Cümə, 19 sentyabr
Bir-birimizi sevək (1 Yəh. 4:7).
Hamımız istəyirik ki, həmişə «bir-birimizi sevək». Amma İsa Məsihin bu vacib xəbərdarlığını da unutmamalıyıq: «Əksər insanlarda məhəbbət soyuyacaq» (Mət. 24:12). İsa demirdi ki, bu onun şagirdlərinin çoxu ilə baş verəcək. Amma yenə də biz ehtiyatlı olmalıyıq. Məhəbbətdən kasad insanların bizi özlərinə oxşatmağına imkan verməməliyik. Ortaya belə sual çıxır: «Dindaşlarımıza sevgimizin güclü olub-olmadığını necə yoxlamaq olar?» Bunun üçün müəyyən vəziyyətlərdə necə davrandığımıza fikir verə bilərik (2 Kor. 8:8). Bu vəziyyətlərdən birini Butrusun sözlərindən görmək olar: «Hər şeydən ziyadə bir-birinizi hərarətlə sevin, çünki məhəbbət çoxlu günahın üstünü örtür» (1 But. 4:8). Deməli, dindaşımız səhv edəndə, yaxud da xətrimizə dəyəndə məhəbbətimizin nə dərəcədə güclü olduğunu yoxlamaq üçün fürsət yaranır. w23.11 s. 10—11, abz. 12, 13
Şənbə, 20 sentyabr
Bir-birinizi sevin (Yəh. 13:34).
Yığıncaqda birini sevib, o birisindən gen gəziriksə, İsanın məhəbbətlə bağlı verdiyi əmrə itaət etdiyimizi deyə bilmərik. Düzdür, ola bilsin, İsa kimi bizim də özümüzə daha yaxın hiss etdiyimiz kimlərsə var (Yəh. 13:23; 20:2). Amma həvari Butrus bizə xatırladır ki, bütün dindaşlarımıza «qardaşlıq məhəbbəti» bəsləməliyik, onları doğmamız kimi sevməliyik (1 But. 2:17). Butrus bizi təşviq edir: «Bir-birinizi səmimi-qəlbdən, hərarətlə sevin». Bu kontekstdə «hərarətlə» sevmək hisslərimizi məhəbbətə çatana qədər dartmaq deməkdir (1 But. 1:22). Tutaq ki, hansısa bacı və ya qardaş xətrimizə dəyib. Bu zaman ilk reaksiyamız ona məhəbbət göstərmək yox, əksinə, ondan əvəz çıxmaq ola bilər. Amma Butrus İsadan öyrənmişdi ki, qisas almağımız Allaha xoş getmir (Yəh. 18:10, 11). O yazmışdı: «Pisliyə pisliklə, təhqirə təhqirlə cavab verməyin, əksinə, xeyir-dua ilə cavab verin» (1 But. 3:9). Hərarətli sevgi sayəsində mehriban və anlayışlı olacaqsınız. w23.09 s. 28—29, abz. 9—11
Bazar, 21 sentyabr
Qadınlar... hər şeydə hədd bilməli, hər sahədə sədaqətli olmalıdırlar (1 Tim. 3:11).
Uşaqlar çox tez böyüyür. Bu proses insanı heyran qoyur. Adama elə gəlir ki, uşaq öz-özünə böyüyür. Amma ruhani cəhətdən böyümək, yetkinləşmək öz-özünə baş verən bir proses deyil (1 Kor. 13:11; İbr. 6:1). Bunun üçün Yehova ilə möhkəm dostluq münasibəti gərəkdir. Həmçinin Onun bəyəndiyi keyfiyyətlərə sahib olmaq, müəyyən bacarıqlara yiyələnmək və gələcək həyata hazırlaşmaq üçün Yehovanın müqəddəs ruhuna ehtiyacımız var (Məs. 1:5). Yehova insanları kişi və qadın olaraq yaradıb (Yar. 1:27). Onlar fiziki cəhətdən bir-birindən çox fərqlənir. Onların fərqli olduqları digər sahələr də var. Yehova kişi ilə qadını yaradanda hərəsinə xüsusi bir rol verdi. Onlar bu şərəfli rolları icra etmək üçün müəyyən keyfiyyətlərə və bacarıqlara sahib olmalıdırlar (Yar. 2:18). w23.12 s. 18, abz. 1, 2