Πρέπει να θυμόμαστε πόσο σημαντικό είναι να συνεχίζουμε να βοηθάμε άλλους, ιδίως μέσω της Χριστιανικής μας διακονίας. Στη διακονία μας, χρειάζεται να είμαστε ευέλικτοι. Συναντάμε ανθρώπους που έχουν διαφορετικά πιστεύω και αντιλήψεις, καθώς και ποικίλο υπόβαθρο. Ο απόστολος Παύλος ήταν προσαρμοστικός, και μπορούμε να διδαχτούμε από το παράδειγμά του. Ο Ιησούς διόρισε τον Παύλο “απόστολο των εθνών”. (Ρωμ. 11:13) Στα πλαίσια εκείνου του διορισμού, ο Παύλος κήρυττε σε Ιουδαίους, Έλληνες, διανοούμενους, ταπεινούς αγρότες, αξιωματούχους και βασιλιάδες. Επειδή απευθυνόταν σε τόσο ποικίλο ακροατήριο, ο Παύλος έγινε «τα πάντα σε κάθε είδους ανθρώπους» προκειμένου να αγγίξει την καρδιά τους. (1 Κορ. 9:19-22) Έδινε προσοχή στον πολιτισμό, στο υπόβαθρο και στις πεποιθήσεις των ακροατών του και προσάρμοζε ανάλογα την προσέγγισή του. Μπορούμε και εμείς να είμαστε πιο αποτελεσματικοί στη διακονία μας αν είμαστε ευρηματικοί και προσαρμόζουμε την προσέγγισή μας ανάλογα με τις ανάγκες των ακροατών μας. w23.07 32:11-12

Η πραότητα είναι ένδειξη δύναμης, όχι αδυναμίας. Απαιτείται εσωτερική δύναμη για να παραμείνει κάποιος ήρεμος όταν αντιμετωπίζει μια δύσκολη κατάσταση. Η πραότητα είναι πτυχή του “καρπού του πνεύματος”. (Γαλ. 5:22, 23) Ένας τύπος της λέξης πραΰτης του πρωτότυπου ελληνικού κειμένου μερικές φορές χρησιμοποιούνταν για να περιγράψει ένα άγριο άλογο που είχε εξημερωθεί. Φανταστείτε ένα άγριο άλογο που εξημερώνεται. Είναι μεν ήμερο, αλλά είναι και δυνατό. Ως άνθρωποι, πώς μπορούμε να καλλιεργήσουμε πραότητα και ταυτόχρονα να είμαστε δυνατοί; Όχι απλώς με τη δύναμη της θέλησής μας. Ένας καθοριστικός παράγοντας είναι το να προσευχόμαστε για το πνεύμα του Θεού, ζητώντας Του να μας βοηθήσει να αναπτύξουμε αυτή την όμορφη ιδιότητα. Η πείρα δείχνει ότι αυτό είναι εφικτό. Πολλοί Μάρτυρες έχουν απαντήσει με πραότητα όταν αντιμετώπισαν εναντιουμένους, αφήνοντας θετική εντύπωση σε κάποιους που τους παρατηρούσαν.​—2 Τιμ. 2:24, 25. w23.09 39:3

Σε ένα όραμα που ενέπνεε δέος, ο απόστολος Ιωάννης είδε 24 πρεσβυτέρους στους ουρανούς να λατρεύουν τον Ιεχωβά. Απέδιδαν αίνο στον Θεό, αναγνωρίζοντας ότι είναι άξιος να λάβει «τη δόξα, την τιμή και τη δύναμη». (Αποκ. 4:10, 11) Και οι πιστοί άγγελοι έχουν πλήθος λόγων για να αινούν και να τιμούν τον Ιεχωβά. Είναι μαζί του στον ουρανό και τον έχουν γνωρίσει καλά. Βλέπουν τις ιδιότητές του, οι οποίες αποκαλύπτονται σε όσα κάνει. Καθώς παρατηρούν τον Ιεχωβά σε δράση, υποκινούνται να τον αινούν. (Ιώβ 38:4-7) Πρέπει και εμείς να συμπεριλαμβάνουμε αίνο στον Ιεχωβά στις προσευχές μας λέγοντάς του γιατί τον αγαπάμε και τον θαυμάζουμε. Καθώς διαβάζετε και μελετάτε τη Γραφή, να προσπαθείτε να εντοπίζετε ιδιότητες που εκδηλώνει ο Ιεχωβά και οι οποίες σας αγγίζουν ιδιαίτερα. (Ιώβ 37:23· Ρωμ. 11:33) Έπειτα, να λέτε στον Ιεχωβά πώς νιώθετε για αυτές τις ιδιότητες. Μπορούμε επίσης να αινούμε τον Ιεχωβά για το ότι ενεργεί υπέρ μας και υπέρ ολόκληρης της πνευματικής μας οικογένειας.​—1 Σαμ. 2:1, 2. w23.05 20:6-7