Ձեր զաւակներուն համար ի՞նչ ապագայ կը փափաքիք

ՁԵՐ զաւակները թանկարժէք ժառանգութիւն մը կը նկատէ՞ք։ (Սաղմոս 127։3) Թէ ոչ զանոնք մեծցնելը նիւթական բեռ կը նկատէք, յաջողութեան երաշխիք մը չունենալով։ Զաւակ մեծցնելը փոխանակ նիւթական շահ բերելու, ծախսի կը նայի, մինչեւ որ անոնք կարենան իրենք իրենց պէտքերը հոգալ։ Ճիշդ ինչպէս որ ժառանգուած հարստութիւն մը տնօրինելը լաւ ծրագրումի կը կարօտի, նոյնն է պարագան յաջող ծնող մը ըլլալուն։

Հոգածու ծնողներ կը փափաքին իրենց զաւակներուն կեանքի մէջ լաւ սկիզբ մը տալ։ Թէեւ այս աշխարհին մէջ շատ գէշ ու չար բաներ կրնան պատահիլ, այսուհանդերձ ծնողներ շատ բան կրնան ընել, իրենց զաւակները պաշտպանելու համար։ Նախորդ յօդուածին մէջի Վէրնէրի եւ Էվայի պարագան նկատի առէք։a

Երբ Ծնողներ Իրապէս Հոգ կը Տանին

Վէրնէր կը տեղեկագրէ որ փոխանակ ձգելու որ խնդիրները ինքնաբերաբար շտկուին, իր ծնողքը մօտէն հետաքրքրուեցաւ դպրոցի անցուդարձերով։ «Շատ գնահատեցի այն գործնական թելադրութիւնները զորս ինծի տուին, եւ զգացի որ ինծի հոգ կը տանէին եւ նեցուկ կը կանգնէին։ Որպէս ծնողներ, անոնք բաւական անյողդողդ էին, բայց գիտէի որ իմ իրական բարեկամներս էին»։ Իսկ երբ Էվան իր դպրոցական դասերով ա՛յնքան մտահոգուեցաւ որ շատ ընկճուած վիճակ մը ունեցաւ, ու քունի խանգարումէ տառապեցաւ, իր ծնողները՝ Ֆրանչիսգոն եւ Ինէզը, իր հետ ալ շատ ժամանակ անցուցին, իրեն հետ զրուցելով եւ օգնելով որ ան իր մտային ու հոգեւոր հաւասարակշռութիւնը վերագտնէ։

Ֆրանչիսգոն եւ Ինէզը ի՞նչպէս պաշտպանեցին իրենց զաւակները եւ զանոնք պատրաստեցին չափահաս կեանքի համար։ Երբ տակաւին անոնք մանուկ էին, այս սիրալիր ծնողքը զանոնք միշտ պարփակեց իր առօրեայ գործունէութիւններուն մէջ։ Փոխանակ իրենց չափահաս բարեկամներուն հետ ընկերակցելու, Ինէզը եւ Ֆրանչիսգոն ո՛ւր որ երթային, իրենց զաւակները իրենց հետ կը տանէին։ Որպէս սիրալիր ծնողներ, անոնք իրենց տղուն եւ աղջկան պատշաճ առաջնորդութիւն ալ տուին։ Ինէզ կ’ըսէ. «Անոնց սորվեցուցինք որ տունին եւ իրենց հագուստներուն հոգ տանին ու խնայասէր ըլլան։ Նաեւ իւրաքանչիւրին օգնեցինք որ արհեստ մը ընտրեն եւ իրենց պատասխանատուութիւնները հաւասարակշռեն հոգեւոր շահերուն հետ»։

Որքա՜ն կենսական է որ ձեր զաւակները ճանչնաք եւ անոնց ծնողական առաջնորդութիւն ընծայէք։ Հիմա ասիկա ընելու երեք մարզեր քննենք. (1) Ձեր զաւակներուն օգնեցէք որ յարմար աշխարհիկ գործ մը ընտրեն. (2) զանոնք պատրաստեցէք որպէսզի դպրոցին կամ աշխատավայրին մէջ զգացական ճնշումներուն հետ գլուխ ելլեն. (3) անոնց ցոյց տուէք թէ ի՛նչպէս կրնան իրենց հոգեւոր կարիքներուն գոհացում տալ։

Անոնց Օգնեցէք Որ Յարմար Գործ մը Գտնեն

Քանի որ անհատի մը աշխարհիկ գործը ոչ միայն իր նիւթական կացութեան վրայ ազդեցութիւն կ’ունենայ, այլ նաեւ իր ժամանակին մեծ մասը կը խլէ, անոր համար լաւ ծնողներ ըլլալը կը պարփակէ իւրաքանչիւր զաւկին հետաքրքրութիւնները եւ կարողութիւնները նկատի առնել։ Քանի որ որեւէ գիտակից անհատ չ’ուզեր ուրիշներու վրայ բեռ ըլլալ, ծնողներ պէտք է լրջօրէն խորհին որ իրենց զաւակը ի՛նչպէս կրնայ ինքզինքին եւ ընտանիքի մը հոգ տանելու համար պատրաստուիլ։ Արդեօք ձեր տղան կամ աղջիկը արհեստ մը սորվելու կարիքը ունի՞, պարկեշտ ապրուստ մը ճարելու համար։ Որպէս իրապէս հոգածու ծնողներ, ջանացէք յարատեւաբար ձեր զաւկին օգնել որ կարգ մը որակումներ զարգացնէ, զոր օրինակ, ջանադրութեամբ աշխատի, սորվելու փափաք ունենայ, եւ ուրիշներուն հետ ապրուիլ գիտնայ։

Նիգոլին պարագան նկատի առէք։ Ան կ’ըսէ. «Ծնողքս իրենց հետ կ’աշխատցնէին ինծի մաքրութեան իրենց գործին մէջ։ Կը թելադրէին որ իմ շահուս մէկ մասը տան ծախսերուն համար տամ եւ մնացածը անձնական ծախսերուս համար գործածեմ կամ՝ խնայեմ։ Ասիկա պատասխանատուութեան գիտակցութիւն մը տուաւ ինծի, որ հետագային կեանքիս մէջ ինծի օգտակար եղաւ»։

Աստուծոյ Խօսքը՝ Աստուածաշունչը՝ չի մասնաւորեր թէ անհատ մը ի՛նչպիսի աշխարհիկ գործ մը պէտք է ընտրէ, բայց խոհեմ ուղղութիւններ կու տայ։ Օրինակ, Պօղոս առաքեալ ըսաւ. «Ան որ չուզեր գործել, հաց ալ թող չուտէ»։ Թեսաղոնիկէի Քրիստոնեաներուն գրելով, ան նաեւ ըսաւ. «Կը լսենք թէ ձեր մէջէն ոմանք ծուլութեամբ կը վարուին ու չեն գործեր, հապա ծոյլ ծոյլ կը պտըտին։ Այնպիսիներուն կը պատուիրենք ու կ’աղաչենք մեր Տէր Յիսուս Քրիստոսով, որ հանդարտութեամբ գործեն եւ իրենց հացը ուտեն»։—Բ. Թեսաղոնիկեցիս 3։10-12

Սակայն, գործ մը ճարելով եւ դրամ շահելով ամէն բան չի վերջանար։ Անոնք որոնք ցանկասէր են, վերջապէս պիտի դժգոհին եւ թերեւս նկատեն որ «հովի համար աշխատութիւն» կ’ընեն։ (Ժողովողի 1։14, ստորանիշ) Փոխանակ իրենց զաւակները քաջալերելու որ համբաւ ու բարգաւաճութիւն փնտռեն, լաւ է որ ծնողներ անոնց օգնեն որ Յովհաննէս առաքեալի ներշնչմամբ գրուած աստուածային խօսքերուն մէջի իմաստութիւնը տեսնեն. «Մի՛ սիրէք աշխարհը, ոչ ալ ինչ որ աշխարհի մէջ է։ Եթէ մէկը աշխարհը կը սիրէ, անոր ներսիդին Հօրը սէրը չկայ. քանզի ամէն բան որ աշխարհի մէջ է՝ մարմնի ցանկութիւնը ու աչքերու ցանկութիւնը եւ այս կեանքին ամբարտաւանութիւնը՝ Հօրմէն չէ, հապա այս աշխարհէն է։ Աշխարհս ալ կ’անցնի, անոր ցանկութիւնն ալ. բայց ան որ Աստուծոյ կամքը կը կատարէ, յաւիտեան պիտի մնայ»։—Ա. Յովհաննու 2։15-17

Անոնց Զգացական Կարիքներուն Ի՞նչպէս Կրնաք Գոհացում Տալ

Որպէս ծնող, ինչո՞ւ մարզիչի նման չըլլաք։ Մարզիչը իր հոգածութեան յանձնուած մարզիկներուն մէջ միայն աւելի արագ վազելու եւ աւելի հեռու ցատկելու կարողութիւնը զարգացնելու վրայ չի կեդրոնանար։ Հաւանաբար, ան կը ջանայ անոնց օգնել որ իրենց բացասական կողմերը յաղթահարեն, անոնց զգացական ոյժը զօրացնելով։ Ձեր պարագային, դուք ի՞նչպէս կրնաք քաջալերել, կերտել եւ խթանել ձեր զաւակները։

Ահաւասիկ օրինակը 13 տարեկան Ռոժէրիոյին։ Մարմնաւոր փոփոխութեան որպէս հետեւանք ներքին տակնուվրայութիւն մը ունենալէ զատ, ան զգացական ճնշում ալ ունեցաւ, ծնողական անմիաբանութեան եւ անոնց կողմէ ուշադրութեան պակասի պատճառաւ։ Ի՞նչ կարելի է ընել իրեն նման պատանիներու։ Թէեւ անկարելի է ձեր զաւակները պաշտպանել ամէն մտահոգութենէ եւ գէշ ազդեցութենէ, սակայն ձեր ծնողական դերը կատարելէ բնաւ ետ մի՛ կենաք։ Չափազանց պահպանողական չըլլալով հանդերձ, հասկացողութեամբ կրթեցէք ձեր զաւակները, միշտ յիշելով որ ամէն մէկ զաւակ իւրայատուկ է։ Ազնուութիւն եւ սէր ցոյց տալով, շատ բան կրնաք ընել, որպէսզի զաւակ մը ապահով զգայ։ Ասիկա ինքնավստահութեան եւ ինքնայարգանքի պակաս ունենալու ալ արգելք պիտի հանդիսանայ։

Առանց նկատի ունենալու թէ ձե՛ր ծնողները որքանով գոհացում տուին ձեր զգացական կարիքներուն, երեք բաներ կրնան օգնել ձեզի, որպէսզի յաջողիք որպէս իրապէս օգնական ծնող մը. (1) Զգուշացէք ձեր անձնական խնդիրներուն մէջ այնքան թաղուած ըլլալէ որ չտեսնէք ձեր զաւակներուն երեւութապէս պզտիկ խնդիրները. (2) ջանացէք անոնց հետ ամէն օր հաճելի եւ իմաստալից խօսակցութիւն ունենալ. (3) խնդիրները ի՛նչպէս լուծելու եւ մարդոց հետ վարուելու նկատմամբ դրական կեցուածք մը քաջալերեցէք։

Իր պատանեկութեան վրայ յետադարձ ակնարկ մը նետելով, Պըրճիթ կ’ըսէ. «Պէտք էր սորվէի որ չենք կրնար մարդիկը փոխել մեր ուզած կաղապարին մէջ դնելով զանոնք։ Մայրս ինծի հետ կը պատճառաբանէր որ երբ ուրիշներուն մէջ բան մը տեսնեմ որ չեմ հաւնիր, միակ բանը որ կրնամ ընել՝ անոնց պէս չըլլալն է։ Ան նաեւ կ’ըսէր որ երբ տակաւին պզտիկ եմ, անիկա լաւագոյն ժամանակն է որ իմ կերպերս փոխեմ»։

Սակայն, ձեր զաւակները գործի ասպարէզէն եւ զգացական կայունութենէն աւելիին պէտք ունին։ Դուք ձեզի հարցուցէք. ‘Ծնող ըլլալը աստուածատուր պատասխանատուութիւն կը նկատե՞մ’։ Եթէ այո, ուրեմն պիտի փափաքիք ձեր զաւակներուն հոգեւոր կարիքներուն ալ հոգ տանիլ։

Անոնց Հոգեւոր Կարիքներուն Հոգ Տանելու Կերպեր

Իր Լերան Քարոզին մէջ, Յիսուս Քրիստոս ըսաւ. «Երանի՜ հոգիով աղքատներուն [«իրենց հոգեւոր կարիքներուն գիտակից եղողներուն», ՆԱ], վասն զի երկնքի թագաւորութիւնը անոնցն է»։ (Մատթէոս 5։3) Հոգեւոր կարիքներուն հոգ տանիլը իր մէջ ի՞նչ կը պարփակէ։ Զաւակները մեծապէս կ’օգտուին, երբ ծնողներ Եհովա Աստուծոյ վրայ հաւատք ցուցաբերելու մէջ գեղեցիկ օրինակ հանդիսանան։ Պօղոս առաքեալ գրեց. «Առանց հաւատքի անհնար էր Աստուծոյ հաճելի ըլլալ. վասն զի ան որ Աստուծոյ կը մօտենայ, պէտք է որ հաւատայ թէ Աստուած կայ եւ թէ վարձահատոյց կ’ըլլայ անոնց, որ զինք կը փնտռեն»։ (Եբրայեցիս 11։6) Սակայն, հաւատքը իրական իմաստ ունենալու համար, աղօթքը կարեւոր է։ (Հռովմայեցիս 12։12) Եթէ ձեր հոգեւոր կարիքներուն գիտակցիք, աստուածային առաջնորդութիւն պիտի փնտռէք, ինչպէս ըրաւ մանուկի մը հայրը, որ Իսրայէլի համբաւաւոր Սամփսոն Դատաւորը եղաւ։ (Դատաւորաց 13։8) Միայն աղօթելը չի բաւեր, այլ, Աստուծոյ ներշնչեալ Խօսքին՝ Աստուածաշունչին, պէտք է դիմէք օգնութեան համար։—Բ. Տիմոթէոս 3։16, 17b

Լաւ առաջնորդութիւն, զգացական եւ հոգեւոր օգնութիւն հայթայթելու համար ծանր աշխատելով հանդերձ, ծնող ըլլալը կրնայ վարձահատոյց ըլլալ։ Պրազիլիոյ մէջ երկու զաւակ ունեցող հայր մը ըսաւ. «Ինքզինքս առանց զաւակներուս չեմ կրնար երեւակայել։ Ա՛յնքան լաւ բաներ կան, զորս կրնանք իրենց հետ բաժնել»։ Բացատրելով թէ զաւակները ինչո՛ւ շատ լաւ են, մայրը աւելցուց. «Միշտ իրարու հետ ենք եւ կը ջանանք ամէն բան խնդութիւնով եւ ուրախութիւնով ընել։ Իսկ ամենէն կարեւորը, միշտ երախաներուն համար կ’աղօթենք»։

Փրիսիլա կը յիշէ որ երբ խնդիր ունենար, իր ծնողքը որքան սէր եւ համբերութիւն կը ցուցաբերէր իրեն հանդէպ։ «Անոնք իմ իրական բարեկամներս էին, եւ ամէն բանի մէջ ինծի կ’օգնէին», կ’ըսէ ան։ «Երբ երախայ էի, կը զգայի որ ինծի հետ կը վարուէին որպէս ‘Եհովայի ժառանգութիւնը’»։ (Սաղմոս 127։3, ՆԱ) Բազմաթիւ ծնողներու նման, ինչո՞ւ ձեր զաւակներուն հետ ժամանակ մը չծրագրէք, որպէսզի միասնաբար Աստուածաշունչ կամ քրիստոնէական գրականութիւններ կարդաք։ Դրական մթնոլորտի մը մէջ Աստուածաշունչի պատմութիւնները եւ սկզբունքները նկատի առնելը կրնայ օգնել ձեր զաւակներուն որ ինքնավստահ ըլլան եւ ապագայի համար իրական յոյս մը ունենան։

Երբ Բոլոր Երախաներն Ալ Ապահով Պիտի Ըլլան

Թէեւ բազմաթիւ երախաներու համար ապագան աղօտ կը թուի, բայց Աստուծոյ Խօսքը երաշխիք կու տայ թէ երկիրը շուտով մարդկութեան ապահով բնակարանը պիտի ըլլայ։ Երեւակայեցէք այն ժամանակը, Աստուծոյ խոստացած նոր աշխարհին մէջ, երբ ծնողներ իրենց զաւակներուն ապահովութեամբ բնաւ պիտի չմտահոգուին։ (Բ. Պետրոս 3։13) Փորձեցէք այս մարգարէութեան հոյակապ կատարման մասին մտածել. «Գայլը գառին հետ պիտի բնակի ու ինձը ուլին հետ պիտի պառկի։ Հորթն ու առոյգ առիւծը եւ պարարտ զուարակը մէկտեղ պիտի արածին ու զանոնք պզտիկ տղայ մը պիտի քշէ»։ (Եսայեայ 11։6) Նոյնիսկ ներկայիս, այս խօսքերուն մէջ նկարագրուած հոգեւոր ապահովութիւնը այլաբանական կատարում մը կ’ունենայ Եհովայի ծառայողներու մէջ։ Անոնց մէջ գտնուելով, Աստուծոյ սիրալիր հոգածութիւնը պիտի զգաք։ Եթէ Աստուծոյ հանդէպ սէր ցոյց տաք, կրնաք վստահ ըլլալ որ ան կը հասկնայ ձեր զգացումները որպէս ծնող, եւ ձեզի հանդիպած մտահոգութիւններուն ու փորձութիւններուն հետ գլուխ ելլելու համար պիտի օգնէ ձեզի։ Իր Խօսքը ուսումնասիրեցէք եւ ձեր յոյսը իր Թագաւորութեան վրայ դրէք։

Դուք անձամբ օրինակ հանդիսանալով, ձեր զաւակներուն օգնեցէք յաւիտենական կեանքի տանող ճամբուն մէջ։ Եթէ Եհովա Աստուծոյ ապաւինիք, ձեր ու ձեր զաւակներուն ապագան կրնայ ձեր ակնկալածէն շա՜տ աւելին ըլլալ։ Կրնաք սաղմոսերգուին ունեցած նոյն վստահութիւնը մշակել, որ երգեց. «Տէրոջմով ուրախացիր, քանզի անիկա կու տայ քեզի քու սրտիդ խնդրուածքները»։—Սաղմոս 37։4

[Ստորանիշներ]