Εβραίους
4 Ἄς φοβηθῶμεν λοιπὸν μήποτε, ἐνῷ μένει εἰς ἡμᾶς ἐπαγγελία νὰ εἰσέλθωμεν εἰς τὴν κατάπαυσιν αὐτοῦ, φανῇ τις ἐξ ὑμῶν ὅτι ὑστερήθη αὐτῆς. 2 Διότι ἡμεῖς εὐηγγελίσθημεν, καθὼς καὶ ἐκεῖνοι· ἀλλὰ δὲν ὠφέλησεν ἐκείνους ὁ λόγος, τὸν ὁποῖον ἤκουσαν, ἐπειδή δὲν ἦτο εἰς τοὺς ἀκούσαντας ἡνωμένος μὲ τὴν πίστιν. 3 Διότι εἰσερχόμεθα εἰς τὴν κατάπαυσιν ἡμεῖς οἱ πιστεύσαντες, καθὼς εἶπεν·
Οὕτως ὥμοσα ἐν τῇ ὀργῇ μου,
δὲν θέλουσιν εἰσέλθει εἰς τὴν κατάπαυσίν μου·
ἄν καὶ τὰ ἔργα αὐτοῦ ἐτελείωσαν ἀπὸ καταβολῆς κόσμου. 4 Διότι εἶπεν ἐν μέρει τινὶ περὶ τῆς ἑβδόμης οὕτω· Καὶ κατέπαυσεν ὁ Θεὸς ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῇ ἑβδόμῃ ἀπὸ πάντων τῶν ἔργων αὑτοῦ· 5 καὶ ἐν τούτῳ πάλιν·
Δὲν θέλουσιν εἰσέλθει εἰς τὴν κατάπαυσίν μου.
6 ᾿Επειδή λοιπὸν μένει νὰ εἰσέλθωσί τινες εἰς αὐτήν, καὶ οἱ πρότερον εὐαγγελισθέντες δὲν εἰσῆλθον δι᾿ ἀπείθειαν 7 πάλιν διορίζει ἡμέραν τινά, Σήμερον, λέγων διὰ τοῦ Δαβίδ, μετὰ τοσοῦτον καιρόν, καθὼς εἴρηται·
Σήμερον, ἐὰν τῆς φωνῆς αὐτοῦ ἀκούσητε,
μή σκληρύνητε τὰς καρδίας σας.
8 Διότι ἐὰν ὁ Ἰησοῦς τοῦ Ναυῆ εἶχε δώσει εἰς αὐτοὺς κατάπαυσιν, δὲν ἤθελε μετὰ ταῦτα λαλεῖ περὶ ἄλλης ἡμέρας. 9 Ἄρα μένει κατάπαυσις εἰς τὸν λαὸν τοῦ Θεοῦ. 10 Διότι ὁ εἰσελθὼν εἰς τὴν κατάπαυσιν αὑτοῦ καὶ αὐτὸς κατέπαυσεν ἀπὸ τῶν ἔργων αὑτοῦ, καθὼς ὁ Θεὸς ἀπὸ τῶν ἑαυτοῦ. 11 Ἄς σπουδάσωμεν λοιπὸν νὰ εἰσέλθωμεν εἰς ἐκείνην τὴν κατάπαυσιν, διὰ νὰ μή πέσῃ τις εἰς τὸ αὐτὸ παράδειγμα τῆς ἀπειθείας. 12 Διότι ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ εἶναι ζῶν καὶ ἐνεργὸς καὶ κοπτερώτερος ὑπὲρ πᾶσαν δίστομον μάχαιραν καὶ διέρχεται μέχρι διαιρέσεως ψυχῆς τε καὶ πνεύματος, ἁρμῶν τε καὶ μυελῶν, καὶ διερευνᾷ τοὺς διαλογισμοὺς καὶ τὰς ἐννοίας τῆς καρδίας· 13 καὶ δὲν εἶναι οὐδὲν κτίσμα ἀφανὲς ἐνώπιον αὐτοῦ, ἀλλὰ πάντα εἶναι γυμνὰ καὶ τετραχηλισμένα εἰς τοὺς ὀφθαλμοὺς αὐτοῦ, πρὸς ὅν ἔχομεν νὰ δώσωμεν λόγον.
14 Ἔχοντες λοιπὸν ἀρχιερέα μέγαν, ὅστις διῆλθε τοὺς οὐρανούς, Ἰησοῦν τὸν Υἱὸν τοῦ Θεοῦ, ἄς κρατῶμεν τὴν ὁμολογίαν. 15 Διότι δὲν ἔχομεν ἀρχιερέα μή δυνάμενον νὰ συμπαθήσῃ εἰς τὰς ἀσθενείας ἡμῶν, ἀλλὰ πειρασθέντα κατὰ πάντα καθ᾿ὁμοιότητα ἡμῶν χωρὶς ἁμαρτίας. 16 Ἄς πλησιάζωμεν λοιπὸν μετὰ παρρησίας εἰς τὸν θρόνον τῆς χάριτος, διὰ νὰ λάβωμεν ἔλεος καὶ νὰ εὕρωμεν χάριν πρὸς βοήθειαν ἐν καιρῷ χρείας.