Sálmur
Söngljóð eftir Davíð, flutt við vígslu hússins.
30 Ég dásama þig, Jehóva, því að þú hefur lyft mér upp*
og ekki leyft óvinum mínum að hlakka yfir mér.+
2 Jehóva Guð minn, ég hrópaði til þín á hjálp og þú læknaðir mig.+
3 Jehóva, þú lyftir mér upp úr gröfinni,*+
þú lést mig halda lífi, forðaðir mér frá því að sökkva í djúp jarðar.*+
4 Syngið Jehóva lof,* þið sem eruð honum trú,+
lofið hans heilaga nafn+
5 því að reiði hans varir aðeins andartak+
en velþóknun hans alla ævi.+
Grátur brýst fram að kvöldi en gleðióp að morgni.+
6 Þegar ég var áhyggjulaus hugsaði ég:
„Ég hrasa* aldrei.“
7 Meðan þú hafðir velþóknun á mér, Jehóva, gerðirðu mig óhaggandi eins og fjall.+
En þegar þú huldir auglit þitt varð ég óttasleginn.+
8 Til þín, Jehóva, kallaði ég stöðugt,+
ég grátbað Jehóva að sýna mér velvild.
9 Hvaða ávinningur er að dauða mínum,* að því að ég fari í gröfina?*+
Getur duftið lofað þig+ og sagt frá trúfesti þinni?+
11 Þú hefur breytt sorg minni í gleðidans,
tekið mig úr hærusekknum og klætt mig fögnuði
12 til að ég* geti lofsungið þig án afláts.
Jehóva Guð minn, ég vil lofa þig að eilífu.