Çərşənbə axşamı, 16 sentyabr
Biz inanırıq, bilirik ki, sən Allahın Müqəddəsisən (Yəh. 6:69).
Həvari Butrus sədaqətli idi. Heç bir şey onu İsanın ardınca getməkdən saxlaya bilmədi. Məsələn, bir dəfə şagirdlər İsanın dediyi sözləri başa düşməmişdi (Yəh. 6:68). Onlar İsanın dediklərini izah etməyini gözləmək əvəzinə, ondan uzaqlaşdılar. Amma Butrus belə etmədi. O, başa düşürdü ki, «əbədi həyatın sözləri» yalnız İsadadır. İsa Butrusun və digər həvarilərin onu atacağını bilirdi. Buna baxmayaraq, o, Butrusa dedi ki, onun yenidən geri qayıdacağına və sədaqətli qalacağına əmindir (Luka 22:31, 32). İsa bilirdi ki, «ruh şövqlü, cisim isə zəifdir» (Mark 14:38). Buna görə də Butrus onu tanıdığını dansa da, o, Butrusdan ümidini üzmədi, onu atmadı. İsa diriləndən sonra ehtimal ki, təklikdə Butrusa göründü (Mark 16:7; Luka 24:34; 1 Kor. 15:5). Yəqin, hərəkətlərinə görə peşman olan bu həvari İsanı görüb möhkəmlənmişdi. w23.09 s. 22—23, abz. 9, 10
Çərşənbə, 17 sentyabr
Xoşbəxtdir o kəs ki, təqsirləri bağışlanıb, günahları əfv edilib (Rom. 4:7).
Yehova Ona iman edən insanların təqsirini bağışlayır, günahlarını heç hesaba da almır (Zəb. 32:1, 2). Onun gözündə belə insanlar günahsız və salehdirlər. İbrahim, Davud və digər mömin insanlar saleh adlansalar da, qeyri-kamil, günahlı idilər. Amma Yehovaya ibadət etməyən insanlardan fərqli olaraq, onlar imanlı idilər, buna görə də Allah onları günahsız sayırdı (Efes. 2:12). Romalılara yazdığı məktubunda həvari Bulusun aydın izah etdiyi kimi, Yehova ilə dost olmaq üçün iman şərtdir. Elə bu səbəbdən İbrahimlə Davud peyğəmbər Allahla dost olub. Biz də ola bilərik. w23.12 s. 3, abz. 6, 7
Cümə axşamı, 18 sentyabr
İsanın vasitəsilə hər zaman Allaha mədh qurbanı, Onun adını bəyan edən dilimizin bəhrəsini təqdim edək (İbr. 13:15).
Bu gün bütün məsihilər Allaha qurban gətirə bilər. Necə? Vaxtımızı, gücümüzü və maddi vəsaitimizi Allaha ibadətə sərf etməklə. Yehovaya ən yaxşı qurbanları verməklə göstəririk ki, Ona ibadət etmək bizim üçün böyük şərəfdir. Həvari Bulus ibadətimizə aid olan bəzi sahələri vurğulayır və göstərir ki, onlara barmaqarası yanaşmamalıyıq (İbr. 10:22—25). Bura Yehovaya dua etmək, ümidimizi aləmdə bəyan etmək, yığıncaq görüşlərində iştirak etmək və Yehovanın gününün yaxınlaşdığını gördükcə bir-birimizi daha da çox ruhlandırmaq daxildir. «Vəhy» kitabının sonlarına yaxın Yehovanın mələyi düz iki dəfə deyir: «Allaha səcdə qıl» (Vəhy 19:10; 22:9). Gəlin Yehovanın böyük ruhani məbədi ilə bağlı dərin həqiqətləri heç vaxt unutmayaq və Ulu Allahımız Yehovaya ibadət etmək imkanını hər zaman qiymətləndirək! w23.10 s. 29, abz. 17, 18