ᲐᲑᲐᲠᲘᲛᲘ

ფონები [ფონებით გადასვლა]; სასაზღვრო ტერიტორია [საზღვარს იქითა რეგიონები]).

ეს სახელწოდება უდავოდ მიესადაგება მდინარე იორდანის აღმოსავლეთით მდებარე რეგიონს, კერძოდ, მკვდარი ზღვის აღმოსავლეთ მხარეს. იერემიას 22:20-ში აბარიმი მოიხსენიება ლიბანსა და ბაშანთან ერთად.

სხვა შემთხვევებში, როდესაც აბარიმი ბიბლიაში მოიხსენიება, ის უკავშირდება მთაგრეხილს ანუ მთათა სისტემას. სიტყვა „აბარიმი“, რომლის ერთ-ერთი მნიშვნელობაცაა „საზღვარს იქითა რეგიონები“, შესაძლოა მიანიშნებდეს იმაზე, რომ ისინი, ვინც ეს სახელწოდება პირველებმა გამოიყენეს, იორდანის დასავლეთ მხარეს იმყოფებოდნენ; ისიც დასაშვებია, რომ პირველად ეს სახელწოდება გამოიყენა აბრაამმა, ხოლო ეგვიპტიდან გამოსვლისას ისრაელები კვლავაც ამ სახელწოდებას იყენებდნენ.

უდაბნოში ერთი ადგილიდან მეორეზე გადასვლის 40-წლიანი პერიოდის მიწურულს ისრაელებმა ამ ტერიტორიას მიაღწიეს და „აბარიმის მთებში“ დაბანაკდნენ (რც. 33:47, 48). ამის შემდეგ ისინი დაეშვნენ მოაბის ველზე, რომელიც იორდანის აღმოსავლეთით და მკვდარი ზღვის ჩრდილოეთ სანაპიროსთან მდებარეობს, და იქ დაბანაკდნენ მდინარე იორდანეს გადალახვამდე. სწორედ იქ უთხრა იეჰოვამ მოსეს: „ადი აბარიმის მთაზე, ნებოს მთაზე, რომელიც მოაბის მიწაზეა, იერიხონის მოპირდაპირედ, და დაინახავ ქანაანის მიწას, რომელსაც ისრაელებს ვაძლევ სამკვიდროდ“ (კნ. 32:49; რც. 27:12).

აქედან შეიძლება ისე ჩანდეს, რომ აბარიმის რეგიონი მთელი თავისი მთათა სისტემით მოაბის ტერიტორიის ჩრდილო-დასავლეთ ნაწილში მდებარეობდა. თუმცაღა, შესაძლოა ის მთლიანად მოიცავდა ციცაბოკლდეებიან მთაგრეხილს, რომელიც მკვდარი ზღვის მთელ აღმოსავლეთ სანაპიროზე, ჩრდილოეთიდან სამხრეთით იყო გადაჭიმული. რიცხვების 21:11-სა და 33:44-ში ნათქვამია, რომ გზად ისრაელები გაჩერდნენ „იე-აბარიმში“, და როგორც კონტექსტიდან ვიგებთ, ეს იყო ადგილი, რომელიც მოაბის სამხრეთით და მკვდარი ზღვის სამხრეთ სანაპიროსთან მდებარეობდა. შესაძლოა, ეს იყო აბარიმის ტერიტორიის უკიდურესი სამხრეთი წერტილი (იხ. ᲘᲔ-ᲐᲑᲐᲠᲘᲛᲘ).

ნებოს მთა, როგორც ჩანს, აბარიმის მთებში ერთ-ერთი ყველაზე მაღალი მთა იყო (იხ. ᲜᲔᲑᲝ No. 3).