Շատ ընելիք ունենալով կրնա՞ք ուրախ ըլլալ

ՇԱՏԵՐՍ շատ զբաղած, յաճախ հիւծող կեանք մը կը վարենք։ Արդի ապրելակերպի անողոք ճնշումները կը պահանջեն որ քայլ պահելու համար յարատեւ ջանք թափենք։ Ամուսիններ ու հայրեր իրենց ընտանիքներուն, գործատէրերուն եւ ուրիշներուն ճնշիչ պարտականութիւններուն գոհացում պէտք է տան։ Կիներ ու մայրեր իրենց ընտանիքի առտնի կարիքներուն հոգ պէտք է տանին եւ յաճախ դուրսը կ’աշխատին։ Երիտասարդներն ալ ընտանեկան կարգ մը պարտականութիւններով ճնշումի ներքեւ են, միաժամանակ ընկերութեան մէջ արդիւնաբեր դեր մը ունենալու համար ուսումի ետեւէ ըլլալով։

Իսկ ի՞նչ կրնանք ըսել մեր մասին որ մեր կեանքերը Եհովա Աստուծոյ նուիրած եւ իր մկրտուած Վկաներն ենք։ Մեզմէ պահանջուած շատ մը բաներէն զատ, Պօղոս առաքեալի հետեւեալ խրատը ունինք. «Իմ սիրելի եղբայրներս, հաստատո՛ւն եւ անշա՛րժ կեցէք եւ ամէն ատեն աւելցէ՛ք Տէրոջը գործին մէջ, գիտնալով թէ ձեր աշխատութիւնը պարապ չէ Տէրոջմով»։ (Ա. Կորնթացիս 15։58) Այո, շատ մը յաւելեալ պատասխանատութիւններ մաս կը կազմեն ճշմարիտ պաշտամունքի պահանջներուն։ Ինչպէ՞ս կրնանք այս բոլոր պարտականութիւնները կատարել եւ մտքի խաղաղութիւն ու ուրախ հայեացք մը ունենալ։

Յաջողութիւնը Ուրախութիւն կը Բերէ

Կեանքի պատասխանատուութիւնները կատարելու մէջ յաջողութիւնը սերտօրէն կապուած է ուրախութեան՝ լաւ զգալու եւ գոհունակութեան զգացումին՝ հետ։ Եթէ մեր առօրեայ պարտականութիւնները տրամաբանական չափով լաւ կատարենք, ժամանակին եւ կարգապահութեամբ ընելով ամէն բան, յաջողութեան եւ գոհունակութեան զգացում մը կ’ունենանք։ Իրականութեան մէջ, այսպէս պէտք է ըլլայ եւ ձեռք ձգուած արդիւնքը կը նպաստէ մեր ուրախութեան։

Եհովա Աստուած բնաւ չէր մտադրած որ մեր պատասխանատուութիւները ճնշիչ բեռ մը ըլլային մեր վրայ։ Ընդհակառակը, միշտ իր փափաքը եղած է որ ‘ուրախ ըլլանք եւ մեր աշխատութենէն բարիք վայելենք’։ (Ժողովողի 3։12, 13) Երբ մեր գործին մէջ ուրախ ենք, ընդհանրապէս արդիւնաբեր ենք։ Դիւրութեամբ խրատ կ’ընդունինք եւ ուրիշներուն հետ խաղաղութեամբ կ’ապրուինք։ Իսկ եթէ ուրախ չենք, մեր աշխատանքը տաժանելի՝ միապաղաղ, ձանձրացուցիչ եւ նոյնիսկ զգացականօրէն սպառիչ կը դառնայ։ Ասիկա ապարդիւն աշխատանքի ունակութեան եւ ժխտական մտավիճակի կ’առաջնորդէ։ Կեանքը առօրեայ պայքար մը կը դառնայ, մինչ կը ջանանք մեզմէ պահանջուած բոլոր բաները ընել։ Սակայն, եթէ մեր ըրած բանին մէջ ուրախ մնալու կերպ մը գտնենք, շատ հաւանաբար վարձահատոյց եւ յաջող ապրելակերպի մը փորձառութիւնը կրնանք ունենալ։

Հաւասարակշռուած Եղէք

Շատ ընելիք ունենալով հանդերձ, ուրախ ըլլալու համար, պէտք է հաւասարակշռուած ըլլանք։ Իսկ ի՞նչ է հաւասարակշռութիւնը։ Անիկա «մտային եւ զգացական անխախտութիւն» է։ Հաւասարակշռուած անհատ մը կը ջանայ կարգապահ ըլլալ իր գործունէութիւններուն մէջ։ Ան նախապէս կը ծրագրէ, ձգձգելէ կը խուսափի եւ չափաւոր ունակութիւններ ունի։ Ուտելու, խմելու, զբօսնելու, նախասիրութիւններու եւ ժամանցի մէջ ժուժկալ է։ Իրապէս, ան «ամէն բանի մէջ չափաւորութիւն կը պահէ»։—Ա. Կորնթացիս 9։24–27. բաղդատել Տիտոս 2։2։

Աղօթքը կենսական դեր մը կը խաղայ Քրիստոնէական հաւասարակշռութիւնը պահելու մէջ։ Եհովայի ծառայ մը կրնայ Աստուծոյ աղօթել սուրբ հոգին ստանալու համար, անոր պտուղները՝ ի միջի այլոց ժուժկալութիւնը՝ մշակելու մէջ իր երկնաւոր Հօրմէն օգնութիւն խնդրելով։ (Ղուկաս 11։13. Գաղատացիս 5։22, 23) Քրիստոնեայ մը մասնաւորաբար Աստուծոյ պէտք է երթայ աղօթքով, երբ փորձութիւններով շրջապատուած է, որոնք իր հաւասարակշռութիւնը խախտելու կը սպառնան։ «Տէրոջը յանձնէ քու ճամբադ ու անոր յուսա եւ անիկա պիտի կատարէ», ըսաւ սաղմոսերգու Դաւիթ։ (Սաղմոս 37։5) Երբեմն թերեւս պէտք ունենանք Դաւիթի նման աղօթել, երբ ան պաղատեցաւ. «Ո՛վ Աստուած, շուտով հասի՛ր ինծի։ Իմ օգնականս ու փրկիչս դուն ես, ո՛վ Տէր, մի՛ ուշանար»։ (Սաղմոս 70։5) Բնաւ մի՛ մոռնաք թէ աղօթքով կարելի է հաւասարակշռութիւն պահել եւ վայելել ‘Աստուծոյ խաղաղութիւնը, որ ամէն մտքէ վեր է, եւ մեր սրտերը ու մտքերը կը պահպանէ’։—Փիլիպպեցիս 4։6, 7

Քանի որ Եհովայի կը վստահի եւ Աստուծոյ խաղաղութիւնը կը վայելէ, հաւասարակշռուած Քրիստոնեայ մը զգաստ է։ (Տիտոս 2։11, 12) Ասիկա կու գայ Աստուածաշունչի սկզբունքներուն լաւ ըմբռնումէն եւ զանոնք իր կեանքին մէջ կիրարկելէն։ Այսպիսի անհատ մը կեղծաւոր չէ, ոչ ալ դատելու մէջ՝ արագ։ Բանաւոր ըլլալը զինք կը պահպանէ կամակոռութենէ եւ յամառութենէ։ Ան իր անձին եւ իր կարողութիւններուն հանդէպ համեստ հայեցողութիւն մը ունի եւ ասիկա պատճառ կը դառնայ որ ուրիշներուն հետ համագործակցի։ (Միքիայ 6։8) Հետաքրքրականօրէն, նկարագրի այն գծերը որոնք կ’օգնեն անհատին հաւասարակշռուած ըլլալու, Քրիստոնէական ժողովքին մէջ ծառայելու համար նշանակուողներէն պահանջուած յատկութիւններուն մաս կը կազմեն։—Ա. Տիմոթէոս 3։2, 3

Մեծապէս կրնանք մեր ուրախութիւնը աւելցնել ջանալով մեր առօրեայ գործունէութիւններուն մէջ աւելի հաւասարակշռուած ըլլալ։ Լաւ հաւասարակշռութեան հետ ընկերակցող յատկութիւնները յայտնաբերելով, կրնանք անհրաժեշտ բաները ընել, առանց ֆիզիքական կամ զգացական խիստ կարկամութեան։ Մեր ապրելակերպը աւելի կայուն պիտի ըլլայ եւ շատ աւելին պիտի իրագործենք։ Ուրիշներ մեր ընկերակցութենէն աւելի պիտի ախորժին, իսկ մենք ալ աւելի մեծ գոհունակութիւն եւ ուրախութիւն պիտի վայելենք։ Սակայն հաւասարակշռութիւնը պահելու կարգ մը գործնական կերպերը ի՞նչ են։

Հաւասարակշռութիւնը Պահելու Գործնական Կերպեր

Հաւասարակշռութիւնը պահելու համար, մեր անձնական գործերը ընելու մէջ արագ եւ կազմակերպուած պէտք է ըլլանք։ Նախապէս պէտք է ծրագրենք, հարցերը կարգով եւ կանոնաւոր կերպով ձեռք առնելով։ Անոնք որոնք լաւ կազմակերպուած չեն եւ ձգձգելու հակումը ունին, իրենց կեանքերը կը բարդացնեն յաւելեալ լարուածութեամբ եւ մտատանջութեամբ։ Կեանքի այս մարզին մէջ յաջողիլը մեզի պիտի օգնէ զգալու որ կրնանք ղեկավարել, փոխանակ խորհելու որ մենք պարագաներու անօգնական զոհերն ենք։

Պէտք չէ ջանանք ամէն բան մեր ձեռքով ընել։ Անոնք որոնք ուրիշներուն օգնութիւնը կը մերժեն, սպառումի եւ յուսախաբութեան ծանր գինը կը վճարեն։ Շատ մը պարտականութիւններ կան, զորս ուրիշներ կրնան հոգ տանիլ։ Հետեւաբար, օգնութեան ձեռք երկարող անհատներու կարողութիւններէն օգտուեցէք։ Ասիկա մեր բեռը թեթեւցնելէ զատ, կրնայ քաջալերութիւն մը ըլլալ մեզի հետ աւելի մտերմանալ փափաքողներուն։

Իմաստութիւն չէ մենք մեզ բաղդատել անոնց հետ որոնք կրնան շատ աւելին ընել։ Երբ կը ջանանք անոնց նմանիլ թերեւս մեր կարողութենէն աւելին ընելով՝ կրնայ յուսահատուցիչ ըլլալ, մենք մեզ նուաստ կամ անարժէք նկատելով։ Այսպիսի մտածելակերպ մը կը քանդէ, մեր որոշումը եւ ինքնավստահութիւնը տկարացնելով։ Պօղոս գրեց. «Ամէն մարդ իր գործը թող կշռէ ու ետքը միայն իր անձին վրայ թող պարծենայ, ո՛չ թէ ուրիշին վրայ»։ (Գաղատացիս 6։4) Յիշեցէք որ ամենէն արժէքաւոր գործաւորը ան է որ տրուած հրահանգներուն կը հետեւի, կայուն ու վստահելի է եւ որակաւոր գործ կ’ընէ։ Եթէ մենք այսպիսի մէկն ենք, մեր ծառայութիւնները պիտի գնահատուին եւ պիտի խնդրուին։—Առակաց 22։29

Մեր առողջութեան լաւ հոգ պէտք է տանինք։ Անիկա մեր ամենէն արժէքաւոր ստացուածքներէն մէկն է, քանի որ առանց անոր, շատ քիչ բան կրնանք իրագործել։ Ուստի, պէտք է ջանանք սննդարար կերակուր ուտելով առողջարար ուտելու կերպ մը ունենալ։ Գիշերը տրամաբանական ժամու մը անկողին երթալով, հարկ եղած չափով պէտք է հանգստանանք։ Երբ ծայր աստիճան յոգնած կամ հիւանդութեան գալը կը զգանք, մենք մեզմէ աւելի պէտք չէ ստիպենք, ապա թէ ոչ ծանր գին մը կը վճարենք։

Կարեւոր է խուսափիլ տնտունջի հոգի մը զարգացնելէ։ Եթէ ազատ թռիչք տանք բացասական միտքերու, կրնանք գրեթէ ամէն բանի եւ ամէն մարդու մէջ սխալ բան մը գտնել։ Ասիկա վստահաբար մեր եւ ուրիշներուն ուրախութիւնը խլելու կերպ մըն է։ Փոխանակ բամբասելու կամ գանգատելու մեր աչքին սխալ թուող բանի մը շուրջ, պէտք է պատասխանատու անհատները տեղեակ պահենք այս մասին եւ ապա ձգենք որ անոնք հարցը լուծեն։ (Բաղդատել Ա. Կորնթացիս 1։10–12)։ Իմաստութիւն է դրական հայեացք մը ունենալ, ուրիշներուն եւ մեր կեանքը կաղապարող դէպքերուն մէջ միշտ ջանանք եւ ակնկալենք լաւ բաներ գտնել։—Բաղդատել Յուդա 3, 4, 16

Երբ մեր գործունէութիւնները կը ծրագրենք, պէտք է յիշենք թէ անտրամաբանական արագութիւնը թէեւ կրնայ մրցանիշներ արձանագրել, բայց կարելի չէ երկար ատեն շարունակել։ Յարատեւաբար շատ մեծ ճիգ թափելը ոչ միայն սպառումի կ’առաջնորդէ, այլ նաեւ՝ կրնայ յուսահատութիւն պատճառել, շարունակելու մեր որոշումը տկարացնելով։ Ուստի, այնպիսի քայլաչափ մը ունենանք, որ կարենանք անվերջօրէն պահել։ Օրինակի համար, կանոնաւորաբար տունէ տուն եւ Քրիստոնէական ծառայութեան բոլոր երեսակներուն մասնակցելու համար, լաւ է գործնական յայտագիր մը ունենալ։ Պէտք է ժամանակ յատկացնենք հանգստանալու եւ կերտիչ զբօսանքի համար։ Նաեւ օգտակար պիտի գտնենք տասնամեակներու փորձառութիւն ունեցողներու հետ խօսիլ, որոնք սորված են անհրաժեշտ բաները ընել, առանց ֆիզիքապէս կամ զգացականօրէն սպառելու։

Լաւ Դատողութիւն Ունեցէք

Պատշաճ է ստիպողականութիւն եւ փափաք զգալ մեզի նշանակուած բոլոր պատասխանատուութիւնները կատարելու, մէջը ըլլալով Եհովայի ժողովուրդին ժողովքին մէջ նշանակուածները։ Աստուած հաճոյք կ’առնէ ժրաջան, վստահելի աշխատաւորներէն։ (Բաղդատել Մատթէոս 25։21. Տիտոս 2։11–14)։ Բայց Աստուածաշունչը կը յորդորէ. «[Գործնական (ՆԱ)] իմաստութիւնն ու խոհեմութիւնը քովդ պահէ»։ (Առակաց 3։21) Սուրբ գրային իմաստութիւնը կիրարկելը օգտակար պիտի ըլլայ մեզի, իսկ մենք ողջմտութիւն եւ լաւ դատողութիւն պէտք է գործածենք, ուշադիր ծրագիրներ ընելով եւ միշտ մեր ոյժի սահմաններէն ներս մնալով։

Տէրոջը գործին մէջ աւելնալը հաւասարակշռուած պէտք է ըլլայ Ժողովողի 9։4–ի մէջ պատուիրուած ազդարարութեան հետ, ուր կ’ըսէ. «Ողջ շունը մեռած առիւծէն աղէկ է»։ Այո, ողջ շուն մը՝ ոմանց կողմէ արհամարհուած ըլլալով հանդերձ՝ աւելի լաւ է քան մեռած առիւծը, անասուն մը որ շատեր արքայական կը նկատեն։ Եթէ հաւասարակշռուած ըլլանք եւ մեր առողջութեան լաւ հոգ տանինք, կրնանք ապրիլ եւ շարունակել բաներ ընել։ Մեռած մէկը այլեւս ո՛չ մէկ գործունէութեան կը մասնակցի։ Լաւ դատողութիւնը կրնայ օգնել մեզի տրամաբանական հաւասարակշռութիւն մը ունենալու, որ թոյլ կու տայ անհրաժեշտ բաները ընելու՝ առանց մեր ուրախութիւնը կորսնցնելու։

Ուստի, շատ ընելիք ունենալը չի նշանակեր որ չենք կրնար ուրախ ըլլալ։ Բազմազբաղ անհատները կրնան ամենէն երջանիկ անհատները ըլլալ, եթէ տրամանաբանական են, լաւ հայեցողութիւն մը եւ լաւ դատողութիւն մը ունին լաւ հաւասարակշռութիւն մը պահելու մէջ։ Կրնանք մեծագոյն ուրախութիւնը ունենալ, եթէ իմաստութիւն յայտնաբերենք, լաւ գործեր կատարենք եւ մեր յոյսը Եհովա Աստուծոյ վրայ դնենք։—Ա. Տիմոթէոս 6։17–19