Múrar Jerúsalem

Förum núna nokkur ár aftur í tímann og kynnumst Ísraelsmanninum Nehemía. Hann bjó í borginni Súsa í Persíu og var þjónn Artaxerxesar konungs. Bróðir Nehemía kom frá Júda og var með slæmar fréttir: ‚Fólkið sem fór aftur til Jerúsalem er ekki öruggt. Það er ekki búið að laga borgarmúrana og hliðin sem Babýloníumenn eyðilögðu.‘ Nehemía varð mjög leiður þegar hann heyrði þetta. Hann langaði að fara til Jerúsalem til að hjálpa þannig að hann bað til Jehóva um að konungurinn myndi leyfa honum að fara.

Einn daginn tók konungurinn eftir að Nehemía var leiður. Hann sagði: ‚Hvað er að? Ég hef aldrei séð þig svona áður.‘ Nehemía sagði: ‚Ég er leiður af því að Jerúsalem, borgin mín, er í rúst.‘ Konungurinn spurði: ‚Hvað get ég gert fyrir þig?‘ Nehemía fór strax með bæn í hljóði. Síðan sagði hann: ‚Viltu leyfa mér að fara til Jerúsalem til að endurreisa múrana?‘ Artaxerxes konungur sagði Nehemía að hann mætti fara og passaði upp á að hann yrði öruggur á þessari löngu ferð. Konungurinn gerði Nehemía líka að landstjóra í Júda og gaf honum timbur til að gera borgarhliðin.

Nehemía skoðaði borgarmúrana þegar hann kom til Jerúsalem. Síðan safnaði hann saman prestunum og stjórnendunum og sagði: ‚Þetta er hræðilegt. Við þurfum strax að byrja að vinna.‘ Fólkið var sammála og byrjaði að endurreisa múrana.

En sumir óvinir Ísraelsmanna gerðu grín að þeim og sögðu: ‚Ef refur stigi á þennan múr sem þið eruð að byggja myndi hann hrynja.‘ Vinnumennirnir hlustuðu ekki á þá heldur héldu bara áfram að byggja. Múrinn varð hærri og sterkari.

Óvinirnir ákváðu að koma úr mismunandi áttum og gera óvænta árás á Jerúsalem. Þegar Gyðingarnir heyrðu um það urðu þeir hræddir. En Nehemía sagði: ‚Ekki vera hræddir. Jehóva er með okkur.‘ Hann lét verði passa vinnumennina og óvinirnir gátu ekki gert árás.

Það tók bara 52 daga að endurreisa múrana og hliðin. Nehemía safnaði öllum Levítunum til Jerúsalem til að halda upp á að múrarnir voru tilbúnir. Hann skipti þeim niður í tvo kóra. Þeir fóru upp tröppurnar við Lindarhliðið og löbbuðu uppi á múrnum hvor í sína áttina í kringum borgina. Þeir spiluðu á lúðra, málmgjöll og hörpur og sungu fyrir Jehóva. Esra fór með öðrum kórnum og Nehemía með hinum og svo mættust þeir við musterið. Allir – karlar, konur og börn – færðu Jehóva fórnir og fögnuðu. Fagnaðarlætin heyrðust langar leiðir.