ბიბლიის თვალსაზრისი

ამართლებს რომანტიკული სიყვარული ქორწინებამდე სექსს?

ერთი გამოკითხვის თანახმად, მოზარდთა 90 პროცენტი ფიქრობს, რომ შეყვარებულებს შორის ქორწინებამდე სექსი მისაღებია. მსგავს აზრს მასმედიაც უჭერს მხარს. სატელევიზიო გადაცემებსა თუ ფილმებში სექსი წარმოდგენილია როგორც რომანტიკული სიყვარულის ჩვეულებრივი გამოვლინება.

ისინი, ვინც ცდილობენ ღმერთს ასიამოვნონ, ამ ქვეყნიერების შეხედულებებით არ ხელმძღვანელობენ, რადგან ესმით, რომ ქვეყნიერება თავისი მმართველის, ეშმაკის, აზროვნებას ირეკლავს (1 იოანე 5:19). ისინი ცდილობენ, გრძნობებს არ აჰყვნენ, რადგან იციან, რომ „გული ყველაზე ვერაგი და უმართავია“ (იერემია 17:9). ვინც ნამდვილ სიბრძნეს ავლენს, შემოქმედსა და მის შთაგონებულ სიტყვას მიმართავს ხელმძღვანელობისთვის (იგავები 3:5, 6; 2 ტიმოთე 3:16).

სქესობრივი ურთიერთობა — ღვთის საჩუქარი

იაკობის 1:17-ში ნათქვამია: „ყოველი კარგი ძღვენი და ყოველი სრულყოფილი საბოძვარი ზემოდანაა, ციურ მნათობთა მამისგან მოდის“. ინტიმური ურთიერთობა ცოლ-ქმარს შორის ერთ-ერთი ასეთი ძღვენია (რუთი 1:9; 1 კორინთელები 7:2, 7). ეს ძღვენი ცოლ-ქმარს შთამომავლობის წარმოქმნისა და ფიზიკური თუ ემოციური სიახლოვით ტკბობის საშუალებას აძლევს. ასეთ დროს მათ შეუძლიათ ერთმანეთის მიმართ ნაზი გრძნობები გამოხატონ. მეფე სოლომონი წერდა: „გაიხარე შენი ახალგაზრდობის ცოლთან . . . ყოველთვის გათრობდეს მისი მკერდი“ (იგავები 5:18, 19).

ცხადია, იეჰოვას სურს, რომ ადამიანებმა ყველა მისი ძღვნით გაიხარონ. ამიტომ მან ცხოვრებისთვის საუკეთესო კანონები და პრინციპები მოგვცა (ფსალმუნი 19:7, 8). იეჰოვა ამბობს: „მე გასწავლი შენ სასიკეთოდ და გატარებ იმ გზით, რომლითაც უნდა იარო!“ (ესაია 48:17). განა ჩვენი ზეციერი მამა, რომელიც სიყვარულის განსახიერებაა, აგვიკრძალავდა იმას, რაც ჩვენთთვის კარგია?! (ფსალმუნები 34:10; 37:4; 84:11; 1 იოანე 4:8).

ქორწინებამდე სქესობრივი კავშირი სიყვარულს არ ნიშნავს

კაცი და ქალი „ერთი ხორცი“ ხდებიან, როდესაც ოჯახს ქმნიან. თუ დაუქორწინებლები ამყარებენ სქესობრივ კავშირს, ისინიც „ერთი ხორცი“ ხდებიან, მაგრამ ასეთი კავშირი სიძვაა და ღვთის თვალში უწმინდურებააa. უფრო მეტიც, ეს ნამდვილი სიყვარული არ არის. რატომ? (მარკოზი 10:7—9; 1 კორინთელები 6:9, 10, 16).

ერთ-ერთი მიზეზია ის, რომ ადამიანები, რომლებიც სიძვას სჩადიან, საკუთარ თავზე არანაირ ვალდებულებას არ იღებენ. პირადი ღირსების გრძნობის დაკარგვის გარდა, სიძვის შედეგი შეიძლება იყოს ვენერიული დაავადებები, არასასურველი ორსულობა და ემოციური ტკივილი. ამასთანავე, ეს ღვთის სამართლიანი ნორმების დარღვევაა. სიძვის ჩამდენი არ ზრუნავს სხვა ადამიანის ბედნიერებასა და კეთილდღეობაზე.

ქრისტიანი, რომელიც სიძვას სჩადის, არღვევს თავისი სულიერი დის თუ ძმის უფლებებს (1 თესალონიკელები 4:3—6). მაგალითად, ღვთის მსახურები, რომლებიც ქორწინების გარეთ ამყარებენ სქესობრივ კავშირს, ბილწავენ ქრისტიანულ კრებას (ებრაელები 12:15, 16). ისინი აგრეთვე ხელყოფენ იმ ადამიანის ზნეობრივ სიწმინდეს, ვისთანაც სიძვას სჩადიან. თუ ის დაუქორწინებელია, ზნეობრივად სუფთა ვერ იქნება მომავალი მეუღლის წინაშე. ასეთი საქციელით ისინი თავიანთი ოჯახების რეპუტაციას ლახავენ. ღვთის სამართლიანი კანონების და პრინციპების დარღვევით ისინი გულს სტკენენ ღმერთს და მის მიმართ უპატივცემულობას ავლენენ (ფსალმუნი 78:40, 41). იეჰოვა დასჯის მოუნანიებელ ცოდვილებს (1 თესალონიკელები 4:6). ამიტომ არ არის გასაკვირი, რომ ბიბლია მოგვიწოდებს: „გაექეცით სიძვას“ (1 კორინთელები 6:18).

ხარ შეყვარებული და გეგმავ ოჯახის შექმნას? ასეთ შემთხვევაში, საჭიროა ქორწინებამდე ნდობა და პატივისცემა განივითაროთ ერთმანეთის მიმართ. დაფიქრდით: როგორ მიენდობა ქალი მამაკაცს, რომელმაც თავშეკავება ვერ გამოავლინა? ან რამდენად გაუადვილდება მამაკაცს, უყვარდეს ან პატივი სცეს ქალს, რომელმაც უგულებელყო ღვთის კანონები მხოლოდ იმიტომ, რომ საკუთარ გრძნობებს აჰყვა ან მამაკაცის გულის მოგება სურდა?

გახსოვდეთ, რომ ვინც ღვთის ნორმებს უარყოფს, მოიმკის იმას, რაც დათესა (გალატელები 6:7). ბიბლიაში წერია: „ვინც მეძაობს, საკუთარი სხეულის წინააღმდეგ სცოდავს“ (1 კორინთელები 6:18; იგავები 7:5—27). თუ ისინი, ვინც ქორწინებამდე ამყარებენ სქესობრივ კავშირს, მთელი გულით ინანიებენ, ყველაფერს აკეთებენ ღმერთთან ურთიერთობის აღსადგენად და ერთმანეთის მიმართ ნდობის განსამტკიცებლად, დროთა განმავლობაში დაძლევენ უარყოფით გრძნობებს. მიუხედავად ამისა, წარსული მაინც გაახსენებს მათ თავს. ერთი ახალგაზრდა ცოლ-ქმარი ძალიან ნანობს, რომ დაქორწინებამდე სიძვა ჩაიდინეს. ქმარი დროდადრო ეკითხება საკუთარ თავს: „ჩვენი ოჯახური უთანხმოებები იმის შედეგი ხომ არ არის, რომ ქორწინებამდე უწმინდურება ჩავიდინეთ?“

ნამდვილი სიყვარული უანგაროა

ნამდვილ სიყვარულს შეიძლება რომანტიკული გრძნობებიც ახლდეს, მაგრამ ის „უწესოდ არ იქცევა“ და „თავისას არ ეძებს“ (1 კორინთელები 13:4, 5). ის აღძრავს ადამიანს, იზრუნოს სხვის კეთილდღეობასა და ბედნიერებაზე. ნამდვილი სიყვარული ქალსა და მამაკაცს ერთმანეთის პატივისცემისკენ უბიძგებს. მათ სქესობრივი კავშირი მხოლოდ მეუღლესთან აქვთ, როგორც ეს ღმერთმა დაადგინა (ებრაელები 13:4).

ნდობა და უსაფრთხოება, რაც ოჯახს ბედნიერს ხდის, განსაკუთრებით მაშინ არის მნიშვნელოვანი, როცა ბავშვი იბადება, რადგან ღმერთს სურს, რომ ბავშვები სტაბილურ, სიყვარულით სავსე და უსაფრთხო გარემოში იზრდებოდნენ (ეფესოელები 6:1—4). მხოლოდ დაქორწინებულებს აკისრიათ ერთმანეთის მიმართ ვალდებულება. ისინი აღთქმას დებენ, რომ მთელი ცხოვრების მანძილზე, ჭირსა თუ ლხინში, იზრუნებენ ერთმანეთზე და მხარს დაუჭერენ ერთმანეთს (რომაელები 7:2, 3).

ცოლ-ქმარს შორის ინტიმურ ურთიერთობას შეუძლია მათი ქორწინების განმტკიცება. თუ ცოლ-ქმარი ბედნიერია, ინტიმური ურთიერთობა მათთვის უფრო სასიამოვნოა. ასეთ შემთხვევაში ისინი აფასებენ თავიანთ კავშირს, სუფთა სინდისი აქვთ და ღვთისადმი მორჩილებას ავლენენ.

გიფიქრიათ?

◼ რა თვალსაზრისი აქვს ღმერთს ქორწინებამდე სქესობრივ ურთიერთობებზე? (1 კორინთელები 6:9, 10).

◼ რატომ არის სიძვა საზიანო? (1 კორინთელები 6:18).

◼ როგორ შეუძლია შეყვარებულ წყვილს ნამდვილი სიყვარულის გამოვლენა? (1 კორინთელები 13:4, 5).

[სქოლიოები]