Jeremía
14 Þetta er orð Jehóva sem kom til Jeremía varðandi þurrkana:+
2 Júda syrgir+ og borgarhliðin eru í niðurníðslu.
Þau falla til jarðar af sorg
og angistaróp stígur upp frá Jerúsalem.
3 Húsbændur senda þjóna sína eftir vatni.
Þeir fara að vatnsþrónum en finna ekkert vatn.
Þeir snúa heim með tóm ílát,
skömmustulegir og vonsviknir,
og hylja höfuð sín.
4 Jarðvegurinn er sprunginn
því að ekkert regn fellur í landinu.+
Bændurnir eru örvæntingarfullir og hylja höfuð sín.
5 Jafnvel hindin í haganum yfirgefur nýborinn kálf sinn
því að hvergi er gras að finna.
6 Villiasnar standa á gróðurlausum hæðunum.
Þeir eru móðir og másandi eins og sjakalar,
augu þeirra eru orðin sljó því að hvergi er gróður að finna.+
7 Syndir okkar vitna gegn okkur
en láttu samt til þín taka vegna nafns þíns, Jehóva.+
Við höfum ítrekað verið þér ótrú+
og gegn þér höfum við syndgað.
8 Þú sem ert von Ísraels, frelsari hans+ á neyðartímum,
af hverju ertu eins og útlendingur í landinu,
eins og ferðalangur sem gistir aðeins eina nótt?
9 Hvers vegna ertu eins og stjarfur maður,
eins og stríðshetja sem engum getur bjargað?
Yfirgefðu okkur ekki.
10 Jehóva segir um þessa þjóð: „Þeir hafa yndi af að reika um,+ þeir ráða ekki við fætur sína.+ Þess vegna hefur Jehóva enga velþóknun á þeim.+ Nú minnist hann afbrota þeirra og dregur þá til ábyrgðar fyrir syndir þeirra.“+
11 Síðan sagði Jehóva við mig: „Þú skalt ekki biðja um að þessu fólki vegni vel.+ 12 Þegar þeir fasta hlusta ég ekki á bænir þeirra+ og þegar þeir færa brennifórnir og kornfórnir hef ég enga ánægju af þeim.+ Ég mun útrýma þeim með sverði, hungursneyð og drepsótt.“*+
13 Þá sagði ég: „Æ, alvaldur Drottinn Jehóva! Spámennirnir segja við þá: ‚Þið munuð hvorki sjá sverð né hungursneyð heldur færi ég ykkur sannan frið á þessum stað.‘“+
14 Jehóva sagði þá við mig: „Spámennirnir fara með lygar í mínu nafni.+ Ég hef hvorki sent þá, gefið þeim fyrirmæli né talað til þeirra.+ Það sem þeir boða ykkur eru uppspunnar sýnir, gagnslausar spásagnir og blekkingar þeirra eigin hjartna.+ 15 Þess vegna segir Jehóva um spámennina sem spá í mínu nafni þótt ég hafi ekki sent þá, þá sem segja að hvorki sverð né hungursneyð muni herja á þetta land: ‚Sverð og hungursneyð verður þessum spámönnum að bana.+ 16 Og mönnunum sem hlusta á spár þeirra verður fleygt út á stræti Jerúsalem því að þeir falla úr hungri og fyrir sverði. Enginn jarðar þá+ – hvorki þá, konur þeirra, syni né dætur. Ég úthelli yfir þá þeirri ógæfu sem þeir verðskulda.‘+
17 Segðu við þá:
‚Augu mín skulu flóa í tárum dag og nótt, linnulaust,+
því að meyjan, dóttir þjóðar minnar, hefur orðið fyrir þungu höggi+
og hlotið alvarlega áverka.
18 Þegar ég fer út á bersvæði og litast um
sé ég þá sem hafa fallið fyrir sverði!+
Þegar ég kem inn í borgina
sé ég þá sem eru illa haldnir af hungri!+
Bæði spámennirnir og prestarnir reika um land sem þeir þekkja ekki.‘“+
19 Hefurðu hafnað Júda með öllu og hefurðu óbeit á Síon?+
Af hverju hefurðu slegið okkur af svo miklu afli að við komumst ekki aftur til heilsu?+
Við vonuðumst eftir friði en ekkert gott kom,
lækningartíma en skelfing hefur gripið um sig!+
20 Við játum illskuverk okkar, Jehóva,
og sekt forfeðra okkar.
Við höfum syndgað gegn þér.+
21 Hafnaðu okkur ekki vegna nafns þíns,+
fyrirlíttu ekki dýrlegt hásæti þitt.
Mundu eftir sáttmálanum sem þú gerðir við okkur og rjúfðu hann ekki.+
22 Geta nokkur af hinum einskis nýtu skurðgoðum þjóðanna gefið regn
eða getur himinninn sent regnskúrir af sjálfsdáðum?
Ert þú ekki sá eini sem getur það, Jehóva Guð okkar?+
Við setjum von okkar á þig
því að þú einn hefur gert þetta allt.