Һәмиманлыларыны һеч вахт тәрк етмә!

«БИЗНЕС аләминин парылтылы ишыглары ҝөзләримизи кор етмишди. Биз ҹаһ-ҹалал ичиндә јашајырдыг. Һәгигәтдә бөјүсәк дә, Јеһовадан чох узаглашмышдыг вә ҝеријә дөнмәк үчүн руһани ҝүҹүмүз јох иди». Бу сөзләр он ил јығынҹаға ҝәлмәјән Јарославла Беатаја мәхсусдурa.

Башга гардаш, Марек, хатырлајыр: «Полшада иҹтимаи вә сијаси вәзијјәтдә баш верән дәјишикликләр уҹбатындан тәзә ишә ҝирмәјимлә чыхмағым бир олурду. Өзүмү тамамилә чарәсиз һисс едирдим. Бизнесдән башым чыхмадығы үчүн шәхси бизнес гурмаға да тәрәддүд едирдим. Лакин рискә ҝетдим. Дүшүнүрдүм ки, руһанилијимә һеч бир хәтәр јетирмәдән аиләми даһа јахшы доландыра биләҹәјәм. Јалныз сонрадан нә гәдәр јанылдығымы анладым».

Гијмәтләрин вә ишсизлијин ҝүнү-ҝүндән артдығы бир дүнјада бәзиләри үмидсизлијә гапылырлар вә бу, онларын сәһв гәрарлар вермәләринә сәбәб олур. Бир чох баҹы-гардашлар иш вахтындан артыг ишләмәк, әлавә ишә ҝирмәк вә тәҹрүбәләри олмаја-олмаја, шәхси бизнес гурмаг гәрарына ҝәлмишләр. Онларын фикринҹә, әлавә ҝәлир аиләләринин мадди вәзијјәтини јахшылашдыраҹаг вә руһаниликләринә мәнфи тәсир ҝөстәрмәјәҹәк. Амма ҝөзләнилмәз һаллар вә гејри-сабит игтисадијјат һәтта јахшы нијјәтдән гурулан планлары белә бәзән алт-үст едир. Нәтиҹәдә, бәзиләри тамаһкарлыг тәләсинә дүшүр вә руһани ишләрини мадди фираванлыға гурбан верирләр (Ваиз 9:11, 12).

Бәзи баҹы-гардашларын башы дүнјәви ишләрә о гәдәр гарышыб ки, артыг шәхси өјрәнмәјә, јығынҹаг ҝөрүшләринә вә хидмәтә вахтлары јохдур. Әлбәттә, бу ҹүр етинасызлыг онларын руһаниликләринә вә Јеһова илә мүнасибәтләринә зәрәр вурур. Бәзиләри ‘иман гардашлары’ илә олан дәјәрли мүнасибәтләринә дә сон гојублар (Галат. 6:10). Диҝәрләри исә һәмиманлыларындан јаваш-јаваш узаглашыблар. Ҝәлин бу мәсәләни ҹидди арашдыраг.

Һәмиманлыларымызын гаршысында борҹумуз

Руһани аиләнин үзвү олдуғумуз үчүн бир-биримизә мәһәббәт ҝөстәрмәлијик (Ром. 13:8). Јәгин ки, сәнин јығынҹағында «имдад диләјән» кәсләр вар (Әјј. 29:12). Ола билсин, һәтта бәзиләринин јашамаг үчүн ән зәрури шејләри белә јохдур. Һәвари Јәһја бунун гаршымызда һансы имканы ачдығыны хатырладыр: «Фираван јашајан адам гардашынын корлуг чәкдијини ҝөрүб ондан шәфгәтини әсирҝәјирсә, белә адамда Аллаһа гаршы мәһәббәт неҹә ола биләр?» (1 Јәһ. 3:17).

Бәлкә, сән һансыса һәмиманлынын еһтијаҹ ичиндә олдуғуну ҝөрүб она көмәк әлини узатмысан. Лакин баҹы-гардашлара мәһәббәтимиз онлара јалныз мадди ҹәһәтдән көмәк етмәклә мәһдудлашмыр. Бәзиләринин имдад диләмәләринә сәбәб тәнһалыг, јахуд да руһ дүшкүнлүјү ола биләр. Бәлкә дә, онлар өзләрини Јеһоваја хидмәт етмәјә лајиг билмир, ҹидди хәстәликдән вә ја әзизләринин өлүмүндән әзијјәт чәкирләр. Белә инсанлара неҹә көмәк етмәк олар? Онлар данышанда диггәтлә гулаг ас, сөһбәт ет. Онда сән онлара емосионал вә руһани ҹәһәтдән неҹә көмәк етмәли олдуғуну биләҹәксән (1 Салон. 5:14). Адәтән, бу, арамыздакы мәһәббәт телләрини даһа да мөһкәмләндирир.

Хүсусилә дә ағсаггаллар имдад диләјәнләрә шәфгәтлә гулаг асмалы, онлара анлајышла јанашмалы вә мәһәббәтлә Мүгәддәс Китабдан мәсләһәтләр вермәлидирләр (Һәв. иш. 20:28). Бунунла онлар руһани баҹы-гардашларыны үрәкдән севән һәвари Павели тәглид етмиш олурлар (1 Салон. 2:7, 8).

Бәс әҝәр мәсиһчи јығынҹагдан узаглашырса, һәмиманлылары гаршысында борҹуну неҹә јеринә јетирәҹәк? Һәтта ағсаггаллар белә мадди һәрислик тәләсинә дүшмәкдән сығорталанмајыблар. Әҝәр бу баш верибсә, нә етмәк олар?

Башлары һәјатын гајғыларына гарышанлар

Јухарыда гејд олундуғу кими, аиләмизин әсас еһтијаҹларыны өдәмәк үчүн чәкдијимиз ағыр зәһмәт чох вахт нараһатчылыглара сәбәб олур. Бу, руһани дәјәрләрин ҝөзүмүздән дүшмәсинә ҝәтириб чыхара биләр (Мат. 13:22). Һаггында данышдығымыз Марек дејир: «Бизнесим ифласа уғрајанда хариҹдә јүксәкмәваҹибли иш ахтармаг гәрарына ҝәлдим. Беләликлә, үч ајлыға хариҹә ҝетдим, сонра исә гыса мүддәт үчүн евә гајытдым. Беләҹә һәр дәфә үч ајлыг ораја ҝедиб-ҝәлирдим. Бу, иманыма шәрик олмајан јолдашыма мәнәви ҹәһәтдән пис тәсир ҝөстәрирди».

Анҹаг бундан әзијјәт чәкән јалныз аилә дејил. Марек сөзүнә давам едир: «Дөзүлмәз истидә ишләмәјим азмыш кими, башгаларыны истисмар етмәјә чалышан инсафсыз адамларын әлиндән әзијјәт чәкирдим. Онлар гулдурлардан һеч фәргләнмирдиләр. Бәрк дилхор олурдум, мәнә ағалыг етдикләрини һисс едирдим. Фикирләширдим ки, өзүмүн руһани тәләбатларыны өдәмәк үчүн вахт ајырмадығым һалда, башгаларына неҹә көмәк едә биләрәм?»

Марекин гәрарынын аҹы нәтиҹәләри бизи дүшүнмәјә вадар етмәлидир. Һәтта хариҹә көчмәк мадди проблемләримиздән ән јахшы чыхыш јолу кими ҝөрүнсә дә, мәҝәр бу, өзү илә јени чәтинликләр ҝәтирмәјәҹәк? Ҝөтүрәк аиләмизин руһани вә емосионал фираванлығыны. Бунларын агибәти неҹә олаҹаг? Хариҹә көчмәјимиз јығынҹагла әлагәмизи кәсмәјәҹәк ки? Јахуд да һәмиманлыларымыза хидмәт етмәк шәрәфиндән мәһрум етмәјәҹәк ки? (1 Тим. 3:2—5).

Јәгин, өзүн дә билирсән ки, инсанын башынын дүнјәви ишә гарышмасы үчүн онун хариҹи өлкәјә ҝетмәси шәрт дејил. Јарославла Беатанын нүмунәсинә нәзәр салаг. Гардаш хатырлајыр: «Һәр шеј чох садә башламышды. Тојдан сонра биз јахшы јердә кичик бир гәлјаналты дүканы ачдыг. Ҝәлиримиз артдыгҹа бизнесимизи ҝенишләндирирдик. Амма вахтымыз аз олдуғундан ҝөрүшләри бурахмаға башладыг. Чох кечмәди ки, пионер хидмәтини дајандырдым вә хидмәти көмәкчи олмагдан имтина етдим. Пул ағлымызы башымыздан алмышды. Биз јени вә даһа бөјүк дүкан ачдыг, еләҹә дә һәгигәтдә олмајан инсанла шәрик олдуг. Бир мүддәт сонра мән хариҹә ҝедиб милјонларла долларлыг мүгавиләләр бағламаға башладым. Евдә аз-аз олурдум; јолдашым вә гызымла мүнасибәтим писләшди. Нәһајәтдә, ишимизин јахшы ҝетмәси бизи руһани јухуја верди. Јығынҹагла әлагәмизи тамамилә кәсдијимиз үчүн баҹы-гардашлар артыг јадымыза дүшмүрдү».

Бундан өзүмүзә һансы ибрәт дәрси ҝөтүрә биләрик? Јағ-бал ичиндә јашамаг истәји мәсиһчини тәләјә сала биләр. Ола билсин, о, өзүндән разы олмаға башласын, һәтта «палтарыны», јәни мәсиһчи мәнлијини итирсин (Вәһј 16:15). Бу, бизи әввәлләр көмәк етдијимиз баҹы-гардашлардан узаглашдыра биләр.

Өзүнү виҹданла јохла

Ола билсин, биз: «Мәним башыма һеч вахт белә иш ҝәлмәјәҹәк», — дејә фикирләширик. Амма јахшы оларды ки, һәр биримиз јашамаг үчүн зәрури олан шејләрдән әслиндә инсана нә гәдәр лазым олдуғуну ҹидди ҝөтүр-гој едәк. Һәвари Павел јазмышды: «Биз бу дүнјаја һеч нә ҝәтирмәмишик, өзүмүзлә дә һеч нә апармајаҹағыг. Буна ҝөрә дә јемәјимиз, палтарымыз вә галмаға јеримиз варса, бунларла гане олаҹағыг» (1 Тим. 6:7, 8). Гејд етмәк лазымдыр ки, мүхтәлиф өлкәләрдә һәјат сәвијјәси мүхтәлифдир. Инкишаф етмиш өлкәләрдә минимум һесаб олунан шејләр бир чох башга өлкәләрдә сүд ҝөлүндә үзмәк кими ҝөрүнә биләр.

Јашадығымыз өлкәдәки һәјат сәвијјәсинин неҹә олмасындан асылы олмајараг, Павелин нөвбәти сөзләринә диггәт јетирмәлијик: «Варланмаг истәјәнләр ширникләниб тәләјә дүшүрләр, инсаны фәлакәтә вә мәһвә апаран бир чох мәнасыз вә зәрәрли хәјаллара гапылырлар» (1 Тим. 6:9). Тәләни шикарын ҝөзү габағына гојмурлар. Овчунун мәгсәди гурбаны гәфләтән јахаламагдыр. Бәс биз ‘зәрәрли хәјаллар’ тәләсинә дүшмәмәк үчүн нә етмәлијик?

Нәјин даһа ваҹиб олдуғуну ајырд етмәк бизә Јеһоваја хидмәтә, еләҹә дә шәхси өјрәнмәјә даһа чох вахт ајырмаға тәшвиг едәҹәк. Бу ҹүр өјрәнмә сајәсиндә мәсиһчи башгаларына көмәк етмәк үчүн «там сәриштәли, һәр ҹүр јахшы ишә тамамилә һазыр ола биләр» (2 Тим. 2:15; 3:17).

Бир нечә ил әрзиндә гајғыкеш ағсаггаллар Јарослава көмәк етмәјә вә ону руһландырмаға чалышырдылар. Бу, ону һәјатында көклү дәјишикликләр етмәјә тәшвиг етди. О дејир: «Һәлледиҹи сөһбәт заманы ағсаггаллар Мүгәддәс Китабдан әбәди јашамаг арзусунда олан, лакин вар-дөвләтиндән әл чәкмәк истәмәјән варлы ҝәнҹин нүмунәсини чәкмишдиләр. Сонра онлар нәзакәтлә бу нүмунәнин шәхсән мәнә аидијјәти олуб-олмадығыны сорушдулар. Елә бил, ҝөзләрим бағлы иди, ачылды!» (Сүл. мәс. 11:28; Марк 10:17—22).

Јарослав вәзијјәтини виҹданла нәзәрдән кечирдикдән сонра бөјүк бизнесдән ҝетмәк гәрарына ҝәлди. Ики илин ичиндә о вә аиләси руһани сағламлыгларыны бәрпа етдиләр. Инди Јарослав ағсаггал кими баҹы-гардашларына хидмәт едир. О дејир: «Һансыса гардаш руһанилијинә зәрәр дәјәҹәк дәрәҹәдә бизнесә ҝиришәндә мән өз нүмунәми чәкәрәк имансызларла ејни бојундуруға ҝирмәјин нә гәдәр ағылсызлыг олдуғуну ҝөстәрирәм. Ширникдириҹи тәклифләрә “јох” демәк вә дүрүст олмајан ишләрдән узаг дурмаг асан дејил» (2 Кор. 6:14).

Марек дә башы даша дәјәндән сонра өзүнә дәрс ҝөтүрдү. Хариҹдә јүксәкмәваҹибли ишдә ишләјәркән аиләсини доландыра билсә дә, Аллаһла вә һәмиманлылары илә мүнасибәти әввәлки кими дејилди. Бир мүддәт сонра о, папағыны габағына гојуб фикирләшмәјә башлады. О дејир: «Узун илләр әрзиндә мәним вәзијјәтим ‘өзү үчүн чох шеј истәјән’ Барукун вәзијјәтинә бәнзәјирди. Нәһајәт, мән үрәјими Јеһоваја бошалтдым вә мәни нараһат едән һәр шеји Она данышдым. Фикримҹә, инди руһани таразлығы бәрпа етмишәм» (Јер. 45:1—5). Һал-һазырда Марек даһа «јахшы иш»ә — јығынҹагда нәзарәтчи олмаға ҹан атыр (1 Тим. 3:1).

Инди Марек ҝәлирли иш тапмаг мәгсәдилә хариҹә үз тутмаг фикриндә оланлары хәбәрдар едир: «Хариҹдә јашајанда инсан асанлыгла бу пис дүнјанын тәләләринә дүшә биләр. Һәмин өлкәнин дилини билмәмәк башгалары илә үнсијјәти чәтинләшдирир. Бәлкә дә, евә ҹиби долу гајыдаҹагсан, амма руһани јараларын да аз олмајаҹаг вә онлар сағаланаҹан хејли мүддәт кечә биләр».

Дүнјәви ишлә баҹы-гардашларымызын гаршысында борҹумуз арасында таразлығы горумагла Јеһованын үрәјини севиндирәҹәјик. Үстәлик, бизим нүмунәмиз башгаларыны мүдрик гәрарлар гәбул етмәјә тәшвиг едә биләр. Јүкләри ағыр оланларын дәстәјә, шәфгәтә вә баҹы-гардашларынын јахшы нүмунәләринә еһтијаҹы вар. Ағсаггаллар вә диҝәр јеткин мәсиһчиләр һәмиманлыларына таразлығы горумаға вә һәјатын гајғыларына гәрг олмагдан гачмаға көмәк едә биләрләр (Ибр. 13:7).

Ҝәлин јол вермәјәк ки, дүнјәви ишимиз һәмиманлыларымызы тәрк етмәјимизә сәбәб олсун (Филип. 1:10). Әксинә, Падшаһлыг ишини биринҹи јерә гојараг ‘Аллаһын ҝөзүндә варланаг’ (Лука 12:21).

[Һашијә]

[21-ҹи сәһифәдәки шәкилләр]

Ишин јығынҹаг ҝөрүшләриндә иштирак етмәјинә мане олмур ки?

[23-ҹү сәһифәдәки шәкилләр]

Руһани баҹы-гардашларына көмәк етмәк имканыны гијмәтләндирирсән?