Jeremía
12 Þú ert réttlátur, Jehóva,+ þegar ég kvarta við þig,
þegar ég tala við þig um mál sem varða réttvísi.
En hvers vegna gengur hinum illu allt í haginn+
og hvers vegna eru hinir svikulu áhyggjulausir?
2 Þú gróðursettir þá og þeir hafa fest rætur,
þeir dafna og bera ávöxt.
Þú ert á vörum þeirra en víðs fjarri huga* þeirra.+
3 En þú þekkir mig, Jehóva,+ og sérð mig.
Þú hefur rannsakað hjarta mitt og séð að það er heilt gagnvart þér.+
Skildu þá úr eins og sauði til slátrunar
og taktu þá frá fyrir drápsdaginn.
4 Hve lengi á landið að visna
og gróður merkurinnar að skrælna?+
Skepnur og fuglar eru á bak og burt
vegna illsku þeirra sem búa þar.
Þeir segja: „Hann sér ekki hvað verður um okkur.“
Þú finnur til öryggis í friðsælu landi
en hvernig ætlarðu að fara að í þéttu kjarrinu meðfram Jórdan?
6 Jafnvel bræður þínir, fjölskylda föður þíns,
hafa svikið þig.+
Þeir hafa öskrað á eftir þér.
Treystu þeim ekki
þótt þeir tali fallega við þig.
7 „Ég hef yfirgefið húsið mitt,+ sagt skilið við eign mína.+
Ég hef selt mína heittelskuðu í hendur óvina hennar.+
8 Eign mín er orðin eins og ljón í skógi,
hún öskrar gegn mér.
Þess vegna hata ég hana.
9 Eign mín er eins og marglitur* ránfugl.
Hinir ránfuglarnir ráðast á hann úr öllum áttum.+
Komið, safnist saman, öll villt dýr merkurinnar,
komið og étið.+
Þeir hafa gert mína dýrmætu landareign að mannlausri eyðimörk.
Allt landið hefur verið lagt í eyði
en enginn lætur sig það varða.+
12 Eyðendurnir hafa farið um allar troðnar slóðir óbyggðanna
því að sverð Jehóva eyðir landið frá einum enda til annars.+
Enginn býr við frið.
13 Menn sáðu hveiti en uppskáru þyrna,+
þeir hafa unnið baki brotnu en til einskis.
Þeir munu skammast sín fyrir uppskeru sína
vegna brennandi reiði Jehóva.“
14 Jehóva segir: „Ég uppræti alla illa nágranna mína úr landi þeirra,+ þá sem snerta erfðalandið sem ég gaf þjóð minni, Ísrael,+ og ég uppræti Júdamenn sem eru á meðal þeirra. 15 En þegar ég hef upprætt þá sýni ég þeim aftur miskunn og leiði þá alla heim til erfðahlutar síns og lands.“
16 „Og ef þeir einsetja sér að læra siði þjóðar minnar og sverja við nafn mitt: ‚Svo sannarlega sem Jehóva lifir,‘ eins og þeir kenndu þjóð minni að sverja við Baal, þá munu þeir ná fótfestu meðal þjóðar minnar. 17 En ef einhver þjóð vill ekki hlýða uppræti ég hana fyrir fullt og allt og eyði henni,“ segir Jehóva.+