ՍԱՂՄՈՍ

4 Կանչելու ատենս ինծի պատասխան տուր, ո՛վ իմ արդարութեանս Աստուածը։

Նեղութեան մէջ զիս ընդարձակեցիր.

Ողորմէ՛ ինծի ու լսէ՛ իմ աղօթքս։

 2 Մարդո՛ց որդիներ, մինչեւ ե՞րբ իմ փառքս ամօթի պիտի դարձնէք

Եւ ունայնութիւն պիտի սիրէք ու ստութիւն փնտռէք։ (Սէլա։)

 3 Բայց գիտցէք թէ Տէրը իրեն նուիրուած մարդը որոշեց*։

Տէրը պիտի լսէ իրեն կանչելու ատենս։

 4 Դողացէ՛ք ու մեղք մի՛ գործէք.

Խօսեցէ՛ք սրտերնուդ հետ ձեր անկողիններուն վրայ ու լռեցէ՛ք։ (Սէլա։)

 5 Արդարութեան զոհեր մատուցանեցէ՛ք,

Ու Տէրոջը յուսացէ՛ք։

 6 Շատեր կ’ըսեն թէ՝ «Ո՞վ մեզի բարութիւն պիտի ցուցնէ»։

Ո՛վ Տէր, քու երեսիդ լոյսը մեր վրայ ծագեցուր։

 7 Իմ սրտիս ուրախութիւն տուիր՝

Անոնց ցորենին ու գինիին առատութեան ժամանակէն աւելի։

 8 Խաղաղութեամբ պիտի պառկիմ ու քնանամ,

Վասն զի դո՛ւն միայն, ո՛վ Տէր, զիս ապահովութեամբ կը բնակեցնես։