Himua ang Labing Maayo sa Imo Kabuhi
ANG amay yara sa balay, sa hiligdaan, nga nagatagumatayon bangod sang kanser. Ang iya anak nga lalaki yara sa pandayan, nagapanghimos sa kagamitan sang iya amay sa pagpanday sing kahoy. Samtang ginauyatan niya ang mga kagamitan, nadumduman niya ang makadalayaw nga mga butang nga ginhimo sang iya amay paagi sa sini. Bisan pa ang pandayan yara sa tupad lang sang balay, nahibal-an niya nga indi na makasulod liwat ang iya amay didto, indi na gid niya mauyatan liwat ang mga kagamitan nga lantip gid sia sa paggamit. Nagligad na yadtong tion.
Nadumduman sang anak ang kasulatan sa Manugwali 9:10: “Ang tanan nga makita nga himuon sang imo kamot, himua ini sa imo gahom, kay sa Sheol [ang lulubngan] nga imo ginakadtuan walay buluhaton ukon pahito ukon ihibalo ukon kaalam.” Nahibaluan gid niya ina nga kasulatan. Madamo nga beses na niya ini gingamit kon nagatudlo sa iban tuhoy sa kamatuoran sa Biblia nga ang kamatayon isa ka kahimtangan sang pagkawalay hilikuton. Karon ang puwersa sang argumento ni Solomon nag-igo sa iya tagipusuon—dapat kita magkabuhi sing bug-os kag magkalipay sa aton mga adlaw samtang mahimo pa naton bangod magaabot ang tion nga indi na naton ini mahimo.
Magkalipay sa Kabuhi
Sa bug-os nga tulun-an sang Manugwali, ginapalig-on sang maalam nga si Hari Solomon ang iya mga bumalasa nga magkalipay sa kabuhi. Halimbawa, ang kapitulo 3 nagasiling: “Nahibaluan ko nga wala na sing maayo pa [sa mga tawo] sangsa magkalipay kag maghimo sing maayo sa tion sang pagkabuhi sang isa; kag nga ang tagsa ka tawo man magkaon kag mag-inom kag makakita sing kaayuhan sa bug-os niya nga kinabudlayan. Dulot ini sang Dios.”—Manugwali 3:12, 13.
Gin-inspirar sang Dios si Solomon nga suliton ining panghunahuna: “Yari karon! Ang labing maayo nga butang nga akon mismo nakita, nga matahom, amo nga ang isa magkaon kag mag-inom kag makita ang kaayuhan sa tanan niya nga kinabudlayan nga ginapangabudlayan niya sing lakas sa idalom sang adlaw sa kadamuon sang adlaw sang iya kabuhi nga ginhatag sang matuod nga Dios sa iya, kay amo ina ang iya bahin.”—Manugwali 5:18.
Subong man, ginapalig-on niya ang mga pamatan-on: “Magkalipay ka, pamatan-on nga lalaki, sa imo pagkapamatan-on, kag tuguti ang imo tagipusuon nga maghimo sing maayo sa imo sa mga adlaw sang imo pagkapamatan-on, kag maglakat sa dalanon sang imo tagipusuon kag sa mga butang nga makita sang imo mga mata.” (Manugwali 11:9a) Daw ano kaayo nga malipay sing bug-os sa kusog kag kapagsik sang pagkapamatan-on!—Hulubaton 20:29.
‘Dumduma ang Imo Manunuga’
Sa pagkamatuod, indi buot silingon ni Solomon nga maalamon ang paghingamo sing tanan nga butang nga makagalanyat sa aton tagipusuon kag mga mata. (Ipaanggid ang 1 Juan 2:16.) Maathag ini sa masunod niya nga ginsulat: “Apang hibalua nga tungod sini tanan [mga butang nga magapaayaw sang imo mga handum] ang matuod nga Dios magadala sa imo sa hukmanan.” (Manugwali 11:9b) Ano man ang aton pangidaron, dapat naton dumdumon nga ginatan-aw sang Dios ang aton ginahimo sa aton kabuhi kag magahukom sa aton sing nahisuno.
Binuang gid ang mangatarungan nga mahimo kita magkabuhi sing maiyaiyahon kag palantangon ang diosnon nga debosyon sa aton katigulangon! Mahimo kita mapatay sa bisan anong tion. Bisan kon indi man, ang pag-alagad sa Dios indi mahapos sa katigulangon. Ginakilala ini nga kamatuoran, si Solomon nagsulat: “Dumduma, karon, ang imo Dakung Manunuga sa mga adlaw sang imo pagkapamatan-on, sa wala pa magkari ang malaut nga mga adlaw, ukon mag-abot ang mga tuig nga magasiling ka: ‘Wala ako sing kalipay sa ila.’ ”—Manugwali 12:1.
Ang katigulangon may daku nga kabudlayan. Sa malaragwayon nga mga termino, masunod nga ginlaragway ni Solomon ang mga epekto sang katigulangon. Nagakurog ang mga kamot kag mga butkon, nagaluya ang mga batiis, kag nagadiutay ang mga ngipon. Nagabukay ang mga buhok kag nagakalaunot. Manabaw ang katulugon amo nga makabugtaw ang isa bangod sa huni sang pispis. Ang mga sentido—panulok, palamatin-an, pamatyag, panimaho, kag panabor—tanan nagapigaw. Ang maluya nga lawas nagaresulta sa kahadlok nga matumba kag iban pa nga “mga kahadlok” sa publiko nga mga dalanon. Sa ulihi ang tawo mapatay.—Manugwali 12:2-7.
Ang katigulangon labi nga malaglagon sa mga tawo nga wala ‘magdumdom sa ila Dakung Manunuga’ sa tion sang ila pagkapamatan-on. Bangod gin-uyangan ang iya kabuhi, ina nga sahi sang tawo ‘wala sing kalipay’ sa katigulangon. Ang wala-sing-dios nga estilo sang kabuhi mahimo man magdugang sa mga problema kag kasakit sang katigulangon. (Hulubaton 5:3-11) Sing makapasubo, kon nagatulok sa unahan, wala sila sing makita nga palaabuton kundi ang lulubngan.
Pagkalipay sa Katigulangon
Indi buot silingon nga ang mga tigulang indi mahimo magkalipay sa kabuhi. Sa Biblia, “ang kalawigon sang mga adlaw kag katuigan sang kabuhi” naangot man sa pagpakamaayo sang Dios. (Hulubaton 3:1, 2) Ginsilingan ni Jehova ang iya abyan nga si Abraham: “Nahanungod sa imo, . . . ilubong ka sa maayo nga katigulangon.” (Genesis 15:15) Walay sapayan sang kabudlayan bangod sang katigulangon, nakasalapo si Abraham sing paghidait kag kalinong sa iya katigulangon, nagahinumdom nga may kaayawan sa isa ka kabuhi nga ginhugod kay Jehova. May pagtuo man sia nga nagatulok sa unahan sa isa ka “siudad nga may matuod nga sadsaran,” ang Ginharian sang Dios. (Hebreo 11:10) Busa, napatay sia nga “tigulang na kag naayawan.”—Genesis 25:8.
Busa si Solomon nagpalig-on: “Kon ang tawo magkabuhi bisan sa madamo nga tuig, sa sini tanan magkalipay sia.” (Manugwali 11:8) Lamharon man kita ukon tigulang, ang matuod nga kalipay naangot sa aton kaangtanan sa Dios.
Samtang ginahimos sang lamharon nga tawo ang katapusan nga gamit sang iya amay, ginahunahuna niya ini nga mga butang. Ginhunahuna niya ang tanan nga tawo nga iya nakilala nga nagtinguha sa paghimo sing labing maayo sa ila kabuhi apang wala makasapo sing kalipay bangod wala sila sing kaangtanan sa ila Manunuga. Daw ano ka nagakaigo nga sa tapos nakahatag sing pagpalig-on nga magkalipay sa tion sang kabuhi sang isa, ginsumaryo ni Solomon ang mga butang paagi sa mga pulong: “Ang katapusan sang butang, sang nabatian na ang tanan, amo: Magkahadlok sa matuod nga Dios kag magtuman sa iya mga sugo. Kay amo ini ang bug-os nga katungdanan sang tawo”!—Manugwali 12:13.