Varðveitið trú á Guð og Krist

Höfuðatriði Kólossubréfsins

TRÚ á Jehóva Guð og Jesú Krist er forsenda hjálpræðis. Slík trú verður þó ekki varðveitt áreynslulaust. Það fengu kristnir menn í Kólossu að reyna, en Kólossa er borg austur af Efesus í Litlu-Asíu. Hvers vegna? Vegna þess að falskennarar þar héldu því ranglega fram að hjálpræði væri háð umskurn, vissu mataræði og því að halda ákveðnar hátíðir.

Það var því eðlilegt að Páll postuli skyldi hafa áhyggjur af andlegri velferð manna í Kólossu og hann vildi sannarlega að þeir varðveittu trú á Guð og Krist. Því skrifaði hann Kólossumönnum bréf undir lok fyrri fangavistar sinnar í Róm (um 60-61) sem ætlað var að vinna gegn röngum viðhorfum og byggja upp trú þeirra. Við skulum sjá hvort við getum líka notið góðs af kærleiksríkum orðum hans.

Metum stöðu Krists

Nálægt byrjun bréfsins lagði Páll áherslu á að nauðsynlegt væri að meta stöðu Krists að verðleikum. (Kól 1:1-2:12) Hann hrósaði Kólossumönnum fyrir trú þeirra í Kristi og kærleika til trúbræðra sinna. Hann vísaði til þess hve hátt upphafinn Kristur væri, en fyrir hans milligöngu væri allt annað skapað, hans sem er höfuð safnaðarins og frumburðurinn frá hinum dauðu. Sættir við Guð fást fyrir milligöngu Krists og í honum eru fólgnir allir fjársjóðir viskunnar og þekkingarinnar. Í ljósi alls þessa ættu kristnir menn að halda áfram að framganga í félagi við Krist og ekki leyfa nokkrum manni að hertaka sig með heimspeki manna.

Fyrir atbeina Krists nam Guð lögmálið úr gildi. (2:13-23) Það var í táknrænum skilningi neglt á kvalastaurinn sem Jesús dó á. Ákvæði lögmálsins voru einungis ‚skuggi þess, sem koma átti, en raunveruleikinn tilheyrði Kristi.‘ Með því að halda sér fast við Krist myndu þeir ekki láta nokkurn mann ræna sig laununum sem voru ódauðleiki á himnum.

Metum Guð og Krist að verðleikum

Þessu næst hvatti Páll Kólossumenn til að íklæðast hinum nýja persónuleika og beygja sig undir vald Jesú Krists. (3:1-17) Með því að festa hugann við það sem fyrir ofan er myndu þeir láta andleg hugðarefni ganga fyrir öðru í lífi sínu. Það útheimti að þeir legðu af röng viðhorf og tal. Það yrði þeim mikil blessun ef þeir íklæddust eiginleikum svo sem meðaumkun, hógværð og kærleika! Friður Krists myndi ríkja í hjörtum þeirra er þeir gerðu allt í Jesú nafni og þökkuðu Guði fyrir hann.

Rétt mat á Jehóva Guði og Jesú Kristi ætti einnig að hafa áhrif á samband kristins lærisveins við aðra. (3:18-4:18) Eiginkonur, eiginmenn, börn, þrælar og húsbændur áttu að rækja skyldur sínar í guðsótta og virðingu fyrir Kristi. Og sannarlega var nauðsynlegt að vera staðfastur í bæn og framganga í visku!

Bréf Páls til Kólossumanna getur hjálpað okkur að forðast falskar kenningar sem ella gætu rænt okkur þeim launum sem lífið er. Áhersla postulans á virðingu fyrir yfirvaldi Jehóva og sonar hans getur haft góð áhrif á samskipti okkar við aðra. Okkar bíður ríkuleg blessun ef við varðveitum trú okkar á Guð og Krist.

[Rammi/Mynd á blaðsíðu 31]

Bréf til Laódíkeu: „Þegar búið er að lesa þetta bréf upp hjá yður, þá látið líka lesa það í söfnuði Laódíkeumanna. Lesið þér og bréfið frá Laódíkeu,“ sagði Páll í bréfinu til Kólossumanna. (Kólossubréfið 4:16) Laódíkea var auðug borg í vestanverðri Litlu-Asíu, og var hún í vegasambandi við borgir svo sem Fíladelfíu og Efesus. Trúlega hefur starf Páls í Efesus náð alla leið til Laódíkeu þótt hann þjónaði ekki þar. Hann sendi kristnum mönnum í Laódíkeu bréf þótt sumir fræðimenn álíti það hafa verið samrit bréfsins er hann ritaði Efesusmönnum. Bréfið til Laódíkeumanna er ekki að finna í Biblíunni. Ástæðan kann að vera sú að í því hafi ekki verið upplýsingar sem við þörfnumst nú á dögum, eða þá að það hafi endurtekið ýmis atriði sem fjallað er nægilega um í öðrum bréfum er tilheyra Ritningunni.

[Mynd]

Rústir í Laódíkeu.