Շարունակենք տոկալ

Երբ Յիսուս եկաւ,

Տառապեցաւ ու ցաւ քաշեց. . .

Բայց ուրախութեամբ

Ճնշիչ պահուն ան համբերեց։

Հօր կամքը. . . խոստումը. . .

Մտքին մէջ վառ պահեց։

Երբ մենք հալածուինք

Կամ տառապինք, ցաւինք ու լանք,

Միշտ պիտի նայինք

Ապագային որ դիմանանք։

Հոն ա՛լ ցաւ պիտ’ չըլլայ. . .

Վճռենք որ հոն ըլլանք։

Մենք չենք յանձնուիր,

Ոչ ալ վախի տեղի կու տանք։

Տէր Եհովային

Հաւատարիմ պիտի մնանք։

Դրախտը՝ նոր կեանքը,

ահա մօտ է. կու գայ։