Ginpredestinar Bala sang Dios si Judas nga Luiban si Jesus?

ANG maluibon nga buhat ni Judas Iscariote nagtuman sang diosnon nga tagna kag nagpakita sang daan nga ihibalo ni Jehova subong man sang iya Anak. (Salmo 41:9; 55:​12, 13; 109:8; Binuhatan 1:​16-20) Apang indi mahimo masiling nga gintangdo nga daan ukon ginpredestinar sang Dios si Judas mismo sa sina nga dalanon. Gintagna sang mga tagna nga ang pila ka suod nga kakilala ni Jesus mangin manugluib niya, apang wala sini ginhingadlan kon sin-o sa iya mga kakilala. Sa liwat, indi nahisuno sa mga prinsipio sang Biblia nga gintangdo nga daan sang Dios ang mga ginhimo ni Judas. Ang diosnon nga talaksan nga ginsiling sang apostol amo: “Dili magmadagmit sa pagtakdong sang mga kamot kay bisan sin-o nga tawo; bisan magpakig-ambit sa mga sala sang iban; tipigi nga putli ang imo kaugalingon.” (1 Timoteo 5:22; ipaanggid ang 3:⁠6.) Bilang pamatuod sang iya pagkabalaka nga ang pagpili sa iya 12 ka apostoles mangin maalamon kag himuon sing nagakaigo, si Jesus bug-os gab-i nga nangamuyo sa iya Amay antes ginpahibalo ang iya desisyon. (Lucas 6:​12-16) Kon si Judas gintangdo na nga daan sang Dios nga mangin traidor, wala ini nagahisanto sa direksion kag panuytoy sang Dios kag, suno sa pagsulundan, magahimo sa iya nga umalambit sang mga sala nga ginhimo sinang isa.

Busa, maathag nga sang ginpili sia subong isa ka apostol, ang tagipusuon ni Judas wala nagpakita sing pat-od nga ebidensia sang maluibon nga panimuot. Gintugutan niya ang ‘makahililo nga gamot nga mag-ulhot’ kag magdagta sa iya, nga nagresulta sa paglikday niya kag sa pagbaton niya, indi sang direksion sang Dios, kundi sang pagtuytoy sang Yawa sa dalanon sang pagpangawat kag pagluib. (Hebreo 12:​14, 15; Juan 13:2; Binuhatan 1:​24, 25; Santiago 1:​14, 15) Sang ang paglikday naglab-ot sa isa ka punto, nabasa mismo ni Jesus ang tagipusuon ni Judas kag gintagna ang pagluib niya.​—⁠Juan 13:​10, 11.

Matuod, sa report sang Juan 6:​64, sang okasyon nga ang pila ka mga disipulo nasandad tungod sa pila ka panudlo ni Jesus, aton mabasa nga “kutob sa ginsuguran [“kutob sa pamuno,” JB] nahibal-an ni Jesus kon sin-o ang mga indi magapati sa iya kag kon sin-o ang isa nga magaluib sa iya.” Samtang ang tinaga nga “ginsuguran” (Griego, ar·kheʹ) ginagamit sa 2 Pedro 3:4 sa pagpatuhoy sa pagsugod sang pagpanuga, mahimo man ini magapatuhoy sa iban nga mga tion. (Lucas 1:2; Juan 15:27) Halimbawa, sang si apostol Pedro nagpamulong nahanungod sa pagtupa sang balaan nga espiritu sa mga Gentil “subong nga amo sila kutob sa ginsuguran sang pagtuga,” maathag nga wala niya ginapatuhuyan ang pagsugod sang iya pagkadisipulo ukon pagkaapostol kundi ang isa ka importante nga tion sang iya ministeryo, ang adlaw sang Pentecostes, 33 C.E., “ang ginsuguran” sang pagpasagahay sang balaan nga espiritu tungod sa isa ka pat-od nga katuyuan. (Binuhatan 11:15; 2:​1-4) Busa makawiwili talupangdon ining komento tuhoy sa Juan 6:64 sa Lange’s Commentary on the Holy Scriptures (p. 227): “Ang ginsuguran . . . wala nagakahulugan, sing teoritiko sing kutob sa ginsuguran sang tanan nga mga butang, . . . ukon kutob sa ginsuguran sang Iya [Jesus] pagkakilala sa kada isa, . . . ukon kutob sa ginsuguran sang pagtipon Niya sa mga disipulo sa palibot Niya, ukon sa ginsuguran sang Iya Mesianikong ministeryo, . . . kundi kutob sa nahaunang tinago nga ginhalinan sang dipagpati [nga gintunaan sang pagkasandad sang pila ka disipulo]. Gani nahibal-an man Niya ang manugluib Niya kutob sa ginsuguran.”​—⁠Ginbadbad kag gin-edit ni P. Schaff, 1976; ipaanggid ang 1 Juan 3:​8, 11, 12.