Dómarabókin

20 Allir Ísraelsmenn, frá Dan+ til Beerseba og frá Gíleaðlandi,+ söfnuðust nú saman og allur söfnuðurinn gekk sem einn maður fyrir Jehóva í Mispa.+ 2 Höfðingjar fólksins og allar ættkvíslir Ísraels tóku sér stöðu í söfnuði þjóðar Guðs – 400.000 fótgönguliðar vopnaðir sverðum.+

3 Benjamínítar fréttu að Ísraelsmenn væru farnir upp til Mispa.

Ísraelsmenn spurðu nú: „Segið okkur, hvernig gerðist þessi hryllingur?“+ 4 Þá svaraði Levítinn,+ eiginmaður konunnar sem hafði verið myrt: „Ég kom til Gíbeu+ í Benjamín með hjákonu minni til að gista þar. 5 Íbúar* Gíbeu vildu ráðast á mig og umkringdu húsið um nóttina. Þeir ætluðu að drepa mig en í staðinn nauðguðu þeir hjákonu minni svo að hún beið bana af.+ 6 Ég tók þá lík hennar, hlutaði það í sundur og sendi út um allt erfðaland Ísraels+ því að menn höfðu framið skömm og svívirðu í Ísrael. 7 Þið Ísraelsmenn, komið nú með ráð og tillögur.“+

8 Þá stóðu allir upp sem einn maður og sögðu: „Enginn okkar skal snúa aftur í tjald sitt eða hús. 9 Svona skulum við fara að: Við ráðumst á Gíbeu eftir hlutkesti.+ 10 Tökum 10 menn af 100 af öllum ættkvíslum Ísraels, 100 af 1.000 og 1.000 af 10.000. Þeir eiga að safna vistum handa hernum svo að hann geti gripið til aðgerða gegn Gíbeu í Benjamín vegna þeirrar svívirðu sem íbúar hennar hafa framið í Ísrael.“ 11 Þannig sameinuðust allir Ísraelsmenn sem einn maður gegn borginni.

12 Ættkvíslir Ísraels sendu nú menn til allra sem tilheyrðu ættkvísl Benjamíns með þessi boð: „Hvaða hryllingur er þetta sem hefur átt sér stað meðal ykkar? 13 Framseljið ónytjungana í Gíbeu+ svo að við getum tekið þá af lífi og upprætt hið illa úr Ísrael.“+ En Benjamínítar hlustuðu ekki á bræður sína, Ísraelsmenn.

14 Í staðinn söfnuðust Benjamínítar úr borgunum saman í Gíbeu til að berjast við Ísraelsmenn. 15 Þann dag kölluðu Benjamínítar saman úr borgum sínum 26.000 menn vopnaða sverðum auk 700 valinna manna frá Gíbeu. 16 Í þessum her voru 700 úrvalsmenn sem voru örvhentir. Allir gátu þeir hitt með slöngvusteini svo að ekki munaði hársbreidd.

17 Að Benjamínítum frátöldum voru kallaðir saman 400.000 Ísraelsmenn vopnaðir sverðum.+ Allir voru þeir reyndir hermenn. 18 Þeir héldu af stað til Betel til að leita leiðsagnar Guðs.+ Þeir spurðu: „Hver okkar á að fara með forystu í stríðinu við Benjamíníta?“ Jehóva svaraði: „Júda á að fara með forystuna.“

19 Ísraelsmenn lögðu af stað um morguninn og settust um Gíbeu.

20 Her Ísraels hélt nú til bardaga við Benjamíníta og fylkti liði gegn þeim við Gíbeu. 21 Þá komu Benjamínítar út úr Gíbeu og þeir felldu 22.000 Ísraelsmenn á þeim degi. 22 En ísraelsku hermennirnir voru hugrakkir og fylktu liði aftur á sama stað og fyrri daginn. 23 Hópur Ísraelsmanna fór upp eftir, grét frammi fyrir Jehóva til kvölds og spurði Jehóva: „Eigum við að ráðast aftur á bræður okkar, Benjamíníta?“+ Jehóva svaraði: „Haldið gegn þeim.“

24 Ísraelsmenn héldu því gegn Benjamínítum daginn eftir. 25 En Benjamínítar komu á móti þeim út úr Gíbeu þann daginn og felldu 18.000 Ísraelsmenn til viðbótar+ sem allir voru vopnaðir sverðum. 26 Ísraelsmenn fóru þá allir upp til Betel og sátu þar og grétu frammi fyrir Jehóva.+ Þeir föstuðu+ þann dag til kvölds og færðu Jehóva brennifórnir+ og samneytisfórnir.+ 27 Síðan leituðu Ísraelsmenn leiðsagnar Jehóva+ því að sáttmálsörk hins sanna Guðs var þar á þeim tíma. 28 Það var Pínehas,+ sonur Eleasars Aronssonar, sem þjónaði frammi fyrir henni í þá daga. Þeir spurðu: „Eigum við að fara aftur og berjast við bræður okkar, Benjamínítana, eða eigum við að hætta?“+ Jehóva svaraði: „Farið, því að á morgun gef ég þá í ykkar hendur.“ 29 Ísraelsmenn settu þá menn í launsátur+ allt í kringum Gíbeu.

30 Á þriðja degi héldu Ísraelsmenn gegn Benjamínítum og fylktu liði gegn Gíbeu eins og í hin skiptin.+ 31 Þegar Benjamínítar fóru út á móti hernum létu þeir tæla sig burt frá borginni.+ Eins og í fyrri skiptin réðust þeir á nokkra menn á þjóðvegunum og drápu þá, bæði á veginum til Betel og veginum til Gíbeu. Um 30 Ísraelsmenn lágu fallnir þar.+ 32 Benjamínítar sögðu þá: „Þeir bíða ósigur fyrir okkur eins og áður.“+ En Ísraelsmenn höfðu sagt: „Við hörfum og tælum þá burt frá borginni út á þjóðvegina.“ 33 Her Ísraels hélt nú til Baal Tamar og fylkti þar liði. Þeir sem lágu í launsátri í grennd við Gíbeu lögðu til atlögu á meðan. 34 Tíu þúsund úrvalsmenn frá öllum Ísrael sóttu þannig fram gegn Gíbeu og orrustan var hörð. En Benjamínítar vissu ekki að ógæfan vofði yfir þeim.

35 Jehóva lét Benjamín bíða ósigur+ fyrir Ísrael og á þeim degi felldu Ísraelsmenn 25.100 Benjamíníta sem voru allir vopnaðir sverðum.+

36 Benjamínítar höfðu verið sigurvissir þegar þeir sáu að Ísraelsmenn hörfuðu.+ En í rauninni höfðu þeir hörfað af því að þeir treystu á mennina sem lágu í launsátri við Gíbeu.+ 37 Launsátursmennirnir brugðust skjótt við og geystust fram gegn Gíbeu. Síðan dreifðu þeir sér og felldu alla borgarbúa með sverði.

38 Ísraelsmenn höfðu samið um að mennirnir í launsátrinu við borgina myndu senda reykmerki þaðan.

39 Þegar Ísraelsmenn hörfuðu réðust Benjamínítar á þá og felldu um 30 menn.+ „Þeir bíða greinilega ósigur fyrir okkur eins og í síðasta bardaga,“+ sögðu þeir. 40 En nú tók merkið að stíga upp úr borginni, mikill reykjarstrókur. Þegar Benjamínítar sneru sér við sáu þeir að borgin stóð í björtu báli. 41 Þá kúventu Ísraelsmenn og gerðu gagnárás og Benjamínítar urðu skelfingu lostnir því að þeir sáu að ógæfan var komin yfir þá. 42 Þeir flúðu undan Ísraelsmönnum í átt að óbyggðunum en orrustan var á hælum þeirra því að nú komu líka hermenn út úr borgunum og felldu þá. 43 Þeir umkringdu Benjamíníta, eltu þá vægðarlaust og tróðu þá undir fótum sér rétt fyrir austan Gíbeu. 44 Þannig féllu 18.000 Benjamínítar, allt öflugir hermenn.+

45 Benjamínítar sneru við og flúðu út í óbyggðirnar að Rimmonkletti+ og Ísraelsmenn felldu 5.000 þeirra á þjóðvegunum. Þeir eltu þá allt til Gídóm og felldu 2.000 í viðbót. 46 Þann dag féllu alls 25.000 Benjamínítar vopnaðir sverðum,+ allt öflugir hermenn. 47 En 600 menn flúðu að Rimmonkletti úti í óbyggðunum og voru þar í fjóra mánuði.

48 Ísraelsmenn sneru aftur til Benjamínítanna og felldu þá sem voru í borgunum með sverði, bæði menn og skepnur, allt sem eftir var. Þeir kveiktu líka í öllum borgunum sem þeir komu til.