Kon sa Unsang Paagi ang Kamatuoran Nagbag-o Nako Gikan sa Pagkakriminal Ngadto sa Pagkakristohanon
AKO nagdako sa gamay nga lungsod sa Maine. Ako daw kanunay nga nahisugamak sa ginagmay nga binuang. Kon masakpan ako sa akong amahan nga magminaldito, disiplinahon niya ako. Mamingawon usahay ako, ilabina sa pagkamatay sa akong papa—siya namatay sa akong ika-11 nga adlawng natawhan.
Sa dihang mibalhin ako sa mas dako nga lungsod, nalangkit ako sa dinagko na nga binuang, mas seryosong mga butang sama sa pagpangawat sa tindahan maingon man sa paglungkab ug pagsulod. Gilungkab ko ang tindahan sa hardware aron lang sa pagsuta kon makasulod ako. Dili kaayo daghan ang akong gikawat. Alang sa paukyab lamang kadto ug wala nay lain. Karon sa magtan-aw ako ug balik, nagtuo ako nga kadto nahitabo tungod sa sobrang pagtan-aw ug TV—daw nadala ako sa mabangis nga mga salida.
Ang akong mga krimen misamot. Ang dugang kong pagkawala-madakpi, dugang nga nakahimo nakong mapangahason. Unya nadakpan ako. Ako niadto 15 o 16 anyos pa, “namalit” sa supermarket sa alas dos sa buntag—dili hustong panahon alang niana. Sanglit bata pa, gipriso ako sa unom ka bulan. Wala akoy nakat-onan gikan niining nga kaagi; ang akong ginagmay nga pagpangawat nagpadayon.
Sa miabot akog 21, dili na kini ginagmay. Sa usa ka gabii ang akong karera sa krimen natapos diha sa pagpatay. Human nakakawat sa usa ka tindahang hardware ug sa feedstore, akong gihakot ang akong kinawat sa likod sa usa sa ilang trak, gipaandar kana, ug gipadagan. Sa nag-eskapo ako, maoy anaa sa akong hunahuna ang dakong butang nga akong nahimo. Kadtong tindahana makadaghan nang gikawatan, ug gihimo kini sa tag-iya nga usa ka kuta. Wala nay makalungkab pa niadtong dapita pag-usab. Apan nalungkab nako kadto! Pagkahawod ko gayod!
Apan kana wala magdugay. Ang trak naaberiya, busa gibiyaan nako kini ug mipaingon sa usa ka balay aron sa pagpangitag laing sakyanan. Nakit-an ako sa tawo sa balay nga nang-ukoy ug motawag unta ug polis. Dili ako makatugot nga moabot sila, sanglit mao pay akong pagpangawat sa tindahan. Natarantar ako, gihulbot ko ang akong pistola, ug giposil siya. Ang engkuwentro natapos diha niya nga patay ug ako mikalagiw.
Gisingot ako. Nahadlok kaayo. Naminhod ako. Mipaingon ako sa Augusta, gihagbong sa kanal ang kinawat nga sakyanan, ug misugod sa paglakaw sa taytayan. Akong gitan-aw ang tubig sa ubos. ‘Molukso ba ako?’ Naghunahuna ako. Ang paghunahuna sa paghikog mitungha sa akong kaisipan sa daghang higayon sa mga adlaw nga misunod, apan wala gayod ako makahimo niana. Busa nagpadayon ako sa paglayas sa duha ka tuig.
Sa kataposan misakay ako ug bus paingon sa Boston. Sa pagkakaron ang polisiya mihunong na sa pagpangita nako, apan nahadlok gihapon ako. Diha sa bus, ang mga tawo nga nag-uniporme mosakay, ug matarantar ako. Niining higayona nalabay na nako ang posil. Human nga napatay nako kadtong tawhana, dili na ako gustong malangkit pa niana. Sa dihang miabot ako sa Boston, naglaaglaag ako sa maadlaw ug matulog sa mga labayanag basura ug sa dapit sa konstruksiyon sa magabii. Ang akong gamay nga kuwarta nahurot sa pagkaon. Nangawat na usab ako sa mga tindahan kas-a o makaduha, apan dili na ako gustong mobuhat pa niana karon. Kadtong mapangahasong espiritu, sa pagpangitag paukyab, ang hagit sa pagpangawat ug makaikyas gikan niana—nawala na karon.
Nadawat ako sa trabaho, nakakitag barato nga lawak, migamit ug alyas, ug nerbiyoson matag panahong makakita ako ug polis. Kon makakita ako ug usa nga taliabot, molakaw ako sa laing dalan. Nag-amping ako kanunay, dili bisan na lang sa pagtabok sa dalan, tungod sa kahadlok nga madakpan. Mao kana ang kinabuhi alang kanako, ang nagpangitag paukyab niadto nga kawatan, karon usa na ka layas nga mibating sad-an.
Duna akoy gamayng libro sa mga sanglitanan, ug usahay basahon nako kana. Dayon nakahinumdom ako sa basahong Proverbio diha sa Bibliya. Mikuha ako ug Bibliya ug misugod sa pagbasa niana. Wala ako mahibalo kon ngano. Kami dili relihiyoso nga pamilya. Sa nag-edad ako ug 13, miadto ang akong inahan sa pipila ka tigom sa Kingdom Hall sa mga Saksi ni Jehova. Dili ko gustong magpalabot niana, ug siya wala usab mopadayon niini.
Bisan karon, sa nagbasa ug pipila diha sa Bibliya, wala ako maghunahuna nga magbaton ug relihiyon. Apan gikapoyan na ako sa paglayas, kanunay nga nagpanglingi, nahibulong kon naghulat ang mga awtoridad sa sunod eskina sa pagdakop kanako. Tingali sa akong kinailadman nagpangita ako ug usa ka butang, nga wala lamang mahibalo kon unsa.
Nagbasa akog mga butang nga nakahimo kanakong masusihon. Gusto kong makasabot. Dunay daghang pangutanang motungha sa akong hunahuna, ug ako wala mahibalo kon asa mangita sa mga tubag. Seguro tungod kay nakaadto ang akong inahan sa Kingdom Hall sa mga Saksi ni Jehova, nga mihukom ako sa pag-adto didto. Ginerbiyos ako bahin niadto. Wala ako makatino sa pag-abiabi nga akong madawat, apan miadto ako. Mainit ang pagdawat. Daghan ang miabiabi kanako; gisugdan ako sa usa ka Saksi sa pagtuon sa Bibliya.
Sa mga bulan nga misunod, ang akong konsensiya nabanhaw. Sa nagdugang ang akong nakat-onan, nagdugang ang akong pagpalandong, ‘Dili ako makapadayon nga ingon niini. Kinahanglan may butang nga mahitabo. Mohunong ba kaha ako sa akong pagtuon sa Bibliya o mosurender ako.’ Sa ulahi akong naamgohan nga dili ako makahunong sa akong pagtuon sa Bibliya, apan ang laing kapilian makahahadlok. Dili ako gusto niana. Dili ko gustong mapriso.
Kadto mao ang kinalisorang desisyon nga akong pagahimoon, apan akong gihimo kadto. Sa edad 24, miduol ako sa usa sa mga ansiano sa kongregasyon, si Willard Stargell. Akong gisultihan siya nga nakapatay ako ug tawo ug nga mosurender ako.
“Segurado ka ba nga mao kanay imong gustong buhaton?” siya nangutana.
“Segurado ako.”
“Tabangan ko ikaw kutob sa akong maarangan. Gusto ba nimo nga ubanan ko ikaw sa estasyon sa kapolisan?”
“Gusto ako.”
“Buweno, dunay sirkitong asembliya sa mga Saksi ni Jehova karong hinapos sa semana,” iya akong gipahinumdoman. “Motambong una kita niana, unya moadto kita sa estasyon sa kapolisan sa Lunes sa buntag.”
Nakaangay ako niadtong ideyaha. Gusto kong motambong sa asembliya, apan nahadlok usab ako sa pag-adto sa estasyon sa kapolisan. Gisakyan dayon nako ang higayon sa pag-uswag usa niana. Busa miuban ako niya sa asembliya ug nalipay niana. Sa pagkabuntag sa Lunes miadto kami sa estasyon sa kapolisan, ug miampo ako.
Ang kapolisan dili makatuo niana. Diyutay ra kaayo ang mosurender—dili sa sala sa pagpatay! Ilang gitawag ang polisiya sa Bangor, Maine, aron sa pagtino. Sa milabay ang usa ug tunga ka adlaw, didto ako sa bilanggoan sa lungsod sa Bangor. Sa pagkasunod adlaw giduaw ako sa lokal nga Saksi. Sa gihimo ang husay, miadto si Stargell sa Maine sa pag-atubang ingong saksi alang kanako. Didto akong gitug-an ang pangawat ug pagpatay; ang ulohan sa balita nga nagpahayag sa resulta naghisgot kanako ingong “Kalmado sa Gisentensiyahan Siya sa Huwes sa Tibuok-Kinabuhing Pagkabilanggo.” Sa milabay ang usa ka bulan didto ako sa prisohan sa estado sa Maine, nagsilbi sa 15 ka tuig ngadto sa tibuok-kinabuhi nga pagkabilanggo. Didto giduaw usab ako sa mga Saksi.
Ang pagdawat sa mga binilanggo kanako nagkalainlain. Ilang gibiaybiay ako nga ‘buang gayod ako nga miampo,’ ilabina kay mihunong na ang kapolisan sa pagpangita kanako. Sa dihang ilang nahibaloan nga gihimo ko kadto tungod sa pagtuon sa Bibliya, miyubit sila nako, gitawag ako nga ‘usa ka karnero taliwala sa mga lobo.’ Ang mga pag-abuso sa pulong lamang, dili sa pisikal. Sa dakong bahin, nagpalayo ako gikan sa mga binilanggo.
Ang kamatuoran nahimong panalipod nako. Sa ulahi sila nakaamgo nga ‘kining tawhana maoy usa sa mga Saksi ni Jehova. Siya neyutral. Dili na siya moapil sa bisan hain niining mga awaya sa sulod.’ Lain pa, sila nahibalo sa dili pagduol kanako sa pagbaligya ug mga droga o sugoon ako sa pagpangawat alang kanila. Naamgohan usab sa mga opisyal sa administrasyon nga dili gayod ako molapas sa mga balaod. Kini nakatipig sa akong rekord nga walay buling ug gihatagan ako ug dugang kagawasan.
Sa usa ka higayon sulod ning panahona, nalinga ako gikan sa akong pagpangagpas sa kamatuoran sa Bibliya. Dili kay kinabubut-ong mihukom ako sa dili pagpadayon niana. Kadto maoy sa kapakyasan sa pagsunod sa Hebreohanon 2:1, diin kita gipasidan-an nga dili gayod angay “magpaanod.” Apan, nagpaanod ako. Bisan diha sa prisohan, ang materyalismo makalit-ag kanimo! Mibukas ang higayon diin nakahimo akog mga butang bag-o nga idespli sa displihanan sa bilanggoan. Paliton kining mga butanga sa mga bisita, ug ang dakong bahin sa salapi moadto sa mga binilanggo nga naghimo niini. Busa nalangkit ako sa panapi, ug nag-antos ang akong personal nga pagtuon.
Dayon misugod ako sa pagpalandong: ‘Nganong miampo ka pa man? Nganong mibalik ka ug nagpapriso? Ug karon gihunong mo ang imong mga pagtuon sa Bibliya? Dili kana masabtan! Maayo pang wala ka mosurender.’ Ang bahin sa akong problema mao nga naglisod ako sa pagtuo nga tinuod nga gipasaylo na ako ni Jehova tungod sa pagpatay ug tawo. Ang usa sa mga guwardiya maoy usa ka Saksi, ug iyang nakita nga nagmasulob-on ako bahin niini. Busa iyang giasoy ang pila ka butang nga iyang nahimo sa nagsundalo pa sa Vietnam sa wala pa siya mahimong Saksi.
“Unsay nakahimo kanimo nga lahi?” siya nangutana. “Tan-awa ang tanang sibilyang mga kinabuhi nga ako ang may tulobagon. Sa dihang gisulong sa akong grupo ang mga balangay sa Vietnam, among girakrakan ang dinosenang mga tawo, ang kadaghanan kanila inosenteng mga babaye ug mga bata. Nagtuo ka ba nga wala kana makatugaw kanako karon? Dili ako makalimot niana! Apan gibati ko nga si Jehova, ang Diyos sa walay-kinutobang kaluoy, nakapasaylo kanako. Ang imong nahimo dili sama ka ngil-ad sa akong nahimo. Ikaw nakapatay ug usa ka tawo; ako wala gani mahibalo kon pila ka buok ang akong napatay!”
Mao kadto ang akong gikinahanglan. Kadto ang nakapahunahuna kanako, nakapalandong sa kaluoy ug pagpasaylo ni Jehova alang niadtong tinuod nga naghinulsol. Busa sa ulahi mihunong ako sa akong materyalistikong buluhaton ug mibalik sa akong iskedyol sa pagtuon sa Bibliya. Ug mao kana ang nahitabo sukad niadto.
Sa ulahi, usa ka pagtuon sa Bibliya ang gidumala uban nako, ug kas-a sa usa ka bulan gitugotan ako sa paggawas uban sa mga Saksi ni Jehova sa mga asembliya. Sa usa ka higayon, pipila ka mga binilanggo ug ako nagtuon sa Bibliya. Dugang ug dugang gisaligan kami ug gihatagan ug mas daghang mga pribilehiyo. Nahibalo ang mga opisyal nga dili na kinahanglang bantayan nila kami pag-ayo. Sa usa ka higayon gitugotan nila kami sa pagduaw sa selda ug selda nga nanghatag ug mga tract, apil sa mga imbitasyon sa usa ka pasundayag sa slide sa mga Saksi ni Jehova. Kapin sa 20 ang mitambong.
Si Jehova, ang espirituwal nga pagkaon pinaagi sa iyang organisasyon, ug ang mahigugmaong tabang sa matinumanong mga igsoon ang nakahimo kanako sa pagpadayon. Samtang didto pa sa bilanggoan ako nakadawat ug daghang makapadasig nga mga kard ug mga sulat gikan sa mga Saksi, ug kini maoy espirituwal nga pabaskog nga nakapabuhi sa akong espiritu. Kining tanan mitultol sa akong bawtismo pinaagi sa pagtuslob sa tubig sa 1983 sa pagsimbolo sa akong pagpahinungod sa pagbuhat sa kabubut-on ni Jehova—human sa pito ka tuig sa maximum-security nga bilanggoan sa estado sa Maine.
Sa milabay ang duha ka tuig sa ulahi, human sa siyam ka tuig sa maximum-security, gibalhin ako sa duol nga minimum-security nga bilanggoan. Usa ka tuig ug tunga sa ulahi, gibalhin ako sa pasilidad sa work-release sa Bangor. Didto ang mga binilanggo ipadala sa gawas sa pagtrabaho sa mga proyekto, mobalik sa kataposan sa adlaw ngadto sa pasilidad. Sa milabay ang unom ka bulan miabot ako sa akong unang husay sa parol. Walay usa sa mga guwardiya ug mga binilanggo ang nagtuo nga hatagan ako ug parol. “Walay usa ang nahatagan ug parol sa unang higayon,” sila miingon. “Walay bisan usa!”
Apan gihatagan ako. Matuod, diyutay lamang ang gihatagan niini sa unang higayon. Ang kadaghanang mga binilanggo mamakak ug maningkamot sa pagkombinsi sa hunta sa parol, apan silang tanan nakadungog na nianang tanan. Ilang makita kana. Mitindog ako sa ilang atubangan ug miingon, ‘Ingon ako niini, kini ang akong nahimo, ingon niining paagiha nga nagbag-o ako, ug mao kini ang akong giplanong buhaton.’ Akong gisultihan sila bahin sa akong pagtuon sa Bibliya, bahin sa mga kausaban nga nahimo niini kanako, ug bahin sa akong pagkahimong usa sa mga Saksi ni Jehova. Ilang nakita kadto nga mga kausaban.
Seguro ang kamatuoran nga miampo ako, nga maayo ang akong batasan ug ang akong rekord sa pagtrabaho, ug nga ang mga prinsipyo sa Bibliya nga akong gitun-an napabanaag sa akong tinamdan ug sa paggawi—kanang tanan nagasulti alang kanako. Dugang pa nag-ampo ako kang Jehova ug misalig kaniya. Buot kong mohunahuna nga tingali may kalabotan siya niadto, ug nanghinaot ako nga dili kini pagpangandak. Bisan pa, gihatag sa hunta ang akong parol. Sa Pebrero 1987, human sa 12 ka tuig sa bilanggoan, libre na ako sa paggawas.
Sa Abril 30, 1988, naminyo ako sa usa ka Saksi ni Jehova. Siya dunay tulo ka anak gikan sa unang kaminyoon. Ingong pamilya, kami dunay senemanang pagtuon sa Bibliya. Kami nagatambong sa tanang mga tigom sa Kingdom Hall. Kami nagasangyaw sa maayong balita sa Gingharian sa Diyos gikan sa balay ug balay. Kami nagahimog mga pagbalik duaw sa tanan nga interesado niini ug kami nagadumalag mga pagtuon sa Bibliya sa balay uban niadtong gusto niini. Human sa daghang tuig sa limitadong pagsangyaw sa bilanggoan ug halos walay pagtambong sa tigom, pagkakatingalahan ang pakigbahin “uban sa dakong kagawasan sa pagsulti” diha sa Kristohanong mga kalihokan sa mga Saksi ni Jehova!—Buhat 28:31.
Kining tanan posible tungod sa tukmang kahibalo sa Pulong sa Diyos nga nakahimo kanako sa paghukas sa akong daang kriminal nga personalidad ug sa pagsul-ob ug bag-ong Kristohanong personalidad nga gihulad gikan sa dagway ug sa larawan ni Jehova nga Diyos.—Colosas 3:9, 10.
Sa pagkamatuod, sa akong kaso ‘ang pulong sa Diyos mahait ug nagahatag gahom’ sa pagbulag kanako gikan sa akong nangagi ug nakapabag-o kanako ingong masinundanon sa balaod nga sakop sa katilingban ug usa ka magmamantala sa maayong balita sa Gingharian sa Diyos. (Hebreohanon 4:12) Ang tanan nga pagdayeg iya kang Jehova, “ang Amahan sa tanang malulot nga kaluoy ug Diyos sa tanang paglipay.”—2 Corinto 1:3.—Ngalan gitago sumala sa hangyo.
[Blurb sa panid 18]
Sa usa ka gabii ang akong karera natapos sa pagpatay
[Blurb sa panid 20]
Mohunong ba kaha ako sa pagtuon sa Bibliya o mosurender ako
[Blurb sa panid 19]
Ang kapolisan dili makatuo niana. Diyutay ra ang miampo—dili tungod sa pagpatay!
[Blurb sa panid 21]
Kami gitugotan sa pagduaw gikan sa selda ug selda nga nanghatag ug mga tract sa Bibliya