መኃልየ መኃልይ
6 “ከሴቶች ሁሉ እጅግ የተዋብሽ ሆይ፣
ውድሽ የት ሄደ?
ለመሆኑ ውድሽ የሄደው በየት በኩል ነው?
አብረንሽ እንፈልገው።”
3 እኔ የውዴ ነኝ፤
ውዴም የእኔ ነው።+
እሱ መንጋውን በአበቦች መካከል እየጠበቀ ነው።”+
5 ስሜቴን አውከውታልና፣
ዓይኖችሽን+ ከእኔ ላይ አንሺ።
ፀጉርሽ ከጊልያድ እየተግተለተለ እንደሚወርድ
የፍየል መንጋ ነው።+
6 ጥርሶችሽ ታጥበው እንደወጡ፣
ሁሉም መንታ መንታ እንደወለዱ
የበግ መንጋ ናቸው፤
ከመካከላቸውም ግልገሉን ያጣ የለም።
7 በመሸፈኛሽ ውስጥ ያሉት ጉንጮችሽ*
የተከፈለ ሮማን ይመስላሉ።
9 እንከን የሌለባት ርግቤ+ ግን አንድ ብቻ ናት።
እሷ ለእናቷ ብርቅዬ ልጅ ናት።
በወለደቻት ዘንድ እጅግ ተወዳጅ* ናት።
ሴቶች ልጆች አይተዋት ‘የታደልሽ ነሽ’ ይሏታል፤
ንግሥቶችና ቁባቶችም ያወድሷታል።
10 ‘እንደ ማለዳ ወጋገን የምታበራ፣*
እንደ ሙሉ ጨረቃ ውብ የሆነች፣
እንደ ፀሐይ ብርሃን የጠራች፣
በዓርማዎቻቸው ዙሪያ እንደተሰለፉ ወታደሮች እጅግ የምታምረው ይህች ሴት ማን ናት?’”+
11 “በሸለቆው* ውስጥ ያቆጠቆጡትን ተክሎች ለማየት፣
ደግሞም ወይኑ ለምልሞ፣*
የሮማን ዛፎቹም አብበው እንደሆነ ለመመልከት
የገውዝ ዛፎች ወዳሉበት ወደ አትክልት ቦታው ወረድኩ።+
13 “አንቺ ሱላማዊት፣ ተመለሺ፤ ተመለሺ!
እናይሽ ዘንድ
ተመለሺ፤ ተመለሺ!”
“በሱላማዊቷ ላይ የምታፈጡት ለምንድን ነው?”+
“እሷ የመሃናይምን ጭፈራ* ትመስላለች!”