Bodloni ar Roddion Daionus Duw

1. Daionus roddion, pob rhoi da,

Disgynnant oddi fry—

Tad goleuadau’r nef sy’n rhoi

O’i roddion ras i ni.

Un cyfnewidiad byth ni cheir

Na chysgod troad rhod.

Goleuni, bywyd, rhoddion perffaith;

Rhoi’n hael mae’r Uchaf Fod.

2. ‘Ystyriwch lili’r maes,’ medd Crist,

‘Mae’i gwisg yn syml, gwiw;

Pryderu ni wna les i chi,

Eich angen gŵyr eich Duw;

Darpara fwyd i adar to,

Mwy gwerthfawr ydych chi.’

O, peidiwn felly â phryderu;

Cynhaliaeth fydd i ni.

3. Na cheisiwn fawrion bethau’r ddae’r,

Amddifad ŷnt o werth;

Yn hytrach prynu amser wnawn

I wneud gwaith Duw â’n nerth.

Addawodd, ‘Ni’th adawaf byth,’

Dy einioes ganddo roed.

Ar roddion Duw fe ymfodlonwn;

Ein llygad, syml boed.