Ang Kasakit sang Kamatayon Gindula
KINAANDAN na ang makabasa tuhoy sa kamatayon subong natural ukon normal. Sa pagkamatuod, indi ini kinaandan, suno sa kasaysayan sang Biblia. Ang kamatayon isa ka kaaway nga nagresulta bangod sa sala. “Paagi sa isa ka tawo nagsulod ang sala sa kalibutan kag paagi sa sala ang kamatayon, kag gani ang kamatayon naglaton sa tanan nga tawo kay ang tanan nakasala,” siling sang Biblia sa Roma 5:12.
Bangod ang kamatayon wala gintuyo sang Dios para sa katawhan, mahigugmaon sia nga naghimo sing dalan paguwa. Sa pagtugot sa iya Anak nga mapatay tungod sa aton, nag-aman sia sing katumbas nga gawad sa pagdula sang silot nga kamatayon. (Mateo 20:28; 1 Juan 2:2) Nagsaad man sia sing dutan-on nga paraiso upod ang isa ka bag-o gid nga gobierno sa paggahom sa ibabaw sang tanan nga katawhan. Ina nga gobierno magapanas sing bug-os sang mga epekto sang sala kag kamatayon. (Lucas 18:30) Ang Biblia nagasiling sa Bugna 21:3, 4: “Ang Dios gid magaupod sa ila. Kag pahiran niya ang tagsa ka luha sa mga mata nila, kag wala na sing kamatayon, ukon kalisud ukon paghibi ukon kasakit pa. Kay ang nahaunang mga butang nagtaliwan.” Apang kamusta ang mga tawo nga napatay na?
May paglaum sila nga pagkabanhaw—ang paglaum nga magkabuhi liwat subong mga tawo sa sinang Paraiso nga duta, upod ang mapagros sing himpit nga mga lawas kag mga hunahuna. Huo, “ang takna magaabot nga ang tanan nga yara sa mga lulubngan magapamati sang iya tingog kag magaguwa.” (Juan 5:28, 29) Ang isa nga ginpadala sang Dios sa paggawad sa katawhan, si Jesucristo, dugang nga nagapasalig sa aton: “Ini amo ang kabubut-on sang akon Amay, nga ang tagsatagsa nga nakakita sa Anak kag nagatuo sa iya may kabuhi nga walay katapusan, kag banhawon ko sia sa katapusan nga adlaw.”—Juan 6:40.
Amo ining paglaum sang pagkabanhaw ang nagasakdag sa madamo nga namatyan sing isa ka hinigugma. Nakahibalo sila nga ang ila mga hinigugma “nagakatulog” lamang, kag busa wala sila “magkasubo subong sang iban nga walay paglaum.” (1 Tesalonica 4:13, The New English Bible) Nagapaabot sila sa tion nga makig-upod liwat sa ila sa sinang bag-ong sistema sang mga butang nga ginsaad sang Dios. Nagatuo sila sa Dios nga nagahatag sing paumpaw kag paglaum.—Roma 15:4, 13; 2 Corinto 1:3; 2 Tesalonica 2:16.
Amo sina kon ngaa ang mga serbisyo sa lubong sang mga Saksi ni Jehova tuhay gid sa iban. Agod matigayon ang kahamuot sang Dios, ginalikawan sang mga Saksi ang bisan anong buhat nga supak sa iya Pulong, ang Biblia. Ang mga kinabatasan kag mga panapton nga napasad sa mga pagtuluuhan nga wala ginatudlo sa Biblia ginalikawan. Bangod nagasimba lamang sila sa matuod nga Dios, si Jehova, wala sila nagahatag sing masinimbahon nga pagpadungog sa ila mga patay. Kag wala sila nagahimo sing pagpakitakita sang manggad ukon tindog, kay nakahibalo sila nga wala ini nagapahamuot sa Dios. (1 Juan 2:16) Ang ila mga lubong simple kag talahuron kag nagabulig sa pagpakalma sa mga tagipusuon sang mga namatyan. Ang isa ka pamulongpulong ginahatag bilang handumanan sa napatay, nagahatag sang paglaum nga makita sa Biblia. Nagalalaw sila, apang indi sing sobra.
Ang mga Saksi ni Jehova nakahibalo nga sa dili madugay “ang katapusan nga kaaway, ang kamatayon,” dulaon. Nian ang gintagna nga mga pulong magamatuod: “Ang kamatayon ginlamon sa pagdaug. O kamatayon, diin bala ang imo pagdaug? O kamatayon, diin bala ang imo sudlot?”—1 Corinto 15:26, 54, 55.