Bu gün bütün məsihilər Allaha qurban gətirə bilər. Necə? Vaxtımızı, gücümüzü və maddi vəsaitimizi Allaha ibadətə sərf etməklə. Yehovaya ən yaxşı qurbanları verməklə göstəririk ki, Ona ibadət etmək bizim üçün böyük şərəfdir. Həvari Bulus ibadətimizə aid olan bəzi sahələri vurğulayır və göstərir ki, onlara barmaqarası yanaşmamalıyıq (İbr. 10:22—25). Bura Yehovaya dua etmək, ümidimizi aləmdə bəyan etmək, yığıncaq görüşlərində iştirak etmək və Yehovanın gününün yaxınlaşdığını gördükcə bir-birimizi daha da çox ruhlandırmaq daxildir. «Vəhy» kitabının sonlarına yaxın Yehovanın mələyi düz iki dəfə deyir: «Allaha səcdə qıl» (Vəhy 19:10; 22:9). Gəlin Yehovanın böyük ruhani məbədi ilə bağlı dərin həqiqətləri heç vaxt unutmayaq və Ulu Allahımız Yehovaya ibadət etmək imkanını hər zaman qiymətləndirək! w23.10 s. 29, abz. 17, 18

Hamımız istəyirik ki, həmişə «bir-birimizi sevək». Amma İsa Məsihin bu vacib xəbərdarlığını da unutmamalıyıq: «Əksər insanlarda məhəbbət soyuyacaq» (Mət. 24:12). İsa demirdi ki, bu onun şagirdlərinin çoxu ilə baş verəcək. Amma yenə də biz ehtiyatlı olmalıyıq. Məhəbbətdən kasad insanların bizi özlərinə oxşatmağına imkan verməməliyik. Ortaya belə sual çıxır: «Dindaşlarımıza sevgimizin güclü olub-olmadığını necə yoxlamaq olar?» Bunun üçün müəyyən vəziyyətlərdə necə davrandığımıza fikir verə bilərik (2 Kor. 8:8). Bu vəziyyətlərdən birini Butrusun sözlərindən görmək olar: «Hər şeydən ziyadə bir-birinizi hərarətlə sevin, çünki məhəbbət çoxlu günahın üstünü örtür» (1 But. 4:8). Deməli, dindaşımız səhv edəndə, yaxud da xətrimizə dəyəndə məhəbbətimizin nə dərəcədə güclü olduğunu yoxlamaq üçün fürsət yaranır. w23.11 s. 10—11, abz. 12, 13

Yığıncaqda birini sevib, o birisindən gen gəziriksə, İsanın məhəbbətlə bağlı verdiyi əmrə itaət etdiyimizi deyə bilmərik. Düzdür, ola bilsin, İsa kimi bizim də özümüzə daha yaxın hiss etdiyimiz kimlərsə var (Yəh. 13:23; 20:2). Amma həvari Butrus bizə xatırladır ki, bütün dindaşlarımıza «qardaşlıq məhəbbəti» bəsləməliyik, onları doğmamız kimi sevməliyik (1 But. 2:17). Butrus bizi təşviq edir: «Bir-birinizi səmimi-qəlbdən, hərarətlə sevin». Bu kontekstdə «hərarətlə» sevmək hisslərimizi məhəbbətə çatana qədər dartmaq deməkdir (1 But. 1:22). Tutaq ki, hansısa bacı və ya qardaş xətrimizə dəyib. Bu zaman ilk reaksiyamız ona məhəbbət göstərmək yox, əksinə, ondan əvəz çıxmaq ola bilər. Amma Butrus İsadan öyrənmişdi ki, qisas almağımız Allaha xoş getmir (Yəh. 18:10, 11). O yazmışdı: «Pisliyə pisliklə, təhqirə təhqirlə cavab verməyin, əksinə, xeyir-dua ilə cavab verin» (1 But. 3:9). Hərarətli sevgi sayəsində mehriban və anlayışlı olacaqsınız. w23.09 s. 28—29, abz. 9—11