ዕንባቆም
2 ይሖዋ ሆይ፣ ስለ አንተ የተወራውን ሰምቻለሁ።
ይሖዋ ሆይ፣ ሥራህ ፍርሃት* አሳደረብኝ።
በዓመታት መካከል* ሥራህን ሕያው አድርግ!
በዓመታትም መካከል* ሥራህን አሳውቅ።
መዓት በሚወርድበት ጊዜ ምሕረትን አስታውስ።+
ግርማው ሰማያትን ሸፈነ፤+
ምድርም በውዳሴው ተሞላች።
ከእጁ ሁለት ጨረሮች ፈነጠቁ፤
ብርታቱም በዚያ ተሰውሯል።
ባየም ጊዜ ብሔራትን አብረከረካቸው።+
ዘላለማዊ የሆኑት ተራሮች ተፈረካከሱ፤
የጥንቶቹ ኮረብቶች ተደፉ።+
የጥንቶቹ መንገዶች የእሱ ናቸው።
7 በኩሻን ድንኳኖች ውስጥ ችግር አየሁ።
የምድያም የድንኳን ሸራዎች ተንቀጠቀጡ።+
8 ይሖዋ ሆይ፣ ቁጣህ የነደደው በወንዞች ላይ ነው?
በእርግጥ በወንዞች ላይ ነው?
ወይስ ታላቅ ቁጣህን የገለጽከው በባሕሩ ላይ ነው?+
9 የቀስትህ ሽፋን ተነስቷል፤ ቀስትህም ተዘጋጅቷል።
ምድሪቱን በወንዞች ከፈልክ።
10 ተራሮች አንተን ሲያዩ በሥቃይ ተንፈራገጡ።+
ዶፍ ዝናብ ጠራርጎ ሄደ።
ጥልቁ በኃይል ጮኸ።+
እጁን ወደ ላይ አነሳ።
11 ፀሐይና ጨረቃ ከፍ ባለው መኖሪያ ስፍራቸው ቆሙ።+
ፍላጾችህ እንደ ብርሃን ተወረወሩ።+
ጦርህ እንደ መብረቅ አብረቀረቀ።
12 በምድር ላይ በቁጣ ዘመትክ።
ብሔራትን በቁጣ ረገጥካቸው።*
13 ሕዝብህን ለመታደግ፣ የቀባኸውንም ለማዳን ወጣህ።
የክፉውን ቤት መሪ* አደቀቅክ።
ቤቱ ከመሠረቱ አንስቶ እስከ አናቱ* ድረስ ተጋለጠ። (ሴላ)
እነሱ ጎስቋላውን ሰው በስውር በመዋጥ ሐሴት አድርገዋል።
15 በባሕር ውስጥ፣ በሚናወጠው ብዙ ውኃ መካከል
በፈረሶችህ እየጋለብክ አለፍክ።
16 እኔ ሰማሁ፤ ሆዴም ታወከ፤
ከድምፁ የተነሳ ከንፈሮቼ ተንቀጠቀጡ።
አጥንቶቼም ነቀዙ፤+
ከታች ያሉት እግሮቼ ተብረከረኩ።
ሆኖም የጭንቀትን ቀን ዝም ብዬ እጠብቃለሁ፤+
ይህ ቀን ጥቃት በሚሰነዝርብን ሕዝብ ላይ ይመጣልና።
17 የበለስ ዛፍ ባያፈራ፣
የወይን ተክልም ፍሬ ባይሰጥ፣
የወይራ ዛፍም ባያፈራ፣
እርሻዎቹም* እህል ባይሰጡ፣
መንጋው ከጉረኖው ቢጠፋ፣
ከብቶቹም ሁሉ በረት ውስጥ ባይገኙ፣
18 እኔ ግን በይሖዋ ሐሴት አደርጋለሁ፤
አዳኜ በሆነውም አምላክ እደሰታለሁ።+
ለዘማሪዎች አለቃ፤ በባለ አውታር መሣሪያዎቼ።