ლუკას სახარება
1 ბევრმა მიჰყო ხელი ჩვენთვის უტყუარი მოვლენების აღწერას+ ისე, 2 როგორც გადმოგვცეს მათ, ვინც თავიდანვე გახდა თვითმხილველი+ და ამ ცნობის მაუწყებელი.+ 3 მეც ყველაფერი თავიდან ბოლომდე ზედმიწევნით გამოვიკვლიე და გადავწყვიტე, ლოგიკური თანამიმდევრობით მოგწერო, ღრმად პატივცემულო თეოფილე,+ 4 რათა დარწმუნდე იმის უტყუარობაში, რაც ზეპირგადმოცემით გისწავლია.+
5 იუდეის მეფე ჰეროდეს*+ დროს აბიას+ ცვლაში იყო ერთი მღვდელი, სახელად ზაქარია, რომელსაც ცოლად ჰყავდა ელისაბედი, აარონის შთამომავალი. 6 ღვთის თვალში ორივენი მართალი ადამიანები იყვნენ; განუხრელად იცავდნენ იეჰოვას* მცნებებსა და კანონებს. 7 შვილი არ ჰყავდათ, რადგან ელისაბედს შვილი არ უჩნდებოდა; თანაც ორივენი ხანდაზმულები იყვნენ.
8 ერთხელ, როცა ზაქარია ღვთის წინაშე მღვდელმსახურებას ასრულებდა თავის ცვლაში,+ 9 მღვდელმსახურების წესის მიხედვით მისი ჯერი დადგა, რომ იეჰოვას* ტაძარში შესულიყო+ და საკმეველი ეკმია.+ 10 საკმევლის კმევის დროს გარეთ დიდძალი ხალხი ლოცულობდა. 11 ზაქარიას იეჰოვას* ანგელოზი ეჩვენა საკმევლის სამსხვერპლოს მარჯვნივ. 12 მის დანახვაზე ზაქარია აფორიაქდა და შიშმა მოიცვა. 13 ანგელოზმა უთხრა: „ნუ გეშინია, ზაქარია, შესმენილია შენი ვედრება. შენი ცოლი ელისაბედი ვაჟს გაგიჩენს. მას იოანე უნდა დაარქვა.+ 14 გაიხარებ და გამხიარულდები; მრავალი გაიხარებს მისი დაბადებით,+ 15 რადგან ის იეჰოვას* თვალში დიდი ადამიანი იქნება.+ არ უნდა დალიოს არც ღვინო და არც სხვა მათრობელი სასმელი.+ დედის მუცელშივე წმინდა სულით აღივსება+ 16 და მრავალ ებრაელს მოაქცევს იეჰოვასკენ*, მათი ღვთისკენ.+ 17 ელიას სულითა და ძალით ივლის ღვთის წინაშე,+ რათა მამებს გული შვილებისკენ მოუბრუნოს+ და ურჩები მართალთა სიბრძნის გზაზე დააყენოს, რომ მომზადებული ხალხი წარუდგინოს იეჰოვას*“.+
18 ზაქარიამ ანგელოზს ჰკითხა: „როგორ დავიჯერო ეს? მე უკვე მოხუცი ვარ, ჩემი ცოლიც ხანდაზმულია“. 19 ანგელოზმა მიუგო: „მე გაბრიელი+ ვარ და ყოველთვის ღვთის წინაშე ვდგავარ.+ იმისთვის ვარ გამოგზავნილი, რომ ეს სასიხარულო ამბავი გაუწყო. 20 დადუმდები და ვეღარ ილაპარაკებ იმ დღემდე, ვიდრე ეს ყველაფერი არ მოხდება, რადგან არ დაიჯერე ჩემი სიტყვები, რომლებიც დანიშნულ დროს შესრულდება“. 21 ამ დროს ხალხი ზაქარიას ელოდებოდა; უკვირდათ, რატომ აყოვნებდა ტაძრიდან გამოსვლას. 22 როცა გამოვიდა, ვერ დაელაპარაკა მათ, და ისინიც მიხვდნენ, რომ ზებუნებრივი ხილვა ჰქონდა ტაძარში. დამუნჯებული, ხელებით ელაპარაკებოდა მათ. 23 მღვდელმსახურების დღეები რომ დაასრულა, სახლში წავიდა.
24 ცოტა ხანში მისი ცოლი ელისაბედი დაორსულდა. ხუთი თვე ხალხში არ ჩნდებოდა და ამბობდა: 25 „აი, როგორ მომეპყრო იეჰოვა*; მომხედა და სირცხვილი ჩამომრეცხა“.+
26 მისი ორსულობის მეექვსე თვეს ღმერთმა ანგელოზი გაბრიელი+ გაგზავნა გალილეის ქალაქ ნაზარეთში 27 ქალწულთან,+ რომელიც დანიშნული იყო იოსებზე, დავითის შთამომავალზე. ქალწულს მარიამი ერქვა.+ 28 მივიდა მასთან ანგელოზი და უთხრა: „გამარჯობა, მადლით მოსილო, შენთანაა იეჰოვა*“. 29 ამ სიტყვებმა საგონებელში ჩააგდო იგი, ფიქრობდა, ნეტავ ეს მისალმება რას უნდა ნიშნავდესო. 30 ანგელოზმა უთხრა მას: „ნუ გეშინია, მარიამ, ღმერთი შენ მიმართ კეთილადაა განწყობილი. 31 დაორსულდები და ვაჟს გააჩენ,+ რომელსაც იესო უნდა დაარქვა.+ 32 დიდებული იქნება ის+ და უზენაესის ძედ+ იწოდება. იეჰოვა* ღმერთი მას დავითის, მისი წინაპრის, ტახტს მისცემს+ 33 და მარადიულად იმეფებს იგი იაკობის შთამომავლებზე. მისი სამეფო სამარადისოდ იარსებებს“.+
34 მარიამმა ანგელოზს ჰკითხა: „როგორ დავორსულდები, როცა კაცი არ გამკარებია?“+ 35 ანგელოზმა მიუგო: „წმინდა სული გადმოვა შენზე+ და უზენაესის ძალა მოგიცავს. ამიტომ ის, ვინც დაიბადება, წმინდად,+ ღვთის ძედ,+ იქნება წოდებული. 36 შენს ნათესავ ელისაბედსაც ჩაესახა ვაჟი სიბერეში და ერთ დროს უშვილო ქალი ახლა უკვე მეექვსე თვეშია; 37 ღვთისთვის შეუძლებელი არაფერია“.+ 38 მარიამმა უთხრა: „იეჰოვას* მხევალი ვარ! შენი სიტყვისამებრ იყოს“. ამის შემდეგ ანგელოზი წავიდა.
39 იმ დღეებში ადგა მარიამი და მთიან მხარეში მდებარე იუდეის ქალაქისკენ გაეშურა. 40 მივიდა ზაქარიას სახლში და ელისაბედს მიესალმა. 41 როცა ელისაბედმა მარიამის მისალმება გაიგონა, მუცელში ბავშვი შეუთამაშდა; აღივსო ელისაბედი წმინდა სულით 42 და წამოიძახა: „კურთხეული ხარ ქალებს შორის და კურთხეულია შენი მუცლის ნაყოფი! 43 რამხელა პატივი მხვდა წილად! ჩემი უფლის დედა მოვიდა ჩემთან! 44 როგორც კი მომესალმე, სიხარულისგან მუცელში ბავშვი შემითამაშდა. 45 ბედნიერია ქალი, რომელმაც ირწმუნა, რადგან იეჰოვა* ყველაფერს შეუსრულებს, რასაც დაჰპირდა“.
46 მარიამმა თქვა: „დიდება იეჰოვას*!+ 47 დიდად გამახარა ღმერთმა, ჩემმა მხსნელმა;+ 48 მოხედა ღმერთმა თავის მდაბიო მხევალს.+ ამიერიდან ყველა თაობა იტყვის ჩემზე, ბედნიერიაო,+ 49 რადგან ძლევამოსილმა დიდებული რამ მოიმოქმედა ჩემთვის; წმინდაა მისი სახელი.+ 50 იგი გულმოწყალებას იჩენდა თავის მოშიშთა მიმართ თაობიდან თაობაში.+ 51 ძლევამოსილ საქმეებს იქმოდა თავისი მკლავით; ის ფანტავდა მედიდურთ.+ 52 ძალამოსილთ ტახტებიდან ყრიდა+ და უბრალო ხალხს ამაღლებდა.+ 53 გასაჭირში მყოფთ სიკეთეს არ აკლებდა+ და მდიდრებს ხელცარიელს უშვებდა. 54 მხარში ედგა თავის მსახურს, ისრაელს, ახსოვდა თავისი დაპირება და წყალობას+ 55 არ აკლებდა აბრაამსა და მის შთამომავლობას, რაც ჩვენს მამა-პაპას აღუთქვა“.+ 56 მარიამი მასთან დაახლოებით სამი თვე დარჩა, შემდეგ კი სახლში დაბრუნდა.
57 ელისაბედს მშობიარობის დრო დაუდგა და ვაჟი შეეძინა. 58 გაიგეს მეზობლებმა და ნათესავებმა, რომ იეჰოვამ* მისდამი დიდი გულმოწყალება გამოავლინა და მასთან ერთად ხარობდნენ.+ 59 ისინი მერვე დღეს, ბავშვის წინადაცვეთის დღეს,+ შეიკრიბნენ; მათ ბავშვისთვის მამის სახელის, ზაქარიას, დარქმევა უნდოდათ. 60 დედამისმა კი უთხრა მათ: „არა, იოანე უნდა დავარქვათ!“ 61 მათ მიუგეს: „შენს სანათესავოში ეგ სახელი არავის ჰქვია“. 62 მაშინ ბავშვის მამას მიუბრუნდნენ და ხელებით ჰკითხეს, რისი დარქმევა უნდოდა. 63 მან ხის დაფა მოითხოვა და დაწერა: „იოანე უნდა დავარქვათ“.+ ამან ყველა გააოცა. 64 ზაქარიას მაშინვე გაეხსნა ბაგე, ამეტყველდა+ და ღვთის განდიდება დაიწყო. 65 მთელი სამეზობლო შიშმა მოიცვა. იუდეის მთიან მხარეში ყველა ამაზე ლაპარაკობდა. 66 ვინც ამას იგებდა, ყველა გულში ამბობდა, ნეტავ ეს ბავშვი ვინ იქნებაო, რადგან იეჰოვა* იყო მასთან.
67 მამამისი ზაქარია წმინდა სულით აღივსო და იწინასწარმეტყველა: 68 „დიდება იეჰოვას*, ისრაელის ღმერთს,+ რადგან მოხედა თავის ხალხს და იხსნა.+ 69 მოგვივლინა ძლევამოსილი მხსნელი*,+ თავისი მსახურის, დავითის, შთამომავალი,+ 70 როგორც ძველად მცხოვრებ თავის წმინდა წინასწარმეტყველთა პირით ამბობდა,+ 71 რომ დაგვიხსნიდა ჩვენი მტრებისა და ყველა მოძულის ხელიდან,+ 72 გულმოწყალებას გამოიჩენდა ჩვენი მამა-პაპის მიმართ და გაიხსენებდა თავის წმინდა შეთანხმებას,+ 73 ფიცს, რომელიც ჩვენს წინაპარ აბრაამს მისცა,+ 74 რომ მტრების ხელიდან დახსნილთ წილად გვარგუნებდა პატივს, უშიშრად გვემსახურა მისთვის 75 ერთგულებითა და სიმართლით მთელი ჩვენი სიცოცხლის დღენი. 76 შენ კი, შვილო, უზენაესის წინასწარმეტყველად იქნები წოდებული — წინ წახვალ, რომ იეჰოვას* გზები მოამზადო+ 77 და აუწყო მის ხალხს, რომ ხსნას ცოდვების პატიებით მიიღებენ,+ 78 რადგან ჩვენი ღმერთი დიდად თანამგრძნობია. ამ თანაგრძნობის წყალობით ცისკარი მოგვევლინა მაღლიდან, 79 რათა გაუნათოს ბნელსა და სიკვდილის ჩრდილში მსხდომთ+ და მშვიდობის გზაზე დაგვაყენოს“.
80 იზრდებოდა ბავშვი და სულით მტკიცდებოდა. ის უდაბნოში იყო, ვიდრე ისრაელის წინაშე მისი წარდგომის დრო დადგებოდა.