Миннәтдарлыгла гәбул ет үрәкдән вер
СЕВӘН сәмави Атамыз Јеһова бизә сәмими мараг ҝөстәрир. Онун Кәламы бизи әмин едир ки, О, һәр бир хидмәтчисинин гајғысына галыр (1 Пет. 5:7). Аллаһын гајғысы Она сәдагәтлә хидмәт етмәк үчүн бизә көмәк тәгдим етмәсиндән ҝөрүнүр (Јешаја 48:17). Хүсусилә дә үзүҹү проблемләрлә үзләшәндә Јеһова Онун тәгдим етдији көмәкдән јарарланмағымызы истәјир. Мусанын Гануну буну ајдын ҝөстәрир.
Бура Јеһова ‘касыб’ јетимләрин, дул гадынларын вә јаделлиләрин гајғысына галмагла бағлы ганунлар дахил етмишди (Лев. 19:9, 10; Ганун. т. 14:29). О билир ки, бу ҝүн дә Онун бәзи хидмәтчиләри һәмиманлыларынын көмәјинә еһтијаҹ дујур (Јаг. 1:27). Буна ҝөрә дә Јеһованын һеч бир хидмәтчиси Онун көмәк етмәјә тәшвиг етдији инсандан јардым гәбул етмәјә чәкинмәмәлидир. Анҹаг биз буну дүзҝүн әһвал-руһијјә илә етмәлијик.
Ејни заманда, Мүгәддәс Китаб ҝөстәрир ки, Аллаһын халгынын вермәк имканы да вар. Исанын Јерусәлимдәки мәбәддә ҝөрдүјү ‘касыб дул гадынын’ нүмунәсини хатырлајаг (Лука 21:1-4). Ҝөрүнүр, о, Јеһованын Ганунда дул гадынлар үчүн нәзәрдә тутдуғу көмәкдән истифадә едирди. О, касыб олмасына бахмајараг, һәр биримизин хатириндә алан кими јох, верән кими галыб. Шүбһә јохдур ки, һәмин гадын бундан хошбәхтлик дујурду, чүнки Исанын дедији кими, «вермәк алмагдан даһа бөјүк бәхтијарлыг ҝәтирир» (Һәв. иш. 20:35). Хошбәхт олмаг үчүн дул гадынын нүмунәсини биз неҹә изләјә биләрик? (Лука 6:38).
«Јеһоваја нә верә биләрәм?»
Мәзмурчу сорушурду: «Мәнә етдији јахшылыгларын әвәзиндә Јеһоваја нә верә биләрәм?» (Мәз. 116:12). Јеһованын мәзмурчуја ҹомәрдликлә вердији хејир-дуалар һансылар иди? «Дәрд-бәлалар» ичиндә оланда Јеһова она арха олмушду. Үстәлик, ‘ҹаныны өлүмдән гуртармышды’. Инди исә онун үрәјиндән етдији јахшылыгларын әвәзиндә Јеһоваја нәсә вермәк арзусу кечирди. Мәзмурчу буну неҹә едә биләрди? О, «Јеһоваја дедијим нәзирләри јеринә јетирәрәм» дејир (Мәз. 116:3, 4, 8, 10-14). О, Јеһоваја вердији бүтүн вәдләри вә Јеһованын онун үзәринә гојдуғу бүтүн өһдәчиликләри јеринә јетирмәк гәтијјәтиндә иди.
Даим Аллаһын ганунларына вә принсипләринә ујғун һәјат тәрзи сүрмәклә биз дә мәзмурчу кими даврана биләрик. Вахташыры өзүмүздән сорушмалыјыг: «Јеһоваја ибадәт һәјатымда ән ваҹиб јери тутурму? Аллаһын руһунун етдијим һәр бир ишдә мәнә рәһбәрлик етмәсинә јол верирәмми?» (Ваиз 12:13; Галат. 5:16-18). Әлбәттә, Јеһованын бизим үчүн етдикләринин алтындан һеч вахт чыха билмәрик. Буна бахмајараг, Јеһова бизим Она сидг-үрәкдән хидмәт етдијимизи ҝөрәндә ‘гәлби севинир’ (Сүл. мәс. 27:11). Јеһованын үрәјини бу ҹүр севиндирмәк бизим үчүн неҹә дә бөјүк шәрәфдир!
Јығынҹағын рифаһы наминә чалышын
Әлбәттә, мәсиһчи јығынҹағынын бизә чох фајдасы дәјиб. Јеһова јығынҹаг васитәсилә бол руһани гида тәгдим едир. Һәгигәтин сајәсиндә биз јанлыш дини фикирләрдән вә руһани зүлмәтдән азад олмушуг (Јәһ. 8:32). «Садиг вә ағыллы гул» тәрәфиндән тәшкил олунан јығынҹаг ҝөрүшләриндә вә конгресләрдә ағры-аҹынын олмајаҹағы әбәди һәјата апаран билик әлдә етмишик (Мат. 24:45-47). Аллаһын јығынҹағы васитәсилә алдығымыз вә ҝәләҹәкдә алаҹағымыз хејир-дуалары садаламагла гуртармаг олмаз. Әвәзиндә јығынҹаға биз нә верә биләрик?
Һәвари Павел јазмышдыр: «Бүтүн бәдән, һәр бир буғумун јардымы илә һәмаһәнҝ олуб, тәшкил олунур вә һәр үзвүн дүзҝүн ишләмәсинә ҝөрә бәдән гамәтини артырыр ки, мәһәббәтлә инкишаф етсин» (Ефес. 4:15, 16). Бу ајә әсас етибарилә мәсһ олунмуш мәсиһчиләрә аид олса да, орадакы принсип бу ҝүн бүтүн мәсиһчиләрә дә тәтбиг олунандыр. Бәли, јығынҹағын һәр бир үзвү онун рифаһы вә инкишафы наминә чалыша биләр. Неҹә?
Биз буну башгаларыны һәр заман руһландырмаға вә руһән тәравәтләндирмәјә чалышмагла едә биләрик (Ром. 14:19). Биз һәмчинин һәмиманлыларымызла мүнасибәтдә руһун сәмәрәсини инкишаф етдирмәклә ‘бәдәнин инкишаф етмәси’ үчүн әлимиздән ҝәләни едә биләрик (Галат. 5:22, 23). Бундан әлавә, биз ‘һамыја, хүсусән иманлылар аиләсинә јахшылыг етмәк’ үчүн имканлар ахтара биләрик (Галат. 6:10; Ибр. 13:16). Јығынҹагда һамы — баҹы вә гардашлар, ҝәнҹләр вә гоҹалар ‘бәдәнин мәһәббәтлә инкишафында’ иштирак едә биләр.
Бундан әлавә, биз өз габилијјәтләримизи, гүввәтимизи вә мадди имканларымызы јығынҹағын һәјата кечирдији хиласедиҹи ишдә дә истифадә едә биләрик. Иса Мәсиһ демишдир: «Мүфтә алдыныз, мүфтә верин» (Мат. 10:8). Бу сәбәбдән Падшаһлығын тәблиғи вә шаҝирд һазырламаг кими ваҹиб ишдә там иштирак ет (Мат. 24:14; 28:19, 20). Бу ишдә сәнә мане олан вә ја мәһдудијјәтләр гојан һәр һансы проблемин вармы? Исанын һаггында данышдығы јохсул дул гадыны јадына сал. Онун ианә етдији мәбләғ чох аз иди. Анҹаг Исанын сөзләринә ҝөрә, бу гадын һамыдан чох пул салмышды. О, имканынын јол вердији гәдәр ианә етмишди (2 Кор. 8:1-5, 12).
Дүзҝүн әһвал-руһијјә илә гәбул един
Бәзән исә биз јығынҹағын көмәјинә еһтијаҹ дуја биләрик. Бу ҝүн дүнјанын ҝөстәрдији тәзјигләрлә мүбаризәдә һеч вахт јығынҹағын бизә ҝөстәрдији көмәји гәбул етмәјә чәкинмәмәлијик. Јеһова сәриштәли вә гајғыкеш гардашлары тәјин етмишдир ки, ‘ҹәмијјәти ҝүдсүнләр’, јәни чәтинликләрлә вә сынагларла үзләшәндә бизә көмәк етсинләр (Һәв. иш. 20:28). Јығынҹагдакы ағсаггаллар вә башгалары чәтин анларда бизә тәсәлли вермәк, дәстәк олмаг вә мүдафиә етмәк истәјирләр (Галат. 6:2; 1 Салон. 5:14).
Лакин еһтијаҹ дујдуғумуз көмәји аларкән диггәтли олмалыјыг ки, буну дүзҝүн әһвал-руһијјә илә едәк. Биз һәр бир көмәји миннәтдарлыгла гәбул етмәлијик. Һәмиманлыларымызын ҝөстәрдији көмәјә Аллаһын лүтфүнүн тәзаһүрү кими бахмалыјыг (1 Пет. 4:10). Бу нәјә ҝөрә ваҹибдир? Чүнки биз, бу дүнјанын адамлары кими, нашүкүр олмаг истәмирик.
Таразлы вә дәрракәли олун
Павел Филипидәки јығынҹаға мәктубунда Тимотеј һаггында јазырды: «Барәниздә Тимотеј гәдәр һәгигәтән гајғы чәкән һәмфикир башга адамым јохдур». Амма сонра әлавә едир: «Һәр кәс Мәсиһ Исаја мәхсус оланы дејил, өз мәнфәәтини ҝүдүр» (Филип. 2:20, 21). Павелин бу сөзләрини јадда сахлајараг һәддән артыг ‘өз мәнфәәтимизин’ гајғысына галмагдан неҹә гачына биләрик?
Биз һеч вахт һәмиманлыларымыздан проблемләримизин һәллиндә көмәк етмәк үчүн вахтларыны вә диггәтләрини бизә ајырмасыны тәләб етмәмәлијик. Нәјә ҝөрә? Өзүн фикирләш: әлбәттә, сон дәрәҹә чәтин анларымызда бизә мүәјјән мадди көмәклик ҝөстәрән гардаша чох миннәтдар олаҹағыг. Бәс ондан бизә мадди көмәклик ҝөстәрмәсини тәләб едәрдикми? Әлбәттә, јох. Буна бәнзәр тәрздә, севән баҹы-гардашларымыз һәр заман көмәк етмәјә һазыр олсалар да, таразлы вә дәрракәли олмалыјыг ки, онлардан бизә һәддән артыг вахт сәрф етмәләрини ҝөзләмәјәк. Һәмиманлыларымыз чәтин анларда бизә көмәк етмәк үчүн һәр нә етсәләр дә, биз онларын буну көнүллү етмәләрини истәјирик.
Шүбһәсиз, мәсиһчи баҹы-гардашларымыз һәр заман бизә сәмими-гәлбдән јардым әли узатмаға һазырдырлар. Амма елә анлар ола биләр ки, онларын бизә көмәк етмәк имканы олмасын. Бунунла белә, әмин ола биләрик ки, үзләшдијимиз сынаглардан асылы олмајараг, Јеһова мәзмурчуну дарда гојмадығы кими, бизи дә дарда гојмајаҹаг (Мәз. 116:1, 2; Филип. 4:10-13).
Буна ҝөрә дә Јеһованын бизә хүсусилә дә кәдәрли вә сарсынтылы анларымызда тәгдим етдији көмәклији миннәтдарлыгла гәбул етмәјә чәкинмәмәлијик (Мәз. 55:22). Јеһова буну белә етмәјимизи истәјир. Һәмчинин О истәјир ки, биз «ҝүләр үзлә» вермәји баҹараг. Буна ҝөрә дә ҝәлин имканымызын јол вердији гәдәр һәгиги ибадәти дәстәкләмәкдә гәти гәрарлы олаг (2 Кор. 9:6, 7). Онда биз миннәтдарлыгла алмағы вә үрәкдән вермәји баҹараҹағыг.
[31-ҹи сәһифәдәки чәрчивә/шәкил]
«Мәнә етдији ҹомәрдлијә ҝөрә Рәббин борҹуну неҹә гајтара биләрәм?» (Мәз. 116:12)
▪ ‘Һамыја јахшылыг етмәк’ үчүн имканлар ахтар
▪ Һәр заман башгаларыны руһландыр вә руһән тәравәтләндир
▪ Баҹардығын гәдәр шаҝирд һазырламаг ишиндә там иштирак ет