Síðari Kroníkubók

30 Hiskía sendi nú boð til alls Ísraels+ og Júda og skrifaði einnig bréf til Efraíms og Manasse.+ Hann hvatti þá til að koma til húss Jehóva í Jerúsalem til þess að halda páska til heiðurs Jehóva Guði Ísraels.+ 2 En konungurinn, höfðingjar hans og allir sem höfðu safnast saman í Jerúsalem ákváðu að halda páskahátíðina í öðrum mánuðinum+ 3 því að þeir gátu ekki haldið hana á réttum tíma+ þar sem ekki nógu margir prestar höfðu helgað sig+ og fólkið hafði ekki safnast saman í Jerúsalem. 4 Konungurinn og allur söfnuðurinn töldu þetta rétta ákvörðun. 5 Þeir ákváðu því að tilkynna um allan Ísrael, frá Beerseba til Dan,+ að fólk ætti að koma til Jerúsalem og halda páskahátíð Jehóva Guðs Ísraels því að fólkið hafði ekki haldið hana sem hópur eins og lögin sögðu til um.+

6 Hraðboðarnir* fóru þá um allan Ísrael og Júda með bréfin frá konungi og höfðingjum hans og tilkynntu í umboði konungs: „Ísraelsmenn, snúið aftur til Jehóva, Guðs Abrahams, Ísaks og Ísraels, svo að hann snúi aftur til þeirra sem eftir eru og hafa sloppið úr höndum Assýríukonunga.+ 7 Verið ekki eins og forfeður ykkar og bræður sem voru ótrúir Jehóva, Guði forfeðra sinna, svo að hann leiddi ógæfu yfir þá eins og þið sjáið.+ 8 Verið ekki þrjóskir eins og forfeður ykkar.+ Verið undirgefnir Jehóva og komið í helgidóm hans+ sem hann hefur helgað að eilífu. Þjónið Jehóva Guði ykkar svo að brennandi reiði hans snúi frá ykkur.+ 9 Ef þið snúið aftur til Jehóva verður bræðrum ykkar og sonum sýnd miskunn af þeim sem tóku þá til fanga.+ Þeim verður leyft að snúa aftur til þessa lands+ því að Jehóva Guð ykkar er samúðarfullur* og miskunnsamur.+ Hann snýr sér ekki frá ykkur ef þið snúið ykkur til hans.“+

10 Hraðboðarnir* fóru úr einni borg í aðra um allt land Efraíms og Manasse+ og allt til Sebúlons en fólkið gerði grín að þeim og hæddist að þeim.+ 11 Nokkrir af ættkvíslum Assers, Manasse og Sebúlons auðmýktu sig þó og komu til Jerúsalem.+ 12 Hönd hins sanna Guðs var einnig að verki í Júda og sameinaði þá svo að þeir gátu fylgt þeim fyrirmælum sem konungur og höfðingjarnir gáfu að fyrirskipun Jehóva.

13 Fjöldi fólks safnaðist saman í Jerúsalem til að halda hátíð ósýrðu brauðanna+ í öðrum mánuðinum.+ Þar var mjög fjölmennt. 14 Fólkið tók sig til og fjarlægði ölturun sem voru í Jerúsalem,+ þar á meðal öll reykelsisölturun,+ og fleygði þeim í Kedrondal. 15 Á 14. degi annars mánaðarins var páskalambinu slátrað. Prestarnir og Levítarnir skömmuðust sín og þeir helguðu sig og fóru með brennifórnir til húss Jehóva. 16 Þeir tóku sér stöðu á sínum stað eins og sagt var til um í lögum Móse, manns hins sanna Guðs. Síðan slettu prestarnir blóðinu+ sem Levítarnir réttu þeim. 17 Margir þeirra sem voru samankomnir höfðu ekki helgað sig og Levítarnir sáu um að slátra páskalömbunum fyrir alla sem voru ekki hreinir,+ til að helga þá Jehóva. 18 Margir, sérstaklega þeir sem komu frá Efraím, Manasse,+ Íssakar og Sebúlon, höfðu ekki hreinsað sig en átu samt páskalambið, þvert á það sem stendur skrifað. En Hiskía bað fyrir þeim og sagði: „Jehóva, sem er góður,+ fyrirgefi 19 hverjum þeim sem hefur búið hjarta sitt undir að leita hins sanna Guðs,+ Jehóva, Guðs forfeðra sinna, þótt hann hafi ekki verið hreinsaður í samræmi við viðmiðin um heilagleika.“+ 20 Jehóva hlustaði á Hiskía og fyrirgaf fólkinu.

21 Þeir Ísraelsmenn sem voru í Jerúsalem héldu hátíð ósýrðu brauðanna+ í sjö daga með mikilli gleði.+ Levítarnir og prestarnir lofuðu Jehóva dag eftir dag og léku af krafti á hljóðfæri sín fyrir Jehóva.+ 22 Hiskía taldi kjark í alla Levítana sem þjónuðu Jehóva með skynsemi. Hátíðardagana sjö átu þeir,+ færðu samneytisfórnir+ og þökkuðu Jehóva, Guði forfeðra sinna.

23 Allir sem voru samankomnir ákváðu síðan að halda hátíðina í sjö daga til viðbótar og þeir gerðu það með mikilli gleði.+ 24 Hiskía Júdakonungur gaf söfnuðinum 1.000 naut og 7.000 sauði og höfðingjarnir gáfu söfnuðinum 1.000 naut og 10.000 sauði.+ Mikill fjöldi presta helgaði sig.+ 25 Allir Júdamenn sem höfðu safnast saman, prestarnir, Levítarnir og allir sem höfðu komið frá Ísrael+ glöddust ásamt útlendingunum+ sem komu frá Ísraelslandi og þeim sem bjuggu í Júda. 26 Mikil gleði ríkti í Jerúsalem því að ekkert þessu líkt hafði gerst í Jerúsalem síðan á dögum Salómons sonar Davíðs, konungs í Ísrael.+ 27 Að lokum stóðu Levítaprestarnir upp og blessuðu fólkið.+ Guð heyrði rödd þeirra og bæn þeirra barst til heilags bústaðar hans á himnum.