ყოველთვის პირველ ადგილზე დააყენეთ სამეფო
1 ცხოვრებაში ღვთის სამეფოს პირველ ადგილზე დაყენება და ამ პოზიციაზე დარჩენა იოლი როდია, როდესაც ეკონომიკურ სირთულეებს ან სხვა პრობლემებს ვაწყდებით. სირთულეების წამოჭრისას, როგორ შეგვიძლია მუდამ პირველ ადგილზე დავაყენოთ სამეფო? როგორ მოვიქცეთ, თუ ისეთ სამსახურს გვთავაზობენ, რომლის გამოც შეხვედრების გაცდენა მოგვიწევს, ან რომელიც ხელს შეგვიშლის სამქადაგებლო მსახურებაში? ამის გამო სამეფომ ჩვენს ცხოვრებაში მეორე ადგილზე უნდა გადაინაცვლოს?
2 აუცილებელია მტკიცე რწმენა. როდესაც ასეთ სიტუაციებში ჩვენი რწმენა იცდება, მხედველობიდან არ უნდა გამოგვრჩეს, თუ რა აღგვითქვა იეჰოვამ; თუ უპირატესობას სამეფოს ინტერესებს ვანიჭებთ, შეგვიძლია ღვთის მხარდაჭერის იმედი ვიქონიოთ, რაშიც იესოც გვარწმუნებდა (ფსალმ. 36:25; მათ. 6:31—34). წუთისოფლისეულ ზეგავლენასა და ზეწოლას შეუძლია მზერა დაგვიბინდოს და ხელი შეგვიშალოს სამეფოსთვის პირველხარისხოვანი ადგილის მინიჭებაში. ზოგიერთმა სამსახურში წინსვლასა და ფინანსურ მოგებას ცხოვრებაში უმნიშვნელოვანესი ადგილი დაუთმო. თუმცა პავლეს მსგავსად, საჭიროა, სწორად შევაფასოთ ნამდვილი ფასეულობები ცხოვრებაში (ფილ. 3:7, 8).
3 საჭიროა ცვლილებების მოხდენა? ერთმა მაუწყებელმა აღნიშნა: „მთლიანად სამუშაოში ვიყავი ჩაფლული. ეს ჩემი უსაყვარლესი საქმიანობა იყო. ვფიქრობდი, რომ შემეძლო მოწმეც ვყოფილიყავი და, ამავდროულად, ჩემი დროის უმეტესი ნაწილი სამსახურისთვის მიმეძღვნა“. თუმცა იმის გრძნობა, რომ იეჰოვას მსახურებაში უფრო მეტის კეთება შეელო, ტანჯავდა მას. ამიტომ დროულად დაანება თავი სამსახურს, რომელიც მას სულიერად აბრკოლებდა. მას შემდეგ, რაც მთელი გულით მიეცა სამეფოსთან დაკავშირებულ საქმიანობას, მან შემდეგი სიტყვები განაცხადა: „ახლა კი ვგრძნობ, რომ ჩემი ცხოვრება წარმატებულია იეჰოვას თვალში, რაც ნამდვილად მნიშვნელოვანია“.
4 საქებარია ის, რომ მრავალმა თავი ანება კარიერასა და დიდი ფინანსური მოგების ძიებას, გაიმარტივა ცხოვრება და სრული დროით მსახურება დაიწყო. ასეთი არჩევანი გააკეთეს ახალგაზრდა თანაშემწეებმა და უხუცესებმა, რომლებმაც მსახურებაში დახელოვნების სკოლა დაამთავრეს და მსახურების შესანიშნავი შესაძლებლობები მიეცათ. ისინი ჰბაძავენ პავლეს მიერ დატოვებულ უზადო მაგალითს და კმაყოფილნი არიან იმით, რაც გააჩნიათ (1 კორ. 11:1; 1 ტიმ. 6:6—8; ებრ. 13:5).
5 თუმცა, ცხოვრებისადმი ჩვენი დამოკიდებულება წუთისოფელს შეიძლება სასაცილოდაც არ ეყოს; მაგრამ ჩვენ იეჰოვას კურთხევები გვაქვს (1 კორ. 1:26—31). განა გამამხნევებელი არ არის იმის ცოდნა, რომ იეჰოვა შეძლებისდაგვარად სრულად გამოგვიყენებს და დაგვეხმარება მისი საქმის შესრულებაში? ჩვენ გვაქვს განუმეორებელი შესაძლებლობა, გავაცხადოთ ცნობა ღვთის სამეფოს დამყარების შესახებ. ამგვარად, ნურასოდეს შევწყვეტ