is omdat hy informele klere aanhet. Die broer het hom gerusgestel en verduidelik dat Jehovah se Getuies net normale mense is. Die man, wat uiteindelik tot doop gevorder het, het nooit die broer se woorde vergeet nie. Maar ’n woordjie van waarskuwing: Wanneer jy voor of ná die vergadering met besoekers praat, toon persoonlike belangstelling sonder om jou neus in hulle persoonlike sake te steek. – 1 Pet. 4:15.

¹⁶ Ons kan ook ons besoekers welkom laat voel deur respekvol te wees in ons gesprekke, kommentare en vergaderingdele wanneer ons na nie-Getuies of hulle oortuigings verwys. Vermy uitdrukkings wat hulle kan laat struikel of wat as ’n belediging beskou kan word (Tit. 2:8; 3:2). Byvoorbeeld, ons sal nie op ’n disrespekvolle manier oor hulle oortuigings praat nie (2 Kor. 6:3). In hierdie verband is broers wat openbare toesprake gee, veral versigtig. Hulle wys ook dat hulle nie-Getuies in die gehoor in gedagte hou deur woorde of konsepte te verduidelik wat die publiek nie sal verstaan nie.

17. Wat is ons doelwit wanneer ons dié wat “die regte gesindheid vir die ewige lewe” het, in ons bediening vind?

¹⁷ Ons dissipelmaakwerk word elke dag al hoe dringender, en ons vind nog steeds mense wat “die regte gesindheid vir die ewige lewe” het (Hand. 13:48). Wanneer dit gebeur, moet ons nie huiwer om vir hulle ’n Bybelstudie aan te bied of hulle na ons vergaderinge te nooi nie. Deur dit te doen, kan ons hulle help om hulle eerste treë te neem op “die pad wat na die lewe lei”.– Matt. 7:14.