Fəsil 109

İsa əleyhdarlarını mühakimə edir

ƏLEYHDARLAR artıq İsadan nəsə soruşmağa cürət etmirlər. Onda İsa özü onların cahilliyini ifşa etməyə başlayır. O soruşur:

— Məsih haqqında nə düşünürsünüz? O, kimin oğludur?

— Davudun, — fəriseylər deyirlər.

Doğrudan da, Məsih Davudun nəslindəndir. İsa bunu inkar etmir. Lakin o soruşur: «Necə olur ki, Davud bu ayədə müqəddəs ruhun təsiri ilə onu “Ağa” adlandırır: “Yehova Ağama dedi: «Düşmənlərini ayağının altına qoyanadək sağımda otur»”? Əgər Davud onu “Ağa” adlandırırsa, o, Davudun oğlu necə ola bilər?»

Fəriseylər susurlar, çünki Məsihin kimliyini axıradək dərk etmirlər. Əslində, Məsih fəriseylərin düşündüyü kimi sadəcə Davudun nəslindən olan bir insan deyil. O, əvvəllər göydə yaşamışdır və Davuddan böyükdür, onun ağasıdır.

İsa şagirdlərini və camaatı mirzələrlə fəriseylərdən ehtiyat etməyə çağırır. Mirzələr və fəriseylər «Musanın yerində oturub» Allahın Qanununu öyrətdikləri üçün İsa deyir: «Dedikləri hər şeyə əməl edin, lakin gördükləri işləri görməyin. Çünki onlar deyirlər, amma etmirlər».

Onlar ikiüzlüdürlər. İsa bir neçə ay bundan əvvəl fəriseyin evində şam edərkən dediyi sözlərlə onları ittiham edir: «Hər bir işi özlərini camaata göstərmək üçün edirlər». O misal çəkir:

«Onlar həmail kimi taxdıqları ayə qutucuqlarını genişləndirir». Qutucuq adətən alına, yaxud qola bağlanırdı və onun içinə Qanundan götürülmüş bu dörd parça qoyulurdu: Çıxış 13:1—10, 11—16; Qanunun təkrarı 6:4—9 və 11:13—21. Fəriseylər camaatın gözünə kül üfürüb, guya Qanunu səylə icra etdiklərini göstərmək üçün bu qutucuqları böyüdürlər.

Sonra İsa deyir: «Əbalarının saçaqlarını uzadırlar». Saylar 15:38—40 ayələrində israillilərə paltarlarının ətəyinə saçaq tikmək əmr edilmişdi. Amma fəriseylər saçaqları başqalarına nisbətən daha uzun tikirlər. Onlar hər şeyi gözə çarpdırmaq istəyirlər. İsanın dediyi kimi, onlar «qabaq cərgələrdə oturmağı sevirlər».

Əfsus ki, şan-şöhrət düşkünlüyü İsanın şagirdlərinə də sirayət edib. Buna görə də İsa onlara nəsihət verir: «Amma siz özünüzü “Müəllim” adlandırmağa qoymayın, çünki bir Müəlliminiz var, siz isə bir-birinizə qardaşsınız. Həmçinin yer üzündə heç kəsi “ata” çağırmayın, çünki bir Atanız var, O da səmavi Atadır. Özünüzü “rəhbər” adlandırmağa icazə verməyin, çünki bir Rəhbəriniz var, o da Məsihdir». Şagirdlər birinci olmaq istəyini ürəklərindən çıxarıb atmalı idilər. İsa onları təşviq edir: «Sizlərdən ən böyüyü qoy sizə nökərçilik etsin».

Sonra o, mirzələri və fəriseyləri dönə-dönə ikiüzlü adlandırır, özü də hər dəfə sözünü «vay halınıza» kəlməsi ilə başlayır. Onlar «səmavi padşahlığın qapılarını insanların üzünə bağlayır», «dul qadınların evlərini talayır və özlərini mömin göstərmək üçün uzun-uzadı dua edirlər».

İsa deyir: «Vay sizin halınıza, kor bələdçilər!» Fəriseylər ruhani dəyərləri tapdaladıqları üçün İsa onları mühakimə edir. Onlar bunu özlərinə sərf edən fikirləri irəli sürməklə göstərirlər. Misal üçün, onlar deyirlər: «Əgər kimsə məbədə and içirsə, eybi yox; amma kimsə məbəddəki qızıla and içirsə, andını mütləq yerinə yetirməlidir». Onlar məbədin qızılını bu ibadət yerinin ruhani dəyərindən yuxarı tutmaqla əxlaqi cəhətdən kor bələdçi olduqlarını göstərirlər.

Sonra İsa yenidən fəriseyləri mühakimə edir ki, onlar əhəmiyyəti olmayan otlardan ondabir vergisini ödəməyə böyük diqqət ayırırlar, amma «Qanundakı daha vacib məsələlərə: haqq-ədalətə, mərhəmətə və sədaqətə məhəl» qoymurlar.

İsa fəriseyləri «ağcaqanadı süzgəcdən keçirən, amma dəvəni diri-diri udan kor bələdçilər» adlandırır. Onlar şərabı süzgəcdən keçirirdilər ki, onun içinə ağcaqanad düşməsin. Dini ayinlərə görə ağcaqanad murdar sayılırdı. Lakin fəriseylər Qanunun daha vacib tələblərinə laqeyd yanaşırlar, yəni dini ayinlərə görə natəmiz heyvan olan dəvəni sanki diri-diri udurlar. Matta 22:41—23:24; Mark 12:35—40; Luka 20:41—47; Levililər 11:4, 21—24.

▪ İsa fəriseylərdən Davud peyğəmbərin Məsih haqqında nə dediyini soruşanda onlar nə üçün susurlar?

▪ Fəriseylər nəyə görə «ayə qutucuqlarını» böyüdür və uzun saçaqlar tikirlər?

▪ İsa şagirdlərinə nə məsləhət görür?

▪ Fəriseylər ruhani dəyərləri necə tapdalayırlar? İsa onları daha ciddi tələblərə laqeyd yanaşdıqları üçün necə ittiham edir?