Ιούνιος

Ο Ιεχωβά ευλογούσε τους Χριστιανούς του πρώτου αιώνα καθώς προσαρμόζονταν στις μεταβαλλόμενες περιστάσεις. Αντιμετώπιζαν συχνά διωγμό, κάποιες φορές εκεί που δεν το περίμεναν. Σκεφτείτε τι συνέβη στον Βαρνάβα και στον απόστολο Παύλο όταν κήρυτταν στην περιοχή των Λύστρων. Αρχικά, οι άνθρωποι που τους άκουσαν τους υποδέχτηκαν θερμά. Αλλά αργότερα, κάποιοι εναντιούμενοι «ξεσήκωσαν τα πλήθη», και μερικοί από τους ίδιους εκείνους ανθρώπους λιθοβόλησαν τον Παύλο και τον άφησαν, νομίζοντας ότι ήταν νεκρός. (Πράξ. 14:19) Αλλά ο Βαρνάβας και ο Παύλος συνέχισαν να κηρύττουν αλλού. Το αποτέλεσμα; Έκαναν «αρκετούς μαθητές», και τα λόγια και το παράδειγμά τους ενίσχυσαν τους ομοπίστους τους. (Πράξ. 14:21, 22) Πολλοί ωφελήθηκαν επειδή ο Βαρνάβας και ο Παύλος δεν παραιτήθηκαν όταν αντιμετώπισαν ξαφνικά διωγμό. Αν κάνουμε το έργο που μας ανέθεσε ο Ιεχωβά χωρίς να παραιτούμαστε, θα ευλογηθούμε και εμείς. w23.04 17:13-14

Ο βασιλιάς Δαβίδ ήρθε αντιμέτωπος με πολλούς επικίνδυνους εχθρούς σε όλη τη διάρκεια της ζωής του και συχνά ζητούσε τη βοήθεια του Ιεχωβά μέσω προσευχής. Ο Δαβίδ ήταν βέβαιος ότι ο Ιεχωβά άκουγε τις προσευχές του και απαντούσε σε αυτές. Μπορείτε και εσείς να έχετε την ίδια πεποίθηση. Η Αγία Γραφή μάς διαβεβαιώνει ότι ο Ιεχωβά μπορεί να μας δίνει την αναγκαία σοφία και δύναμη για να υπομένουμε. Ίσως χρησιμοποιήσει την πνευματική μας οικογένεια ή ακόμα και άτομα που προς το παρόν δεν τον λατρεύουν για να μας βοηθήσει με κάποιον τρόπο. Αν και ο Ιεχωβά ίσως δεν απαντάει πάντοτε στις προσευχές μας με τον τρόπο που αναμένουμε, ξέρουμε ότι απαντάει. Μας δίνει ό,τι ακριβώς χρειαζόμαστε τη στιγμή που το χρειαζόμαστε. Εξακολουθήστε λοιπόν να προσεύχεστε με πίστη, βέβαιοι ότι ο Ιεχωβά θα σας φροντίσει τώρα και ότι θα “χορτάσει την επιθυμία κάθε ζωντανού πλάσματος” στον επερχόμενο νέο κόσμο.​—Ψαλμ. 145:16. w23.05 21:4, 17-18

Είναι καλό να εστιάζετε στις ευλογίες που θα φέρει η επίτευξη του στόχου σας. Σε ποιες ευλογίες θα μπορούσατε να εστιάσετε εσείς; Αν ο στόχος σας σχετίζεται με την ανάγνωση της Γραφής ή την προσευχή, σκεφτείτε πώς θα ενισχύσει τη φιλία σας με τον Ιεχωβά. (Ψαλμ. 145:18, 19) Αν ο στόχος σας είναι να καλλιεργήσετε κάποια Χριστιανική ιδιότητα, εστιάστε στο πώς θα βελτιώσει τη σχέση σας με τους άλλους. (Κολ. 3:14) Θα μπορούσατε μάλιστα να φτιάξετε έναν κατάλογο με όλους τους λόγους για τους οποίους θέλετε να πετύχετε τον στόχο σας και να τον συμβουλεύεστε τακτικά. Επίσης, να συναναστρέφεστε άτομα που θα σας ενθαρρύνουν. (Παρ. 13:20) Ρεαλιστικά όμως, όλοι έχουμε μέρες που νιώθουμε ότι η θέλησή μας δεν είναι ιδιαίτερα ισχυρή. Μήπως αυτό σημαίνει ότι δεν μπορούμε να εργαστούμε για να πετύχουμε τον στόχο μας; Όχι. Μπορούμε να εργαζόμαστε για να πετύχουμε τον στόχο μας, ακόμα και όταν νιώθουμε πως η θέλησή μας δεν είναι ισχυρή. Αν και αυτό θα απαιτήσει αυτοπειθαρχία, τα αποτελέσματα αξίζουν τον κόπο. w23.05 24:5-8

Το γεγονός ότι γνωρίζουμε πως είμαστε υπόλογοι για τις αποφάσεις μας μπορεί να μας υποκινήσει να ομολογήσουμε τις αμαρτίες μας, να διορθώσουμε τα λάθη μας και να προσπαθήσουμε να μην τα επαναλάβουμε. Τέτοιες ενέργειες μπορούν να μας βοηθήσουν να παραμείνουμε στον αγώνα για τη ζωή. Αν δεν μπορείτε να αναιρέσετε μια κακή απόφαση, αποδεχτείτε την τωρινή σας κατάσταση. Μην αναλώνεστε συναισθηματικά και ψυχικά δικαιολογώντας τον εαυτό σας ή κατηγορώντας τον εαυτό σας ή άλλους. Αντί για αυτό, παραδεχτείτε τα λάθη σας και προσπαθήστε να κάνετε το καλύτερο που μπορείτε υπό τις παρούσες συνθήκες. Αν νιώθετε ένοχοι για κάποιο σφάλμα που διαπράξατε, στραφείτε ταπεινά στον Ιεχωβά μέσω προσευχής, ομολογήστε το λάθος σας και ζητήστε του να σας συγχωρήσει. (Ψαλμ. 25:11· 51:3, 4) Ζητήστε συγνώμη από εκείνους που ίσως βλάψατε και, αν είναι απαραίτητο, ζητήστε τη βοήθεια των πρεσβυτέρων. (Ιακ. 5:14, 15) Μάθετε από τα λάθη σας και προσπαθήστε να μην τα επαναλάβετε. Ενεργώντας έτσι, μπορείτε να είστε βέβαιοι ότι ο Ιεχωβά θα σας δείξει έλεος και θα σας παρέχει την αναγκαία στήριξη.​—Ψαλμ. 103:8-13. w23.08 36:8-9

Ο βασιλιάς Ιωάς ωφελήθηκε από την καλή επιρροή του Ιωδαέ. Ως αποτέλεσμα, ο νεαρός βασιλιάς ήθελε να ευαρεστεί τον Ιεχωβά. Αλλά μετά τον θάνατο του Ιωδαέ, ο Ιωάς άκουσε τους αποστάτες άρχοντες. (2 Χρον. 24:4, 17, 18) Βαθιά πληγωμένος, ο Ιεχωβά «έστελνε προφήτες ανάμεσά τους για να τους επαναφέρει κοντά του, . . . αλλά αυτοί αρνούνταν να τους ακούσουν». Δεν άκουσαν ούτε τον γιο του Ιωδαέ, τον Ζαχαρία, ο οποίος ήταν, όχι μόνο προφήτης του Ιεχωβά και ιερέας, αλλά και εξάδελφος του Ιωάς. Μάλιστα, ο βασιλιάς Ιωάς διέταξε να θανατωθεί ο Ζαχαρίας. (2 Χρον. 22:11· 24:19-22) Ο Ιωάς δεν διατήρησε υγιή φόβο για τον Ιεχωβά. Ο Ιεχωβά είχε δηλώσει: «Εκείνοι που με καταφρονούν θα αντιμετωπιστούν με περιφρόνηση». (1 Σαμ. 2:30) Αργότερα, ένας μικρός συριακός στρατός κατατρόπωσε τον «πολύ μεγάλο στρατό» του Ιωάς και άφησε τον βασιλιά «βαριά τραυματισμένο». (2 Χρον. 24:24, 25) Ο Ιωάς δολοφονήθηκε από τους ίδιους του τους υπηρέτες επειδή είχε σκοτώσει τον Ζαχαρία. w23.06 27:16-17

Ο απόστολος Παύλος είχε μείνει αρκετό καιρό στην Έφεσο κηρύττοντας και διδάσκοντας τα καλά νέα. (Πράξ. 19:1, 8-10· 20:20, 21) Αγαπούσε τους αδελφούς του πάρα πολύ και ήθελε να τους βοηθήσει να παραμείνουν πιστοί στον Ιεχωβά. Οι Εφέσιοι στους οποίους έγραψε ο Παύλος ήταν κάποτε υποδουλωμένοι σε ψευδείς θρησκευτικές ιδέες και δεισιδαιμονίες. Η Έφεσος φημιζόταν για τη χονδροειδή ανηθικότητα και την έκλυτη διαγωγή των κατοίκων της. Η χυδαία ομιλία ήταν κάτι το συνηθισμένο στα θέατρα της πόλης, αλλά ακόμα και στις θρησκευτικές γιορτές. (Εφεσ. 5:3) Πολλοί από τους κατοίκους της είχαν «χάσει κάθε αίσθηση ηθικής». Η λέξη του πρωτότυπου ελληνικού κειμένου ἀπηλγηκότες που χρησιμοποιείται εδώ κυριολεκτικά σημαίνει «έχοντας πάψει να νιώθουν πόνο». (Εφεσ. 4:17-19) Προτού μάθουν τι είναι αληθινά ορθό ή αληθινά εσφαλμένο, οι Εφέσιοι δεν ένιωθαν τύψεις συνείδησης. Γι’ αυτό, ο Παύλος μπορούσε να πει ότι αυτοί τότε ήταν “στο σκοτάδι διανοητικά, αποξενωμένοι από τη ζωή που ανήκει στον Θεό”. Ωστόσο, μερικοί Εφέσιοι δεν παρέμειναν στο σκοτάδι. w24.03 12:2, 4-6

Ο διορισμός του Γεδεών ως κριτή περιλάμβανε πολλή σωματική προσπάθεια. Όταν οι Μαδιανίτες τράπηκαν σε φυγή κατά τη διάρκεια της νυχτερινής μάχης, ο Γεδεών τούς καταδίωξε από την κοιλάδα της Ιεζραέλ μέχρι και τον Ιορδάνη Ποταμό. (Κριτ. 7:22) Σταμάτησε ο Γεδεών στον Ιορδάνη; Όχι! Παρά την κούρασή τους, ο ίδιος και οι 300 άντρες του διέσχισαν τον ποταμό και συνέχισαν την καταδίωξη. Τελικά, πρόφτασαν τους Μαδιανίτες και τους κατατρόπωσαν. (Κριτ. 8:4-12) Ο Γεδεών ήταν βέβαιος ότι ο Ιεχωβά θα του έδινε δύναμη και δεν απογοητεύτηκε. (Κριτ. 6:14, 34) Κάποια στιγμή, ο Γεδεών και οι άντρες του καταδίωκαν πεζή δύο Μαδιανίτες βασιλιάδες οι οποίοι ίσως επέβαιναν σε καμήλες. (Κριτ. 8:12, 21) Εντούτοις, με τη βοήθεια του Θεού, οι αποφασισμένοι Ισραηλίτες τα κατάφεραν. Παρόμοια, οι πρεσβύτεροι μπορούν να στηρίζονται στον Ιεχωβά, εκείνον που «δεν εξαντλείται ούτε αποκάμνει». Θα τους δίνει δύναμη όταν τη χρειάζονται.​—Ησ. 40:28, 29. w23.06 25:14, 16

Μπορούμε να έχουμε σταθερή καρδιά όποιες δοκιμασίες και αν αντιμετωπίσουμε. Γι’ αυτό να δείχνετε εμπιστοσύνη στον Ιεχωβά. Σκεφτείτε πώς είχε επιτυχία ο Βαράκ επειδή εμπιστεύτηκε στην κατεύθυνση του Ιεχωβά. Παρότι σε όλη τη χώρα δεν φαινόταν ασπίδα ούτε κοντάρι, ο Ιεχωβά έδωσε στον Βαράκ την οδηγία να πάει να πολεμήσει ενάντια στο καλά εξοπλισμένο στράτευμα του Χαναναίου αρχιστράτηγου Σισάρα. (Κριτ. 5:8) Η προφήτισσα Δεββώρα είπε στον Βαράκ να κατεβεί στην πεδιάδα για να αντιμετωπίσει τον Σισάρα και τα 900 άρματά του. Παρότι τα άρματα θα πρόσφεραν σαφές πλεονέκτημα στο επίπεδο έδαφος, ο Βαράκ υπάκουσε. Καθώς οι στρατιώτες του κατέβαιναν από το όρος Θαβώρ, ο Ιεχωβά έστειλε καταρρακτώδεις βροχές από τον ουρανό. Τα άρματα του Σισάρα κόλλησαν στη λάσπη, και ο Ιεχωβά χάρισε τη νίκη στον Βαράκ. (Κριτ. 4:1-7, 10, 13-16) Παρόμοια, ο Ιεχωβά θα μας δώσει τη νίκη αν δείχνουμε εμπιστοσύνη σε εκείνον και στην κατεύθυνση που παρέχει μέσω των εκπροσώπων του. w23.07 31:17-18

Η μακρόθυμη υπομονή είναι απαραίτητη για τη σωτηρία μας. Σαν τους πιστούς υπηρέτες του παρελθόντος, χρειάζεται να περιμένουμε υπομονετικά να εκπληρώσει ο Θεός τις υποσχέσεις του. (Εβρ. 6:11, 12) Η Γραφή μάς παρομοιάζει με έναν γεωργό. (Ιακ. 5:7, 8) Ο γεωργός εργάζεται σκληρά για να φυτέψει και να ποτίσει τα σπαρτά του, αλλά δεν ξέρει πότε ακριβώς θα αναπτυχθούν. Γι’ αυτό, περιμένει υπομονετικά, βέβαιος ότι θα θερίσει. Παρόμοια, εμείς παραμένουμε πολυάσχολοι σε πνευματικές δραστηριότητες, παρότι “δεν γνωρίζουμε ποια ημέρα έρχεται ο Κύριός μας”. (Ματθ. 24:42) Περιμένουμε υπομονετικά, βέβαιοι ότι στον ορισμένο του καιρό ο Ιεχωβά θα εκπληρώσει όλα όσα έχει υποσχεθεί. Αν γίνουμε ανυπόμονοι, ίσως κουραστούμε να περιμένουμε και αρχίσουμε να ξεμακραίνουμε από την αλήθεια. Ίσως αρχίσουμε επίσης να επιδιώκουμε πράγματα που θα μπορούσαν να μας φέρουν άμεση ικανοποίηση. Αν όμως είμαστε μακρόθυμοι, θα μπορέσουμε να υπομείνουμε ως το τέλος και να σωθούμε.​—Μιχ. 7:7. w23.08 35:7

Παραβάλλοντας την προφητεία στα εδάφια Δανιήλ 2:41-43 με άλλες στα βιβλία του Δανιήλ και της Αποκάλυψης, μπορούμε να συμπεράνουμε ότι τα πόδια αντιπροσωπεύουν την αγγλοαμερικανική συμμαχία, την κυρίαρχη παγκόσμια δύναμη σήμερα. Αναφορικά με αυτή την παγκόσμια δύναμη, ο Δανιήλ λέει ότι «η βασιλεία θα είναι κατά μέρος ισχυρή και κατά μέρος εύθραυστη». Γιατί κατά μέρος εύθραυστη; Επειδή ο κοινός λαός, που απεικονίζεται από τον μαλακό πηλό, υποσκάπτει την ικανότητά της να ενεργεί με σιδερένια ισχύ. Από την περιγραφή του Δανιήλ για εκείνη την εικόνα και ιδίως για τα πόδια της, μαθαίνουμε αρκετές σημαντικές αλήθειες. Πρώτον, η Αγγλοαμερικανική Παγκόσμια Δύναμη έχει δείξει την ισχύ της με κάποιους τρόπους. Για παράδειγμα, έπαιξε καθοριστικό ρόλο στο να κερδηθούν και οι δύο παγκόσμιοι πόλεμοι. Ωστόσο, αυτή η παγκόσμια δύναμη έχει αποδυναμωθεί και θα συνεχίσει να αποδυναμώνεται εξαιτίας εσωτερικών συγκρούσεων μεταξύ των ίδιων της των πολιτών. Δεύτερον, αυτή η συμμαχία θα είναι η τελευταία παγκόσμια δύναμη που θα κυβερνήσει προτού η Βασιλεία του Θεού βάλει τέλος σε όλες τις ανθρώπινες βασιλείες. w23.08 34:12-13

Κατά καιρούς, ο Δαβίδ ένιωθε έντονη στενοχώρια εξαιτίας όλων των προβλημάτων και των δοκιμασιών που αντιμετώπιζε. (Ψαλμ. 18:4, 5) Εντούτοις, η τρυφερή αγάπη και η φροντίδα του Ιεχωβά τον αναζωογονούσαν. Ο Ιεχωβά οδηγούσε τον εξουθενωμένο φίλο του σε «χλοερά βοσκοτόπια» και σε «τόπους ανάπαυσης με άφθονα νερά». Ως αποτέλεσμα, ο Δαβίδ ξανάβρισκε τη δύναμή του και ήταν σε θέση να συνεχίζει. (Ψαλμ. 18:28-32· 23:2) Παρόμοια σήμερα, «στην όσια αγάπη του Ιεχωβά οφείλεται το ότι δεν φτάσαμε στο τέλος μας» παρά τις δοκιμασίες και τις δυσκολίες της ζωής. (Θρ. 3:22· Κολ. 1:11) Η ζωή του Δαβίδ κινδύνευε συχνά επειδή είχε πολλούς ισχυρούς εχθρούς. Αλλά η αγάπη του Ιεχωβά τον έκανε να νιώθει ασφαλής και προστατευμένος. Ο Δαβίδ μπορούσε να νιώσει ότι ο Ιεχωβά ήταν μαζί του σε κάθε κατάσταση και αυτό τον καθησύχαζε. Γι’ αυτό, μπορούσε να ψάλλει: «[Ο Ιεχωβά] με απάλλαξε από όλους τους φόβους μου». (Ψαλμ. 34:4) Οι φόβοι του Δαβίδ ήταν πραγματικοί, αλλά η αγάπη του Ιεχωβά ήταν ισχυρότερη από τους φόβους του. w24.01 4:15-17

Μάθετε από τις κακές αποφάσεις του Ιωάς. Μετά τον θάνατο του αρχιερέα Ιωδαέ, ο Ιωάς διάλεξε κακούς φίλους. (2 Χρον. 24:17, 18) Αποφάσισε να ακούσει τους άρχοντες του Ιούδα που δεν αγαπούσαν τον Ιεχωβά. Πιθανότατα θα συμφωνήσετε ότι ο Ιωάς θα έπρεπε να είχε αποφύγει εκείνους τους ταραξίες. Εκείνος όμως άκουσε τους δήθεν φίλους του. Μάλιστα, όταν ο εξάδελφός του ο Ζαχαρίας προσπάθησε να τον διορθώσει, ο Ιωάς διέταξε να τον θανατώσουν. (2 Χρον. 24:20, 21· Ματθ. 23:35) Τι φρικτή πράξη! Τι ανόητη πορεία! Ο Ιωάς άρχισε τη ζωή του καλά, αλλά δυστυχώς έγινε αποστάτης και δολοφόνος. Τελικά, τον σκότωσαν οι ίδιοι του οι υπηρέτες. (2 Χρον. 24:22-25) Πόσο διαφορετικά θα είχε εξελιχθεί η ζωή του αν συνέχιζε να ακούει τον Ιεχωβά και εκείνους που Τον αγαπούσαν! w23.09 38:6

Ο Ιησούς ήξερε ότι ο απόστολος Πέτρος μπορούσε να μείνει πιστός. Γι’ αυτό, του είπε με καλοσύνη: «Μη φοβάσαι». Η εμπιστοσύνη του Ιησού στον Πέτρο άλλαξε για πάντα τη ζωή του. Ο Πέτρος και ο αδελφός του ο Ανδρέας αργότερα εγκατέλειψαν την αλιευτική τους επιχείρηση και έγιναν ολοχρόνιοι ακόλουθοι του Μεσσία, απόφαση που οδήγησε σε εξαιρετικές ευλογίες. (Μάρκ. 1:16-18) Ο Πέτρος είχε πολλές θαυμάσιες εμπειρίες ως ακόλουθος του Χριστού. Είδε τον Ιησού να γιατρεύει αρρώστους, να εκβάλλει δαίμονες, ακόμα και να ανασταίνει νεκρούς. (Ματθ. 8:14-17· Μάρκ. 5:37, 41, 42) Ο Πέτρος είδε επίσης ένα όραμα της μελλοντικής βασιλικής δόξας του Ιησού, γεγονός που τον επηρέασε βαθιά. (Μάρκ. 9:1-8· 2 Πέτρ. 1:16-18) Είδε πράγματα που δεν είχε φανταστεί ποτέ. Πόσο θα χαιρόταν που δεν επέτρεψε σε οποιαδήποτε αρνητικά αισθήματα για τον εαυτό του να τον κάνουν να χάσει αυτές τις ευλογίες! w23.09 40:4-5

Στην πρώτη του επιστολή, ο απόστολος Πέτρος χρησιμοποίησε την έκφραση «έντονη αγάπη». Αυτή η αγάπη καλύπτει, όχι λίγες μόνο αμαρτίες, αλλά «πλήθος αμαρτιών». (1 Πέτρ. 4:8) Ίσως ο Πέτρος θυμήθηκε αυτό που του είχε διδάξει ο Ιησούς για τη συγχώρηση πριν από χρόνια. Τότε, ο Πέτρος πιθανότατα πίστευε ότι ήταν γενναιόδωρος όταν πρότεινε να συγχωρεί τον αδελφό του «μέχρι 7 φορές». Αλλά ο Ιησούς δίδαξε εκείνον​—και εμάς​—ότι πρέπει να συγχωρούμε «μέχρι 77» φορές, δηλαδή απεριόριστα. (Ματθ. 18:21) Αν έχετε δυσκολευτεί να εφαρμόσετε αυτή τη συμβουλή, μην αποθαρρύνεστε! Όλοι οι ατελείς υπηρέτες του Ιεχωβά έχουν δυσκολευτεί κάποιες φορές να συγχωρήσουν. Το σημαντικό τώρα είναι να κάνετε οποιαδήποτε αναγκαία βήματα για να συγχωρήσετε τον αδελφό σας και για να κάνετε ειρήνη μαζί του. w23.09 41:12

Ο Ιωνάς, μέσα στην κοιλιά του ψαριού, ήταν σίγουρος ότι ο Ιεχωβά θα άκουγε την ταπεινή προσευχή με την οποία εξέφραζε τη μετάνοιά του και θα τον βοηθούσε. Όταν αργότερα πάτησε και πάλι στη στεριά, ήταν πρόθυμος να δεχτεί και να εκπληρώσει τον επόμενο διορισμό του. (Ιωνάς 2:10–3:4) Όταν περνάτε μια δοκιμασία, νιώθετε ποτέ τόση ανησυχία ώστε να μην μπορείτε να εκφραστείτε καθαρά στην προσευχή σας; Μήπως νιώθετε τόση εξάντληση ώστε να μην μπορείτε να μελετήσετε; Να θυμάστε ότι ο Ιεχωβά κατανοεί την κατάστασή σας τέλεια. Έτσι λοιπόν, ακόμα και αν κάνετε μια απλή προσευχή, μπορείτε να είστε βέβαιοι ότι εκείνος θα σας δώσει ακριβώς αυτό που χρειάζεστε. (Εφεσ. 3:20) Αν ο σωματικός ή ο συναισθηματικός σας πόνος σάς δυσκολεύει να διαβάσετε και να μελετήσετε, δοκιμάστε να ακούσετε ηχογραφήσεις της Αγίας Γραφής ή των Βιβλικών εκδόσεών μας. Θα μπορούσατε επίσης να ακούσετε κάποιον ύμνο ή ένα από τα τραγούδια μας ή να δείτε ένα βίντεο στον ιστότοπο jw.org. Προσευχόμενοι στον Ιεχωβά και αναζητώντας την απάντηση στις πνευματικές προμήθειες που κάνει διαθέσιμες, τον προσκαλείτε να σας κάνει ισχυρούς. w23.10 43:6, 9

Η σκηνή της μαρτυρίας και οι ναοί οι οποίοι χτίστηκαν αργότερα στην Ιερουσαλήμ είχαν την ίδια βασική διάταξη. Στο εσωτερικό υπήρχαν δύο τμήματα​—«τα Άγια» και «τα Άγια των Αγίων»​—τα οποία χωρίζονταν με μια κεντητή κουρτίνα. (Εβρ. 9:2-5· Έξοδ. 26:31-33) Μέσα στα Άγια υπήρχε ένας χρυσός λυχνοστάτης, ένα θυσιαστήριο για την καύση θυμιάματος και ένα τραπέζι για τα ψωμιά της πρόθεσης. Μόνο “οι χρισμένοι ιερείς” επιτρεπόταν να μπουν στα Άγια για να εκτελέσουν τα ιερά τους καθήκοντα. (Αριθ. 3:3, 7, 10) Τα Άγια των Αγίων περιείχαν τη χρυσή κιβωτό της διαθήκης η οποία αντιπροσώπευε την παρουσία του Ιεχωβά. (Έξοδ. 25:21, 22) Μόνο ο αρχιερέας επιτρεπόταν να περάσει μέσα από την κουρτίνα και να μπει στα Άγια των Αγίων την ετήσια Ημέρα της Εξιλέωσης. (Λευιτ. 16:2, 17) Έμπαινε με το αίμα ζώων για να κάνει εξιλέωση για τις δικές του αμαρτίες και για τις αμαρτίες ολόκληρου του έθνους. Τελικά, ο Ιεχωβά διευκρίνισε την πραγματική σημασία αυτών των χαρακτηριστικών της σκηνής της μαρτυρίας.​—Εβρ. 9:6, 7. w23.10 45:12

Επανειλημμένα βρίσκουμε στον Λόγο του Θεού την εντολή να «αγαπάμε ο ένας τον άλλον». (Ιωάν. 15:12· Ρωμ. 13:8· 1 Θεσ. 4:9· 1 Πέτρ. 1:22· 1 Ιωάν. 4:11) Ωστόσο, η αγάπη είναι ιδιότητα της καρδιάς, του εσωτερικού ανθρώπου, και κανένας άνθρωπος δεν μπορεί να δει μέσα στην καρδιά μας. Τότε λοιπόν, πώς μπορούμε να κάνουμε ορατή την αγάπη μας ο ένας για τον άλλον; Με τα λόγια και τις πράξεις μας. Υπάρχουν διάφοροι τρόποι με τους οποίους μπορούμε να δείχνουμε στους αδελφούς και στις αδελφές μας ότι τους αγαπάμε. Δείτε μερικά παραδείγματα: «Να λέτε την αλήθεια ο ένας στον άλλον». (Ζαχ. 8:16) «Να διατηρείτε ειρήνη μεταξύ σας». (Μάρκ. 9:50) Να παίρνετε την πρωτοβουλία «στην απόδοση αμοιβαίας τιμής». (Ρωμ. 12:10) «Να καλοδέχεστε . . . ο ένας τον άλλον». (Ρωμ. 15:7) «Να συγχωρείτε ο ένας τον άλλον». (Κολ. 3:13) «Να βαστάζετε ο ένας τα βάρη του άλλου». (Γαλ. 6:2) «Να παρηγορείτε . . . ο ένας τον άλλον». (1 Θεσ. 4:18) «Να εποικοδομείτε ο ένας τον άλλον». (1 Θεσ. 5:11) «Να προσεύχεστε ο ένας για τον άλλον».​—Ιακ. 5:16. w23.11 47:7-8

Κάθε μέρα, παίρνουμε αποφάσεις οι οποίες απαιτούν ισχυρή πίστη. Για παράδειγμα, παίρνουμε αποφάσεις σχετικά με τις συναναστροφές μας, την ψυχαγωγία, την εκπαίδευση, τον γάμο, τα παιδιά και την εργασία. Θα ήταν καλό να αναρωτηθούμε: “Δείχνουν οι επιλογές μου πως είμαι βέβαιος ότι αυτό το σύστημα είναι προσωρινό και σύντομα θα αντικατασταθεί από τον νέο κόσμο του Θεού; Ή μήπως επηρεάζονται οι επιλογές μου από ανθρώπους που ζουν σαν να τελειώνουν όλα με τον θάνατο;” (Ματθ. 6:19, 20· Λουκ. 12:16-21) Θα παίρνουμε τις καλύτερες αποφάσεις αν ενισχύουμε την πίστη μας στο ότι ο νέος κόσμος είναι πολύ κοντά. Αντιμετωπίζουμε επίσης δοκιμασίες που απαιτούν ισχυρή πίστη. Ίσως αντιμετωπίζουμε διωγμό, κάποια χρόνια ασθένεια ή άλλα πράγματα τα οποία μπορεί να μας αποθαρρύνουν. Αρχικά, πιθανώς υπομένουμε τη δοκιμασία μας με αποφασιστικότητα. Αλλά αν συνεχίζεται για καιρό​—όπως συμβαίνει συχνά με τις δοκιμασίες​—χρειαζόμαστε ισχυρή πίστη για να υπομένουμε και να συνεχίζουμε να υπηρετούμε τον Ιεχωβά με χαρά.​—1 Πέτρ. 1:6, 7. w23.04 19:4-5

Ο Ιεχωβά αναμένει να ενεργούμε σε αρμονία με τις προσευχές μας. Για παράδειγμα, ένας αδελφός ίσως ζητήσει από τον Ιεχωβά να τον βοηθήσει να πάρει άδεια από την εργασία του για να παρακολουθήσει την περιφερειακή συνέλευση. Πώς μπορεί να απαντήσει ο Ιεχωβά σε αυτή την προσευχή; Μπορεί να δώσει στον αδελφό το αναγκαίο θάρρος για να πλησιάσει τον εργοδότη του. Αλλά ο αδελφός θα χρειαστεί να ενεργήσει σύμφωνα με την προσευχή του κάνοντας το βήμα να υποβάλει το αίτημα στον εργοδότη του. Ίσως χρειαστεί να το κάνει αυτό επανειλημμένα. Ίσως μάλιστα προσφερθεί να ανταλλάξει βάρδιες με κάποιον άλλον υπάλληλο ή να πάρει άδεια άνευ αποδοχών. Ο Ιεχωβά αναμένει να προσευχόμαστε επανειλημμένα για ό,τι μας απασχολεί. Ο Ιησούς υπονόησε ότι κάποια από τα αιτήματά μας δεν θα ικανοποιούνται αμέσως. (Λουκ. 11:9) Γι’ αυτό, μην παραιτείστε! Να προσεύχεστε ένθερμα και επανειλημμένα. (Λουκ. 18:1-7) Όταν το κάνουμε αυτό, δείχνουμε στον Ιεχωβά ότι το αίτημά μας δεν είναι απλώς μια παρόρμηση της στιγμής. Καταδεικνύουμε επίσης την πίστη μας στην ικανότητά του να μας βοηθήσει. w23.11 49:10-11

Ο Ιεχωβά υποσχέθηκε στον φίλο του τον Αβραάμ ότι όλα τα έθνη της γης επρόκειτο να ευλογηθούν μέσω του απογόνου του. (Γέν. 15:5· 22:18) Επειδή ο Αβραάμ είχε βαθιά πίστη στον Θεό, ήταν πεπεισμένος ότι η υπόσχεσή του θα εκπληρωθεί. Παρ’ όλα αυτά, όταν ο Αβραάμ ήταν 100 χρονών και η σύζυγός του 90, εκείνο το πιστό αντρόγυνο ακόμα δεν είχε αποκτήσει γιο. (Γέν. 21:1-7) Εντούτοις, η Αγία Γραφή λέει: «[Ο Αβραάμ] βάσει ελπίδας πίστεψε ότι θα γινόταν ο πατέρας πολλών εθνών σύμφωνα με αυτό που είχε ειπωθεί». (Ρωμ. 4:18) Εσείς ξέρετε ότι η ελπίδα του Αβραάμ πραγματοποιήθηκε. Έγινε πατέρας του Ισαάκ, του γιου που τόσον πολύ καιρό έλπιζε να αποκτήσει. Ποια ήταν η βάση για την πεποίθηση του Αβραάμ; Χάρη στη στενή προσωπική του σχέση με τον Ιεχωβά, ο Αβραάμ είχε «πλήρη πεποίθηση πως ό,τι είχε [ο Θεός] υποσχεθεί» θα εκπληρωνόταν. (Ρωμ. 4:21) Ο Ιεχωβά επιδοκίμασε τον Αβραάμ και τον ανακήρυξε δίκαιο λόγω της πίστης του.​—Ιακ. 2:23. w23.12 51:1-2

Ένας αξιόπιστος νεαρός φροντίζει με επιμέλεια για όλες τις ευθύνες του. Προσέξτε το τέλειο παράδειγμα του Ιησού. Δεν ήταν ποτέ απρόσεκτος ούτε ανεύθυνος. Αντίθετα, επιτελούσε τους διορισμούς που του έδινε ο Ιεχωβά, ακόμα και όταν αυτό ήταν δύσκολο. Αγαπούσε τους ανθρώπους​—ιδίως τους μαθητές του​—και έδωσε πρόθυμα τη ζωή του για αυτούς. (Ιωάν. 13:1) Μιμούμενοι τον Ιησού, να προσπαθείτε σκληρά να επιτελείτε οποιονδήποτε διορισμό σάς δίνεται. Αν δεν είστε βέβαιοι για το πώς γίνεται κάτι, να δείχνετε ταπεινοφροσύνη και να ζητάτε τη βοήθεια ώριμων αδελφών. Ποτέ μη μένετε ικανοποιημένοι κάνοντας μόνο τα απολύτως απαραίτητα. (Ρωμ. 12:11) Απεναντίας, να επιτελείτε πλήρως τον διορισμό σας, κάνοντάς το αυτό «για τον Ιεχωβά, και όχι για ανθρώπους». (Κολ. 3:23) Βέβαια, δεν είστε τέλειοι, γι’ αυτό να δείχνετε μετριοφροσύνη και να παραδέχεστε τυχόν λάθη που κάνετε.​—Παρ. 11:2. w23.12 53:8

Είναι μεγάλη χαρά όταν κάποιος βαφτίζεται και γίνεται μέρος της οικογένειας του Ιεχωβά. Όσοι βρίσκονται σε αυτή την προνομιούχα θέση θα συμφωνήσουν με τον ψαλμωδό Δαβίδ, ο οποίος είπε: «Ευτυχισμένος είναι εκείνος τον οποίο επιλέγεις [Ιεχωβά] και φέρνεις κοντά για να κατοικεί στις αυλές σου». (Ψαλμ. 65:4) Ο Ιεχωβά δεν φέρνει τον οποιονδήποτε στις αυλές του. Επιλέγει όσους αποδεικνύουν ότι θέλουν να έχουν στενή σχέση μαζί του. (Ιακ. 4:8) Όταν αφιερώνεστε στον Ιεχωβά και βαφτίζεστε, μπορείτε να είστε βέβαιοι ότι, από τότε και έπειτα, εκείνος θα “εκχύσει πάνω σας ευλογία ώσπου να μη σας λείπει τίποτα”. (Μαλ. 3:10· Ιερ. 17:8) Το βάφτισμα είναι μόνο η αρχή. Θα πρέπει να κάνετε ό,τι καλύτερο μπορείτε για να ζείτε σε αρμονία με την ευχή της αφιέρωσής σας, ακόμα και όταν αντιμετωπίζετε πειρασμούς ή δοκιμασίες της πίστης. (Εκκλ. 5:4, 5) Ως μαθητές του Ιησού, θα ακολουθείτε το παράδειγμα και τις εντολές του όσο πιο πιστά γίνεται.​—Ματθ. 28:19, 20· 1 Πέτρ. 2:21. w24.03 10:1-3

Τι γίνεται αν εσείς και ο γαμήλιος σύντροφός σας δεν απολαμβάνετε την παρέα ο ένας του άλλου; Τι μπορείτε να κάνετε; Σκεφτείτε μια φωτιά. Δεν φουντώνει μέσα σε μια στιγμή. Χρειάζεται να τροφοδοτείται σιγά σιγά με ολοένα και μεγαλύτερα ξύλα. Παρόμοια, θα μπορούσατε να ξεκινήσετε περνώντας λίγα μόνο λεπτά μαζί κάθε μέρα. Φροντίστε να κάνετε κάτι που αρέσει και στους δυο σας. (Ιακ. 3:18) Ξεκινώντας από μικρά πράγματα, ίσως αρχίσετε να αναζωπυρώνετε την αγάπη σας. Ο σεβασμός είναι ζωτικός σε έναν γάμο. Είναι σαν το οξυγόνο χάρη στο οποίο μια φωτιά καίει δυνατά. Χωρίς οξυγόνο, η φωτιά σβήνει γρήγορα. Παρόμοια, χωρίς σεβασμό, η αγάπη ενός αντρογύνου μπορεί γρήγορα να ψυχρανθεί. Από την άλλη πλευρά, όταν οι σύζυγοι αγωνίζονται να δείχνουν σεβασμό ο ένας στον άλλον, συμβάλλουν στο να διατηρείται ζωντανή η αγάπη τους. Ωστόσο, να θυμάστε ότι το θέμα δεν είναι αν εσείς νομίζετε ότι δείχνετε σεβασμό, αλλά αν ο σύντροφός σας νιώθει ότι τον σέβεστε. w23.05 23:9, 14-15

Στην Αγία Γραφή, πιστοί υπηρέτες του Θεού λένε ότι κάποιες φορές ένιωσαν στενοχώρια και τρόμο εξαιτίας των εχθρών τους ή άλλων πιέσεων. (Ψαλμ. 18:4· 55:1, 5) Παρόμοια, μπορεί να αντιμετωπίζουμε εναντίωση στο σχολείο, στην εργασία μας, από την οικογένειά μας ή από την κυβέρνηση. Μπορεί μάλιστα να είμαστε αντιμέτωποι με τον θάνατο εξαιτίας κάποιου προβλήματος υγείας. Σε τέτοιους καιρούς, ίσως νιώθουμε αβοήθητοι σαν μικρά παιδιά. Πώς μας βοηθάει ο Ιεχωβά σε στιγμές όπως αυτές; Μας παρηγορεί και μας καθησυχάζει. Να περνάτε λοιπόν τακτικά χρόνο με τον Ιεχωβά​—να προσεύχεστε σε αυτόν και να διαβάζετε τον Λόγο του. (Ψαλμ. 77:1, 12-14) Αν το κάνετε αυτό, τότε η πρώτη σας σκέψη όποτε νιώθετε ένταση θα είναι να στραφείτε στον ουράνιο Πατέρα σας. Να εκφράζετε στον Ιεχωβά τους φόβους και τις έγνοιες σας. Να τον αφήνετε να σας μιλάει και να σας παρηγορεί μέσω των Γραφών.​—Ψαλμ. 119:28. w24.01 3:14-16

Η θέληση παίζει καθοριστικό ρόλο στην επίτευξη πνευματικών στόχων. Το άτομο που έχει θέληση έχει ισχυρό κίνητρο ή επιθυμία να εργαστεί για να πετύχει τον στόχο του. Και όσο πιο ισχυρή θέληση έχουμε, τόσο πιθανότερο είναι να πετύχουμε τους στόχους μας. Τι μπορείτε λοιπόν να κάνετε για να αποκτήσετε ισχυρότερη θέληση; Να προσεύχεστε για ισχυρότερη θέληση. Μέσω του πνεύματός του, ο Ιεχωβά μπορεί να σας δώσει τη θέληση να πετύχετε τον στόχο σας. Κάποιες φορές, θέτουμε έναν στόχο επειδή ξέρουμε ότι πρέπει, και αυτό είναι καλό. Αλλά μπορεί να μην έχουμε πραγματικά την επιθυμία να τον πετύχουμε. Να στοχάζεστε τα όσα έχει κάνει ο Ιεχωβά για εσάς. (Ψαλμ. 143:5) Ο απόστολος Παύλος στοχαζόταν την παρ’ αξίαν καλοσύνη που του είχε δείξει ο Ιεχωβά, και αυτό τον υποκινούσε να εργάζεται σκληρά για τον Ιεχωβά. (1 Κορ. 15:9, 10· 1 Τιμ. 1:12-14) Παρόμοια, όσο περισσότερο στοχάζεστε τα όσα έχει κάνει ο Ιεχωβά για εσάς τόσο πιο ισχυρή θέληση θα έχετε να πετύχετε τον στόχο σας.​—Ψαλμ. 116:12. w23.05 24:3-5

Ευαρεστούμε τον ουράνιο Πατέρα μας όταν αινούμε το όνομά του. (Ψαλμ. 119:108) Μήπως όμως αυτό σημαίνει ότι ο παντοδύναμος Θεός είναι σαν τους ατελείς ανθρώπους που λαχταρούν απεγνωσμένα τον έπαινο επειδή χρειάζονται επιβεβαίωση ή νιώθουν ανασφάλεια; Όχι. Όταν αινούμε τον ουράνιο Πατέρα μας, αντικρούουμε ένα ψέμα που περιλαμβάνει εμάς προσωπικά. Ο Σατανάς ισχυρίζεται ότι κανένας άνθρωπος δεν θα υπερασπιστεί όσια το όνομα του Θεού. Κατά την άποψή του, κανείς μας δεν θα διακρατήσει ακεραιότητα. Εκείνος λέει ότι όλοι μας θα στραφούμε εναντίον του Θεού αν θεωρήσουμε ότι αυτό θα είναι προς όφελός μας. (Ιώβ 1:9-11· 2:4) Αλλά ο πιστός Ιώβ απέδειξε ότι ο Σατανάς είναι ψεύτης. Εσείς τι θα κάνετε; Ο καθένας μας έχει το προνόμιο να υπερασπίζεται όσια το όνομα του Πατέρα μας και να τον ευαρεστεί υπηρετώντας τον με ακεραιότητα. (Παρ. 27:11) Είναι πραγματικά τιμή μας να το κάνουμε αυτό. w24.02 6:3-5

Μετά τον Μωυσή και τον Ιησού του Ναυή, ο Ιεχωβά ήγειρε κριτές για να οδηγούν τον λαό του. Έπειτα, την εποχή των βασιλιάδων, ο Ιεχωβά διόριζε προφήτες να οδηγούν τον λαό του. Οι πιστοί βασιλιάδες έδιναν προσοχή στις συμβουλές των προφητών. Για παράδειγμα, ο βασιλιάς Δαβίδ δέχτηκε ταπεινά διόρθωση από τον προφήτη Νάθαν. (2 Σαμ. 12:7, 13· 1 Χρον. 17:3, 4) Ο βασιλιάς Ιωσαφάτ βασίστηκε στον προφήτη Ιααζιήλ για καθοδηγία και πρότρεψε τον λαό του Ιούδα να “δείξει πίστη στους προφήτες του [Θεού]”. (2 Χρον. 20:14, 15) Όταν ο βασιλιάς Εζεκίας αντιμετώπισε μια τρομερά δύσκολη κατάσταση, στράφηκε στον προφήτη Ησαΐα. (Ησ. 37:1-6) Κάθε φορά που οι βασιλιάδες ακολουθούσαν την καθοδηγία του Ιεχωβά, εκείνος τους ευλογούσε και προστάτευε το έθνος. (2 Χρον. 20:29, 30· 32:22) Ήταν προφανές ότι ο Ιεχωβά χρησιμοποιούσε τους προφήτες του για να οδηγεί τον λαό του. w24.02 8:8

Ο Σατανάς θέλει να συναναστρεφόμαστε ανθρώπους που το κάνουν δυσκολότερο να τηρούμε τους κανόνες του Ιεχωβά. Χρειάζεται να θυμόμαστε ότι οι συναναστροφές μας δεν περιορίζονται σε εκείνους με τους οποίους κάνουμε παρέα από κοντά. Περιλαμβάνει και εκείνους με τους οποίους ερχόμαστε σε επαφή στα κοινωνικά δίκτυα. Πρέπει να καταπολεμούμε τη νοοτροπία του κόσμου ότι η ανήθικη διαγωγή είναι αποδεκτή. Ξέρουμε ότι δεν ισχύει αυτό. (Εφεσ. 4:19, 20) Είναι καλό να αναρωτηθούμε: “Προσπαθώ συνειδητά να αποφεύγω κάθε περιττή συναναστροφή με συνεργάτες, συμμαθητές ή άλλους που δεν σέβονται τους δίκαιους κανόνες του Ιεχωβά; Υποστηρίζω θαρραλέα τους κανόνες του Ιεχωβά, παρότι μερικοί μπορεί να με αποκαλέσουν φανατικό για αυτό;” Όπως δείχνουν τα εδάφια 2 Τιμόθεο 2:20-22, ίσως χρειάζεται επίσης να είμαστε προσεκτικοί όταν επιλέγουμε τους στενούς μας φίλους εντός της Χριστιανικής εκκλησίας. Έχουμε κατά νου ότι μερικοί ίσως δεν μας βοηθήσουν να παραμείνουμε πιστοί στην υπηρεσία του Ιεχωβά. w24.03 12:11-12

Έχετε ποτέ προσπαθήσει να φανταστείτε πώς είναι ο Ιεχωβά; Αν και ο Ιεχωβά είναι αόρατος, η Αγία Γραφή τον περιγράφει με διάφορους τρόπους. Ο Ιεχωβά αποκαλείται «ήλιος και ασπίδα» και «φωτιά που κατατρώει». (Ψαλμ. 84:11· Εβρ. 12:29) Η παρουσία του παρομοιάζεται με πέτρα ζαφειριού, αστραφτερό μέταλλο και λαμπρό ουράνιο τόξο. (Ιεζ. 1:26-28) Εφόσον δεν μπορούμε να δούμε τον Ιεχωβά, ίσως δυσκολευόμαστε να πιστέψουμε ότι μας αγαπάει. Μερικοί νομίζουν ότι ο Ιεχωβά δεν θα μπορούσε ποτέ να τους αγαπήσει εξαιτίας των βιωμάτων τους. Ο Ιεχωβά κατανοεί αυτά τα αισθήματα και πώς μας επηρεάζουν. Για να μας βοηθήσει, αποκαλύπτει την υπέροχη προσωπικότητά του στον Λόγο του. Η μία λέξη που περιγράφει καλύτερα τον Ιεχωβά είναι η αγάπη. (1 Ιωάν. 4:8) Ο Ιεχωβά είναι η προσωποποίηση της αγάπης. Η αγάπη επηρεάζει κάθε του πράξη. Η αγάπη του Θεού είναι τόσο θερμή και τόσο ισχυρή ώστε αυτός την εκδηλώνει ακόμα και σε εκείνους που δεν τον αγαπούν.​—Ματθ. 5:44, 45. w24.01 4:1-3

Ο Ιεχωβά διόρισε τον Μωυσή να βγάλει τους Ισραηλίτες από την Αίγυπτο και προμήθευσε ως ορατές αποδείξεις μια στήλη σύννεφου την ημέρα και μια στήλη φωτιάς τη νύχτα. (Έξοδ. 13:21) Ο Μωυσής ακολούθησε τη στήλη, η οποία οδήγησε εκείνον και τους Ισραηλίτες στην Ερυθρά Θάλασσα. Ο λαός πανικοβλήθηκε όταν νόμισε ότι είχε παγιδευτεί ανάμεσα στη θάλασσα και στον αιγυπτιακό στρατό. Αλλά δεν επρόκειτο για λάθος. Ο Ιεχωβά είχε οδηγήσει σκόπιμα εκεί τον λαό του μέσω του Μωυσή. (Έξοδ. 14:2) Έπειτα, τους απελευθέρωσε με τον πιο εκπληκτικό τρόπο. (Έξοδ. 14:26-28) Επί 40 χρόνια έπειτα από αυτό, ο Μωυσής συνέχισε να βασίζεται στη στήλη του σύννεφου για να οδηγεί τον λαό του Θεού μέσα στην έρημο. (Έξοδ. 33:7, 9, 10) Από τη στήλη, ο Ιεχωβά μιλούσε στον Μωυσή, ο οποίος με τη σειρά του μετέδιδε τις οδηγίες Του στον λαό. Οι Ισραηλίτες είχαν άφθονες αποδείξεις ότι ο Ιεχωβά χρησιμοποιούσε τον Μωυσή για να τους οδηγεί. w24.02 8:4-5