ბაალ-ხანანი

[ბაალი წყალობას ავლენს; ბაალი მწყალობელია].

1. აქბორის ვაჟი; ედომის რვა მეფიდან მეშვიდე, რომლებიც მანამდე მეფობდნენ, ვიდრე „ისრაელის ძეებს მეფე ეყოლებოდათ“ (დბ. 36:31, 38, 39; 1მტ. 1:49, 50).

2. გედერელი, რომელიც დავითმა მეთვალყურედ დაუყენა „შეფელას ზეთისხილის კორომებსა და სიკომოროს ხეებს“ (1მტ. 27:28, 31).