მათე
20 «ზეციერი სამეფო ჰგავს სახლის პატრონს, რომელიც დილაადრიან გავიდა, რომ თავის ვენახში+ სამუშაოდ მუშები დაექირავებინა. 2 მუშებს დღეში თითო დინარად+ მოურიგდა და ვენახში გაუშვა. 3 მესამე საათისთვის*+ კიდევ გავიდა მოედანზე+ და დაინახა უსაქმოდ მდგომი სხვა მუშები. 4 უთხრა მათ: „თქვენც წადით ჩემს ვენახში და რაც გერგებათ, მოგცემთ“. 5 ისინიც წავიდნენ. მეექვსე საათისთვის*+ და მეცხრე საათისთვის*+ კიდევ გავიდა და მსგავსად მოიქცა. 6 ბოლოს მეთერთმეტე საათისთვის* გავიდა და კიდევ სხვები ნახა უსაქმოდ მდგომნი. ჰკითხა მათ: „რატომ დგახართ აქ მთელი დღე უსაქმოდ?“ 7 „არავინ დაგვიქირავა“, — უპასუხეს მათ. მან უთხრა: „თქვენც წადით ჩემს ვენახში“.+
8 როცა მოსაღამოვდა,+ ვენახის პატრონმა თავისი ქონების მეთვალყურეს უთხრა: „დაუძახე მუშებს და გადაუხადე გასამრჯელო,+ ბოლოს მოსულებით დაიწყე და პირველებით დაამთავრე“. 9 მოვიდნენ ისინი, ვინც მეთერთმეტე საათიდან მუშაობდნენ და თითო დინარი მიიღეს. 10 მოვიდნენ პირველებიც და იფიქრეს, რომ მეტს მიიღებდნენ, მაგრამ მათაც თითო დინარი მიიღეს. 11 მიიღეს და ბუზღუნი დაუწყეს სახლის პატრონს:+ 12 „ბოლოს მოსულებმა სულ ერთი საათი წაიმუშავეს, შენ კი ისინი ჩვენ გაგვიტოლე, რომლებმაც დღის სიმძიმე და პაპანაქება გადავიტანეთ!“ 13 მან კი მიუგო ერთ მათგანს: „მეგობარო, არ გექცევი უსამართლოდ. ერთ დინარად არ მომირიგდი?+ 14 აიღე, რაც გეკუთვნის და წადი. მე კი მინდა, ამ ბოლოს მოსულსაც იმდენივე მივცე, რამდენიც შენ.+ 15 განა იმის უფლება არა მაქვს, ჩემი ქონება როგორც მინდა, ისე მოვიხმარო? თუ შენს თვალს შურს,+ რომ კარგი ადამიანი ვარ?“+ 16 ასე გახდებიან ბოლოები პირველები და პირველები — ბოლოები».+
17 იერუსალიმში რომ ადიოდა, იესომ ცალკე გაიხმო თორმეტი მოწაფე+ და გზაში უთხრა: 18 „აი, ავდივართ იერუსალიმში და კაცის ძე გადაეცემა უფროს მღვდლებსა და მწიგნობრებს. ისინი სასიკვდილო მსჯავრს დასდებენ მას+ 19 და გადასცემენ უცხოტომელებს, რომ მასხრად აიგდონ, გაშოლტონ და ბოძზე გააკრან,+ მესამე დღეს კი აღდგება“.+
20 მაშინ მივიდა მასთან ზებედეს ვაჟების დედა+ თავის ვაჟებთან ერთად, მდაბლად თაყვანს სცემდა და რაღაცას სთხოვდა.+ 21 იესომ ჰკითხა: „რა გინდა?“ მან უთხრა: „სიტყვა თქვი, რომ ჩემი ერთი ვაჟი შენს სამეფოში შენ მარჯვნივ დაჯდეს, მეორე კი — შენ მარცხნივ“.+ 22 იესომ მიუგო: „არ იცით, რას ითხოვთ. შეგიძლიათ ის სასმისი შესვათ,+ რომელსაც მე შევსვამ?“ „შეგვიძლია“, — მიუგეს მათ. 23 მან უთხრა: „ჩემს სასმისს კი შესვამთ,+ მაგრამ ჩემ მარჯვნივ ან მარცხნივ დაჯდომა ჩემზე არ არის დამოკიდებული. ეს ადგილები მათთვის არის, ვისაც ჩემმა ზეციერმა მამამ მოუმზადა“.+
24 ეს რომ დანარჩენმა ათმა გაიგო, აღშფოთდნენ ამ ორ ძმაზე,+ 25 მაგრამ იესომ მოუხმო მათ და უთხრა: „თქვენ იცით, რომ ხალხთა მმართველნი ბატონობენ მათზე და დიდებულთა ძალაუფლებაში არიან ისინი.+ 26 თქვენ შორის კი ასე არ უნდა იყოს.+ პირიქით, ვისაც უნდა, რომ თქვენ შორის დიდი იყოს, თქვენი მსახური იყოს,+ 27 და ვისაც უნდა, რომ თქვენ შორის პირველი იყოს, ის თქვენი მონა იყოს.+ 28 კაცის ძეც არ მოსულა იმისთვის, რომ მას ემსახურონ, არამედ თვითონ მოემსახუროს+ და მისცეს თავისი სული მრავალთა გამოსასყიდად“.+
29 იერიხონიდან რომ გამოდიოდნენ,+ დიდძალი ხალხი მოჰყვებოდა მას. 30 გზის პირას ორი უსინათლო იჯდა და როგორც კი ყური მოჰკრეს, იესო მოდისო, აყვირდნენ: „შეგვიწყალე, უფალო, დავითის ძეო!“+ 31 ხალხი უწყრებოდა მათ და აჩუმებდა, ისინი კი უფრო ხმამაღლა ყვიროდნენ: „შეგვიწყალე, უფალო, დავითის ძეო!“+ 32 იესო შეჩერდა, დაუძახა მათ და ჰკითხა: „რა გინდათ, რა გაგიკეთოთ?“ 33 მათ მიუგეს: „თვალი აგვიხილე, უფალო“.+ 34 იესოს გული დაეწვა და თვალებზე შეეხო მათ;+ მაშინვე აეხილათ თვალი და გაჰყვნენ მას.+