როგორ ვიყოთ კმაყოფილი ნებისმიერ ვითარებაში

1. რა ახასიათებს კმაყოფილ ადამიანს და რაში არ უნდა აგვერიოს კმაყოფილება?

ᲠᲝᲒᲝᲠ დაახასიათებდით კმაყოფილ ადამიანს? ასეთი ადამიანი შინაგან სიმშვიდეს და სიხარულს გრძნობს, რადგან სჯერდება იმას, რაც აქვს. ის არ ბრაზობს და მოსვენებას არ კარგავს იმის გამო, რომ რაღაც არ აქვს. თუმცა კმაყოფილება იმას არ ნიშნავს, რომ ის უბრალოდ დინებას მიჰყვება და არაფრის შეცვლას არ ცდილობს. პირიქით, ქრისტიანი უნდა ცდილობდეს, მეტი აკეთოს იეჰოვასთვის (რომ. 12:1; 1 ტიმ. 3:1). მაგრამ ის არ დაკარგავს სიხარულს, თუ ამის საშუალება მალევე არ მიეცემა.

2. სადამდე შეიძლება მიიყვანოს ადამიანი უკმაყოფილებამ?

² სადამდე შეიძლება მიიყვანოს ადამიანი უკმაყოფილებამ? მაგალითად, თავისი შემოსავლით უკმაყოფილო ადამიანმა შეიძლება თავი მიაკლას სამუშაოს სასურველი ნივთების შესაძენად, რომლებიც სულაც არ სჭირდება. ზოგი ქრისტიანი ქურდობამდეც კი მივიდა. შესაძლოა თავს იმით იმართლებდნენ, რომ ისედაც მათ ეკუთვნოდათ, რაც უნებართვოდ აიღეს, ან მოგვიანებით დააბრუნებდნენ. თუმცა მათ საქციელს გამართლება არა აქვს, რადგან იეჰოვასთვის მიუღებელია ქურდობა და ამის ჩამდენი შეურაცხყოფს მას (იგავ. 30:9). ზოგმა კი, ვინც სასურველი პასუხისმგებლობა ვერ მიიღო, საერთოდ უარი თქვა იეჰოვას მსახურებაზე (გალ. 6:9). სამწუხაროდ, უკმაყოფილებამ ქრისტიანი შეიძლება ასეთ უკიდურეს გადაწყვეტილებამდეც კი მიიყვანოს.

3. რაში გვარწმუნებს ფილიპელების 4:11, 12?

³ ნებისმიერ ადამიანს შეუძლია იყოს კმაყოფილი. ამაზე მოწმობს პავლე მოციქულის სიტყვებიც: „ვისწავლე, რომ რა ვითარებაშიც არ უნდა აღმოვჩნდე, კმაყოფილი ვიყო“ (წაიკითხეთ ფილიპელების 4:11, 12). ამის წყალობით პავლეს სიხარული არ დაუკარგავს, არადა როცა ამ სიტყვებს წერდა, დაპატიმრებული იყო. მისი მაგალითი გვარწმუნებს, რომ ჩვენც შეგვიძლია ნებისმიერ ვითარებაში კმაყოფილი ვიყოთ. თუმცა არ უნდა ვიფიქროთ, რომ ეს გრძნობა თავისთავად მოვა, ამისთვის მიზანმიმართული ძალისხმევაა საჭირო. მოდი ახლა ვიმსჯელოთ, რა დაგვეხმარება, რომ ჩვენც ყოველთვის გვქონდეს კმაყოფილების განცდა.

ᲘᲧᲐᲕᲘᲗ ᲛᲐᲓᲚᲘᲔᲠᲘ

4. რატომ უნდა ვიყოთ მადლიერები? (1 თესალონიკელები 5:18).

⁴ მადლიერება კმაყოფილების ერთ-ერთი წინაპირობაა (წაიკითხეთ 1 თესალონიკელების 5:18). თუ მადლიერი ვართ იმისთვის, რომ საარსებოდ ყოველივე აუცილებელი გვაქვს, ზედმეტად არ ვიწუხებთ იმაზე, რაც არ გვაქვს. თუ ვაფასებთ ჩვენს დავალებებსა და პასუხისმგებლობებს, სულსა და გულს ჩავდებთ მათ შესრულებაში და სხვა სასურველ დავალებაზე ფიქრით არ ვიქნებით მოცული. ღვთის სიტყვაც მოგვიწოდებს, რომ ლოცვებში მადლიერება გამოვხატოთ. როცა გული მადლიერებით გვაქვს სავსე, გვეუფლება „ღვთის მშვიდობა, რომელიც ნებისმიერ აზრს აღემატება“ (ფილ. 4:6, 7).

5. რატომ უნდა ყოფილიყვნენ ისრაელები მადლიერები? (იხილეთ აგრეთვე სურათი).

⁵ გავიხსენოთ ისრაელების მაგალითი. უდაბნოში ყოფნის დროს ისინი მისტიროდნენ იმ საკვებს, რაც ეგვიპტეში ჰქონდათ (რიცხ. 11:4–6). ფაქტია, მათი ცხოვრება ადვილი არ იყო, მაგრამ თუ დააფასებდნენ იმას, რაც იეჰოვამ მათთვის გააკეთა, უკმაყოფილონი არ გახდებოდნენ. მაგალითად, უნდა ეფიქრათ იმაზე, როგორ დაატეხა იეჰოვამ ათი სასჯელი ეგვიპტელებს, რომლებიც სასტიკად ეპყრობოდნენ მათ; როგორ წამოიღეს თავიანთი მჩაგვრელების ოქრო-ვერცხლი და ტანსაცმელი ეგვიპტიდან გამოსვლის დროს (გამ. 12:35, 36); როგორ გაატარა იეჰოვამ სასწაულებრივად შუა ზღვაში, როცა ეგვიპტელებმა კუთხეში მოამწყვდიეს და როგორ კვებავდა ყოველდღიურად მანანით. ისრაელები წუწუნებდნენ არა იმიტომ, რომ შიოდათ ან სწყუროდათ, არამედ იმიტომ, რომ არ აფასებდნენ იმას, რაც ჰქონდათ.

6. როგორ შეგიძლიათ მადლიერების განვითარება?

⁶ როგორ შეგიძლიათ მადლიერების განვითარება? პირველი, ყოველდღე იფიქრეთ იმაზე, რაც გაბედნიერებთ. ჩამოწერეთ ორი-სამი რამ, რისთვისაც მადლიერი ხართ (გოდ. 3:22, 23). მეორე, გამოხატეთ მადლიერება. მადლობა გადაუხადეთ სხვებს იმისთვის, რაც თქვენთვის გააკეთეს. რაც მთავარია, იეჰოვასთვის არ დაგავიწყდეთ მადლობის თქმა ყოველდღიურად (ფსალმ. 75:1). მესამე, იმეგობრეთ მადლიერ ადამიანებთან, რადგან როგორც უარყოფითი, ისე დადებითი განწყობა გადამდებია (კან. 1:26–28; 2 ტიმ. 3:1, 2, 5). თუ ყოველთვის ვცდილობთ, მადლიერება გამოვხატოთ, ნაკლებია იმის ალბათობა, რომ უკმაყოფილების გრძნობა დაგვეუფლოს.

7. რა დაეხმარა ერთ დას მადლიერების განვითარებაში და რა მოჰყვა ამას შედეგად?

⁷ მოვიყვანოთ ინდონეზიაში მცხოვრები ერთი დის მაგალითი. ის გვიყვება: „კოვიდპანდემიის დროს ჩემს მდგომარეობას სხვებისას ვადარებდი, რის გამოც რაღაცნაირად უკმაყოფილო გავხდი“ (გალ. 6:4). როგორ მოერია ეს და თავს? ის ამბობს: „იმაზე დავიწყე ფიქრი, კარგი რა ხდებოდა ჩემს ცხოვრებაში და რამხელა სიკეთე მოჰქონდა ღვთის ორგანიზაციაში ყოფნას. შემდეგ იეჰოვას ვუხდიდი მადლობას. ასე დავიბრუნე კმაყოფილების გრძნობა“. მსგავსი მიდგომა შეიძლება თქვენც დაგეხმაროთ, თუ უარყოფითი ფიქრები შემოგეჩვიათ.

ᲒᲐᲮᲡᲝᲕᲓᲔᲗ, ᲠᲐ ᲐᲠᲘᲡ ᲛᲗᲐᲕᲐᲠᲘ ᲓᲐ ᲘᲧᲐᲕᲘᲗ ᲗᲐᲕᲛᲓᲐᲑᲐᲚᲘ

8. რა შეცდომა მოუვიდა ბარუქს?

⁸ მწერალ ბარუქს საკმაოდ რთული დავალება ჰქონდა. ის ეხმარებოდა წინასწარმეტყველ იერემიას, რომელიც ურჩ და უმადურ ერს იეჰოვას განაჩენს უცხადებდა. რაღაც მომენტში ბარუქს მხედველობიდან გამორჩა, რა იყო მთავარი ანუ რას მოელოდა იეჰოვა მისგან. ის საკუთარ თავსა და სურვილებზე გახდა ორიენტირებული. ამიტომ იეჰოვამ იერემიას პირით ასეთი რამ უთხრა: „დიდი რამისკენ ისწრაფვი; ნუ ისწრაფვი!“ (იერ. 45:3–5). ამით იეჰოვას იმის თქმა სურდა, რომ უნდა დასჯერებოდა იმას, რაც ჰქონდა და ამით ყოფილიყო კმაყოფილი. ბარუქმა ყურად იღო ეს სიტყვები და ღმერთთან არ გაიფუჭა ურთიერთობა.

9. რა უნდა ვაღიაროთ თავმდაბლურად? (1 კორინთელები 4:6, 7; იხილეთ აგრეთვე სურათები).

⁹ ზოგჯერ ქრისტიანმა შეიძლება ჩათვალოს, რომ რაიმე პასუხისმგებლობას იმსახურებს. თუნდაც ის ნიჭიერი, შრომისმოყვარე და გამოცდილი იყოს, შეიძლება ისე მოხდეს, რომ სასურველი პასუხისმგებლობა მის ნაცვლად სხვას ანდონ. როგორ უნდა მოერიოს უარყოფით გრძნობებს, თუ ამის გამო გული დასწყდება? კარგი იქნება, თუ დაფიქრდება 1 კორინთელების 4:6, 7-ში (წაიკითხეთ) ჩაწერილ პავლეს სიტყვებზე. თუკი რაიმე უნარი გვაქვს ან დავალება მოგვენდო, ეს ჩვენი დამსახურება კი არაა, არამედ იეჰოვას წყალობაა (რომ. 12:3, 6; ეფეს. 2:8, 9).

10. როგორ განვივითაროთ თავმდაბლობა?

¹⁰ თავმდაბლობის განვითარებაში იესოს მაგალითი დაგვეხმარება. გავიხსენოთ, რა გააკეთა მან სიკვდილის წინა ღამეს. როგორც სახარებიდან ვიგებთ, „[იესომ] დაიწყო მოწაფეებისთვის ფეხების დაბანა“. არადა „იცოდა, [1] რომ მამამ ყველაფერი მას გადასცა, [2] რომ ღვთისგან იყო და [3] ღმერთთან მიდიოდა“ (იოან. 13:3–5). აქედან გამომდინარე, შეეძლო, თავად მოეთხოვა, რომ მოწაფეებს მისთვის ფეხები დაებანათ, მაგრამ ასე არ მოქცეულა. ღვთის ძე იყო, მაგრამ არასდროს ჰქონია იმის პრეტენზია, რომ მდიდრულად და კომფორტულად ეცხოვრა (ლუკ. 9:58). აშკარაა, ის თავმდაბალი იყო და ყოველთვის სჯერდებოდა იმას, რაც ჰქონდა. ამ მხრივ იესო ნამდვილად სამაგალითოა ჩვენთვის (იოან. 13:15).

11. რა ეხმარება ერთ ძმას, რომ არ დაკარგოს კმაყოფილების გრძნობა?

¹¹ დენისი, რომელიც ნიდერლანდებში ცხოვრობს, აღიარებს, რომ მისთვის ყოველთვის ადვილი არ არის, იესოს მიჰბაძოს თავმდაბლობაში: „ზოგჯერ სიამაყისა და უკმაყოფილების გრძნობა მეუფლება, განსაკუთრებით მაშინ, როცა ჩემთვის სასურველ დავალებას სხვას აძლევენ. ასეთ დროს ვცდილობ, უფრო მეტად ჩავუღრმავდე თავმდაბლობის თემას. JW ბიბლიოთეკაში დამახსოვრებული მაქვს მუხლები თავმდაბლობაზე, რომ ადვილად ვიპოვო და შევიხსენო. მობილურში ჩამოტვირთული მაქვს მოხსენებები ამ საკითხზე და ხშირად ვუსმენ ხოლმე.a მივხვდი, რომ რასაც ვაკეთებთ, საკუთარი თავის კი არა, იეჰოვას განსადიდებლად უნდა ვაკეთებდეთ. ჩვენ უბრალოდ ჩვენი მცირე წვლილი შეგვაქვს მის საქმეში“. თუ თქვენც გაგიჩნდათ უკმაყოფილების გრძნობა, ყველანაირად ეცადეთ, განივითაროთ თავმდაბლობა. ამგვარად იეჰოვასაც უფრო დაუახლოვდებით და მეტ კმაყოფილებასაც იგრძნობთ (იაკ. 4:6, 8).

ᲘᲤᲘᲥᲠᲔᲗ ᲛᲝᲛᲐᲕᲚᲘᲡ ᲘᲛᲔᲓᲖᲔ

12. რაზე უნდა ვიფიქროთ, რომ არ დავკარგოთ კმაყოფილების გრძნობა? (ესაია 65:21–25).

¹² ჩვენს შესანიშნავ მომავალზე ფიქრი გვეხმარება, რომ კმაყოფილების გრძნობა არ დავკარგოთ. წინასწარმეტყველ ესაიას სიტყვებიდან ჩანს, რომ იეჰოვამ არათუ იცის, რა სირთულეებს ვხვდებით ცხოვრებაში, არამედ სურს დაგვარწმუნოს, რომ მოაგვარებს ამ პრობლემებს (წაიკითხეთ ესაიას 65:21–25). ყველას გვექნება კარგი საცხოვრებელი პირობები, სასიამოვნო სამუშაო, გემრიელი და ჯანსაღი საკვები. არც ჩვენ და არც ჩვენს შვილებს საფრთხე არ დაგვემუქრება (ეს. 32:17, 18; ეზეკ. 34:25). ეს მხოლოდ ლამაზი სიტყვები კი არა, სანდო დაპირებაა!

13. განსაკუთრებით როდის გვჭირდება ჩვენს იმედზე ფიქრი?

¹³ ჩვენ „ბოლო დღეებში“ ვცხოვრობთ და „ძნელად ასატან“ სიტუაციებთან გვიწევს გამკლავება (2 ტიმ. 3:1). თუმცა იეჰოვა ყოველდღიურად გვაძლევს საჭირო ძალას და სწორ მიმართულებას (ფსალმ. 145:14). ამასთან ერთად, ჩვენს იმედზე ფიქრიც გვმატებს მოთმინების ძალას. მაგალითად, შესაძლოა თვიდან თვემდე ძლივს გაგაქვთ თავი. მაგრამ ეს იმას არ ნიშნავს, რომ ყოველთვის მოგიწევთ ბრძოლა არსებობისთვის. ღვთის დაპირებისამებრ სამოთხეში მხოლოდ აუცილებელი კი არა, ყველაფერი უხვად გექნებათ (ფსალმ. 9:18; 72:12–14). ან შესაძლოა ქრონიკული ტკივილი, დეპრესია ან ჯანმრთელობის სხვა სერიოზული პრობლემა გტანჯავთ. ნიშნავს ეს იმას, რომ შვებას ვერასდროს იგრძნობთ? ნამდვილად არა, რადგან ღვთის ახალ ქვეყნიერებაში ავადმყოფობა და სიკვდილი წარსულს ჩაჰბარდება (გამოცხ. 21:3, 4). ეს იმედი გვეხმარება, რომ ცხოვრებამ არ გაგვაბოროტოს და ხელი არ ჩაგვაქნევინოს ყველაფერზე მაშინ, როცა ახლობელს ვკარგავთ ან უსამართლობას თუ სხვა სახის განსაცდელს ვხვდებით. ჩვენ კარგად გვესმის, რომ ნებისმიერი გასაჭირი ხანმოკლეა და სულ მალე ვიგრძნობთ ნამდვილ შვებას (2 კორ. 4:17, 18).

14. რა გვეხმარება, არ დავკარგოთ იმედი?

¹⁴ რა დაგვეხმარება, რომ არ დავკარგოთ იმედი? ზოგჯერ სათვალის გარეშე ადამიანი მკაფიოდ ვერ ხედავს შორეულ საგნებს. მსგავსად, ზოგჯერ ჩვენი იმედის თვალით მკაფიოდ ვერ ვხედავთ მომავალ სამოთხეს. ამიტომ გარკვეულ ზომებს უნდა მივმართოთ „მხედველობის“ გასაძლიერებლად. მაგალითად, თუ ფინანსური პრობლემებით ვართ შეწუხებული, უნდა წარმოვისახოთ, როგორი იქნება ცხოვრება, როცა აღარ იარსებებს ფული, ვალი და ეკონომიკური უთანასწორობა. ან თუ იმაზე ვდარდობთ, რომ გარკვეული პასუხისმგებლობები ვერ მივიღეთ, უნდა წარმოვიდგინოთ, რამდენად უმნიშვნელო იქნება ეს მაშინ, როცა სრულყოფილებას მივაღწევთ და ათასობით წელი გვექნება გატარებული იეჰოვას მსახურებაში (1 ტიმ. 6:19). შეიძლება გაგვიჭირდეს მომავლის წარმოსახვა მაშინ, როცა ათასი საფიქრალი გვაფორიაქებს. მაგრამ, თუ მაინც ვეცდებით, გონება იეჰოვას დაპირებებზე გადავრთოთ, დროთა განმავლობაში უფრო გაგვიადვილდება იმის წარმოდგენა, რა გველის წინ.

15. რას ვსწავლობთ ერთი დისგან?

¹⁵ ზემოთ მოხსენიებული დენისის მეუღლე კრისტა აღნიშნავს, თუ როგორ ეხმარება იმედი: „ნერვ-კუნთოვანი დაავადების პროგრესული ფორმა მაქვს, რის გამოც, ძირითადად, წოლა და ეტლით გადაადგილება მიწევს. ყოველდღე მაწუხებს ტკივილი. ამას წინათ ჩემმა ექიმმა მითხრა, რომ გაუმჯობესების იმედი არ უნდა მქონდეს. მაშინ ჩემთვის გავიფიქრე, როგორ განსხვავებულად ხედავს-მეთქი მომავალს. იმედი მაძლევს იმის ძალებს, რომ შინაგანი სიმშვიდე არ დავკარგო. მართალია, დღეს ყოველდღე გაძლებაზე ვარ, მაგრამ ვიცი, ახალ ქვეყნიერებაში ყოველი წუთით გავიხარებ.“

„ᲛᲘᲡ ᲛᲝᲨᲘᲨᲔᲑᲡ ᲐᲠᲐᲤᲔᲠᲘ ᲛᲝᲐᲙᲚᲓᲔᲑᲐᲗ“

16. რატომ თქვა დავითმა, რომ იეჰოვას მოშიშებს არაფერი მოაკლდებათ?

¹⁶ ფაქტია, იეჰოვას მსახურები პრობლემებისგან არ ვართ დაზღვეული. ეს ასე იყო მეფე დავითის შემთხვევაშიც. მას, სულ მცირე, სამი შვილი დაეღუპა, ცილი დასწამეს და უღალატეს. გარდა ამისა, წლების განმავლობაში მოსაკლავად დაეძებდნენ. მძიმე მდგომარეობის მიუხედავად დავითმა თქვა: „[იეჰოვას] მოშიშებს არაფერი მოაკლდებათ“ (ფსალმ. 34:9, 10). რატომ თქვა მან ეს სიტყვები? დავითს ეჭვი არ ეპარებოდა იმაში, რომ იეჰოვა, თუნდაც განსაცდელების დროს, იზრუნებდა მის საჭიროებებზე (ფსალმ. 145:16). არც ჩვენ გვეპარება ეჭვი, რომ იეჰოვა მხარში ამოგვიდგება განსაცდელების დროს. ეს კი გვეხმარება, ნებისმიერ ვითარებაში ვიყოთ კმაყოფილი.

17. რა სურს იეჰოვას?

¹⁷ იეჰოვას სურვილია, რომ არასდროს დავკარგოთ კმაყოფილების განცდა (ფსალმ. 131:1, 2). ამიტომ მოდი განვივითაროთ მადლიერების გრძნობა, მხედველობიდან არ გამოგვრჩეს მთავარი, ვიყოთ თავმდაბლები და ვიფიქროთ ჩვენს იმედზე. ამ შემთხვევაში ჩვენც ვიტყვით: „კმაყოფილი ვარ“ (ფსალმ. 16:5, 6).