Охуҹуларын суаллары
Һансы һалларда тәкрар вәфтиз олунма мәсәләси нәзәрдән кечирилә биләр?
Вәфтиз олунмуш инсаны мүәјјән һалларда вәфтизинин һәгиги олуб-олмадығы нараһат етдији үчүн о, јенидән вәфтиз олунмаг барәдә дүшүнә биләр. Нүмунә үчүн: ола билсин, вәфтиз олундуғу вахтлар инсан ҝизлиҹә елә һәјат тәрзи сүрүб, јахуд елә ишлә мәшғул олуб ки, әҝәр һәмин вахт вәфтиз олунмуш олсајды, буна ҝөрә јығынҹагдан кәнар едилә биләрди. Белә шәртләр алтында о, өзүнү Аллаһа һәср едә биләрдими? Белә инсан јалныз Мүгәддәс Јазылара зидд олан һәрәкәтә сон гојдуғу тәгдирдә өзүнү Јеһоваја һәср едә биләр вә јалныз бу һалда онун һәср олунмасы һәгиги һесаб олунур. Демәли, белә ҹидди нөгсаны ола-ола вәфтиз олунан инсан мүнасиб олараг тәкрар вәфтиз олунмаг барәдә дүшүнә биләр.
Бәс инсан вәфтиз олунан заман ҝүнаһ ишләтмәјибсә, амма вәфтиздән сонракы һәрәкәтләри интизам комитәсинин јарадылмасыны тәләб едирсә, онда неҹә? Тутаг ки, о, вәфтиз заманы етдикләрини там анламадығыны вә бу сәбәбдән онун вәфтизинин һәгиги олмадығыны иддиа едир. Ҝүнаһ ишләдән адамла сөһбәт едәркән ағсаггаллар онун вәфтиз мәсәләсинә тохунмамалы, еләҹә дә өз һәср олунмасынын вә вәфтизинин һәгиги олуб-олмадығы барәдә нә дүшүндүјү илә марагланмамалыдырлар. Ахы о, вәфтизин һансы мәнаны дашыдығына даир Мүгәддәс Китаб нитгини динләјиб, һәср вә вәфтиз олунма суалларына мүсбәт ҹаваб вериб. Сонра исә палтарыны дәјишиб суја ҝириб. Буна ҝөрә дә белә бир гәнаәтә ҝәлмәк дүзҝүн оларды ки, о, етдикләринин ҹиддилијини там анлајырды. Ағсаггаллар онунла вәфтиз олунмуш Јеһованын Шаһиди кими рәфтар етмәлидирләр.
Әҝәр инсан вәфтизинин һәгиги олуб-олмадығы мәсәләсини галдырырса, ағсаггаллар онун диггәтини «Ҝөзәтчи Гүлләси»нин 1960-ҹы ил 1 март сајынын 159, 160-ҹы сәһифәләринә (инҝ.), һәмчинин 1964-ҹү ил 15 феврал сајынын 123—126-ҹы сәһифәләринә (инҝ.) јөнәлдә биләрләр. Бәзи һалларда, мәсәлән, әҝәр инсан вәфтиз олунаркән Мүгәддәс Китабы јахшы баша дүшмәдијини фикирләширсә, тәкрар вәфтиз олуб-олунмамаг онун шәхси ишидир.
Киминләсә бирҝә јашамаг лазым ҝәләндә мәсиһчиләр һансы амилләри нәзәрә алмалыдырлар?
Һәр кәс истәјир ки, башынын үстүндә дамы олсун. Лакин бу ҝүн бир чохларынын өз еви јохдур. Мадди вәзијјәт, сағламлыг вә башга амилләр уҹбатындан инсан, ола билсин, гоһумлар да дахил олмагла, бир нечә аилә илә бирҝә јашамаг мәҹбуријјәтиндә гала биләр. Дүнјанын бәзи јерләриндә гоһумлар шәхси һәјатын нә олдуғуну билмәдән бир отагда јашајырлар.
Үмумдүнја јығынҹағы үчүн һансы јашајыш шәраитинин мүнасиб олдуғуна даир чохсајлы гајдалардан ибарәт сијаһынын тәртиб едилмәси Јеһованын тәшкилатынын ишинә дахил дејил. Мәсиһчиләр киминлә, һарада вә һансы шәраитдә јашамаларынын Аллаһа мәгбул олуб-олмадығыны мүәјјән етмәк үчүн ајдын Мүгәддәс Китаб принсипләри үзәриндә дүшүнмәлидирләр. Бу принсипләрдән бәзиләри һансылардыр?
Илк нөвбәдә, башгалары илә јашамағын бизә вә руһанилијимизә ҝөстәрдији тәсири нәзәрә алмалыјыг. Онлар неҹә инсанлардыр? Јеһоваја ибадәт едирләрми? Мүгәддәс Китаб ганунларына ујғун јашајырлармы? «Алданмајын,— дејә һәвари Павел хәбәрдарлыг едир,— пис достлуг јахшы әхлагы позар» (1 Кор. 15:33).
Мүгәддәс Јазыларда ҝөстәрилир ки, Јеһова әхлагсызлығы вә зинакарлығы мүһакимә едир (Ибр. 13:4). Демәли, евли олмајан ики әкс ҹинсин нүмајәндәсинин әр-арвад кими бирҝә галмасына имкан јарадан шәраит Аллаһа мәгбул дејил. Мәсиһчи әхлагсызлыға јол верилән јердә галмајаҹаг.
Бундан әлавә, Мүгәддәс Китаб Аллаһын лүтфүндә галмаг истәјәнләри ‘әхлагсызлыгдан чәкиндирир’ (1 Кор. 6:18). Демәли, мәсиһчи ону әхлагсызлыға сүрүкләјән шәраитдә јашамагдан гачынмагла мүдрик давраныр. Мәсәлән, зәнн едәк ки, бир нечә мәсиһчи бир евдә галмалы олурлар. Бирдән ширникдириҹи вәзијјәт јаранды? Туталым ки, евдә оланлар һараса чыхдыглары үчүн әр-арвад олмајан ики нәфәр евдә тәк галыр, онда неҹә? Ејнилә, бир-бирләринә романтик мараг бәсләјән ики субај адамын бир евдә јашамасы да әхлаги бахымдан тәһлүкәлидир. Һикмәтли инсан белә вәзијјәтләрдән гачынаҹаг.
Бошанмыш ики нәфәрин бир евдә јашамасы да дүзҝүн дејил. Әввәлләр онларын арасында интим мүнасибәтләр олдуғу үчүн бу, асанлыгла әхлагсызлыға ҝәтириб чыхара биләр (Сүл. мәс. 22:3).
Сонунҹу, амма һеч дә әһәмијјәтсиз олмајан башга амили дә нәзәрә алмалыјыг: сечимимиз ҹәмијјәт тәрәфиндән неҹә гаршыланаҹаг? Мәсиһчинин мүнасиб сајмасына бахмајараг, онун киминлә, һарада вә неҹә јашамасы ҹәмијјәтдә сөз-сөһбәтә сәбәб олаҹагса, бу, нараһатчылыг үчүн әсасдыр. Биз давранышымызын Јеһованын адына ләкә ҝәтирмәсини истәмәздик. Павел бу һагда јазмышдыр: «Нә јәһудиләрин, нә јунанларын, нә дә ки, Аллаһын ҹәмијјәтинин бүдрәмәсинә сәбәб олун. Чүнки мән дә һәр шејдә һәр кәси разы салмаға чалышырам; буну өз мәнфәәтим үчүн дејил, бир чохларынын мәнфәәти үчүн едирәм ки, хилас олсунлар» (1 Кор. 10:32, 33).
Јеһованын салеһ нормаларына риајәт етмәк истәјәнләрә мүнасиб ев, отаг јолдашы тапмаг вә ја шәраит јаратмаг чәтин ола биләр. Бунунла белә, мәсиһчиләр Аллаһа «нәјин мәгбул олдуғуну» өјрәнмәлидирләр. Онлар әмин олмалыдырлар ки, евләриндә һеч бир әдәбсизлијә јол верилмир (Ефес. 5:5, 10). Бунун үчүн мәсиһчиләр дуада рәһбәрлик истәмәли, бир-бирләринин руһани вә физики сағламлығыны горумалы вә Јеһованын јахшы адына ләкә ҝәтирмәмәлидирләр.