Иса Аллаһ һаггында нә өјрәдирди?

«Оғулун ким олдуғуну Атадан башга һеч ким билмәз; вә Атанын ким олдуғуну Оғулдан вә Оғулун она ачмаг истәдији шәхсдән башга һеч ким билмәз» (ЛУКА 10:22).

ЈЕР үзүнә ҝәлмәздән әввәл Аллаһын илкин Оғлу сајсыз-һесабсыз илләр әрзиндә Атасы илә сых үнсијјәтдә олмушду (Колослулара 1:15). Беләликлә, Оғул Атасынын фикирләринә, һиссләринә вә хүсусијјәтләринә јахшы бәләд иди. Сонралар о, јер үзүнә инсан кими ҝәләндә Атасы һаггында һәгигәти ҹанла-башла өјрәдирди. Оғулун дедикләринә гулаг асараг биз Ата һаггында чох шеј өјрәнә биләрик.

Аллаһын ады. Аллаһын ады, Јеһова Иса үчүн һәр шејдән ваҹиб иди. Бу севимли Оғул истәјирди ки, башгалары да онун Атасынын адыны билсин вә истифадә етсин. Исанын ады да «Јеһова хиласдыр» мәнасыны верир. Өлүмүндән әввәлки ҝеҹә Иса дуада Јеһоваја демишди: «Сәнин адыны онлара билдирдим» (Јәһја 17:26). Тәәҹҹүблү дејил ки, Иса Аллаһын адыны чәкир вә ону башгаларына да билдирирди. Ахы Исаны динләјәнләр Аллаһын адыны вә бу адын мәнасыны билмәдән Онун һаггында һәгигәти неҹә анлаја биләрдиләр?a

Аллаһын бөјүк мәһәббәти. Бир дәфә Иса дуада Аллаһа демишди: «Еј Ата,.. дүнја јаранмаздан әввәл Мәни севдин» (Јәһја 17:24). Ҝөјдә Аллаһын мәһәббәтини өз үзәриндә һисс едән Иса јер үзүндә оланда һәмин мәһәббәтин бир чох ҝөзәл ҹәһәтләрини ачыгламаға чалышырды.

Иса ҝөстәрди ки, Јеһованын мәһәббәти ҝенишдир. О гејд етмишди: «Аллаһ дүнјаны елә севди ки, ваһид Оғлуну она верди; буну она ҝөрә етди ки, Она иман едәнләрин һеч бири һәлак олмасын, һамысынын әбәди һәјаты олсун» (Јәһја 3:16). «Дүнја» кими тәрҹүмә олунан јунан сөзү «јер күрәси» демәк дејил. Бу ајәдә олдуғу кими, о, адәтән инсанлара, бүтүн бәшәријјәтә аид едилир. Аллаһын бәшәр аиләсинә олан мәһәббәти о гәдәр бөјүкдүр ки, садиг инсанларын ҝүнаһ вә өлүмүн әсарәтиндән гуртулмалары вә әбәди һәјата үмид етмәләри үчүн О, әзиз Оғлуну гурбан верди. Бу, өлчүјәҝәлмәз мәһәббәтдир (Ромалылара 8:38, 39).

Иса тәсәлливериҹи бир һәгигәти бир даһа тәсдиг етмишди: Јеһова хидмәтчиләринин һәр бирини ајры-ајрылыгда чох севир. Иса өјрәдирди ки, Јеһова гојунларынын һәр бирини әвәзолунмаз вә дәјәрли һесаб едән чобана бәнзәјир (Матта 18:12—14). Онун сөзләринә ҝөрә, Јеһованын хәбәри олмадан бир дәнә дә олсун сәрчә јерә дүшә билмәз. Иса әлавә етмишди: «Сизин исә башыныздакы сачлар да белә сајылмышдыр» (Матта 10:29—31). Әҝәр һансыса гушун јувасында олмамасы Јеһованын нәзәриндән гачмырса, онда О, хидмәтчиләринин һәр биринә даһа чох диггәт јетириб онларын гајғысына галмајаҹагмы? Әҝәр Јеһова бизим башымыздакы түкләрин сајыны билирсә, онда һәјатымызда елә бир шеј олармы ки, ондан, мәсәлән, еһтијаҹларымыздан, чәтинликләримиздән, нараһатчылыгларымыздан Онун хәбәри олмасын?

Сәмави Ата. Өтән мәгаләдә гејд едилдији кими, Иса Аллаһын ваһид Оғлудур. Буна ҝөрә дә тәәҹҹүблү дејил ки, бу севимли Оғул Јеһоваја мүраҹиәт едәндә вә Онун һаггында данышанда адәтән Ону «Ата» адландырырды. Исанын Мүгәддәс Китабда јазылан илк сөзләри 12 јашы оланда мәбәддә сөјләдији сөзләр иди. Һәмин вахт о, Јеһованы ‘Атасы’ адландырмышды (Лука 2:49). «Ата» сөзүнә Мүждәләрдә тәхминән 190 дәфә раст ҝәлинир. Иса Јеһованы мүхтәлиф ҹүр: ‘Атаныз’, «Атамыз» вә ‘Атам’ адландырмышды (Матта 5:16; 6:9; 7:21). Бу сөзү чәкинмәдән демәклә Иса ҝөстәрирди ки, ҝүнаһлы вә гејри-камил инсанлар Јеһова илә сых достлуг мүнасибәтләри гура биләрләр.

Мәрһәмәтли вә бағышлајан. Иса билирди ки, гејри-камил инсанларын Јеһованын мәрһәмәтинә еһтијаҹлары вар. Бәдхәрҹ оғул һаггында сөјләдији мәсәлдә Иса Јеһованы голларыны ачараг пешман олан оғлуну гәбул едән мәрһәмәтли, бағышлајан ата илә мүгајисә етмишди (Лука 15:11—32). Беләликлә, Исанын сөзләри бизи әмин едир ки, Јеһова ҝүнаһкара мәрһәмәт ҝөстәрмәк үчүн онун үрәјиндә һәр һансы бир дәјишиклијин баш вермәсини ҝөзләјир. Бәли, Јеһова төвбә едән ҝүнаһкары бағышламағы үрәкдән истәјир. Иса изаһ етмишди: «Сизә дејирәм ки, беләҹә дә ҝөјдә, төвбә едән бир ҝүнаһкара ҝөрә, төвбәјә еһтијаҹы олмајан дохсан доггуз салеһ инсан үчүн олдуғундан даһа чох севинҹ олаҹагдыр» (Лука 15:7). Белә мәрһәмәтли Аллаһа ким јахынлашмаг истәмәз?

Дуалары ешидән. Иса ҝөјдә оланда Јеһованын ‘дуалары ешитдијинә’ вә садиг хидмәтчиләринин дуаларынын Она хош олдуғуна өзү шаһид олмушду (Мәзмур 65:2). Буна ҝөрә дә јер үзүндә хидмәт едәркән Иса ону динләјәнләрә неҹә вә нә һагда дуа етмәји өјрәдирди. «Дуа етдијиниз заман... бош сөзләр сөјләмәјин»,— дејә о мәсләһәт вермишди. Иса динләјиҹиләрини «ҝөјдә олдуғу кими, јердә дә» Аллаһын ирадәсинин олмасы үчүн дуа етмәјә тәшвиг едирди. Биз һәмчинин ҝүндәлик јемәјимиз, ҝүнаһларымызын бағышланмасы вә сынаглара гаршы дурмаг үчүн дуа едә биләрик (Матта 6:5—13). Иса өјрәдирди ки, Јеһова бир ата кими хидмәтчиләринин дуаларына ҹаваб верир, онларын иманла едилән сәмими хаһишләрини јеринә јетирир (Матта 7:7—11).

Шүбһәсиз, Иса Јеһова вә Онун неҹә Аллаһ олмасы һаггында һәгигәти өјрәтмәк үчүн һәр фүрсәтдән истифадә едирди. Лакин Исанын Јеһова һаггында һәвәслә данышдығы башга бир шеј дә вар иди. Јеһова бунун васитәсилә јер күрәсинә вә инсанлара даир нијјәтини һәјата кечирмәк үчүн бүтүн дүнјада дәјишиклик едәҹәк. Исанын чатдырдығы хәбәрин бу ҹәһәти онун тәблиғинин әсас мөвзусу иди.

[Һашијә]