13 Davíð sagði þá við Natan: „Ég hef syndgað gegn Jehóva.“+ Natan svaraði: „Jehóva fyrirgefur þér synd þína.+ Þú munt ekki deyja.+

12 Í neyð sinni sárbændi hann Jehóva Guð sinn um miskunn* og auðmýkti sig mjög frammi fyrir Guði forfeðra sinna. 13 Hann bað ítrekað til hans og Guð var djúpt snortinn af bæn hans. Hann heyrði innilega bæn hans um miskunn og lét hann snúa aftur til Jerúsalem og endurheimta konungdóm sinn.+ Þá skildi Manasse að Jehóva er hinn sanni Guð.+

 3 Meðan ég þagði vesluðust bein mín upp því að ég kveinaði allan daginn.+

Ég sagði: „Ég vil játa afbrot mín fyrir Jehóva.“+

Og þú fyrirgafst mér sekt mína og synd.+ (Sela)